دوران مجردی

باور کنید که من خودم با دوران مجردی کاملا آشنا هستم. در ابـتــدا من و دوستانم همیشه از مجرد بودنمان شکایت مـی کـردیم. امـا این کار فقط برای مدت زمان کوتاهی بود. بـعـد از آنـکـه سنم اندکی بیشتر شد فهمیدم که آن روزها سخت در اشتباه بودم. خانم هایی بودند که به من نزدیک مـیشدند و با بی میلی سوال میکردند: "تو چطور میـتونی
این همه مدت مجرد بمونی؟"
آدم های مجرد –بدون در نظر گرفتن سن آنها –دارای وجوه مشترک بسیار زیادی هستند:
مجردها مستقلند. هیچ کس نیست که برایشان زباله ها را به بیرون از خانه ببرد و یا لامپ های سوخته را عوض کند، افراد مجرد برای اینکه کاری انجام شود باید خودشان دست به کار شوند. مجردها آزاد هستند. آنها می توانند هر وقت که بخواهند به سینما بروند، هر چیزی که می خواهند بخرند و هر موقع که دلشان خواست خانه را تمیز کنند . "اوقات فراغتی" دارند که می توانند در آن با افراد مختلفی ارتباط برقرار کنند. آنها می توانند پول هایشان را فقط و فقط برای خودشان خرج کنند. مجردها تنها هستند. آنها کسی را ندارند که در زندگی او شماره یك به حساب آیند. کسی برای آنها گل نمی خرد و آنها را به شام دعوت نمی کند. و همچنین نمی توانند افکار و رویاهای خصوصی شان را با کسی در میان بگذارند. مجرد ها به کسی تعهد نداده اند. اگر چیزی نظر آنها را به خود جلب نکند و فایده ای برایشان نداشته باشد، به راحتی آنرا کنار می گذارند. مجردها دوست دارند به کسی وابسته و یا به مکانی تعلق خاطر پیدا کنند . آنها می خواهند سهم خود را د ر قبال زندگی انجام دهند. می خواهند از مسولیت خود در قبال جامعه آگاه شوند.
مجردها درگیر چالش های بی شماری هستند:
بزرگترین مشکلی که افراد مجرد با آن مواجه هستند پاسخ به سوالاتی از این قبیل می باشد: "چند سالته؟" "چرا ازدواج نکردی؟" "دختر زیبایی مثل تو چرا باید تا حالا مجرد مونده باشه؟" افراد خانواده هم که مدام می گویند: "فکر کنم هیچ وقت دامادم رو نمی بینم." "آیا وقت اون نرسیده که من نوه ام رو ببینم؟" "همه دختر خاله ها و هم سن و سالهای تو ازدواج کرده اند و بچه دار هم شده اند، پس کی نوبت به تو می رسه؟"
و اما جواب مجردها چیست؟ یک جواب کلاسیک شاید چیزی شبیه به این باشد: "من مردی را که مرا خوشحال کند و لیاقت زندگی با من را داشته باشد را پیدا نکردم" مسئله دیگری که مجردها با آن مواجه هستند این است که "جایگاه من در جامعه کجاست؟" خوب واضح است: هر جایی که خودتان تصمیم بگیرید. "جان ناسبیت" در کتاب پرفروش خود به نام یک میلیون گرایش اظهار می دارد که ساختار اصلی جامعه از اشخاص تشکیل می شود تا اینکه ازخانوار. مجرد بودن بسیار چالش بر انگیز است. خانم های مجرد احساس می کنند که مانند یک لنگه جوراب در داخل ماشین لباسشویی هستند که باید منتظر بنشینند تا لنگه دیگر آنها پیدا شود. یک طرح کاملا از پیش تعیین شده، ساکن در جایی باقی می مانند تا زمانی که همسری برای آنها پیدا شود. فکر می کنند که چیزی در مورد آنها درست کار نمی کند و خداوند آنها را طرد نموده و جزء فراموش شدگان به حساب می آیند.
من در کلیه مطالعات خود در کتب مختلف به این نتیجه رسیده ام که مجردها در نظر خداوند مثل تمام افراد دیگر هستند. آنها هم دارای هوش و مهارت های بی نظیری هستند که می توانند و باید از آنها استفاده کنند و آنها را به خدمت خود در آورند. هر یک از افراد مجرد هدفی را در زندگی دنبال می کنند حال چه مجرد باقی بمانند و چه ازدواج کنند. مجرد بودن تنها یکی دیگر از شرایط گذرای زندگی است و به هیچ وجه به عنوان نوعی محکومیت به شمار نمی رود. مجردها مانند یک لنگه جوراب نیستند که برای اینکه مفید واقع شوند و بتوانند به موفقیت دست پیدا کنند باید منتظر جفت دیگر خود باشند. آنها نباید همیشه در انتظار رسیدن به همسر باشند بلکه باید رشد کنند و در زندگی خود به تکامل دست یابند و به آن چیزی که خداوند برای آنها مقدر کرده برسند. هر روز تا آنجا که ممکن است زندگی کنید و از آن لذت ببرید.

نویسنده: سوده

منبع : پورتال مردمان