پنج ضلعی مبهم فوتبال آفریقا در جام جهانی

بزرگترین غایب این بازیها تیم ملی كامرون خواهد بود كه از سال ۱۹۸۲ تا كنون تنها در یك دوره از رقابت های جام جهانی حضور نداشته و حتی در سال ۱۹۹۰ به مرحله یك چهارم پایانی رسید. دیگر تیمی كه رقابت های جام جهانی را از خانه تماشا خواهد كرد تیم نیجریه است كه در دو جام جهانی ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ از گروه مقدماتی خود به عنوان تیم اول گروه صعود كرد. همچنین دو غایب دیگر قاره آفریقا، تیم های سنگال و آفریقای جنوبی خواهند بود. سنگال در جام جهانی گذشته به مرحله یك چهارم پایانی رسید و آفریقای جنوبی نیز میزبان این رقابت ها در سال ۲۰۱۰ خواهد بود.در عوض قاره آفریقا تیم تونس به همراه ۴ تیم كمتر شناخته شده دیگر به نام های آنگولا، توگو، ساحل عاج و غنا را به جام جهانی اعزام خواهد كرد. تونس معمولا از جمله تیم های همیشه حاضر در جام جهانی است با آنكه این بار با دشواری به جام جهانی راه یافت. اما تیم ملی غنا كه به تیم «ستاره های سیاه» در فوتبال آفریقا مشهور است خیلی دیر به جام جهانی رسید. با توجه به اینكه این تیم ۴ بار قهرمان رقابت های جام ملت های آفریقا شده بود همگان انتظار حضور این تیم را زودتر از این در جام جهانی داشتند. همچنین مثلث خط میانی این تیم با بازیكنانی چون سولس مونتاری، استفن آپیا و مایكل اسی ین كلاس جهانی دارد.اما صرفنظر از این دو تیم، سه تیم دیگر با راهیابی به جام جهانی شگفتی ساز شدند. به همین دلیل این سئوال مطرح می شود كه آیا راهیابی تیم های گمنام آفریقایی به جام جهانی نشان دهنده عمق و استعدادهای موجود در فوتبال آفریقا است و یا تنها به دلیل ضعیف ظاهر شدن غول های این قاره بوده است. متاسفانه بخش دوم این استدلال واقعیت دارد چون بسیاری از بازیكنان تیم های راه یافته به جام جهانی از جمله آنگولا اعلام كرده اند كه تنها برای تفریح و لذت بردن به جام جهانی خواهند رفت. در صورتیكه اگر تیم هایی چون كامرون و یا نیجریه به جام جهانی راه می یافتند هدف این تیم ها راهیابی به مراحل بالاتر می بود نه تفریح كردن در آلمان.
به همین دلیل در حال حاضر این نگرانی در میان طرفداران فوتبال در آفریقا وجود دارد كه فوتبال این قاره در مجموع عملكرد مناسبی در جام جهانی نداشته باشد.البته دو تیم تونس و غنا نشان داده اند كه در سطح بالا توان برابری با تیم های قدر فوتبال جهان را دارا می باشند اما سه تیم دیگر چطور؟
بازیكنان سرشناس تیم آنگولا عبارتند از پدرو مانتوراس مهاجم تیم بنفیكا پرتغال كه از سال ۲۰۰۳ تاكنون تنها در یك بازی به عنوان بازیكن ثابت به میدان رفته است. دیگر بازیكن نسبتاً سرشناس این تیم فابریسیو آكوا است كه قبلا در تیم های رده پایین پرتغال بازی می كرد اما هم اكنون فوتبال خود را در قطر ادامه می دهد.
از سوی دیگر عامل اصلی صعود تیم توگو به جام جهانی آده بایور مهاجم تیم موناكو فرانسه بود كه وی باید گروهی از بازیكنان ناشناس را در جام جهانی هدایت كند. البته شرایط برای ساحل عاج اندكی متفاوت تر است چون این تیم بازیكنان سرشناسی چون دیدانه از لانس، ماركو زورو از مسینا، كالو از پاری سن ژرمن و دروگبا از چلسی را در اختیار دارد. با این حال این تیم در مسابقات راهیابی دو بار در برابر كامرون شكست خورد و اگر كامرون متزلزل ظاهر نمی شد به طور حتم این تیم بجای ساحل عاج به جام جهانی راه می یافت. كامرون در صورتیكه می توانست در بازی پایانی خود تیم ملی مصر را شكست بدهد به جام جهانی راه می یافت. در این بازی تیم كامرون صاحب یك ضربه پنالتی شد كه پیر وومه آنرا از دست داد. پس از این بازی وومه مدعی شد چون هیچ یك از بازیكنان این تیم حاضر به نواختن این ضربه نشدند او پشت توپ ایستاد.اما چند ساعت بعد ساموئل اتوئو بازیكن كامرونی تیم بارسلونا اسپانیا اعلام كرد كه وی یكی از بازیكنانی بود كه برای نواختن ضربه پنالتی اعلام آمادگی كرده بود اما وومه این اجازه را به وی نداد.
در واقع همین اظهار نظر اتوئو باعث شد تا مردم به خانه وومه هجوم بیاورند و منزلش را تخریب بكنند.
به اعتقاد بسیاری از كارشناسان موفقیت هایی كه تیم های نیجریه و كامرون در ۲۰ سال اخیر كسب كردند باعث افزایش اعتبار فوتبال آفریقا شد كه ممكن است با حضور تیم های نه چندان مطرح آفریقایی در جام جهانی ۲۰۰۶ این اعتبار كسب شده از بین برود. واقعا حیف است كه آفریقا این اعتبار بدست آمده را آسان از دست بدهد.


آوا بهادری

منبع : روزنامه همشهری