ائتلاف فراگیر در آلمان: پیمان ناگزیر یا راه حل نهایی؟

پس از هفته ها مذاکره فشرده پیرامون برنامه های دولت آینده و چانه زنی بر سر تعداد وزرا در کابینه، سرانجام احزاب رقیب آلمان توافقنامه ای امضا کردند که آنگلا مرکل، رهبر حزب دموکرات مسیحی، را به مقام صدراعظمی می رساند. خانم مرکل به همراه ماتیاس پلاتزک و ادموند اشتویبر، رهبران احزاب سوسیال دموکرات و اتحاد مسیحی با امضای این توافقنامه، به بن بست دو ماهه سیاست در کشور آلمان خاتمه دادند.
تقسیم قدرت
بر اساس توافق به عمل آمده، هر یک از دو حزب رقیب هشت نماینده در کابینه دولت آینده خواهند داشت. در این میان، پست های مهمی همچون وزیر امور خارجه، وزیر دارایی و وزیر کار به حزب سوسیال دموکرات رسیده و حزب دموکرات مسیحی وزارتخانه هایی مانند وزارت دفاع و وزرات امور اقتصادی را در اختیار گرفته است. خانم مرکل اعلام کرده اهداف حزب متبوعش، شامل اصلاحات اقتصادی و بهبود روابط با ایالات متحده، را دنبال خواهد کرد، اما مشخص نیست وعده های وی در دولتی ائتلافی تا چه اندازه قابل اجرا خواهند بود. بسیاری ناظران بر این باورند که تقسیم کامل قدرت میان دو رقیب اصلی یعنی دموکرات مسیحی ها و حزب سوسیال دموکرات می تواند به عاملی بازدارنده در اجرای سیاست های اصلاحی مبدل شود، اما مدافعین "ائتلاف فراگیر" با اشاره به مذاکرات گسترده طرفین، همکاری دو حزب قدرتمند آلمان در قالب یک دولت واحد را فرصتی تازه برای خروج از وضعیت نابسامان اقتصادی این کشور می دانند. آنچه مسلم است تفاوت های چشمگیر میان سیاست ها و به ویژه برنامه های افتصادی دو حزب دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات، به تنش های داخلی دولت آینده دامن خواهد زد.
برنامه های دولت ائتلافی
با وجود ادعای خانم مرکل در پیگیری کامل برنامه های حزب دموکرات مسیحی، نگاهی گذرا به برنامه های اعلام شده برای دولت آینده، چه در مسایل داخلی و چه در سیاست خارجی، نشان از تغییرات بسیار در مقایسه با برنامه های اولیه این حزب دارد. برخی نکات برجسته اعلام شده در برنامه های داخلی دولت آینده عبارتند از:
افزایش مالیات بر ارزش افزوده (VAT) از ۱۶ درصد به ۱۹ درصد
افزایش سقف مالیات از ۴۲ درصد به ۴۵ درصد برای درآمد سالانه بیش از ۲۵۰ هزار یورو که درست نقطه مقابل سیاست های از پیش اعلام شده خانم مرکل برای کاهش مالیات طبقات پردرآمد است.
بالا بردن سن بازنشستگی از ۶۵ سال به ۶۷ سال
ادامه سیاست برچیده شدن نیروگاه های هسته ای آلمان تا سال ۲۰۲۱ میلادی که باز با برنامه پیشین حزب دموکرات مسیحی برای ادامه فعالیت این نیروگاه ها در تضاد است. علاوه بر این تغییرات، برخی برنامه ها همچون اصلاح قوانین کار و مقررات مربوط به حمایت از کارگران که در برنامه انتخاباتی خانم مرکل جای داده شده بود، با مخالفت سوسیال دموکرات ها موقتا کنار گذاشته شده است.
همچنین برخی خطوط اعلام شده در سیاست خارجی دولت آینده عبارتند از:
تاکید بر تعهد کامل به پیمان ناتو
استحکام روابط با ایالات متحده و بازگرداندن آلمان به متحدی "قابل اتکا"
موضعگیری قاطع در برابر تلاش های روسیه برای گریز از اصول دموکراسی
تلاش برای پذیرش ترکیه به عنوان "شریک برخوردار از امتیازات ویژه" به جای قبول عضویت رسمی آن کشور در اتحادیه اروپا
در مقایسه با برنامه های داخلی، سیاست های خارجی اعلام شده برای دولت ائتلافی همخوانی بیشتری با طرح های اولیه حزب دموکرات مسیحی و خانم مرکل دارد. شاید بتوان گفت که دو حزب رقیب حیطه های اجرایی برنامه هایشان را نیز همچون کرسی های پارلمان و نفرات کابینه تقسیم کرده اند.

منبع : خبرگزاری آفتاب