فاینانس؛ ضرورت یا مشکل؟

عمومی بعد از گذشت مدتی از این ماجرا مترصد پاسخ روشن و جامعی از سوی متولیان بود که سرانجام مجمع تشخیص مصلحت نظام فاینانس را مغایر با شرع ندانست و آن را شیوه ای در جهت منافع و مصالح کشور ارزیابی کرد.تصمیم اخیر مجمع تشخیص مصلحت در مقطع کنونی، بسیاری از نگرانی ها و شبهات را از میان برد و صنایع نفت و گاز کشور که به عنوان اصلی ترین محورهای اقتصادی ایران محسوب می شود درراه جذب سرمایه گذاری، دست خود را بازتر می بیند.حرکت مجمع تشخیص مصلحت، دور اندیشی و آینده نگری خاصی در جهت برنامه چشم انداز ۲۰ ساله ملی و برنامه توسعه چهارم است. در شرایطی که صنایع نفت، گاز و پتروشیمی کشور به شدت نیازمند جذب سرمایه است، برداشتن موانع و محدودیت های موجود و پیوند این صنعت با تجارت و تولید بین المللی حرکت مقتدرانه و فرصت سازی است.یک کارشناس حوزه انرژی می گوید: فاینانس در بخش های مختلف اقتصادی ایران امروزه به عنوان یک ضرورت است که برای راحتی از رکود کنونی و جذب منابع مالی می تواند گره بسیاری از مشکلات جامعه را بگشاید. وی می افزاید: دولت باید تکلیف و استراتژی نفتی خود را برای چگونگی جذب سرمایه گذاری خارجی و میدان دادن به بخش خصوصی در حوزه نفت روشن کند. ما در حوزه نفت و گاز و پتروشیمی ظرفیت بالایی داریم که مورد بی اعتنایی و غفلت است.وی تأکید می کند: تلاش دنیای امروز، جذب سرمایه است و ما جدای از دنیای رقابتی اقتصاد نیستیم؛ بنابراین هنگامی که بیشتر برنامه های توسعه ای ما براساس دریافت منابع مالی خارجی است، نمی توانیم به این مسئله بی اعتنا باشیم. رونق بخش های اقتصادی ایران را با دوراندیشی می توان به پیش برد. این کارشناس تصریح می کند: ایران در طول برنامه چهارم توسعه سالانه به دست کم ۸ میلیارد دلار سرمایه گذاری نیازمند است و در بهترین حالت، به شرط بالا بودن درآمدهای نفتی می تواند دو تا سه میلیارد دلار را خود تأمین کند و بقیه اش بناچار باید به صورت قرض باشد.
●تهدیدهای سرمایه گذاری در ایران
از دیدگاه جهانی، خطرپذیری ملی از جمله موارد مهم مورد توجه سرمایه گذاران خارجی است و کشور ما در رتبه بندی خطرپذیری ملی در جایگاه مطلوبی قرار ندارد. در میان ۱۹ کشور خاورمیانه و شمال آفریقا وضعیت خطرپذیری ایران با کسب رتبه «D» در مقام هفدهم قرار دارد و تنها رتبه کشورهای عراق و سودان برتر از ایران است. اگر این نکته را در نظر بگیریم که به طور کلی میزان خطرپذیری منطقه خاورمیانه از دیگر نقاط دنیا بالاتر است، وخامت خطرپذیری ایران از دیدگاه بین المللی آشکار تر خواهد شد.کارشناسان می گویند از جمله مواردی که برای کندی سرمایه گذاری خارجی در ایران به ویژه در حوزه انرژی و نفت می توان برشمرد، عبارتند از: بروکراسی پیچیده و ناکارا که سبب کندی فرایند بررسی طرح های سرمایه گذاری می شود، عضویت نداشتن در مجامع بین المللی مربوط به سرمایه گذاری، عدم انعقاد پیمان های دو جانبه یا چند جانبه بین المللی، فعال نبودن بانک ها و مؤسسه های بیمه خارجی، فضای فرهنگی نامناسب، سرمایه گذاری خارجی، ثبات نداشتن در سیاست های پولی، مالی، ارزی و تجاری، نوسان های قیمت نفت، نبود قدرت بازپرداخت به هنگام بدهی های خارجی، فساد دستگاه های دولتی و اداری است که تهدیدهای جدی برای این فرآیند است.رحمانی، کارشناس حوزه انرژی، نیز درباره مشکل قراردادهای نفتی رفع اشکالات آن ازسوی مجمع تشخیص مصلحت می گوید: جمهوری اسلامی ایران با دراختیار داشتن ذخایر عظیم نفت وگاز یکی ازکشورهای بالقوه ثروتمند منطقه به شمار می رود که استفاده صحیح و بهینه از این ثروت خدادادی می تواند راه توسعه اقتصادی کشور را هموارتر سازد.وی یادآور می شود: توسعه صنعت نفت وگاز، افزون بر سرمایه فراوان به فناوری پیشرفته نیز نیازمند است، اما بحث سرمایه گذاری خارجی به طور عام و سرمایه گذاری دربخش نفت وگاز به طور خاص به شکل های کاملاً متفاوت تعبیر و تفسیر شده است. عده ای ضرورت توسعه این منابع را اجتناب ناپذیر و عده ای آن را «بلای سیاه» می دانند و با هرگونه سرمایه گذاری به منظور افزایش توان تولید نفت وگاز مخالفت می کنند.رحمانی تأکید می کند: درسال های اخیرانعقاد هر قرارداد برای توسعه میدان های نفت و گاز، اعلام نظرهای انتقاد آمیز را درپی داشته که برخی از آنها از سر دلسوزی و برخی دیگر تحت فضاسازی رقیبان شرکت های نفتی ساخته و پرداخته شده و با هدف ایجاد اخلال بر سر راه برنامه های توسعه اقتصادی دولت ابراز شده است. تصویب موافقت مجمع تشخیص مصلحت با فاینانس، دست دولت آقای احمدی نژاد را برای پیشبرد هدف ها وخط مشی های خود باز می کند و اصلی ترین نیروی محرکه رشد وتوسعه، صنعت نفت است که بیشترین درآمد را برای کشور در بردارد.

منبع : شبکه اطلاع رسانی شانا