روش‌های تربیتی در کودکان

●چرا نوزاد گریه می کند ؟
در واقع نوزاد با گریه کردن با شما صحبت می کند . نوزاد وقتی گریه می کند که :
▪گرسنه است .
▪تنهاست و می خواهد شما او را بغل کنید .
▪پوشکش را خیس کرده است .
▪چندین نفر همزمان با او حرف می زنند .
▪مسأله ای او را ناراحت کرده است ( سنجاق پوشک ، دل به هم خوردگی ، احساس سرما یا گرمای زیاد )
شما نباید نوزاد را لوس کنید . در بیشتر اوقات که نوزاد را بغل می کنید و تسلی اش می دهید ، کمتر گریه می کند . اما شما نباید نوزادتان را بیش از حد بغل کنید . نوزاد یاد می گیرد که می تواند به شما اعتماد کند و اینکه هر وقت به شما نیاز داشت نزد او خواهید رفت . با تمرین بیشتر کم کم خواهید فهمید که نوزاد با گریه اش می خواهد به شما چه بگوید . هنگامی که نوزاد گریه اش قطع نمی شود ، باید حداکثر سعی خود را بکنید تا خونسردی خود را حفظ کنید . می توانید یکی از این کارها را انجام دهید :
▪نوزاد را در پتوی نرم و راحت « محکم پیچیده » و به خودتان بچسبانید .
▪چند دقیقه صبر کنید . نوزادتان را در محل امنی ، به عنوان مثال روی تخت لبه دار قرار دهید . بعد به اتاق یا جای دیگری بروید که صدای گریه نوزاد را نشنوید و آنجا بمانید تا آرام تر شوید .
▪نوزادتان را در کالسکه اش بگذارید و برای قدم زدن بیرون بروید .
▪نوزادتان را به ماشین سواری ببرید .
▪سعی کنید نوزادتان را در ننوی بغلی قرار دهید . حرارت بدن و ضربان قلبتان می تواند به بچه آرامش بدهد .
▪سعی کنید نوزاد را آرام تکان دهید و آهسته برایش لالایی بخوانید .
▪از یک دوست کمک بگیرید .
وقتی مشکل نوزاد و راه حل آن را دریابید ، گریه کردن او قطع خواهد شد . حتی اگر حس کنید دلتان می خواهد نوزادتان را به شدت تکان دهید یا بزنید ، هرگز این کار را نکنید . تکان دادن یا زدن ممکن است به نوزادتان آسیب برساند یا حتی موجب مرگ او شود .
●خوابانیدن نوزاد
نوزادتان را به پشت بخوابانید تا از این طریق سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش دهید . نوزاد را روی تشک سفتی بخوابانید که اندازه تختش باشد . لحاف ، بالش و اسباب بازیهای پارچه ای را از تخت نوزاد دور کنید . به جای پوشاندن نوزاد با پتو از روانداز استفاده کنید . اگر از پتو استفاده می کنید ، سعی شود پاهای نوزاد به انتهای تخت نزدیک باشد . پتوی نازکی دور تشک تخت او بپیچانید ، طوری که تنها زیر سینه نوزاد قرار بگیرد . نوزادتان را هرگز روی تشک نرم ، بالش یا دیگر سطوح نرم نخوابانید .
●در شش ماهگی :
بعضی نوزادان از شش ماهگی تمام شب را می خوابند . اما بیشتر اوقات ممکن است نوزادتان از خواب بیدار شود و نیاز به آرام کردن داشته باشد . هنوز هم برخی نوزادان در این سن ممکن است به خوردن شیر در شب نیاز داشته باشند . به نوزاد کمک کنید برای آرام کردن خودش و به خواب رفتن راهی پیدا کند می توانید از این راهنمایی ها استفاده کنید :
▪کنار تخت نوزادتان بمانید . بگذارید بداند شما نزد او هستید . نیازی نیست او را بغل کنید.
زنوزادتان را به آرامی نوازش کنید .
▪با نوزادتان حرف بزنید . لحن صدایتان به نوزاد می فهماند که همه چیز مرتب و وقت خوابانیدن است .
▪سعی کنید برای خواب زمانی تعیین کنید . این زمان را می توانید با انجام کارهایی نظیر حمام کردن ، خواندن داستان ، کم نور کردن اتاق ، تکان دادن تخت یا لالایی خواندن به نوزاد بفهمانید .
▪ اگر در این مورد به راهنمایی های بیشتری نیاز داشتید با پزشک نوزادتان مشورت کنید .
●چرا نوزادان در برخورد با افراد غریبه گریه می کنند ؟
بیشتر نوزادان در سن ۸ تا ۹ ماهگی در مرحله ای قرار دارند که فقط دلشان می خواهد نزد افرادی باشند که آنها را به خوبی می شناسند . سعی کنید احساس نوزادتان را درک کنید . برای آشنایی اش با افراد جدید به او زمان بدهید . نوزادتان را مجبور نکنید بغل کسی بماند که او را نمی شناسد یا کم می بیند .
●آیا کودک شما از تاریکی می ترسد ؟
با کودکتان درباره چیزهایی که از آن می ترسد حرف بزنید . ترس های کودک برای خودش واقعی است . بنابراین او را مسخره نکنید . در اتاق خواب کودک لامپی روشن بگذارید ، یا دست کم برای مدتی لامپ را روشن بگذارید . برخی کودکان با حضور عروسک پارچه ای یا پتویی خاص ، احساس امنیت بیشتری می کنند . اگر سعی کنید به کودکتان کمک کنید که بر ترسش از تاریکی غلبه کند ، ممکن است او را در غلبه بر دیگر ترس هایش نیز یاری کرده باشید .
اگر برای اولین بار است که برای خواب کودک خود مقررات تعیین می کنید ، باید منتظر بروز درگیری باشید .
▪کودکتان ممکن است مرتب از اتاقش بیرون بیاید . با قاطعیت و مهربانی او را به رختخواب برگردانید . ممکن است مجبور شوید این کار را چندین بار تکرار کنید .
▪برخی کودکان در سن خاصی از تاریکی می ترسند باید درک کنید که ترس کودک برای خودش واقعی است . به او کمک کنید بر آن غلبه کند .
▪چراغ خواب یا یکی از لامپ های راهروی اتاق کودک را روشن بگذارید .
▪برخی کودکان به زمان بیشتری برای به خواب رفتن نیاز دارند . بنابراین می توانید به او اجازه دهید مدتی قبل از خواب را کتاب بخواند یا با عروسک پارچه ایش حرف بزند .▪یکی از نیازهای کودک شما این است که به حدی احساس آرامش کند که به خواب برود این نیاز ممکن است برای کودکان مختلف ، متفاوت باشد . به دنبال راه هایی بگردید تا کودکتان احساس راحتی کند . می توانید به کودک یاد بدهید به آرامی نفس بکشد ، آواز ملایمی بخواند یا عروسک پارچه ایش را بغل کند .
▪گاهی اوقات اگر مقدار خواب بعد از ظهر کودک را کم کنید ، آمادگی او برای خواب شب افزایش می یابد .
●چرا کودک شما بداخلاقی می کند ؟
کودک شما به مرور یاد می گیرد عصبانی و خشمگین بودن یعنی چه . دست هایش را مشت میکند ، چشم هایش را به هم فشار می دهد و جیغ می کشد . حتی ممکن است لگد بزند ، خودش را روی زمین پرت کند . سعی کنید نگذارید چنین اتفاق بیفتد . وقتی کودک گرسته یا خسته است او را با خود بیرون نبرید . اگر چاره ای غیر از این نداشتید ، مقداری غذای سبک و سالم ، کتاب ، اسباب بازیهای مورد علاقه کودک یا مداد شمعی و کاغذ با خودتان همراه ببرید تا از خسته شدن و ناراحت شدن کودک جلوگیری کنید .
●چرا در این سنین کودک تا این حد اوقات تلخی می کند ؟
▪کودکان نمی فهمند که چرا نباید به وسایل اطرافشان دست بزنند ، آنها را به دهان ببرند و به کاوش بپردازند .
▪کودکان به طور معمول نمی توانند با کلام خواستان را به شما بگویند . همین ممکن است باعث عصبانیت آنها شود .
▪هنگامی که کودکان گرسته و خسته هستند یا احساس ناراحتی و گرما می کنند یا می خواهند به آنها توجه شود با احساساتی شدید واکنش نشان می دهند .
▪تا وقتی که اوقات تلخی کودک به خودش یا کس دیگری صدمه نمی زند بگذارید به آن ادامه بدهد . بگذارید کودکتان بداند شما فهمیده اید که ناراحت است .
▪ هنگامی که در خانه هستید بهترین کار این است که آرامش خود را حفظ کنید و به اوقات تلخی های کودک اعتنا نکنید .
▪هنگامی که در یک مکان عمومی هستید آرامش خود را حفظ کنید و کودکتان را از صحنه دور کنید . به مکان ساکتی بروید و تا وقتی که کودکتان آرامش خودش را به دست بیاورد صبر کنید .
▪بعضی کودکان در آرام شدن مشکل دارند . کودکتان را با مهربانی بغل کنید ، به آرامی با او حرف بزنید و به او بگویید که همه چیز درست می شود .
مهم نیست که کجا باشید ، اما اگر نسبت به اوقات تلخی کودک با آرامش واکنش نشان دهید ، آن وضع زودتر تمام می شود .
هنگامی که کودک در مکان عمومی به اوقات تلخی راه می پردازد ، ممکن است وسوسه شوید با برآوردن نیاز کودک ، از به راه افتادن سر و صدا جلوگیری کنید . هنگامی که والدین چنین کاری می کنند کودکان یاد می گیرند اگر پا بر زمین بکوبند و جیغ بکشند هر چه می خواهند برایشان مهیا می شود . اجازه ندهید اوقات تلخی های کودک به نفع شما تمام شود . زیرا تنها معنی آن ، بروز بیشتر چنین صحنه هایی در آینده خواهد بود .سعی کنید حواس کودک را پرت کنید .
بهترین راه کنترل رفتار کودک این است که توجهش را به جای دیگری جلب کنید . اگر کودکتان چیزی می خواهد که نباید بخواهد ، اسباب بازی به دستش دهید تا با آن بازی کند. اگر به سمت پله ها می رود او را از روی زمین بردارید و به قسمت دیگری از اتاق ببرید .
●ایرادگیری در غذاخوردن
کودکی که در خوردن غذا ایرادگیر است ، وقت غذا را واقعاً به وقت دردسر تبدیل می کند . سعی کنید هنگام غذا خوردن فرصتی برای ایراد گرفتن پیش نیاید .
▪جلوی کودکتان ، چند نوع خوراکی سالم بگذارید .
▪اگر کودکتان میل ندارد از غذاهایی که برایش جدید است بخورد ، فقط مقدار کمی در بشقابش بریزید . از او بخواهید یک یا دو لقمه از غذا بخورد .
▪هرگز اصرار نکنید که کودک تمام آنچه را در بشقابش مانده است بخورد .
▪برخی کودکان دوست ندارند که غذاهای مخلوط شده بخورند . برای مثال کودک ممکن است بتواند برنج و ذرت را جداجدا بخورد اما مخلوط برنج و ذرت را نخورد .
▪برخی کودکان ممکن است در حالی بیشتر غذایشان باقی مانده است بگویند سیر شده اند ، اما برای خوردن دسر یک عالمه جا داشته باشند . اگر کودک شما این گونه است ، می توانید مقرراتی بگذارید و مثلاً بگویید قبل از خوردن دسر باید بیشتر غذایش را بخورد ، در غیر اینصورت از دسر خبری نیست .
▪ به یاد داشته باشید که ذائقه های افراد تغییر می کند . یک روز ممکن است کودک شما با خوردن غذایی که قبلاً دوست نداشته است ، موجب تعجب شما شود .
●چه خوراکی هایی برای کودک مفید است ؟
نوشابه خانگی که مخلوطی از آب میوه و به همان مقدار آب گاز دار باشد می تواند مناسب باشد . به جای آب نبات به کودکتان یک هویج کوچک ، چند تکه سیب ، مقداری انگور دان شده و به جای چیپس ، پنیر یا بیسکویی شور به دستش دهید . همچنین اگر بخواهید برایش خوراکی خنک تهیه کنید می توانید آب میوه را در لیوان یک بار مصرف بریزید و بگذارید در فریزر یخ بزند .
به چند نکته دیگر توجه کنید :
▪ در مورد مقدار غذایی که کودکتان در بشقابش می ریزد یا شما در بشقاب او می ریزید ، واقع گرا باشید . کودکان به مقدار غذایی که شما می خورید نیاز ندارند .
▪پرزهای زبان کودک بسیار حساس تر از پرزهای زبان شماست . کودکان معمولاً از غذاهایی که طعم تند دارند ، مانند پیاز ، یا غذاهایی که با رنگ و مواد ترکیبی شان آشنا نیستند ، خوششان نمی آید .
▪معده کودکان از معده بزرگسالان کوچک تر است و بنابراین در هر وعده مقدار غذای کمتری می خورند ، اما ممکن است در طول روز به چندین وعده غذا نیاز داشته باشند .
▪در طول روز با دادن خوراکی های سالم به کودک سعی کنید او را به غذاهای مناسب و مفید عادت دهید .
- با پزشک کودک مشورت کنید تا مطمئن شوید آیا مقدار غذایی که کودک شما می خورد کافی است یا خیر .
●مبارزه قدرت
هنگامی که کودکی از انجام کاری سرباز می زند ، معمولاً عصبانیت ، اولین واکنش پدر و مادراست .هنگامی که شما عصبانی می شوید ، کودکتان نیز عصبانی خواهد شد . بنابراین هنگامی که از کودک می خواهید کاری انجام دهد ، به جای اینکه از کودک بپرسید : « برای حمام ، آماده ای » به او بگویید « الان وقت حمام رفتن است . می خواهی که دوش ساده بگیری یا برایت در وان کف درست کنم ؟ » هنگامی که با کودک صحبت می کنید واژه های ساده به کاربگیرید و اگر از کودک می خواهید کاری انجام دهد ، مستقیم و واضح به او بگویید . برای مثال به جای « اینجا را جمع آوری کن »‌ بگویید از تو می خواهم آجرهای خانه سازی ات را از روی زمین جمع کنی و در جعبه شان بگذاری » . گاهی اوقات عمل کردن مؤثر تر از حرف زدن است . برای مثال ، شما چندین بار به کودکتان گفته اید که بنشیند و غذایش را بخورد . اما کودک مدام درآشپزخانه ورجه ورجه می کند و به حرف شما بی اعتناست . شما به جای حرف زدن ، به آرامی بشقابش را از روی میز بردارید . اگر بگوید که می خواهد غذایش را بخورد به او بگویید وقتی می تواند که روی صندلی اش بنشیند . در بیشتر موارد کودک به سر میز غذا بر می گردد . گاهی اوقات برخی از رفتارهای کودکان را باید نادیده گرفت . نیازی نیست که شما نسبت به تمام کارهای کودکتان واکنش نشان دهید . گاهی وقت ها کودک کارهای زننده انجام می دهد فقط به این منظور که توجه شما را جلب کند . اگر شما واکنش نشان ندهید ، ممکن است دیگر آن کار را انجام ندهد . بهتر است که شما انرژی خود را برای مسایل بزرگ تر ذخیره کنید .●نق زدن
برخی کودکان هنگامی که چیزی می خواهند و برخی دیگر هنگامی که خسته می شوند نق می زنند . علاوه بر این نق زدن کاری است که کودک برای جلب توجه انجام می دهد . در این موارد می توانید از این روشها استفاده کنید :
▪اگر نق زدن و شکایت کردن کودک شما به خاطر این است که چیزی را می خواهد که ممکن نیست ، او را بغل کنید و بگویید کاش می توانستم آن را به تو بدهم ، اما نمی توانم ، ممکن است لازم باشد بیش از یک بار این کار را تکرار کنید .
▪اگر باز هم نق زد ، آرامش خود را از دست ندهید ، کودک را تنها بگذارید .
▪نباید اجازه دهید که نق زدنها ، لب و لوچه آویزان کردن ها ، اوقات تلخی ها ، زدن ها و دیگر رفتارهای منفی به نفع او تمام شود . اگر کودک با این کارها آنچه را که می خواهد به دست بیاورد به این رفتارهای منفی خود ادامه می دهد .
به رفتارهای خوب کودک توجه کنید :
اگر از کودک رفتار خوبی سرزد به او بگویید که از رفتار خوبش خوشتان آمده است . تعریف و تشویق به او کمک می کند تا انتظاری را که از او دارید ، درک کند .
● هنگامی که کودکان مقررات را زیر پا می گذارند
تمام کودکان در مرحله ای از رشد خود درستی مقررات شما را آزمایش می کنند . کودک شما ممکن است حس کند برخی از مقررات قدیمی خانه زیادی بچه گانه شده است .
▪هر کدام از مقرراتی را کودک زیرپا می گذارد ، علت وضع آن را مورد تجدید نظر قرار دهید . تصمیم بگیرید آیا آن قانون هنوز باید باشد یا اینکه کودک شما برای رعایت چنان قانونی بزرگ شده است .
▪ علت وضع آن قانون را به درک خود توضیح دهید .
▪اگر تصمیم به تغییر قانون مذکور گرفتید ، از کودک خود در مورد چگونگی تغییر آن و عواقب رعایت نکردن آن نظرخواهی کنید .
▪هنگامی که کودکتان یکی از مقررات را زیر پا می گذارد ، آن را نادیده نگیرید ، باید واکنشی نشان دهید که به کودک ، اهمیت وجود آن قانون و اینکه چگونه می تواند در آینده رفتار بهتری داشته باشد را آموز ش دهد . قوانین ما را از خطر حفظ می کنند ، راهی برای عملکرد مناسب پیش روی ما می گذارند و برای جلوگیری از اختلاف بین ما و دیگران ،‌راهکار ارائه می کنند . هنگامی که کودک شما قانونی را زیر پا می گذارد نسبت به ان طوری واکنش نشان دهید که به او بفهمانید چرا پیروی از قانون اهمیت دارد . یکی از بهترین راه هایی که می توانید به کار ببرید ،‌نشان دادن عواقب شکستن قانون است . برای مثال ، شما قانونی گذارده اید که می گوید هیچ کس قبل از انجام کامل تکالیف درسی اش حق ندارد تلویزیون تماشا کند و دختر شما قبل از انجام تکالیفش فیلم نگاه می کند . عواقب شکستن این قانون می تواند این باشد که او تا آخر روز حق تلویزیون نگاه کردن ندارد . هنگامی که این جمله را به روشی به دختر خود گفتید ، حتماً باید آن را اجرا کنید.
●دروغگویی
کودکان به این خاطر دروغ می گویند که یا از تنبیه شدن می ترسند یا حس می کنند گیر افتاده اند یا تنها به این دلیل دروغ می گویند که به نظرشان دروغ گفتن آسان تر است . البته دروغگویی در این سنین در کودکان معمول است .
▪واضح و روشن به کودک خود بگویید که می دانید دارد دروغ می گوید .
▪هنگامی که در مورد دروغ گفتن کودک با او صحبت می کنید سعی کنید او را در موقعیتی قرار ندهید که برای پوشاندن دروغ اول باز هم دورغ بگوید .
▪بزرگترهای خانواده خود نباید دروغ بگویند . زیرا در کودکان این احتمال بیشتر است که از رفتار شما سرمشق بگیرند تا از حرف هایتان .
▪اگر به کودک خود صریح بگویید که دروغ گفتن کار درستی نیست ، کودک می فهمد که دروغ گفتن کار پسندیده ای نیست .
▪هنگامی که کودکتان در موقعیتی دشوار راست می گوید او را تشویق کنید .
●زد و خورد بین خواهر – برادرها
کودکان دبستانی در سنی هستند که برایشان سازگاری با خواهر و برادرهایشان مشکل است . در این میان نیز شما از آنها انتظار دارید که با هم کنار بیایند ، قدر یکدیگر را بدانند و به هم احترام بگذارند ، شما دلتان می خواهد در خانه آرامش برقرار باشد . درگیریهای کودکان معمولاً بر سر اموال و مکان شخصی است . در مورد آنچه کودکان شما باید شریکی استفاده کنند و آنچه که نمی توانند ، مقررات صریحی حاکم کنید . شریک کردن دیگران در وسایل و اماکن شخصی کودکان را به عهده خودشان بگذارید .
▪سعی کنید کودکانتان را با یکدیگر مقایسه نکنید . با هر کدام به عنوان فردی خاص رفتار کنید .
▪علاوه بر آن بپرسید که چگونه می توان راهی پیدا کرد که بهتر با هم کنار بیایند . به هر حال ، این شما هستید که باید تصمیم بگیرید کدام یک از نظرات آنها قابل قبول است. هر فرد خانواده نیازمند احترام از سوی دیگران و احساس امنیت است .
●کنترل رقابت بین خواهر – برادرها
رقابت بین خواهر و برادرها یکی از راه هایی است که از طریق آن کودکان یاد می گیرند چگونه از عهده حل مشکلات برآیند . اگر برایتان امکان پذیر است سعی کنید اجازه دهید کودکان مشکل بین خودشان را خود حل کنند تنها زمانی دخالت کنید که به نظرتان می آید آنها به خودی خود نمی توانند مشکل را حل کنند و کنترل درگیری بین آنها ممکن است از دست شما خارج شود .
●جواب پس دادن
هنگامی که کودکان بی ادبی می کنند عصبانی شدن کار آسانی است . اما شما می توانید از طریق نوع واکنش خود به او معنای احترام گذاشتن را بیاموزید .
▪به کودک خود بگویید مایلید حرفهایش را بشنوید اما تا وقتی که هر دوی شما آرامش خود را به دست نیاورده اید حرفی برای گفتن ندارید .
▪اگر عصبانی شدید و سرکودک خود فریاد کشیدید از او عذرخواهی کنید . با این کار به کودک خود می فهمانید که رفتار مؤدبانه چگونه است .
▪هنگامی که هر دوی شما آرام شدید ، به کودک خود صریح بگویید که چه واژها یا تن صدایی از نظر شما بی ادبانه است . به او بگویید که این کار چه احساسی را در شما به وجود می آورد .به او بگویید دفعات بعد انتظار شما از او چیست .
●عذرخواهی از کودک کار درستی است :
به کودک خود بگویید : « واقعاً عصبانی بودم . متأسفم که باعث ناراحتی ات شدم . رفتارم نسبت به تو مؤدبانه نبود » . هیچ یک از ما انسان کاملی نیست . شما با عذرخواهی به کودکتان یاد می دهید که در صورت انجام کار خطا در زندگی ، از شما یا دیگران عذر خواهی کند . اگر در مورد کودکان این سن سئوال دیگری دارید با پزشک کودکتان مشورت کنید .●عصبانیت
هنگامی که از دست کودک خود عصبانی می شوید چه می کنید ؟
تقریباً هر پدر و مادری می داند که وقتی کودک بدرفتاری می کند تا چه حد باعث عصبانیت می شود . این نکات را به خاطر بسپارید :
▪ به یاد داشته باشید این رفتار کودک است که شما را عصبانی می کند نه خود کودک .
▪ زدن به پشت کودک یا استفاده از دیگر شیوه های خشونت به کودک شما یاد نمی دهد که به جای رفتار بدش باید چه رفتاری از خود نشان دهد .
▪لازم است بدانید آیا کودک توانایی برآوردن انتظارات شما را دارد یا خیر .
همه ما روزهایی پرتنش داریم
گاهی اوقات پیش می آید که شما به این دلیل نسبت به رفتار ناشایست کودک خود عکس العمل تند نشان می دهید که از کسی یا چیز دیگری ناراحت هستید . اگر چنین موقعیتی برای شما زیاد پیش می آید ، بهترین راه این است که از شخص دیگری کمک بگیرید .
چهار مرحله کنترل عصبانیت
۱ – صبرکنید .
لحظه ای صبر کنید تا آرامش خود را بازیابید . سپس به مسئله کودک خود رسیدگی کنید .
۲ – چشم باز کنید و ببینید
ببینید که مشکل چیست ؟ چه مسئله ای باعث شده از کودک شما رفتار بدی سر بزند ؟ آیا مطمئن هستید که از کودک شما رفتار بدی سر زده است ؟ آیا رفتار بد کودکتان برای سن او عادی نیست ؟
۳ – فکر کنید که به نظر شما چه واکنشی مناسب تر است
به عکس العملهایی که می توانید نشان دهید فکر کنید . می خواهید به کودکتان چه نکته ای را آموزش دهید ؟
۴ – اجرا کنید
تصمیمی را که گرفته اید به مرحله اجرا بگذارید .
نکاتی که به شما در کنترل عصبانیت کمک می کند عبارتند از :
▪آهسته تا ۱۰ بشمارید . به جای فکر کردن در مورد رفتار کودک ذهن خود را روی عمل شمردن یا چیزی که باعث خوشحال شدن شما می شود ، متمرکز کنید .
▪دست هایتان را در جیب خود ببرید . این کار به شما کمک می کند که از آنها درترساندن یا زدن کودک استفاده نکنید .
▪نفس عمیقی بکشید و آن را به آرامی بیرون دهید ، انگار که دارید بخار از دهان خود خارج می کنید .
▪خود را از موقعیت خارج کنید . به اتاق دیگری بروید یا کمی پیاده روی کنید ( زمانی این کار را انجام دهید که بهتر است کودک کمی تنها بماند یا زمانی که شخص دیگری در اتاق وجود دارد)‌.
▪در مورد مشکل کودک خود با شریک ، دوست یا یکی از اقوام خود صحبت کنید .
● بیرون بردن
چند نکته در مورد بیرون بردن
از این شیوه اغلب هنگامی استفاده می شود که از کودک رفتار بدی سر زده باشد . استفاده از این شیوه هم برای پدر یا مادر و هم برای کودکان مؤثر است ، زیرا باعث می شود افراد خونسردی خودشان را به دست آورند .
▪سعی کنید از این شیوه به طور دایم استفاده نکنید .
▪هرگز این شیوه را برای کودکان زیر ۳ سال به کار نبرید .
▪لازم است که والدین هنگامی که کودک را در موقعیت خروج قرار می دهند خونسرد اما قاطعانه عمل کنند .
●بیرون بردن چیست ؟
بیرون بردن یعنی خارج کردن کودک از موقعیتی که یا نزدیک است از کنترل خارج شود یا از کودک رفتار بدی سر زده است .
●روش استفاده از شیوه بیرون بردن
▪مکان راحتی را برای بردن کودک به آنجا در نظر بگیرید . این مکان باید از محلی که کودک در آنجا بدرفتاری کرده است دور باشد .
▪به کودکتان بگویید که به زنگ استراحت نیاز دارد . برایش توضیح دهید که تا وقتی آرام شود یا دیگر قصد نداشته باشد بدرفتاری کند ، باید آنجا بماند .
▪اگر کودکتان سعی کرد قبل از موعد از محلی که برایش در نظر گرفته اید خارج شود ، با مهربانی او را برگردانید . دوباره به او بگویید وقتی می تواند سر بازی اش برگردد که آرام شده باشد و قصد نداشته باشد به رفتار بدش ادامه دهد .
▪هنگامی که کودک شما آرام شد و مدت بیرون بردن به پایان رسید ، به او توضیح دهید که چرا این کار برایش لازم بود و انتظار دارید دفعات بعد چه رفتاری داشته باشد . اگر کودک شما به کودک دیگری آسیب رسانده او را مجبور به عذر خواهی کنید . اگر با پا وسیله ای را انداخته ، او را مجبور کنید آن را بردارد . با این کارها برای کودک فرصتی پیش می آورید که رفتارش را تصحیح کند .
▪لازم است هنگامی که کودک آرام شد و بدون ایجاد مشکل به بازی اش برگشت ، او را تشویق کنید .
●چند نکته دیگر :
برخی از والدین در اجرای شیوه « بیرون بردن » زمان را محاسبه می کنند . برای هر سال از سن کودک یک دقیقه منظور کنید . برای مثال اگر کودک شما ۴ ساله است باید ۴ دقیقه در مکان در نظر گرفته شده بماند . با بزرگتر شدن کودک سعی کنید زمانی اجازه برگشتن به او بدهید که حاضر است رفتارش را تصحیح کند . این کار به کودک شما کمک می کند زمان آرام شدن خود را تشخیص دهد . می توانید زمانی که کودک در مکان در نظر گرفته شده به سر می برد ، پازل یا کتابی در اختیارش بگذارید . می توانید کتاب ها یا اسباب بازیهایی را به دستش دهید که بیشتر دوستشان دارد . کودک را تشویق کنید زمانی که احساس کرد به آرامش یا زنگ استراحت نیاز دارد ، خودش به محل مورد نظر برای اجرای شیوه « بیرون بردن » برود .
استفاده از شیوه « بیرون بردن »
می توانید برای جلوگیری از بدرفتاری کودک از این شیوه استفاده کنید ، یعنی قبل از اینکه اوضاع از کنترل شما خارج شود از کودک بخواهید به مکان مورد نظر برود . همچنین می توانید پس از بدرفتاری کودک از این شیوه استفاده کنید ، که در این صورت موجب آرام شدن شما و کودکتان می شود . هنگامی که زمان تعیین شده به پایان رسید ، می توانید به حل مشکل رفتاری کودک خود بپردازید .

منبع : واحد مرکزی خبر