پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا
شاهین خاکستری
وقتی صحبت از پوشش جنگ در تلویزیون می شود، معمولا به جنگ ویتنام به عنوان نخستین نمونه اشاره می‌شود. اما جنگ افغانستان و پس از آن، عراق به عنوان نخستین جنگی شناخته خواهد شد که در وبلاگها روایت می شود.نسل تازه‌یی از سربازان وبلاگ نویس در امریکا که به «میل بلاگرها» یا وبلاگ نویسهای نظامی شهرت دارند، هم در میدان نبرد می جنگند و هم درباره تجربیات خود می نویسند.
این گرایش، پنجره تازه‌یی را به جنگاوری امروزی باز می کند و گونه جدیدی از ادبیات دوران جنگ پدید می آورد.با وجود این، برخی از این پیشگامان که در خط مقدم جبهه وبلاگ می نویسند، بیم آن دارند که دوران طلایی وبلاگ نویسی نظامی، همین حالا هم به سر آمده باشد زیرا مقامات نظامی اعمال فشار بر نوشتار بی قیدوبند آنلاین را آغاز کرده‌اند.
● طلوع عصر وبلاگ نویسی نظامی
به گفته مت، نویسنده وبلاگ بلک فایو، نخستین وبلاگهای نظامی در اواخر سال ۲۰۰۲ پدیدار شدند. شاهین خاکستری، یکی از سربازان ارتش که در حال حاضر مامور به خدمت در آلمان است و به صورت ناشناس وبلاگ مادویل گازت را می‌نویسد، اصطلاح میل بلاگ را که ترکیبی از واژه‌های میلیتاری نظامی و وبلاگ است برای اشاره به وبلاگ نویسان نظامی ابداع کرد و شروع به برقراری تماس با سایر ارتشی هایی کرد که وبلاگ می نوشتند.شاهین خاکستری در اواخر سال ۲۰۰۲ نظر دادن پای نوشته های وبلاگها را شروع کرد و سپس زمانی که فهمید نوشتن یک وبلاگ تا چه حد ساده است، مادویل گازت را راه انداخت.او گفت: سالیان سال من شاهد بوده‌ام که دیگران «به نمایندگی از سربازان» سخن گفته اند یا تصمیم گرفته‌اند که در این زمینه چه صدایی می بایست شنیده شود. او به همین دلیل خواست تا افکار خود را به عنوان اندیشه‌های یک ارتشی در ایامی جالب، زمانی که مقدمات جنگ در عراق فراهم می‌شود منتشر کند.
او گفت: من مدعی نیستم که از جانب کسی جز خودم صحبت کنم، اما جنبه جذاب وبلاگ نویسی همین است که خودتان حرفتان را بزنید. من نیازی به سخنگو ندارم.شاهین خاکستری و دیگر پیشگامان مثل ستوان اسمش، گروهبان هوک و گروهبان استرایکر، الهام بخش صدها سرباز، خلبان، تفنگدار نیروی دریایی و ملوان دیگر در سراسر جهان برای وبلاگ نویسی شده اند. او وبلاگ نویسان نظامی را در حلقه‌یی اینترنتی گرد آورده است که حدود چهارصد وبلاگ نظامی فعال را به هم پیوند می زند.
● خاطرات جنگ
بسیاری از وبلاگ نویسان نظامی، با این هدف به نوشتن روی آورده اند که با آنچه از نظر آنها موضعگیری جانبدارانه ضد جنگ و ضد دولت بوش در رسانه هاست، مقابله کنند.اما مت، نویسنده وبلاگ بلک فایو می گوید وبلاگ نویسان نظامی برای نوشتن، اهداف و انگیزه های مختلفی دارند.او گفت: بسیاری، وبلاگ می‌نویسند تا دوستان و بستگانشان را از حال و روز خود در میدان جنگ باخبر نگه دارند. برخی دیگر این کار را برای بیان تاملات خود انجام می دهند و دیگران صرفا نویسندگان خوبی هستند که به دنبال محلی برای بیان اندیشه ها و احساسات خود هستند.
سی جی گراهام تازه در همین سال گذشته تصمیم گرفت تا خاطرات جنگی خود را که در عراق گردآوری می کرد، روی اینترنت منتشر کند.او گفت: من خاطراتم را منتشر کردم تا مردم را از آنچه واقعا در عراق رخ می دهد باخبر کنم زیرا معتقد بودم و هستم که رسانه‌ها وظیفه شان را برای خبررسانی بی طرفانه، به درستی انجام نمی دهند.اما او دلایل دیگری نیز داشت.
وی هنگامی که در حال نبرد در عراق بود تصمیم گرفت تا خاطراتش را ثبت کند زیرا او با خواندن خاطرات پدربزرگش از جنگ جهانی دوم بزرگ شده بود.سی جی گراهام زمانی که در عراق حضور داشت، وبلاگ نمی‌نوشت.
واحد نظامی او که راه خود را به سوی شمال عراق می‌گشود، به اینترنت دسترسی نداشت.او گفت: من فرصتش را هم نداشتم چون اگر خیلی شانس می آوردم می توانستم کمتر از ۱۸ ساعت در روز کار کنم. هر فرصتی که باقی می ماند صرف غذا خوردن و خوابیدن می شد.با وجود این، او نوشته هایی آکنده از جزییات را در لب تاپش نوشت و ذخیره کرد و سپس تصمیم گرفت تا پس از بازگشت، این نوشته ها را در وبلاگی منتشر کند.برایان کندی، مشهور به هاودی یکی از تفنگداران نیروی دریایی است و دو سال در عراق به عنوان خلبان هلی‌کوپترهای رزمی سوپر کبرا ۱W-AH خدمت کرده است.او و خلبان همقطارش، هرل پس از آنکه از طریق هیو هویت، مفسر و وبلاگ نویس محافظه‌کار، اطلاعاتی درباره وبلاگها به دست آوردند، تصمیم گرفتند که در جریان ماموریت اخیر خود در منطقه، وبلاگی بنویسند. او گفت: نوشتن واقعا به منزله مرهم بود و به من امکان داد تا بگویم که چه حسی از نبرد به من دست می‌دهد، نه فقط درباره جنگیدن، بلکه درباره سیاست و گرایش مخالفت آمیزی که جنگ را به موضوعی برای ضدیت با رییس جمهور تبدیل کرده است.او گفت: هرچه بیشتر می نویسم، احساس گناه و اضطراب کمتری دارم. او حتی درباره ماجرای طلاقش که هنگام بازگشت از عراق در ماه ژوییه رخ داد هم نوشته است.
● فشار بر ارتباطات
وبلاگ نویسی نظامی، منشا برخی از گیراترین نوشته ها درباره جنگ شده است.
برخی وبلاگ نویسان نظامی همچون جیسون کریستوفر هارتلی، نویسنده صرفا یک سرباز دیگر، و کالبی بازل، نویسنده جنگ من: اوقات مرده در عراق در حال حاضر نوشتن کتابهایی را بر مبنای وبلاگهایشان و خاطراتشان از ایامی که در عراق گذرانده اند، آغاز کرده اند.
حاصل این وبلاگها، غالبا دیدگاهی فیلترنشده و سانسور نشده است که از سوی خود رزمندگانی که در خط مقدم حضور دارند روایت می شود و نه از نگاه خبرنگارانی که با گروههای رزمی همراه شده اند یا نشستهای خبری که در پشت جبهه برپا می شوند.
وبلاگ نویسی همچنین به تنبیه انضباطی برخی از وبلاگ نویسان به دلیل انتشار اطلاعات حساس یا نقض مقررات نظامی در وبلاگهایشان منجر شده است.
شاهین خاکستری به همقطاران میل بلاگ‌نویس خود توصیه می‌کند که هنگام نوشتن هر یادداشت به این نکته فکر کنند که نوشته آنها از سوی مادرانشان، رییس ستاد مشترک ارتش و اسامه بن لادن چگونه برداشت خواهد شد.
او گفت: هرکسی نمی تواند با داشتن چنین بار مسئولیتی بر دوش خود، به کیبورد دست بزند.
شمار بسیار اندکی از وبلاگ نویسان از نوشتن باز داشته شده اند اما به گفته شاهین خاکستری، شمار بیشتری از وبلاگ نویسان نظامی صرفا به دلیل دغدغه‌های امنیتی درباره عملیات جنگی، دست از وبلاگ نویسی برداشته‌اند.
برایان کندی ابراز امیدواری می کند که کارکنان نیروهای مسلح اجازه یابند تا برای حفظ ارتباط با خانواده و دوستانشان به وبلاگ نویسی ادامه دهند.
اما او اضافه می کند: من می توانم بفهمم که ارتش نیاز خواهد داشت که دست کم اطلاعات را «نظم و نسق» بدهد.
منبع: بی بی سی
این گرایش، پنجره تازه‌یی را به جنگاوری امروزی باز می کند و گونه جدیدی از ادبیات دوران جنگ پدید می آورد.با وجود این، برخی از این پیشگامان که در خط مقدم جبهه وبلاگ می نویسند، بیم آن دارند که دوران طلایی وبلاگ نویسی نظامی، همین حالا هم به سر آمده باشد زیرا مقامات نظامی اعمال فشار بر نوشتار بی قیدوبند آنلاین را آغاز کرده‌اند.
● طلوع عصر وبلاگ نویسی نظامی
به گفته مت، نویسنده وبلاگ بلک فایو، نخستین وبلاگهای نظامی در اواخر سال ۲۰۰۲ پدیدار شدند. شاهین خاکستری، یکی از سربازان ارتش که در حال حاضر مامور به خدمت در آلمان است و به صورت ناشناس وبلاگ مادویل گازت را می‌نویسد، اصطلاح میل بلاگ را که ترکیبی از واژه‌های میلیتاری نظامی و وبلاگ است برای اشاره به وبلاگ نویسان نظامی ابداع کرد و شروع به برقراری تماس با سایر ارتشی هایی کرد که وبلاگ می نوشتند.شاهین خاکستری در اواخر سال ۲۰۰۲ نظر دادن پای نوشته های وبلاگها را شروع کرد و سپس زمانی که فهمید نوشتن یک وبلاگ تا چه حد ساده است، مادویل گازت را راه انداخت.او گفت: سالیان سال من شاهد بوده‌ام که دیگران «به نمایندگی از سربازان» سخن گفته اند یا تصمیم گرفته‌اند که در این زمینه چه صدایی می بایست شنیده شود. او به همین دلیل خواست تا افکار خود را به عنوان اندیشه‌های یک ارتشی در ایامی جالب، زمانی که مقدمات جنگ در عراق فراهم می‌شود منتشر کند.
او گفت: من مدعی نیستم که از جانب کسی جز خودم صحبت کنم، اما جنبه جذاب وبلاگ نویسی همین است که خودتان حرفتان را بزنید. من نیازی به سخنگو ندارم.شاهین خاکستری و دیگر پیشگامان مثل ستوان اسمش، گروهبان هوک و گروهبان استرایکر، الهام بخش صدها سرباز، خلبان، تفنگدار نیروی دریایی و ملوان دیگر در سراسر جهان برای وبلاگ نویسی شده اند. او وبلاگ نویسان نظامی را در حلقه‌یی اینترنتی گرد آورده است که حدود چهارصد وبلاگ نظامی فعال را به هم پیوند می زند.
● خاطرات جنگ
بسیاری از وبلاگ نویسان نظامی، با این هدف به نوشتن روی آورده اند که با آنچه از نظر آنها موضعگیری جانبدارانه ضد جنگ و ضد دولت بوش در رسانه هاست، مقابله کنند.اما مت، نویسنده وبلاگ بلک فایو می گوید وبلاگ نویسان نظامی برای نوشتن، اهداف و انگیزه های مختلفی دارند.او گفت: بسیاری، وبلاگ می‌نویسند تا دوستان و بستگانشان را از حال و روز خود در میدان جنگ باخبر نگه دارند. برخی دیگر این کار را برای بیان تاملات خود انجام می دهند و دیگران صرفا نویسندگان خوبی هستند که به دنبال محلی برای بیان اندیشه ها و احساسات خود هستند.
سی جی گراهام تازه در همین سال گذشته تصمیم گرفت تا خاطرات جنگی خود را که در عراق گردآوری می کرد، روی اینترنت منتشر کند.او گفت: من خاطراتم را منتشر کردم تا مردم را از آنچه واقعا در عراق رخ می دهد باخبر کنم زیرا معتقد بودم و هستم که رسانه‌ها وظیفه شان را برای خبررسانی بی طرفانه، به درستی انجام نمی دهند.اما او دلایل دیگری نیز داشت.
وی هنگامی که در حال نبرد در عراق بود تصمیم گرفت تا خاطراتش را ثبت کند زیرا او با خواندن خاطرات پدربزرگش از جنگ جهانی دوم بزرگ شده بود.سی جی گراهام زمانی که در عراق حضور داشت، وبلاگ نمی‌نوشت.
واحد نظامی او که راه خود را به سوی شمال عراق می‌گشود، به اینترنت دسترسی نداشت.او گفت: من فرصتش را هم نداشتم چون اگر خیلی شانس می آوردم می توانستم کمتر از ۱۸ ساعت در روز کار کنم. هر فرصتی که باقی می ماند صرف غذا خوردن و خوابیدن می شد.با وجود این، او نوشته هایی آکنده از جزییات را در لب تاپش نوشت و ذخیره کرد و سپس تصمیم گرفت تا پس از بازگشت، این نوشته ها را در وبلاگی منتشر کند.برایان کندی، مشهور به هاودی یکی از تفنگداران نیروی دریایی است و دو سال در عراق به عنوان خلبان هلی‌کوپترهای رزمی سوپر کبرا ۱W-AH خدمت کرده است.او و خلبان همقطارش، هرل پس از آنکه از طریق هیو هویت، مفسر و وبلاگ نویس محافظه‌کار، اطلاعاتی درباره وبلاگها به دست آوردند، تصمیم گرفتند که در جریان ماموریت اخیر خود در منطقه، وبلاگی بنویسند. او گفت: نوشتن واقعا به منزله مرهم بود و به من امکان داد تا بگویم که چه حسی از نبرد به من دست می‌دهد، نه فقط درباره جنگیدن، بلکه درباره سیاست و گرایش مخالفت آمیزی که جنگ را به موضوعی برای ضدیت با رییس جمهور تبدیل کرده است.او گفت: هرچه بیشتر می نویسم، احساس گناه و اضطراب کمتری دارم. او حتی درباره ماجرای طلاقش که هنگام بازگشت از عراق در ماه ژوییه رخ داد هم نوشته است.
● فشار بر ارتباطات
وبلاگ نویسی نظامی، منشا برخی از گیراترین نوشته ها درباره جنگ شده است.
برخی وبلاگ نویسان نظامی همچون جیسون کریستوفر هارتلی، نویسنده صرفا یک سرباز دیگر، و کالبی بازل، نویسنده جنگ من: اوقات مرده در عراق در حال حاضر نوشتن کتابهایی را بر مبنای وبلاگهایشان و خاطراتشان از ایامی که در عراق گذرانده اند، آغاز کرده اند.
حاصل این وبلاگها، غالبا دیدگاهی فیلترنشده و سانسور نشده است که از سوی خود رزمندگانی که در خط مقدم حضور دارند روایت می شود و نه از نگاه خبرنگارانی که با گروههای رزمی همراه شده اند یا نشستهای خبری که در پشت جبهه برپا می شوند.
وبلاگ نویسی همچنین به تنبیه انضباطی برخی از وبلاگ نویسان به دلیل انتشار اطلاعات حساس یا نقض مقررات نظامی در وبلاگهایشان منجر شده است.
شاهین خاکستری به همقطاران میل بلاگ‌نویس خود توصیه می‌کند که هنگام نوشتن هر یادداشت به این نکته فکر کنند که نوشته آنها از سوی مادرانشان، رییس ستاد مشترک ارتش و اسامه بن لادن چگونه برداشت خواهد شد.
او گفت: هرکسی نمی تواند با داشتن چنین بار مسئولیتی بر دوش خود، به کیبورد دست بزند.
شمار بسیار اندکی از وبلاگ نویسان از نوشتن باز داشته شده اند اما به گفته شاهین خاکستری، شمار بیشتری از وبلاگ نویسان نظامی صرفا به دلیل دغدغه‌های امنیتی درباره عملیات جنگی، دست از وبلاگ نویسی برداشته‌اند.
برایان کندی ابراز امیدواری می کند که کارکنان نیروهای مسلح اجازه یابند تا برای حفظ ارتباط با خانواده و دوستانشان به وبلاگ نویسی ادامه دهند.
اما او اضافه می کند: من می توانم بفهمم که ارتش نیاز خواهد داشت که دست کم اطلاعات را «نظم و نسق» بدهد.
منبع: بی بی سی
منبع : روزنامه اعتماد
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران سریلانکا کارگران رهبر انقلاب حجاب دولت پاکستان مجلس شورای اسلامی رئیسی سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور دولت سیزدهم
شهرداری تهران تهران کنکور سیل هواشناسی سلامت پلیس فراجا فضای مجازی قتل وزارت بهداشت قوه قضاییه
قیمت خودرو خودرو بازار خودرو قیمت دلار قیمت طلا دلار بانک مرکزی ایران خودرو بورس سایپا تورم قیمت سکه
تلویزیون سریال مهران مدیری کتاب تئاتر فیلم سینمایی سینمای ایران رادیو شعر سینما انقلاب اسلامی نمایشگاه کتاب
دانشگاه فرهنگیان
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه آمریکا فلسطین روسیه جنگ غزه چین طوفان الاقصی عملیات وعده صادق ترکیه اتحادیه اروپا
پرسپولیس فوتبال استقلال باشگاه پرسپولیس بازی باشگاه استقلال فوتسال تراکتور تیم ملی فوتسال ایران رئال مادرید بارسلونا لیگ برتر
هوش مصنوعی مریخ فیلترینگ تسلا تبلیغات وزیر ارتباطات ایلان ماسک ناسا اپل فناوری نخبگان سامسونگ
سلامت روان داروخانه دوش گرفتن یبوست