پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

گفت و گویی با الساندرو دل پیرو


گفت و گویی با الساندرو دل پیرو
وقتی تلفن الساندرو دل پیرو به صدا درآمد تا لاپوالکان موفقیت اش را به او تبریک بگوید، آله، یک لحظه به یاد پدربزرگ لاپو، رییس آتیلی افتاد. زمانی که تازه یک پسربچه بود و به یووه آمده بود: «تو یک جوان نقاش هستی که کسی نمی شناسدت. باید سعی کنی مشهور شوی.» و اکنون آله ۱۸۵ گل زیبا نقاشی کرده و در چارچوب سبز هنرمند سرشناسی است. چهاشنبه شب، شاید پس از به ثمر رساندن گل صد و هشتاد و پنجم، باید دست ها را به سوی مربی نشانه می رفت که او را نیمکت نشین کرده و فرصت کمتری به او می دهد، کاری که سایرین می کنند، اما او انگشت را به سمت آسمان نشانه رفت، جایی که پدرش که نقش زیادی در موفقیت او داشته اکنون در آن ساکن است و شاید همین اخلاق شایسته، همین آرامش وصف ناپذیر راز ۱۸۵ گل آلکس باشد.
آلکس دل پیرو انرژی های منفی را به خودش راه نمی دهد و با اعتماد به نفس ادامه می دهد. او هنوز هم به پیراهن بیانکونری افتخار می کند. مردم و نه فقط یووه ای ها، به او عشق می ورزند و آله ۳۱ ساله هنوز به جام جهانی، زندگی آینده و فرزندانی که در راهند فکر می کند و البته به فوتبال:
بونیپرتی را از کجا شناختی؟
< در پالوا بازی می کردم، بونیپرتی مرا به هتل یووه دعوت کرد و همانجا او را شناختم و او بلافاصله به من گفت: «هی پسر موهایت را کوتاه کن.»
در این روزها با او صحبت کردی؟
< قبل از کریسمس برای تبریک و بعد از فیورنتینا - یووه هم پسرش به من زنگ زد و به من تبریک گفت.
۱۹ سپتامبر ۱۹۹۳: رجینا - یووه و گل اول از ۱۸۵ گل.
< آن گل هم با پای چپ بود. درست مثل گل اولی که به فیورنتینا زدم و رکورد را برایم به ارمغان آورد. سه شنبه تمام روزهای زندگی ام همچون فیلم انو مقابل چشمانم گذشت.
گل ها را فرزندان خودت می دانی؟
< بله، همه را. چون بدون آنها که کمتر مهم بودند هم اکنون ۱۸۵ گل نداشتم اما خب، بعضی ها را بیشتر دوست دارم.
نه گل در جام جهانی توکیو و نه هیچ کدام دیگر، ما گل شماره ۹۴ را به یاد داریم، فوریه ۲۰۰۱.
< حق دارید. چون آن گل در لحظات سختی آمد، پدرم تازه مرده بود و من از یک دوران خیلی سخت می آمدم. در لحظات آخر گل زدم، فریادم، فریاد خوشحالی، درد و آزادی بود.
سه شنبه بعد از اولین گل انگشت و صورت ات آسمان را نشانه گرفت. به دنبال پدرت بودی؟
< یک لحظه روحانی بود. در آن لحظه به او هم فکر می کردم و از همه آنچه در این سال ها کمکم کرده تشکر کردم.
هرگز به سمت نیمکت اشاره نکردی و همچنان لبخند آرامش بر لب داری، چطور می توانی این آرامش را در لحظات سخت حفظ کنی؟
< بعضی لحظات سخت ترند و برخی ساده تر. من یک قدیس نیستم، اما همیشه سعی می کنم محیط زندگی ام را پاک و خالص نگه دارم.
من هرگز بحث نمی کنم و از هر چیز انحرافی فاصله می گیرم.
در تابستان گفتی سال پیش خوب بود، اما امسال بهتر خواهد بود، حالا این اتفاق افتاده؟
< از هر نظر همه چیز در زندگی من بهتر شده.
قبلاً گفته ای رابطه ات با کاپلو بهتر شده چون او را شناخته ای و تور ژاپن را در این شناخت بسیار مؤثر دانسته بودی، حالا رابطه ات با کاپلو چطور است؟
< رابطه بهتر شده چون شناختمان بیشتر شده. حالا می دانیم چطور شروع کنیم و به تفاهم برسیم.
بوبان در گاتزتا کاپلو را محکوم به بی احترامی به بزرگان کرد و نوشت: «دل پیرو بزرگ است و باید به گذشته او و کسانی که به او عشق می ورزند احترام گذاشت. به معنای دیگر دل پیرو باید بازی کند. چه در یووه و چه در هر تیم دیگری.
< من آن نوشته را خواندم و خوشحال ام که نوشته بوبان بود، اما من نمی توانم به آینده ای دوراز تورین فکر کنم. من خودم را عضوی از یووه می دانم.
گفته بودی دوست داری خارج را تجربه کنی؟
< بله، هنوز هم می گویم. انگلیس را به خاطر فوتبال زیبایش و اسپانیا را به خاطر قهرمانان و تکنیک اش، اما تا ژوئن در یووه هستم و پس از آن تصمیم می گیرم.
همه می دانند من وقتی تصمیمی می گیرم حتماً روی آن پافشاری می کنم.
ممکن است در یک تیم دیگر ایتالیایی بازی کنی؟
< هرگز.
بارسلونای رونالدینیو و مسی، رئال رونالدو و زیدان و یووه مدیران و کاپلو، شما بازیکنان، حسودی نمی کنید؟
< باشگاه و برنامه ریزی نقطه قوت یووه است اما پیروزی ها در زمین به دست می آیند.
کاسانو و توتی، اینها نماد شجاعت و انتخاب بین رفتن و ماندن هستند؟
< انتخاب توتی انتخاب یک قهرمان و احترام به هواداران بود اما رئال برای کاسانو یک فرصت بزرگ بود.
انتخاب او با توجه به سن اش و مشکلاتی که در رئال داشت شجاعت نبود، اجبار بود. من اگر هرگز فرصت بازی نداشته باشم می روم، اما انتخاب ویری را باید شجاعت دانست، او به خارج رفت در حالی که من با کسانی که می گویند ایتالیایی ها باید بخت خود را در خارج بسنجند موافق نیستم.
در این زمینه زولا و ویری مثال های خوبی اند.
زیدان گفته کاسانو از توتی قوی تر است.
< اینها قضاوت هایی است که پس از بازنشستگی معنی دارد. توتی موفقیت های زیادی داشته اما کاسانو نه، اما کاسانو هنوز خیلی جوان است.
کاسانو، ویری، دل پیرو، شماها به جام جهانی می رسید؟
< فکر می کنم بله، تنها چیزی که کم دارم تجربه یک موفقیت با تیم ملی است.
هنوز به گل اشتباه یورو ۲۰۰۰ فکر می کنی؟
< بیشتر از آن خاطره مصدومیت و از دست دادن جام جهانی ۹۸ مرا ناراحت می کند.
برزیل تیم برگزیده جام جهانی است؟
< بهتر است بگویم پیروزی برزیل ساده تر از سایرین است.
رونالدینیو در ایتالیا هم می تواند اینقدر بخندد؟
< قطعاً خیلی کمتر.
او بازیکنی است که دوست داشته باشی با او بازی کنی؟
< او و رونالدو، او هم داستانی همچون من دارد و بعد از کورس طولانی اسکودتو و رقابت اینتر - یووه، جام جهانی ۹۸ برای او هم خوب نبود.
بوفون را چطور می بینی؟
< بسیار آرام تر از یک ماه پیش. از این به بعد می تواند بر اساس انتخاب کاپلو بازی کند.
و مسائل حاشیه ای؟
< مشکل بوفون انتخاب اش است. وقتی نامزدش یک مدل معروف است او هم خود به خود بیشتر در مرکز توجه و کنجکاوی است.
شما همیشه از نظرها دور هستید. نمی خواهید بچه دار شوید؟
< همه هم تیمان من بچه دارند و من هم دوست دارم صاحب فرزند شوم اما من خیلی بدجنس ام و دوست ندارم برنامه های خانوادگی ام را در مطبوعات مطرح کنم.
کاکا را وارث شما می دانند.
< موافقم، اول به این خاطر که او عالی است، او خوب نیست، عالی است. او همیشه تلاش می کند تا راضی باشد.
و بازیکن جوانی که دوست دارید؟
< پاتزینی عالی است.
با آموروسو و یک مهاجم بیشتر، میلان اکنون دشمن شماره یک یووه است؟
< میلان بیشتر، اینتر کمتر خطرناک است. هرچند با مانچینی خیلی رشد کرده.
باجو ناگهان محو شد، شما این کار را تأیید می کنید؟
< باجو همیشه الگوی من بود، عکس العمل های او و انتخاب شجاعانه اش در پیوستن به برشا را همیشه دنبال می کنم و سکوت او را ستایش می کنم. اگر قرار بود امروز خداحافظی کنم مثل او می رفتم.
و در عوض؟
< می خواهم همچنان بازی کنم. خیلی طولانی، موقع خداحافظی را می دانم اما از من نپرسید کی.
کاپلو گفته: «یک روز دل پیرو از من تشکر خواهد کرد» اکنون زمان آن است؟
< بهتر است این بحث را همین جا تمام کنیم.
منبع : روزنامه ایران ورزشی


همچنین مشاهده کنید