اروپا هدف آمریکا در بازی ایران

در مورد عراق آمریکا مدعی وجود سلاح های کشتار جمعی در این کشور بود اما درباره ی ایران امکان تولید این سلاح ها در آینده و تبدیل این کشور به تهدیدی برای منطقه را پیش می کشد. هم زمان واقعیت هایی که حاکی از عدم توانایی و عدم تمایل این دو کشور برای تبدیل شدن به یک تهدید هستند نادیده گرفته و به سکوت برگزار می شود. حال بماند که فعالیت های هسته ای ایران تحت نظارت روسیه انجام شده و اصولاً اقدامی خارج از آگاهی آنها غیر ممکن بوده است.
این موضوع که ایران یک طرف ماجراست، در واقع نکته ی انحرافی قضیه است. چرا که نتیجه ی مناقشه ی کنونی ایران و آمریکا نیز به سکوت برگزار می شود.
به عقیده ی تحلیلگر پایگاه اینترنتی بیگ لوک موضوعی که در این مناقشه بیشتر از هر چیز جای بررسی دارد، چگونگی تاثیر نتایج آن بر روی اروپاست. چرا که هدف این استراتژی نه کشورهایی که در ظاهر طرف مناقشه هستند، بلکه هدف اصلی اروپایی است که تلاش دارد تبدیل به یکی از قطب های نیرومند جهانی شود.
در حالی که عراق با استفاده از حربه ی قومیت گرایی تضعیف شده ایران نیز تحت فشارهای غرب ناچار خواهد بود به روسیه روی بیاورد. به این ترتیب اروپا دیگر هیچ کنترلی بر منابع مواد خام نخواهد داشت و بازارهای این مواد نیز تحت تاثیر سیاست قدرت های دیگر قرار خواهند گرفت.
اروپا که از لحاظ انرژی به روسیه و تا حدودی به آمریکا وابسته است، از نظر سیاسی به شدت تحت تاثیر آمریکا بوده و نیروی نظامی آن در مقیاس های جهانی جایی برای عرض اندام نداردواصولا نمی تواند نقش سیاسی مهمی در جهان ایفا کند.
روسیه و آمریکا که اروپا را در معادلات جهانی به وزنه ای بی تاثیر بدل کرده اند، پدید آمدن دو قطب جدید را نشان می دهند که اشغال عراق و فشارها بر روی ایران، موانعی بر سر راه چنین آرایش جدیدی به شماره می روند. با این که سرمایه های جهانی در اروپا جمع می شوند اما با کنترل شریان های تغذیه ی اروپا می توان چنین سرمایه های عظیمی را بی اثر کرد.
تحولات کنونی از طرفی سطح تعارض با اسلام را در اروپا به شدت افزایش داده و از طرف دیگر بر پایه های علاقه ی کشورهای اسلامی به نزدیکی با اروپا ضربه های اساسی وارد می کند. با این که دورنمای مناقشات کنونی صرفا اختلاف و درگیری بین تمدن ها به نظر می رسد ولی هدف اصلی آن قطع شریان های حیاتی اروپا است. به همین دلیل می توان گفت نتیجه ی سیاست انزوا می تواند به فروپاشی اتحادیه ی نوپای اروپا ختم شود.
از طرفی این تحولات آینده ی خوبی را برای جریان های اسلامی پیش بینی نمی کند. زیرا سرنوشت جریانهای اسلامی که از امکانات اروپا استفاده می کردند به دست آمریکا و روسیه خواهد افتاد.
در حالی که این سیاست تنها برای کم کردن تاثیر سیاسی اسلام نبوده بلکه نیروی سیاسی واتیکان را نیز در بر می گیرد.
نویسنده ی پایگاه بیگ لوک معتقد است اگر تحولات منطقه مجرد از تحولات جهانی مورد بررسی قرار بگیرند نتایج درستی به دست نخواهد آمد. نه عراق می توانست تهدیدی برای جهان به شمار رود و نه ایران در زمینه ی اقتصادی یا نظامی توان تبدیل شدن به یک قدرت جهانی را دارد. بلکه این اروپاست که به کمک سرمایه های جهانی ادعای تبدیل شدن به یکی از قطب های نیرومند جهانی دارد. از این رو طبیعی است دیگر کانون های جهانی قدرت نتوانند صرفا به تماشای چنین روندی بپردازند و سعی دارند آن را به هر طریق ممکن خنثی سازند.

مولف : مجتبی پویا
منبع: بیگ لوک

منبع : خبرگزاری آفتاب