افزایش عمر هادیهای آلومینیومی خطوط انتقال و توزیع هوایی در نواحی ساحلی و صنعتی

مقاومت بسیار مناسب آلومینیوم در برابر خوردگی بخاطر تشكیل یك لایه اكسیدی بسیار نازك و مقاوم روی سطح آن است. علاوه بر این برخی آلیاژهای آلومینیوم نظیر آلیاژهای سری ۵XXX (منیزیم‌دار) به منظور بهبود مقاومت در برابر خوردگی در محیطهای نمك‌دار (محیط‌های ساحلی نزدیك دریا) و برخی آلیاژهای سری ۶XXX به منظور كاربردهای دریایی، صنعتی و شیمیایی توسعه یافته‌اند، هر چند كه با توجه به تاثیر عناصر آلیاژی بر روی خواص الكتریكی و لزوم محدود كردن میزان این عناصر در هادیهای برق، معمولاً درصد عناصر آلیاژی جهت بهبود مقاومت دربرابر خوردگی را نمی‌توان در آلیاژهای با كاربرد به عنوان هادی الكتریكی از حدی بالاتر گرفت و لذا مقاومت به خوردگی آلیاژهای موجود جهت استفاده در ساخت هادیهای الكتریكی بهتر از آلومینیوم الكتریكی ۱۳۵۰ نیست.
با توجه به این امر برای بهبود رفتار خوردگی هادیهای هوایی آلومینیومی و افزایش عمر آنها باید از روشهای دیگری استفاده كرد كه در مقاله حاضر به آنها پرداخته می‌شود.
هادیهای هوایی آلومینیومی را بر اساس رفتار خوردگی آنها در برابر آتمسفرهای مختلف می‌توان به دودسته اصلی تقسیم‌بندی كرد. دسته اول هادیهایی هستند كه به طور كامل از آلومینیوم یا آلیاژهای آن ساخته شده‌اند (شامل هادیهای ACAR, AAAC, AAC و …). در این دسته از هادیها، با توجه به یكسان بودن پتانسیل الكتروشیمیایی تمامی اجزاء سازنده، هیچگونه خوردگی گالوانیكی به وجود نمی‌آید ودر نتیجه این نوع سیم‌ها تنها در معرض خوردگی‌های آتمسفری (آتمسفرهای صنعتی، ساحلی و …)‌قرار می‌گیرند. با توجه به آنكه مقاومت در برابر خوردگی هیچ یك از آلیاژهای آلومینیومی مورد استفاده در ساخت هادیهای خطوط انتقال نیرو بهتر از هادیهای آلومینیومی خالص نیست،‌لذا برای بهبود رفتار خوردگی هادیهای آلومینیومی نمی‌توان از هادیهای آلیاژی استفاده كرد، هر چند كه با در نظر گرفتن مقاومت در برابر خوردگی بسیار مناسب (تقریباً در حد هادیهای آلومینیومی) هادیهای آلیاژی سری ۵۰۰۵ و ۶۲۰۱ و در نظر داشتن استحكام مطلوب این نوع هادیهای آلیاژی، استفاده از آنها بجای هادیهای آلومینیومی۱۳۵۰ می‌تواند مزایای فنی – اقتصادی مناسبی به همراه داشته باشد. با توجه به این موارد مناسب‌ترین راه بهبود مقاومت در برابر خوردگی این هادیهای تمام آلومینیومی (یا تماماً آلیاژ آلومینیومی) استفاده از پوشش‌های مقاوم به خوردگی و یا استفاده از هادیهای كمپكت است كه البته استفاده از هادیهای كمپكت تنها مقاومت به خوردگی لایه‌های درونی كابل را بهبود می‌بخشد و سیمهای سطحی موجود در كل هادی كه در معرض آتمسفر قرار دارند، به این وسیله محافظت نمی‌شوند.
لازم به ذكر است كه میزان خوردگی آلومینیوم درآتمسفرهای معمولی با مقادیر كم‌ نمك‌ها یا آلاینده‌های سولفوری بسیار زیاد است. حتی در آتمسفرهای خورنده نیز عمر هادیهای آلومینیومی بسیار بیشتر از اكثر مواد مهندسی (بخصوص هادیهای مسی یا انواع فولادهای كربنی) است. به عنوان مثال با بررسی‌هایی كه بر روی كاهش وزن نمونه‌های مختلف در كنار دریا صورت گرفته است، مشخص شده كه پس از ۸ سال نگهداری كاهش وزن آلومینیوم در حدود ۱۵ درصد كاهش وزن مس و ۱ درصد كاهش وزن فولاد معمولی است، ضمن آنكه با افزایش فاصله از نواحی ساحلی دریا، مقاومت به خوردگی نمونه‌های آلومینیومی تا حد زیادی افزایش می‌یابد. با توجه به این مطالب به نظر می‌رسد كه خوردگی هادیهای تمام آلومینیومی عملاً راه‌‍حل خاصی در صنعت‌برق ندارد و در صورت لزوم می‌توان با استفاده از روشهای متداول حفاظت مواد (نظیر گریس كاری یا استفاده از پوشش‌های مقاوم در برابر خوردگی)، مقاومت به خوردگی این هادیها را بهبود بخشید.
دسته دوم هادیها كه مطالعه رفتار خوردگی آنها در آتمسفرهای مختلف حائز اهمیت فراوان است، هادیهایی هستند كه در آنها سیمهای آلومینیومی به عنوان هادی در جوار یك یا چند سیم فولادی (و یا مواد و آلیاژهای دیگر نظیر Invar) به عنوان تقویت‌كننده‌ قرار گرفته باشند (ACSR). محیط‌ها و آتمسفرهای اصلی خورنده برای هادیهای ACSR شامل محیط‌های صنعتی آلوده و نیز نواحی ساحلی دریا هستند. آلودگی‌های صنعتی خورنده عموماً از طریق بارش باران، برف یاهمراه رطوبت بر روی هسته فولادی تقویت‌كننده هادیهای ACSR رسوب می‌كنند. بدین صورت پوشش گالوانیزه اعمالی روی این سیم‌های فولادی كه نقش آند فدا‌شونده را ایفا می‌كند، بتدریج مصرف می‌شود. در این شرایط تقریباً هیچگونه تخریب خوردگی روی سیمهای آلومینیومی اتفاق نمی‌افتد. در این نوع نحوه تخریب هادیها ACSR، كاهش خواص مكانیكی سیمهای تقویت‌كننده فولادی فاكتور اصلی تعیین‌كننده عمر مفید كل هادی خواهد بود. در این حالت هیچ علامت مشخصه خارجی تا لحظه تخریب كامل هادی مشاهده نمی‌شود و این نحوه خوردگی را می‌توان خوردگی عمومی آتمسفری هادیهای ACSR به حساب آورد.
در نواحی ساحل دریا، مكانیزم خوردگی كاملاً متفاوت است. نمك‌های موجود در این محیط‌ها با رطوبت موجود روی كابلها تركیب شده و یك الكترولیت حاوی یونهای كلریدی بین هسته فولادی و سیمهای آلومینیومی هادی ایجاد می‌كند. در این شرایط با توجه به نوع الكترولیت موجود و پتانسیل شیمیایی نسبی آلومینیوم و روی نسبت به یكدیگر، ابتدا پوشش گالوانیزه روی سیم فولادی شروع به خوردگی می‌كند. معمولاً قبل از آنكه كل این پوشش گالوانیزه مصرف شود، حفره‌های كوچكی در آن ایجاد می‌شود كه به سرعت تا مغز فولادی این سیم تقویت‌كننده پیشروی می‌كنند.
در اثر این پدیده یك سل الكترولیتی بین فولاد و آلومینیوم ایجاد می‌شود و با توجه به پتانسیل الكتروشیمیایی این دو عنصر نسبت به یكدیگر، اینبار آلومینیوم نقش آند فداشونده را ایفا می‌كند. این امر باعث خوردگی شدید الومینیوم شده و در نتیجه آن مقاومت الكتریكی در این ناحیه از هادی به مرور افزایش می‌یابد. در صورت ایجاد این نوع خوردگی در خطوط ACSR، عمر مفید آنها بسیار كمتر از حالتی خواهد شد كه آنها را تنها در محیط‌های آلوده صنعتی قرار داد چرا كه در نواحی صنعتی خوردگی هسته فولادی بسیار آهسته‌تر پیشروی می‌كند. نكته مهم دیگر در مورد خوردگی گالوانیكی سیمهای ACSR در آتمسفرهای ساحلی، قابل تشخیص بودن چشمی این نوع خوردگی است به طوری كه به مرور زمان قسمتهای خورده شده از هادی به صورت پودرهای سفید‌رنگی كه اغلب با افزایش حجم همراهند، روی سطح دیده می‌شوند. عمر مفید كابلهای ACSR كه در معرض این نوع خوردگی قرار گیرند، به وسیله سرعت خوردگی الكترولیتی آلومینیوم مشخص می‌شود.مناسب‌ترین روشهای بهبود مقاومت در برابر خوردگی هادیهای آلومینیومی هوایی با توجه به كلیه اطلاعات ذكر شده تاكنون در مورد انواع هادیهای آلومینیومی و مكانیزم خوردگی آنها در محیط‌های مختلف، مناسب‌ترین روشهای مقابله با خوردگی این هادیهای هوایی را می‌توان به صورت زیر خلاصه كرد. بدیهی است كه بر اساس نوع هادی مورد نظر ACSR, AAC) یا …)، شرایط و آتمسفر احاطه‌كننده سیمها و پارامترهای فنی و اقتصادی مختلف، هر یك از روشهای ارایه شده می‌تواند انتخاب شود، اما استفاده از برخی روشها به تنهایی قادر نیست تا مقاومت به خوردگی اینگونه سیم‌ها را تا حد بسیار زیادی افزایش دهد، بلكه تنها به عنوان یك روش اولیه برای بهبود نسبی مقاومت به خوردگی آنها مطرح است.
● استفاده از گریس‌های مقاوم در برابر خوردگی
در آتمسفرهای خورنده‌ای نظیر نواحی ساحلی یا صنعتی، جهت بهبود مقاومت به خوردگی هادیهای آلومینیومی می‌توان از گریس اندود كردن سیمهای تشكیل‌دهنده این هادیها استفاده كرد. این روش كه هم می‌‌تواند برای هادیهای تمام آلومینیومی و هم برای هادیهای ACSR بكار رود، باعث می‌شود تا تماس بین محیط خورنده و سیمهای هادی كاهش یابد و بعلاوه با جلوگیری از تماس هادیهای آلومینیومی با سیم فولادی در هادیهای ACSR، از خوردگی گالوانیكی آنها نیز ممانعت بعمل می‌آورد. عملیات گریس اندود كردن سیمهای هادی می‌تواند بر روی كلیه سیمها اعمال شود و یا تنها بخشی از آنها را شامل شود. به عنوان مثال شكل (۲) نمایانگر انواع روشهای گریس‌اندود كاری هادیهای ACSR را نشان می‌دهد.
نكته بسیار مهم درمورد مواد مورد استفاده جهت گریس‌اندود كردن سیمهای آلومینیومی آن است كه گریس مورد نظر باید پایداری حرارتی مناسبی داشته باشد و بعلاوه حداقل اشكالات را حین پیچاندن و ساخت هادی مورد نظر داشته باشد. به نظر می‌رسد كه با اضافه كردن برخی مواد شیمیایی مناسب بتوان ویژگیهای ضد‌خوردگی و پایداری حرارتی گریس‌ها را بهبود بخشید.
● استفاده از پوشش‌های مقاوم در برابر خوردگی
در برخی موارد هنگامی كه كابلهای توزیع هوایی در محیط‌های خورنده قرار بگیرند، می‌توان آنها را با یك پوشش محافظ برای جلوگیری از خوردگی حفاظت كرد. استفاده از این هادیهای هوایی پوشش‌دار معمولاً برای خطوط توزیع ودر ولتاژهایی تا حد ۳۳ كیلوولت پیشنهاد و عرضه شده است. پوشش این هادیها حاوی كربن سیاه با كیفیت بسیار بالا است تا پایداری مناسبی در برابر اشعه UV داشته باشد، ضمن آنكه پایداری این پوشش‌ها در برابر ولتاژهای بالا نیز ضروری است. این پوشش‌ها معمولاً به عنوان عایق الكتریكی محسوب نمی‌شوند و می‌توان از آنها برایبهبود مقاومت به خوردگی هادیهایAAAC, AAC یا ACSR استفاده كرد. شكل زیر نمونه‌ای از چنین هادیهای پوشش‌داری را نشان می‌دهد.
● استفاده از هادیهای كمپكت
در این نوع هادیها با توجه به تراكم فراوان هادی و عدم نفوذ عوامل خورنده به داخل كابل، مقاومت در برابر خوردگی بهبود می‌یابد.
● استفاده از پوشش‌های گالوانیزه ضخیم یا آلومینایزینگ
این روش را می‌توان برای بهبود مقاومت به خوردگی هادیهای ACSR بكار برد. پوشش‌دهی فولاد با لایه‌های فلزی فدا شونده (گالوانیزه كردن، آلومینایز كردن و …) جهت حفاظت آنها از خوردگی امروزه به عنوان یك فرآیند كاملاً شناخته شده و پركاربرد مطرح است، بگونه‌ای كه بیش از نیمی از روی استخراج شده در دنیا برای گالوانیزه كردن فولادها بكار می‌رود. از زمان اختراع روش گالوانیزه كردن در حمام‌های مذاب در حدود ۲۶۰ سال پیش تا حدود ۳۰ سال گذشته، تقریباً هیچگونه تغییر قابل ملاحظه‌ای در این فرآیند روی نداده و تنها در چند دهه اخیر است كه برخی شركت‌های بزرگ سعی كرده‌اند تا بجای استفاده از روی خالص جهت پوشش دهی فولادها، آلیاژهای این عنصر با دیگر عناصر را بكار برند.
بیشتر این فعالیت‌های جدید بر روی آلیاژ‌های روی – آلومینیوم صورت گرفته تا همزمان خواص مطلوب آلومینیوم و روی در پوشش حاصل شود. باتوجه به فعالیت‌های انجام شده امروزه پوشش‌های آلیاژی روی – آلومینیوم (حاوی ۹۵-۹۴ درصد روی و۵-۴ درصد آلومینیوم با تركیب نزدیك به نقطه یوتكنیك) به همراه برخی عناصر نادر خاكی، توانسته است ویژگیهای به مراتب بهتری نسبت به پوشش‌های گالوانیزه معمولی ارایه دهد (مقاومت به خوردگی ۴-۲ برابر)،‌ هر چند كه تولید صنعتی اینگونه پوشش‌ها دچار پیچیدگی‌های بیشتر است. این پوشش‌ها كه تحت نامهای تجاری bezinal, Galfan یا Aluzinc معرفی شده‌اند، در آزمایشهای خوردگی Salt Spray در محیط‌های مختلف صنعتی، ساحلی و روستایی مقاومت به خوردگی بسیار مناسبی از خود نشان داده‌اند. این پوشش‌ها علاوه بر مقاومت به حوردگی بالاتر، دارای قابلیت شكل‌پذیری، جوشكاری و حفاظتی بهتری نسبت به پوششهای گالوانیزه معمولی هستند.
علاوه بر پوشش الیاژی روی – آلومینیوم، استفاده از پوشش‌های گالوانیزه با كیفیت و ضخامت‌های بیشتر نیز می‌تواند مقاومت به خوردگی هادیهای ACSR را در محیط‌های با خورندگی متوسط بهبود بخشد. به عبارت دیگر، در صورتی كه خورندگی آتمسفر مورد نظر جهت نصب و بهره‌برداری خطوط ACSR بیشتر از آتمسفرهای معمولی باشد، با استفاده از پوشش‌های گالوانیزه ضخیم‌تر (گریدهای B و C مطابق با استاندارد ASTM) و همزمان استفاده از روش گریس‌اندود كاری این هادیها، می‌توان تا حد زیادی از مشكلات خوردگی این خطوط كاست.
پوشش‌های آلومینایزینگ (AZ) نیز از جمله پوشش‌های بسیار نامطلوب جهت محافظت سیم‌های فولادی موجود در هادیهای ACSR در برابر خوردگی است. اگر چه ضخامت این پوشش‌ها بسیار كم است (حتی كمتر از ضخامت پوشش گالوانیزه گریدهای B و C در استاندارد ASTM)، اما با توجه به یكسان بودن پتانسیل الكتروشیمیایی این پوشش با هادیهای آلومینیومی. سرعت خوردگی آن به مراتب كمتر از پوشش‌های روی (گالوانیزه) است. در صورتی كه كنترل مناسب بر كیفیت و ضخامت این پوشش‌های آلومینایزینگ صورت نگیرد، این پوشش‌ها می‌تواند حین شكل‌دهی سیم‌ها و یا اعمال تنش‌های كاری دچار شكنندگی شوند و لذا قابلیت پوشش‌دهی آنها كاهش خواهد یافت.
● استفاده از روكش‌های آلومینیومی روی سیمهای فولادی
استحكام بالا، هدایت الكتریكی مناسب، مقاومت به خوردگی بسیار مطلوب و تطابق مناسب با سیم‌های آلومینیومی باعث شده است كه سیمهای فولادی Al-Clad شده به عنوان مواد بسیار مناسب جهت ساخت هادی‌های ACSR بكار روند. استفاده از این سیم‌ها بجای سیمهای فولادی متداول باعث افزایش عمر كاری، بهبود خواص الكتریكی و نیز بهبود مقاومت به خوردگی انواع هادیها شده است. با استفاده از این نوع سیم‌ها حین ساخت هادیهای ACSR، ضمن افزایش مقاومت به خوردگی، وزن هادیها نیز كمتر شده و تلفات انرژی و توان آنها نسبت به كابلهای ساخته شده با هسته‌های فولادی گالوانیزه شده یا آلومینایز شده كاهش می‌یابد. این شرایط سبب شده كه بسیاری از شبكه‌های انتقال و توزیع در نقاط مختلف دنیا از این نوع كابلهای ACSR/AW استفاده كنند.آزمایشهای مختلف انجام شده روی سیمهای فولادی Al-Clad شده نشان داده است كه مقاومت به خوردگی این سیم‌ها تقریباً معادل سیمهای آلومینیومی ۱۳۵۰ است و این امر تقریباً در كلیه آتمسفرهای خورنده صادق است. (شكل ۴۴ نمایانگر رفتار خوردگی سیمهای مختلف در نواحی ساحل دریا پس از ۶ سال سرویس این سیم‌ها است. همانگونه كه از این شكل مشاهده می‌شود خوردگی آتمسفری (ساحلی) سیمهای AW و EC بسیار عالی و مشابه است، در حالی كه سیم‌های فولادی گالوانیزه شده پس از گذشت تنها ۶ سال بصورت نسبتاً شدیدی خورده شده‌اند.
علاوه بر خوردگی عمومی آتمسفری كه در بالا تشریح شد، استفاده از هادیهای ACSR/AW نسبت به هادیهای ACSR معمولی، خوردگی گالوانیكی را نیز كاهش می‌دهد، زیرا در حالتی كه سیمهای فولادی با آلومینیوم روكش شوند، از هر گونه تماس فلزات غیرهم‌جنس ممانعت بعمل آمده و در نتیجه هیچگونه پیل الكتروشیمیایی خوردگی ایجاد نمی‌شود.
مزیت اصلی پوشش‌های AW نسبت به پوشش‌های آلومینایزینگ (AZ)، دسترسی به خلوص بیشتر در پوشش ایجاد شده روی سطح فولاد و نیز ضخامت بسیار بیشتر این نوع پوشش‌ها و در نتیجه بهبود مقاومت به خوردگی آنها است.
هنگام استفاده از هادیهای ACSR/AW هیچگونه نیازی به گریس كاری هسته فولادی تقویت‌كننده نبوده این امر باعث كاهش وزن، كاهش مشكلات ساخت و كاهش حضور ناخالصی‌های نامطلوب در بین لایه‌های آلومینیومی می‌شود.
بسته به نحوه پیچش سیم‌ها و نیز ابعاد نهایی مجموعه به دست آمده وزن هادیهای ACSR/AW در حدود ۶-۳ درصد كمتر از وزن هادیهای ACSR معادل است، كه این امر باعث كاهش هزینه‌های نصب خطوط مربوط می‌شود. همچنین در بسیاری از موارد نسبت به استحكام به وزن هادیهای ACSR/AW بیشتر از هادیهای با هسته فولادی گالوانیزه شده یا الومینایز شده است، ضمن آنكه با گذشت زمان به دلیل پدیده خوردگی در محیط‌های با آتمسفرهای خورنده كاهش استحكام هادیهای ACSR/AW بسیار كمتر از ACSR است. شكل (۵) مقایسه‌ای از استحكام و وزن نسبی سیمهای فولادی Al-Clad شده را با فولادهای معمولی وگالوانیزه شده نشان می‌دهد.
كمتر بودن مقاومت الكتریكی كابلهای ACSR/AW از یك طرف باعث كاهش تلفات اهمی آنها می‌شود و از طرف دیگر به دلیل كمتر بودن میزان فولاد بكار رفته در هسته‌های تقویت‌كننده، تلفات مغناطیسی آنها را نیز كاهش می‌دهد. شكل(۶) مقایسه‌ای از مقاومت الكتریكی و ضخامت نسبی پوششهای اعمال شده روی سیمهای فولادی Al-Clad شده و گالوانیزه شده را نشان می‌دهد. همچنین شكل (۷) كاهش مقاومت الكتریكی و در نتیجه كاهش تلفات خطوط انتقال و توزیع ساخته شده از هادیهای ACSR/AW را در مقایسه با هادیهای معمولی ACSR نشان می‌دهد.
همانگونه كه از این شكل دیده می‌شود، با افزایش جریان خطوط (زمانهای پرباری شبكه) تفاوت در مقاومت الكتریكی این دو هادی بسیار بیشتر می‌شود و این حالت بخصوص در زمانهای پیك‌بار شبكه حائز اهمیت فراوان است، ضمن آنكه با كاهش مقاومت الكتریكی در هادیهای ACSR/AW، افت ولتاژ در آنها كمتر شده و نیاز به تجهیزات كنترل‌كننده ولتاژ نیز كمتر خواهد بود.
اگر چه عمده مقایسه‌ها در مورد هادیهای ACSR/AW با هادیهای ACSR معمولی صورت می‌گیرد، اما این نوع هادیها در مقایسه با هادیهای تمام آلومینیومی AAAC,AAC) و ACAR) نیز مزایایی دارند كه از جمله آنها می‌توان به استحكام بیشتر (بخصوص استحكام دمای بالا) آنها اشاره كرد.
استفاده از هادیهای AAC یا AAAC بجای هادیهای ACSRهمانگونه كه در بخش‌های قبلی گزارش بیان شد، مهمترین مشكلات خوردگی در خطوط هوایی انتقال یا توزیع‌ در هادیهای ACSR معمولی روی می‌دهد كه عمدتاً به دلیل خوردگی گالوانیكی اجزاء مختلف تشكیل دهنده این هادیها است. با توجه به این موارد، در بسیاری از موارد می‌توان با جایگزین كردن هادیهای تمام آلومینیومیAAAC, AAC) و ACAR) بجای هادیهای ACSR، از بروز این نوع خوردگی در خطوط مربوطه ممانعت بعمل آورد، هر چند كه این كار می‌تواند هزینه‌های سرمایه‌گذاری لازم برای نصب این خطوط را تا حدی افزایش دهد.
عل‌رغم این مساله استفاده از هادیهای تمام آلومینیومی و بخصوص استفاده از هادیهای ساخته شده تماماً از آلیاژهای آلومینیوم (۵۰۰۵ یا ۶۲۰۱) با توجه به مزایای فراوان، امروزه گسترش فراوانی در نقاط مختلف دنیا یافته است، بگونه‌ای كه در برخی كشورها نظیر فرانسه قسمت عمده خطوط انتقال هوایی از آلیاژهای آلومینیوم با قابلیت عملیات حرارتی ساخته شده‌اند، بدون آنكه نیازی به هسته‌های تقویت‌كننده فولادی در آنها وجود داشته باشد.
هدایت چنین خطوطی نیز بسیار بالا و در حدود ۵۴ درصد IACS است. استفاده از این كابلها در كشورهای در حال توسعه نیز در حال افزایش است. در برخی موارد، سیم‌های تقویت‌كننده این هادیها بجای آلیاژ آلومینیوم از كامپوزیت‌های آلومینیومی ساخته می‌شوند تا ضمن ایجاد مقاومت به خوردگی مناسب در هادی، استحكام آنها بخصوص در دماهای بالاتر نیز افزایش یابد. در هر حال مهمترین مزایای استفاده از هادیهای ساخته شده بطور كامل از سیم‌های آلیاژی آلومینیوم (AAAC) را می‌توان بصورت زیر خلاصه كرد:
الف) مقاومت به خوردگی این هادیها در محیط‌های صنعتی یا ساحلی به مراتب بالاتر از هادیها ACSR است.
ب) استحكام این هادیها در حدود ۲ برابر آلومینیوم ۱۳۵۰ است.
ج) وزن این هادیها در حدود ۲۰ درصد سبكتر از هادیهای ACSR با قطر معادل است
د) سختی سطحی این هادیها بسیار بیشتر از آلومینیوم ۱۳۵۰ است. این حالت باعث می‌شود كه حین نصب و بهره‌برداری از این هادیها، سطح آنها كمتر دچار تخریب شود و پدیده‌های كرونا و تداخل‌های رادیویی كمتری در آنها اتفاق بیافتد.
و) این نوع هادیها نسبت به هادیهای ACSR به تجهیزات و روشهای ساده‌تری جهت اتصال نیاز دارند.
هـ) با توجه به آنكه هادیهای AAAC كاملاً غیرمغناطیسی هستند، تلفات آهنی (مغناطیسی) آنها نسبت به هادیهای ACSR در حد بسیار كمتری قرار دارد.

محمدرضا جهانگیری

منبع : ماهنامه صنعت برق