پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

به‌ صعود ادامه‌ بده‌


به‌ صعود ادامه‌ بده‌
ایندیرا پریا دارشین‌ گاندی‌ از ۱۹ ژانویه‌ ۱۹۶۶ تا ۲۴ مارس‌ ۱۹۷۷ و از ۱۴ ژانویه‌ ۱۹۸۰ تا روز ترورش‌ ۳۱ اكتبر ۱۹۸۴ نخست‌وزیر هند بود. او دختر نخست‌وزیر سابق‌ جواهر لعل‌نهرو بود و هیچ‌ ارتباط‌ خانوادگی‌ با ماهاتما گاندی‌ نداشت‌ و تنها به‌ افتخار این‌ رهبر بزرگ‌ استقلال‌ هند نام‌ خانوادگی‌ آنها به‌ گاندی‌ تبدیل‌ شد.چرا كه‌ پدر ایندیرا یعنی‌ جواهر لعل‌ نهرو از همرزمان‌ گاندی‌ بزرگ‌ بود.
ایندیرا از برجسته‌ترین‌ و با تدبیرترین‌ رهبران‌ هند به‌ شمار می‌رود. پدرش‌ وكیلی‌ زبردست‌ و از رهبران‌ محبوب‌ جنبش‌ استقلال‌ هند بود. ایندیرا در ۱۹ نوامبر ۱۹۱۷ از مادری‌ جوان‌ متولد شد، تولد او با فعالیت‌های‌ سیاسی‌ پدرش‌ و كوشش‌های‌ گاندی‌ برای‌ آشنا كردن‌ مردم‌ با نوع‌ جدیدی‌ از انقلاب‌ همراه‌ بود. ایندیرا از كودكی‌ از مادر خود پرستاری‌ می‌كرد زیرا او سخت‌ بیمار بود. در جوانی‌ رهبری‌ جنبشی‌ را بر عهده‌ گرفت‌ كه‌ اعضای‌ آن‌ را دختران‌ و پسران‌ جوان‌ تشكیل‌ می‌دادند كه‌ نقشی‌ كوچك‌ اما موثر در پیشبرد جنبش‌ استقلال‌ هند ایفا كردند. گفته‌ می‌شود ایندیرا در كودكی‌ یك‌ بار سند مهمی‌ را كه‌ بعدها در اوایل‌ دهه‌ ۱۹۳۰ در پایه‌گذاری‌ انقلاب‌ هند نقش‌ موثری‌ داشت‌ در كیف‌ مدرسه‌ خود قرار داده‌ و از خانه‌ پدرش‌ كه‌ تحت‌ نظارت‌ شدید پلیس‌ بوده‌ بیرون‌ برده‌ و به‌ دست‌ همرزمان‌ پدرش‌ رسانده‌ است‌. در ۱۹۳۶ مادر ایندیرا، كامالا نهرو سرانجام‌ پس‌ از سال‌ها تحمل‌ بیماری‌ سل‌ جان‌ سپرد و ایندیرای‌ هفده‌ ساله‌ در حالی‌ تنهاتر شد كه‌ هرگز زندگی‌ خانوادگی‌ گرم‌ و مستحكمی‌ را تجربه‌ نكرده‌ بود. او در مدرسه‌ها و حتی‌ دانشگاه‌های‌ برجسته‌ زیادی‌ از جمله‌ آكسفورد به‌ تحصیل‌ پرداخت‌ اما به‌ دلیل‌ نمره‌های‌ ضعیفش‌ موفق‌ به‌ كسب‌ هیچ‌گونه‌ مدرك‌ آكادمیك‌ نشد.
در سال‌ ۱۹۴۲ ایندیرا با فرزگاندی‌ كه‌ یك‌ فعال‌ سیاسی‌ بود ازدواج‌ كرد و مدت‌ كمی‌ پس‌ از آن‌ هر دوی‌ آنها به‌ دلیل‌ شركت‌ در شورش‌ ملی‌ مردم‌ هند كه‌ ماهاتما گاندی‌ آغازگر آن‌ بود، دستگیر شدند و چندین‌ ماه‌ نیز در زنان‌ بسر بردند. در سال‌های‌ بعد از آن‌ ایندیرا صاحب‌ دو فرزند با نام‌های‌ راجیو و سانجیا گاندی‌ شد.
در سال‌ ۱۹۴۷ ایندیرا گاندی‌ در سازماندهی‌ كمپ‌های‌ پناهندگان‌ فعالیت‌ بسیاری‌ كرد و در برآورده‌ كردن‌ نیازهای‌ درمانی‌ پناهندگان‌ پاكستانی‌ كوشش‌ كرد.
ایندیرا و همسرش‌ در شهر آلاهاباد ساكن‌ بودند. همسرش‌ به‌ كار در روزنامه‌ حزب‌ كنگره‌ پرداخت‌. زندگی‌ آنها در ابتدا بسیار صمیمانه‌ بود اما با رفتن‌ ایندیرا به‌ دهلی‌ نزد پدر برای‌ حمایت‌ و كمك‌ به‌ او كه‌ در آن‌ زمان‌ نخست‌وزیر هند و تحت‌ فشار شدید سیاسی‌ بود، روابط‌ آنها به‌ سردی‌ گرایید.
در سال‌ ۱۹۵۲ فرز نماینده‌ شهر راتبارلی‌ شد و به‌ دهلی‌ رفت‌ اما در خانه‌یی‌ جدا از ایندیرا زندگی‌ می‌كرد. در سال‌ ۱۹۵۷ فرز دوباره‌ به‌ نمایندگی‌ شهر راتبارلی‌ برگزیده‌ شد اما اندكی‌ پس‌ از آن‌ دچار سكته‌ قلبی‌ شد و این‌ بیماری‌ موجب‌ نزدیكی‌ مجدد او با ایندیرا گردید و خانواده‌ ۴ نفره‌ آنها دوباره‌ شكلی‌ صمیمانه‌ به‌ خود گرفت‌. اما در سال‌ ۱۹۶۰ در حالی‌ كه‌ ایندیرا با نهرو برای‌ یك‌ دیدار سیاسی‌ در خارج‌ از كشور به‌ سر می‌برد، فرز درگذشت‌.
در سال‌ ۱۹۶۰ ایندیرا به‌ عنوان‌ رییس‌ كنگره‌ ملی‌ هند برگزیده‌ شد و همزمان‌ ریاست‌ كل‌ ستاد و كاركنان‌ پدرش‌ را نیز بر عهده‌ داشت‌. نهرو در سال‌ ۱۹۶۴ درگذشت‌ و ایندیرا با اصرار زیاد لعل‌ بهادر شاستری‌ در انتخابات‌ بعدی‌ شركت‌ كرد و به‌ كابینه‌ دولت‌ پیوست‌ و به‌ عنوان‌ وزیر اطلاعات‌ برگزیده‌ شد. چندی‌ بعد شاستری‌ نخست‌وزیر وقت‌ هند در تایلند درگذشت‌ و ایندیرا با حمایت‌ حامیانش‌ از جمله‌ رییس‌ كنگره‌ هند كاماراج‌ در رای‌گیری‌ كه‌ در یكی‌ از جلسات‌ حزب‌ كنگره‌ انجام‌ گرفت‌ در برابر دسایی‌ رقیبش‌ ۳۵۵ به‌ ۱۶۹ به‌ پیروزی‌ رسید و سومین‌ نخست‌وزیر هند و اولین‌ نخست‌وزیر زن‌ این‌ كشور شد.
دولت‌ با ثبات‌ ایندیرا نظم‌ و آرامش‌ و صلح‌ را به‌ كشور و رونق‌ و شكوفایی‌ را به‌ اقتصاد هند بازگرداند اما فعالیت‌های‌ شورشیان‌ در ایالات‌ پنجاب‌ و آسام‌ و ناآرامی‌های‌ كشمیر نتایج‌ مصیبت‌باری‌ داشت‌. برای‌ مبارزه‌ با جنبش‌ جدایی‌طلبان‌ كه‌ اعضای‌ آن‌ را مبارزان‌ سیك‌ تشكیل‌ می‌دادند و «بیند رندویل‌» آنها را رهبری‌ می‌كرد گاندی‌ دستور حمله‌ به‌ مقدس‌ترین‌ زیارتگاه‌ سیك‌ها به‌ نام‌ معبد طلایی‌ در شهر آمریت‌ مهر را صادر كرد. حمله‌ ارتش‌ باعث‌ كشته‌ شدن‌ عده‌ زیادی‌ از سیك‌هایی‌ شد كه‌ برای‌ اجرای‌ یكی‌ از مراسم‌ مهمشان‌ در این‌ زیارتگاه‌ گرد هم‌ آمده‌ بودند.
این‌ كشتار با قتل‌عام‌ سیك‌ها در چند شهر دیگر هند همراه‌ بود كه‌ در نوامبر سال‌ ۱۹۸۴ رخ‌ داد. سیك‌ها بسیار خشمگین‌ شدند و در ۳۱ اكتبر سال‌ ۱۹۸۴ دو تن‌ از محافظین‌ شخصی‌ گاندی‌ كه‌ سیك‌ بودند او را در باغ‌ منزلش‌ ترور كردند و ۱۶ گلوله‌ به‌ ناحیه‌ سینه‌ و شكم‌ او شلیك‌ كردند. گاندی‌ یك‌ ساعت‌ و نیم‌ بعد علی‌رغم‌ تلاش‌های‌ پزشكان‌ در بیمارستان‌ جان‌ سپرد و در سوم‌ نوامبر بنا بر یكی‌ از اعتقادات‌ دیرینه‌ هندوها بدنش‌ سوزانده‌ شد و بر كوهستان‌های‌ هندوستان‌ منتشر گردید.
صعود به‌ روایت‌ گاندی‌آیا هرگز از كوهی‌ بالا رفته‌اید؟ می‌بینید یك‌ مرتبه‌ به‌ قله‌ كوه‌ رسیده‌اید، فكر می‌كنید به‌ مرتفع‌ترین‌ نقطه‌ ممكن‌ رسیده‌اید. ولی‌ این‌ توهم‌ و خیالی‌ بیش‌ نیست‌ چون‌ به‌ یك‌ باره‌ متوجه‌ می‌شوید كوهی‌ كه‌ شما به‌ بالای‌ آن‌ صعود كرده‌اید یكی‌ از كوتاهترین‌ قله‌ها از یك‌ كوه‌ بزرگ‌ و مرتفع‌ بوده‌ است‌ و آن‌ كوه‌ قسمتی‌ از رشته‌ كوه‌های‌ سربه‌ فلك‌ كشیده‌ بوده‌ است‌ و این‌ تسلسل‌ و پیوستگی‌ همچنان‌ ادامه‌ دارد، كوه‌های‌ زیادی‌ برای‌ صعود باقی‌ مانده‌ است‌ و هر چقدر بیشتر صعود می‌كنی‌ باز هم‌ دلت‌ می‌خواهد به‌ صعود ادامه‌ بدهی‌.
«ایندیرا گاندی‌» می‌ گفت‌: حتی‌ اگر در راه‌ خدمت‌ به‌ ملتم‌ كشته‌ شوم‌، احساس‌ غرور خواهم‌ كرد زیرا مطمئنم‌ كه‌ هر قطره‌ از خونم‌ به‌ رشد و باروری‌ و پویایی‌ ملتم‌ كمك‌ خواهد كرد.
ایندیرا گاندی‌ این‌ جمله‌ را در یك‌ گردهمایی‌ سیاسی‌ درست‌ یك‌ روز قبل‌ از ترور خود بیان‌ كرده‌ است‌.
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید