موقعیت مکانی پارکهای فناوری

موقعیت مكانی می‌تواند عاملی مهم در موفقیت یك پارك فناوری باشد. این مقاله به عواملی كه به نوعی به موقعیت مكانی پارك مرتبط است، می‌پردازد و عواملی را كه شركتها در تصمیم گیری خود لحاظ می‌كنند را بررسی خواهد نمود. در نهایت فهرستی از محدودیتها نیز برای بررسی مزیتها خواهد آمد.
طبق تعریف ما از یك پارك فناوری، در درجه نخست پارك باید در نزدیكی یك دانشگاه كه در امر فعالیتهای پژوهشی دخیل است، قرار داشته باشد كه افراد فعال در بخش تحقیق و توسعه را برای پارك فراهم نماید. حضور دانشگاه بر كیفیت كار نیروی كاری كه با انگیزه‌های مشترك در امر آموزش متقابل از طریق ارتباط با یكدیگر كار می‌كنند، مؤثر است، كه این پدیده برای هر فعالیت پژوهش و توسعه امری حیاتی است.
●عوامل بی‌شماری در مكانیابی یك پارك فناوری مؤثرند كه شامل موارد زیر می‌باشد:
یك موقعیت مكانی قطعا نمی‌تواند شرایط بهینه را برای كلیه عوامل فوق برقرار نماید، ولی به طور واضح می‌توان گفت كه هدف آنست كه یك پارك فناوری در محلی قرار داشته باشد كه تا حد ممكن شرایط فوق را داشته باشد یا دارای تركیبی استراتژیك و از پیش تعیین شده باشد.
به عنوان مثال، یك پارك فناوری ممكن است در زمینه زیرساختها و نیروی كاری قوی باشد، ولی همین پارك ممكن است در محلی باشد كه برای زندگی بسیار گران است. این مورد، مسئله فعلی دره سیلیكون است. مناطق سانفرانسیسكو و سانجوز در كالیفرنیا تبدیل به یكی از مناطق پرهزینه در آمریكا شده‌اند. زمینها در موقعیت عالی قرار دارند و هزینه زندگی بسیار بالاست. با وجود این، دره سیلیكون هنوز به بهره‌گیری از كیفیت آموزش عالی در منطقه و هم‌افزایی‌ای كه بوسیله نزدیكی صنایع فناوری بالا ایجاد می‌شود، ادامه می‌دهد.
مالكین یك پارك فناوری قادرند برای تشویق یك شركت جهت استقرار در پارك، عوامل مزیتی را ارائه دهند.این عوامل می‌تواند شامل سیاستهای دولت برای سرمایه‌های فكری، كیفیت آموزش، زیرساختهایی كه به خوبی ایجاد شده‌اند، و تشویقهای كافی باشد. هرچند نیروی انسانی و جامعه در مقابل تغییر و توسعه بسیار مقاوم هستند و مدت زیادی طول می‌كشد تا توسعه را بپذیرند.
غالبا یك پارك فناوری در جایی توسعه می‌یابد كه هم نیروی كاری و هم آموزشی باكیفیت وجود داشته باشد. گواه آن در ایالات متحده دو نمونه از بزرگترین(و مستدلا موفق‌ترین) پاركهای فناوری است كه یكی پارك تحقیقاتی استانفورد و دیگری پارك مثلث پژوهشی است. مثالهای دیگر شامل Bangalore در هند است كه به منظور گردآوری نیروی كاری تربیت شده، مستعد و ارزان(تر) به عنوان یك منطقه صادرات نرم‌افزار توسعه یافته است.
●یافتن یك محل مناسب
دارا بودن عوامل متعدد موجب می‌شود كه یافتن یك محل مناسب برای پارك فناوری به صورت ماموریتی مشكل درآید. ولی سؤال اساسی آنست كه: وقتی برای یك موقعیت مكانی تصمیم‌گیری می‌شود، چه عواملی مدنظر شركتهاست؟
یك مقاله جدید بوسیله Chen May Yee در مجله Wall Street عوامل حیاتی كه بوسیله واحدهای تجاری مدنظر است را ارائه می‌دهد( به ترتیب اهمیت):
●محدودیتهای اساسی
۱. دسترسی به نیروی كاری ماهر و شایسته
۲. نزدیكی به مؤسسات تحقیقاتی كلاس جهانی
۳. كیفیت جذابی از زندگی
۴. دسترسی به سرمایه‌های ریسك پذیر محدودیتهای مهم
۵. هزینه‌های منطقی برای انجام كارهای تجاری
۶. حضور فناوری توسعه یافته
۷. راههای وسیع در دسترس و زیرساختهای كافی
۸. شرایط آب و هوایی مناسب تجاری و محیط منظم محدودیتهای مطلوب
۹. حضور تامین‌كنندگان و شركاء
۱۰. دسترسی به مشوقین اجتماعی
نویسنده همچنین می‌گوید كه اكثر كشورهای موفق در زمینه صنایع فناوری پیشرفته دارای نیروی كاری آموزش دیده، حداقل چند واحد صنعتی فناوری پیشرفته و نرخ مالیات درآمدی پایین هستند.

منبع: http://www.american.edu/carmel/ab۵۲۹۳
ترجمه: امین رضا خالقیان - پارك فناوری پردیس

منبع : پارک فناوری پردیس