رقابت داغ مربیان جوان و بومی در کالچو

ایتالیائی‌ها جزء معدود کشورهائی هستند که به مربیان جوان خود فرصت بروز توانائی‌هایشان را می‌دهند و هم‌اکنون در سری A شاهد هستیم که تعداد زیادی از مربیان جوان این کشور وظیفه هدایت تیم‌های مختلف را برعهده گرفته‌اند.
نسل جوان مربیان ایتالیائی در این راه کارنامه موفقی داشته‌اند و تلاش و اهتمام آنها در یادگیری و جدیت و مهارت در انتقال دانسته‌های خود به شاگردانش از جمله فاکتورهای مهمی است که این عده با خود به همراه آورده‌اند.
از نگاهی دیگر به این نکته می‌رسیم که بین آنها رقابتی جداگانه وجود دارد. هر یک سعی دارند لیاقت و توانائی خود را به رخ دیگری بکشند و ثابت کنند در صف برترین‌ها قدم برمی‌دارند تا بدین ترتیب، شانس و شرایط خود را برای هدایت تیم‌های بزرگ افزایش دهند.
اگر از ”کاپلو“، ”آنجلوتی“ و ”ماتزونه“ بگذریم، می‌بینیم که مربیان جوان و خوش‌آتیه، عرصه کالچو را تحت قدرت و سلطه خویش درآورده‌اند و هر کدام در یک تیم مشغول مربی‌گری هستند.
پراندلی، اسپالتی و مانچینی پیش‌قراول این گروه هستند که البته وضعیت این آخری چندان مساعد نیست و با وجود کسب ۲ مقام قهرمانی در کوپا ایتالیا و سوپر جام ایتالیا، هم‌اکنون تیمش را دوباره به فینال کوپا ایتالیا رسانده و جدی‌ترین بخت کسب مقام قهرمانی است، ولی ظاهراً نتوانسته نظر موراتی را تأمین کند و به احتمال فراوان باید در پایان فصل این تیم را ترک کند.
پراندلی در فیورنتینا باز هم ثابت کرده که مردی موفق است و درخششی که در پارما داشته اتفاقی نبوده و قطعاً از این مرد در سال‌های آینده بیشتر خواهیم شنید و او یکی از بخت‌های مسلم نشستن روی نیمکت رهبری تیم‌هائی همچون میلان، یوونتوس و اینتر است.
”اسپالتی“ هم پس از آنکه اودینزه را به جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا رساند، حالا در رم به‌خوبی خود را تثبیت کرده و از تیم بحران‌زده جیالو روسی یک گروه منسجم و هماهنگ ساخته که با جسارت هر چه تمام‌تر، بدون حضور توتی کاپیتان مصدومش در پی فیورنتینا گام برداشته و دنبال کسب مقام چهارمی کالچو است.
او نیز پیشنهادات خوبی از داخل و خارج دارد که باید دید در آیندە‌ای نزدیک سرانجام به کدام‌یک پاسخ مثبت خواهد داد.
پس از این ۳ نفر مردانی همچون ”دی روسی“، ”پاپا دوپولو“ و حتی ”دونادونی“ نوید ظهور مربیانی بزرگ برای آینده‌ای نزدیک را دادند که در این میان، دونادونی معلوم نشد به چه دلیل پس از درخشش به همراه لیورنو از این تیم جدا شد و عطای کارکردن را به لقایش بخشید!
”دی‌روسی“ با اطمینان مدیران لاتزیو روبه‌رو شد و آخرین ثمره تلاش او متوقف ساختن یوونتوس، صدرنشین بازی‌ها در دل آلپی بود.
”دی‌روسی“ به احتمال فراوان در فصل آینده روزهای به مراتب بهترین نسبت به فصل جاری همراه شاگردانش سپری خواهد کرد و این مسئله می‌تواند سکوی پرتاب مناسبی برای او باشد.
”نوولینو“ دیگر مربی جوانی است که با سامپدوریا خوب شروع کرد، ولی چند هفته‌ای که سپری کرده مشکلاتی داشته که این تیم را با سیر نزولی وحشتناکی روبه‌رو کرده است، اما این مسئله چیزی از ارزش‌های مربی جوان و موردنظر ما کم نمی‌کند و همین حالا از وی به‌عنوان یکی از جانشینان احتمالی مانچو در اینتر نام می‌برند. فوتبال ایتالیا با این رویه‌ای که در پیش گرفته از نظر مربیان ملی هم نگرانی ندارد و بعید است که مربی غیربومی را روی نیمکت رهبری آتزوری ببینیم و برخلاف کشورهائی نظیر انگلستان یا پرتغال، رهبری ملی‌پوشان خود را به مربیان داخلی خواهد سپرد، ضمن اینکه به موازات رشد و پرورش استعدادها در تیم‌های خودی و لیگ داخلی، مربیان را نیز پرورش می‌دهند تا از این حیث در صف رکوردداران فوتبال دنیا باشند.
لیگ ایتالیا به‌دلیل در اختیار داشتن مربیان بومی و عدم حضور مربیان خارجی، صاحب رکوردی ارزشمند است که باعث شده تفکرات نزدیک و سبک مربیگری مشابه بین مربیان، جدای از حساسیت و افزایش هیجان در سری A، باعث تقویت فوتبال ملی این کشور گردد که به رهبری لیپی ـ یکی از بزرگ‌ترین تئوریسین‌های جهان ـ سعی دارد در جام جهانی ۲۰۰۶ سرانجام جام قهرمانی را بالای سر ببرد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی