پرسه ای در مسابقات پرورش اندام تیم ملی

نفرات برتر مسابقات انتخابی تیم ملی
•۶۰ كیلوگرم: ۱- شهرام میرزایی ۲- حمیدرضا عبدالحسینی ۳- احسان خواجوی ۴- جواد احمدی ۵- علی احمدی.
• ۶۵ كیلوگرم:۱- محمد داداش سرداری ۲- علی اسدی۳،- مهدی مزنوی ۴- حمیدرضا مرادخانی ۵- علیرضا بیگتاش.
•۷۰ كیلوگرم: ۱- مهدی حاتمی ۲- علی اصغر مفرحی، ۳- مانی مداحی ۴- كریم یزدانی، ۵- رضا تاتلاری.
• ۷۵ كیلوگرم: ۱- احمد پایدار ۲- سیدامین آزاد خراسانی ۳- حسین عباسی، ۴- داود رحیمی ۵- امیرحسین عباس زاده.
• ۸۰ كیلوگرم: ۱- مهدی عیاری ۲- عباس عاقلی، ۳- سیدمحمد دانیالی ۴- فریدون گورانی ۵- محمدرضا سلطانی نژاد.
• ۸۵ كیلوگرم:۱- رضا باقرزاده ۲- حامد بهمنی، ۳- تراب میرزاییان ۴- فرجاد برومند، ۵- سعید قبادی.
• ۹۰ كیلوگرم:۱- حمیدرضا كشانی ۲- علی ایمانی۳،- عبدالله سرابی ۴- عباس عاقلی، ۵- فرهاد طریقی.
• ۹۰+ كیلوگرم: ۱- فریدون حقی ۲- غلامعباس گلشنی فر ۳- مهدی چپردار، ۴- عباس قلی زاده ۵- آرش سلطان محمدی.
همه جور ماشینی توی پاركینگ دیده می شد، از مدل بالا تا آهن پاره هایی كه چیزی به ازهم پاشیدنشان نبود. صف ماشین های رنگ وارنگ از بیرون ورزشگاه آغاز می شد و به نزدیكی سالن وزنه برداری ورزشگاه آزادی می رسید. دوروبر سالن هم غوغایی بود. نزدیك به ۳هزار نفر به دنبال راهی برای ورود به سالن بودند، بلیت ۲۵۰۰ تومان است، اما نمی شود از خیر تماشا گذشت.
مسابقات انتخابی تیم ملی پرورش اندام است و خیلی از كسانی كه چندماهی در باشگاه های بدنسازی با وزنه و هالتر سروكله زده اند دوست دارند با اعضای آتی تیم ملی آشنا شوند. عصر شنبه است و شلوغی این قسمت از ورزشگاه، اتومبیل های كم شمار در حال عبور و مرور را به تعجب وامی دارد.
•••
مجری برنامه سعی می كند جمعیت لبریز ورزشگاه را به آرامش دعوت كند. «این مسابقات در هر هشت وزن برگزار می شود. در هر وزن پنج نفر برای اردو انتخاب می شود و ۴۰ نفر نهایی ۶ ماه در اردوی تیم ملی برای بازی های آسیایی دوحه خواهند بود. اردوی ما سه مرحله دارد كه مرحله اول در دماوند و مرحله دوم آن در مازندران خواهد بود، اما مرحله سوم در دبی است. برای اولین بار است كه ما اردوی خارجی برگزار می كنیم.»
سالن حسابی در جنب وجوش است، درست مثل رقبا كه پشت دیوار و دور از چشم تماشاگران مشغول تمرین هستند تا عضلات با شدت هرچه تمامتر بیرون بزند. پرورش اندام مدتی است كه از قالب كمیته درآمده و برای خودش فدراسیون شده است؛ فدراسیونی كه ظاهراً مورد حمایت سازمان هم هست. یكی از كارشناسان كه در جایگاه خبرنگاران نشسته می گوید: «تیم ملی پرورش اندام شگفتی ساز بازی های آسیایی خواهد بود. به شما قول می دهم كه حداقل شش مدال از هشت وزن بگیریم.»
مجری مسابقه از هیات داوران دعوت می كند كه به روی صحنه بیایند. در بین داوران چهره سهراب سرابی قهرمان قدیمی این رشته از بقیه مشهورتر است. سهراب ۵۸ ساله توی كت و شلوار سرمه ای رنگ داوران به زور جا شده و معلوم است كه هنوز به بدنش می رسد. یكی می گوید: «آقای سرابی هنوز مثل جوانی هایش تمرین می كند. بدنش تكان نخورده. پسرش سامان هم از بهترین های ایران است.»
سهراب سرابی با عینك دسته شاخی پشت میز شماره ۳ می نشیند و منتظر اولین گروه می ماند.
از در و دیوار پارچه نویس های متعددی آویزان شده و شاگردان سعی می كنند استادشان را قهرمان بلامنازع جلوه دهند. داوران و اعضای كادر پزشكی همگی تنومند و ورزیده هستند. پارچه مشكی رنگ با ستاره های نقره ای تكه دوزی شده زیر نور پروژكتورها برقی می زند و فرمان حضور اولین گروه صادر می شود.
•••
پشت دیوار ماجرایی برپاست. رقبا به عضلات هم باد می اندازند و به تن رنگ می مالند. پنج دقیقه پیش سفید بودند و حالا به مدد رنگ روغنی قهوه ای انگار در شكلات فرو رفته اند و آمده اند بیرون. بعضی ها به صورت هم رنگ می مالند تا از سر تا پا یكدست شوند. بعضی ها هم به موها ژل می زنند تا پریشان نشود. چندتایی هم موی سر را از دم تیغ گذرانده اند تا پرهیبت به نظر بیایند.
رنگ آمیزی تمام شده اما بعضی ها هنوز سعی می كنند عضلات خفته را از آن زیرها بكشند بیرون. یكی شنا می رود، یكی وزنه می زند و بعضی ها دو به دو تسمه ای در دست گرفته اند و سفت پیش می كشند و سخت پس می دهند.
یكی زیر لب غرولند می كند و دمبل را می كشد روی سر. می گوید: «... زودتر تموم بشیم بریم دنبال كارمون... لامصب سه روزه آب نخوردم...». یك بطری ۲ لیتری آب تگری زیر دستش است اما هنوز برای سركشیدن زود است. ۳ روز جهنمی بدون آب برای این است كه آب زیر پوست خشك می شود و رگ ها بزند بیرون. باید تكه تكه عضلات معلوم باشد. از پنجره های كوچك مشرف به سالن تمرین چند نفری سرك كشیده اند تو و قبل از نمایش عمومی نگاهی به بدن ها می اندازند. چند تایی هم با موبایل ها عكس می گیرند. فیگورها از همین جا شروع می شود.
•••
تماشاچی های طبقه دوم شماره ۳۳ را تشویق می كنند. ۶۰ كیلویی ها روی صحنه آمده اند و با تمام قوا فیگور می گیرند. شماره ۳۳ بچه كرج است و با اعتماد به نفس عجیبی نمایش می دهد. به جای اینكه رو به داوران بایستد برای تماشاگران جفت بازو می گیرد. داوران به او تذكر می دهند اما حواسش جای دیگری است. سبك ها برمی گردند پشت صحنه و رای نهایی اعلام می شود. شماره ۳۳ دوم است و شماره ۴۸ اول می شود. تماشاچی های كرجی غرغر می كنند اما داوران گوششان از این اعتراض ها پر است.
۶۵ كیلویی ها از راه می رسند و آنها هم مثل قبلی ها نمایش می دهند، جفت بازو از جلو، پشت بازو از پهلو، قفسه سینه از عقب و پاها كه امتیاز خوبی دارد. ۵ نفر برگزیده انتخاب می شوند و اسمشان می رود برای اردوی تیم ملی. نوبت به دو برنامه نمایشی می رسد. امید پارسا قهرمان ایرانی مقیم اروپا بعد از پاسخ به ابراز احساسات تماشاگران لخت می شود و چند فیگور نمایشی می گیرد. حجم عضلاتش قابل مقایسه با سبك وزن ها نیست. چند دقیقه بعد هم محرم پناهی قهرمان جهان در سال ۲۰۰۲ روی صحنه می آید كه مثل بقیه قهوه ای رنگ و براق است. محرم شانس مدال طلای ایران در بازی های آسیایی دوحه است.
•••
وزن ها كه بالا می رود هیجان هم بیشتر می شود. سالن برای تماشای غول ها لحظه شماری می كند. حالا چند میهمان ویژه هم به سالن آمده اند. زیر سایبان فرهاد كاظمی، بهتاش فریبا، اسماعیل اردلان، پژمان درستكار و چند نفری از باشگاه پیكان آمده اند تا مسابقه مربی بدنساز تیمشان را تماشا كنند. دو ردیف عقب تر هم مجتبی جباری و امیرحسین صادقی نشسته اند. بچه محل امیرحسین مسابقه دارد و از قضا رقیب مربی بدنساز پیكان است. این موضوع وقتی روشن می شود كه ۸۰ كیلویی ها وارد صحنه می شوند. ۷۵ كیلویی ها كارشان تمام شده و نفرات برتر معرفی شده اند و ۱۰ دقیقه بعد هم نفرات برتر ۸۰ كیلو معرفی می شوند.
شماره ۶۶ كه دوم شده به رای داوران اعتراض دارد.
۸۵ كیلویی ها فیگور می گیرند اما شماره ۶۶ هنوز در حال غر زدن و اعتراض كردن است. چند تایی از قدیمی ها دورش را می گیرند و به پشت صحنه برش می گردانند. بین راه بطری ۲ لیتری آب خنك را لاجرعه سر می كشند. آب روی آتش می ریزد و شماره ۶۶ آرام می شود. به هر حال حالا او در تیم ملی است. در دسته ۹۰ كیلو هم اتفاق مشابهی می افتد و باز هم نفر دوم معترض است، اما داوران حكم را صادر كرده اند. رقابت بر و بچه های فرهاد كاظمی و امیرحسین صادقی هم تمام شده و بچه محل امیرحسین بازی را برده است.
دسته فوق سنگین برخلاف انتظار كمتر از یكی دو وزن پایین تر هیجان دارد. اینجا هم شماره ۶ كه سرش را تراشیده اول می شود. لیست ۴۰ نفره تیم ملی كامل می شود اما به نظر می آید كسانی دیگر هم هستند كه به این لیست اضافه شوند. یكی دو تا از تماشاچی ها كه خودشان اهل فیگور هستند می گویند چند تا از بهترین ها در این مسابقه حاضر نبوده اند، كسانی كه نمی شود روی اسمشان خط قرمز كشید. كسب شش مدال در دوحه بدون آنها نمی شود.
•••
پشت دیوار صدای شرشر آب می آید. رنگ سرخ مایل به قهوه ای از تن رقبا پایین می ریزد و در راه آب حمام گم می شود. بعضی ها دو به دو به تن هم لیف می مالند. رنگ پوست دوباره به سفیدی می زند. بطری های خالی آب هم به رنج تشنگی چند روزه پایان داده اند. بدن ها می روند توی جلد تا هشت ماه دیگر دوباره رنگ بگیرند. رنگ شكلاتی كه روی آن مدال آسیایی نشسته است؛ طلا، نقره یا برنز.

منبع : روزنامه شرق