پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا


باب‌ هوپ‌؛ شیک‌ ترین‌ نوع‌ مرگ‌


باب‌ هوپ‌؛ شیک‌ ترین‌ نوع‌ مرگ‌
باب‌ هوپ‌ در ۲۹ مه‌ ۱۹۰۳ در شهر كوچك‌ التهام‌ در جنوب‌ لندن‌ متولد شد. او پنجمین‌ پسر از هفت‌ فرزند یك‌ خانواده‌ انگلیسی‌ بود. در حالی‌ كه‌ ۴ سال‌ بیشتر نداشت‌، خانواده‌ او به‌ امریكا مهاجرت‌ كرد و در اوهایو ساكن‌ شد. در این‌ زمان‌ امریكا با بحران‌ اقتصادی‌ سال‌ ۱۹۰۷دست‌ به‌ گریبان‌ بود. پسران‌ خانواده‌ با كاركردن‌ به‌ عنوان‌ قصاب‌، روزنامه‌فروش‌ و كفاش‌ به‌ اقتصاد خانواده‌ كمك‌ می‌كردند. باب‌ هم‌ به‌ عنوان‌ توپ‌ جمع‌كن‌ بازی‌ گلف‌ به‌ كار پرداخت‌ و از همین‌ زمان‌ علاقه‌ او به‌ گلف‌ آغاز شد. او بعدها به‌ عنوان‌ یك‌ گلف‌باز حرفه‌یی‌ در دهه‌ ۷۰ شهرت‌ پیدا كرد و تورنمنت‌ باب‌ هوپ‌ گلف‌ كلاسیك‌ را به‌ راه‌ انداخت‌ كه‌ از معتبرترین‌ مسابقات‌ این‌ رشته‌، ورزشی‌ در امریكا به‌ شمار می‌آید.
نخستین‌ كار حرفه‌یی‌ هوپ‌ یك‌ نمایش‌ تلویزیونی‌ بود كه‌ در سال‌ ۱۹۲۴ در آن‌ شركت‌ داشت‌ و همین‌ امر سبب‌ شد تا ۶ سال‌ بعد با جرج‌ بایرنی‌ همكار خود پا به‌ برادوی‌ بگذارد. او پس‌ از كسب‌ تجربه‌ به‌ عنوان‌ مجری‌ نمایش‌های‌ تلویزیونی‌ در پنسیلوانیا به‌ تنهایی‌ به‌ اجرای‌ برنامه‌ پرداخت‌. در سال‌ ۱۹۳۳ با بازی‌ درخشانش‌ در موزیكال‌ «روبرتا» منتقدان‌ را متحیر ساخت‌. در این‌ زمان‌ بود كه‌ او با «دولورس‌ رید» آشنا شد و در سن‌ ۳۰ سالگی‌ ازدواج‌ كرد. این‌ ازدواج‌ به‌ یكی‌ از پایدارترین‌ پیوندهای‌ زناشویی‌ در هالیوود بدل‌ شد. تاریخ‌ تولد آنها تنها ۲ روز با یكدیگر فاصله‌ داشت‌. دولورس‌ روز ۲۷ مه‌ و باب‌ ۲۹ مه‌ متولد شده‌ بود و آنها روز ۲۸ مه‌ را مشتركا جشن‌ می‌گرفتند. هوپ‌ به‌ تولید در برادوی‌ ادامه‌ داد و در فیلم‌هایی‌ چون‌ «حماقت‌های‌ زیگفیلد» و «قرمز، داغ‌ و غم‌انگیز» به‌ ایفای‌ نقش‌ پرداخت‌.
او در دهه‌ ۳۰ به‌ یكی‌ از برجسته‌ترین‌ چهره‌های‌ تئاتر وودویل‌ تبدیل‌ شد. هوپ‌ پس‌ از ایفای‌ نقش‌ در یك‌ نمایش‌ رادیویی‌ در سال‌ ۱۹۳۸ به‌ هالیوود راه‌ یافت‌. او نخستین‌ فیلم‌ بلند سینمایی‌اش‌ را برای‌ شركت‌ «پارامونت‌ پیكچرز» در كنار «شرلی‌ راس‌» در فیلم‌ «متشكرم‌ كه‌ به‌ یادداشتی‌» بازی‌ كرد. «گربه‌ و قناری‌» در سال‌ ۱۹۳۹ ساخته‌ شد و هرچند او در آن‌ یك‌ بازی‌ بدیع‌ ارایه‌ كرد اما فیلم‌ با انتقاداتی‌ از سوی‌ منتقدان‌ امریكایی‌ روبرو شد.
همكاری‌ باب‌ هوپ‌ با بینگ‌ كرازبی‌ در كمدی‌ موزیكال‌ «جاده‌یی‌ به‌ سنگاپور» به‌ خلق‌ یكی‌ از به‌ یادماندنی‌ترین‌ آثار دونفره‌ تاریخ‌ سینما منجر شد. از دیگر آثار او در این‌ زمان‌ می‌توان‌ به‌ راه‌ مراكش‌، راه‌ بالی‌، هنگ‌كنگ‌، مدینه‌ فاضله‌، داستان‌ لویزیانا و بلوند محبوب‌ من‌ اشاره‌ كرد. در سال‌ ۱۹۵۰ باب‌ هوپ‌ وارد تلویزیون‌ شد و موفقیت‌هایش‌ در این‌ رسانه‌ نیز تداوم‌ یافت‌. او مجری‌ برنامه‌ یكشنبه‌ عید پاك‌ در كانال‌ ان‌بی‌سی‌ شد و به‌ مدت‌ ۶۰ سال‌ مجری‌ محبوب‌ ان‌بی‌سی‌ در نمایش‌های‌ فی‌البداهه‌ بود. او همچنین‌ ۲۰ دوره‌ مجری‌ مراسم‌ اهدای‌ جوایز اسكار بود و بخاطر نقش‌ ارزنده‌اش‌ در عالم‌ سینما ۴ اسكار افتخاری‌ دریافت‌ كرد. این‌ كمدین‌ در خلال‌ جنگ‌های‌ امریكا در جنگ‌ جهانی‌ دوم‌ به‌ سرگرم‌ كردن‌ و روحیه‌ دادن‌ به‌ سربازان‌ امریكایی‌ پرداخت‌.
محبوبیت‌ او در حدی‌ بود كه‌ با یازده‌ رییس‌جمهور امریكا از جمله‌ روزولت‌، آیزنهاور، فورد، نیكسون‌ و كلینتون‌ رابطه‌یی‌ دوستانه‌ برقرار كرد. او ضمن‌ دریافت‌ نشان‌ طلایی‌ كنگره‌ از «كندی‌» به‌ عنوان‌ «ارجمندترین‌ سفیر حسن‌نیت‌ امریكا در سراسر جهان‌» مورد ستایش‌ قرار گرفته‌ است‌. او در سال‌ ۱۹۹۸ از سوی‌ ملكه‌ الیزابت‌ دوم‌ عنوان‌ شوالیه‌ افتخاری‌ را دریافت‌ كرد.باب‌ هوپ‌ در طول‌ زندگی‌ خود ۱۰ جلد كتاب‌ نوشت‌ كه‌ آخرین‌ آنها زندگینامه‌ خودش‌ بود كه‌ در سال‌ ۱۹۹۰ با نام‌ «شلیك‌ نكن‌، فقط‌ منم‌» منتشر شد.او همیشه‌ می‌گفت‌: تماشاگران‌ بهترین‌ دوستان‌ من‌ هستند و هیچكس‌ از صحبت‌كردن‌ با بهترین‌ دوستانش‌ خسته‌ نمی‌شود. در واقع‌ باب‌ هوپ‌ هرگز اظهار خستگی‌ نكرد و تقریبا تا انتهای‌ عمر یعنی‌ تا زمانی‌ كه‌ حال‌ عمومی‌اش‌ اجازه‌ می‌داد به‌ حضور در محافل‌ عمومی‌ و صحبت‌ كردن‌ با بهترین‌ دوستانش‌ ادامه‌ داد. وودی‌ آلن‌ گفته‌ است‌: باب‌ هوپ‌ كمدینی‌ است‌ كه‌ بیشترین‌ تاثیر را روی‌ من‌ گذاشت‌.
باب‌ هوپ‌ حتی‌ در آخرین‌ ساعات‌ زندگی‌اش‌ دوست‌ داشت‌ دیگران‌ را خندان‌ ببیند. وقتی‌ همسرش‌ كنار بستر مرگ‌ او نشسته‌ بود و دقایق‌ آخر زندگی‌اش‌ را با او می‌گذراند از او می‌پرسد «كجا دفنت‌ كنم‌» و كمدین‌ بزرگ‌ سینمای‌ جهان‌ پاسخ‌ می‌دهد: «خواهش‌ می‌كنم‌ غافلگیرم‌ كن‌.»در حالی‌ كه‌ دوماه‌ از سالگرد تولدش‌ می‌گذشت‌ روز دوشنبه‌ ۲۷ جولای‌ ۲۰۰۳ در سن‌ ۱۰۰ سالگی‌ بر اثر ابتلا به‌ ذات‌الریه‌ در منزل‌ مسكونی‌اش‌ در ایالت‌ كالیفرنیا درگذشت‌. او پیش‌ از مرگش‌ گفته‌ بود از خنده‌ مردن‌ شیك‌ترین‌ نوع‌ مرگ‌ است‌.
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید