رمز موفقیت تحصیلی نوجوانان

چگونه می توان نوجوانانی موفق در طول سال تحصیلی داشته باشیم؟ نقطه نظرهای یك آموزگار باسابقه ما را در این كار راهنمایی می كند. با داشتن ۲۶ سال سابقه كاری در مدرسه راهنمایی، دریافتم كه نوجوانان در این سن گام های فراتر از دنیای خود برمی دارند و فكر می كنند كه در این مرحله خیلی بزرگ شده اند، طوری كه همه چیز برای آنها خیلی پیش پا افتاده است.
در خیلی از جاها، آنها بسیار بچه به نظر می رسند، آنها هیچ قید و شرط و توجهی به رسم و رسوم تاریخی در تهیه یك گزارش از شورش های انقلابی یا كشیدن نقشه ای همانند مرد عنكبوتی برای انجام پروژه ها ندارند. حتی هرگز به مغزشان خطور نمی كند كه والدین آنها پرستار و ندیمه آنها نیستند و تا آنجا كه می توانند از پدر و مادرشان انتظار دارند. با وجود همه اینها، نوجوانان (بچه ها در مقطع راهنمایی) در این سن با مسأله رشد جسمانی و عقلانی مواجه می شوند. اندام آنها تغییر می كند و دنیای خارج آنها نیز بزرگتر و پیچیده تر می شود. به طور علمی، تجربیات آنها در این سنین روی كارآموزی و موفقیتشان در دبیرستان و بعدها اثر می گذارد.
مطالعات نشان می دهد كه دوران نوجوانی می تواند نقطه عطفی برای دانش آموزان باشد- و متأسفانه بسیاری از آنها از این فرصت ها استفاده نكرده اند- به عنوان مثال، از طریق آمار داده شده نمره دانش آموزان در طول سال اول دبیرستان به طور چشمگیری كاهش می یابد. همچنین تحقیقات اخیر بیان كننده این است كه نمره های استاندارد دانش آموزان در دروس علمی و ریاضی به طور قابل ملاحظه ای مابین نمرات دوازده تا شانزده افت پیدا كرده است.
اما در هر صورت به وفور مطالب موفقیت آمیزی را خوانده ایم كه این روند را نقض می كند. همچنین تعداد زیادی از دانش آموزان با نمرات بسیار خوب مقطع دبیرستان را پشت سر گذاشته و برای آینده، برنامه ریزی كرده اند. آیا همه قادرند كه موفق شوند؟ والدین با استفاده از این ۴ راهكار می توانند در موفقیت فرزندانشان كمك بزرگی كنند.
▪برنامه ریزی و سازماندهی كردن را در رأس كارهایتان قرار دهید: یكی از مهمترین كارها برای نوجوانان این است كه به آنها یاد دهید چگونه برنامه ریزی كنند. این سخت ترین كار است. دانش آموزان در مقطع دبیرستان باید فعالیت های كلاسی داشته باشند و رضایت آموزگاران دروس مختلف را نیز جلب نمایند. تكالیف شب مشكل تر می شود همچنین آنها باید در پروژه های ترمی نیز شركت كنند. شما می توانید از طریق تهیه كردن دفترچه یادداشت، كلاسور و وسایلی كه مورد نیاز فرزندتان است، به او كمك كنید. (فراموش نكنید، هنگام خرید وسایل مدرسه، او را نیز همراه خود بیاورید.)
از داشتن میز تحریر و یا جایی كه او به راحتی بتواند تكالیف مدرسه اش را انجام دهد، اطمینان حاصل كنید، در كیف او چند مداد و خودكار بیشتر قرار دهید چون بعضی از دانش آموزان هر چقدر داشته باشند باز هم می گویند كه كافی نیست. یك تقویم بزرگ در خانه می تواند كمك كند كه فرزندان بهتر بدانند كه در چه تاریخی چه كاری دارند و همچنین با رنگ كردن بعضی از روزها برای انجام كار مشخصی راحت تر می توانند برنامه و نوع كار روزانه خود را تشخیص دهند.
از جر و بحث كردن در صبح زود برای چیدن برنامه هفتگی در كیف او اجتناب كنید و سعی كنید كه كتاب هایش را شب قبل در كیفش بگذارد. لطفاً به فرزندتان وقت كافی برای آماده شدن به مدرسه را بدهید. نوجوانان صبح زود از خواب بیدار می شوند و معمولاً والدین فكر می كنند كه اصلاً مهم نیست كه فرزندانشان چند دقیقه از وقتشان را در خانه بگذرانند. اما بسیاری از آمادگی و عادت ها از همین قدم اول شروع می شود و دانش آموزانی كه دیر به مدرسه می رسند همیشه احساس دستپاچگی و عجولانه ای دارند. سعی كنید برنامه منظمی را در كل روز با نظم خاصی برای فرزندانتان آماده كنید.
▪او را به روابط دوستانه در مدرسه تشویق كنید: بهترین زمان یادگیری نوجوانان وقتی است كه آنها خوشحال و كاملاً آرام هستند و در این سن نوجوانان خیلی كارها را با دوستان خود بهتر انجام می دهند. به موقعیت اجتماعی او در طول سالهای دبیرستان احترام بگذارید و این كار ادامه دار باشد حتی اگر او گاهی كارهای بدی انجام داد هرگز او را به طور مستقیم كنترل نكنید كه با چه كسی حرف می زنی و یا با چه كسی بیرون می روی. به جای این، به فرزندتان در پیداكردن محلی مناسب برای برقرار كردن ارتباطی راحت تر با دوستانش در خارج از مدرسه كمك كنید. او را به دعوت كردن از همكلاسی هایش در آخر هفته تشویق كنید. مطمئن شوید كه فعالیت های خارج از مدرسه او به درسش لطمه ای نمی زند و همچنین او را تشویق كنید كه اواخر هفته به مكان های ورزشی و محل هایی كه نوجوانان می توانند در امنیت كامل كنار یكدیگر جمع شوند و روابط دوستانه شان را محكم تر كنند، برود.
*اجازه دهید تا آنها نظرات و عقاید جدید را بررسی كنند: بچه های دبیرستانی اغلب فرصت خوبی برای شركت در انتخابات كلاس یا تیم های ورزشی دارند. بهترین كار تشویق آنها برای شركت در این گونه فعالیت ها با نظرات و پیشنهادات مختلف است. مثلاً فرزندتان دوست دارد در زمینه هنر فعالیت كند ولی بدین معنا نیست كه او باید خیلی جدی و سخت در این كلاس ها شركت كند طوری كه خسته كننده باشد، به جای این، افق فكری او را پرورش دهید مثلاً : چه كسی می داند كه چگونه استعدادهای نهفته افراد شكوفا می شود؟ همچنین، هرگز فرزندتان را تنها به كارهای علمی و تجربی وادار نكنید. زیرا آنچه برای كودكان اهمیت دارد، این است كه آنها مدرسه را مكانی برای تفریح و یادگیری بدانند.
*والدین در فعالیت های مدرسه فرزندانشان شركت كنند: با وجود تمام تغییراتی كه كودكان در این سن می كنند، تنها یك چیز خیلی مهم است؛ بیشتر دانش آموزان موفق كسانی هستند كه والدینشان به طور دقیق بر فعالیت های آن نظارت دارند. والدینی كه در انجمن اولیاء و مدرسه شركت می كنند بر روی عملكرد و موفقیت مدرسه نظارت دارند می دانند كه فرزندانشان در كلاس چه كارهایی انجام داده اند تا آنها را نیز در خانه ادامه دهند و به تكالیف مدرسه آنها دقت می كنند. می دانند كه آموزگار از دانش آموز چه می خواهد و همچنین از طریق یادداشت و تلفن از نحوه علمكرد فرزندشان مطلع می شوند.
●چگونه والدین می توانند در تكالیف مدرسه فرزندشان كمك كنند؟
۱- ساعت مشخصی را برای انجام تكالیفش در نظر بگیرید كه این ساعت می تواند یك ساعت بعد از مدرسه یا كمی دیرتر یعنی از بعد از ظهر باشد، تا وقتی كه تكالیفش را انجام نداده به او اجازه تلویزیون دیدن و یا تلفن كردن را ندهید.
۲- هرگز هنگام انجام تكالیف، كنار فرزندتان ننشینید، اشتباهاتش را درست كنید و یا در حل بعضی از مسائل به او كمك كنید تا آموزگار متوجه شد كه او چقدر یاد گرفته و كجا می تواند از آنها استفاده كند.
۳- به او در یادآوری تكالیفش كمك كنید. اگر فرزندتان وقت كم دارد از آموزگارش بخواهید كه تكالیف او را در آخر روز در یك یادداشت پاراف كند و در انجام تكالیفش به او تأكید زیادی كند.

منبع : روزنامه همشهری