جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

تجربه و جوانی، ۲ مشخصه عمده تیم ملی فرانسه


تجربه و جوانی، ۲ مشخصه عمده تیم ملی فرانسه
● سرانجام بارتز ترجیح داده شد
ریموند دومه‌نش، سرمربی تیم ملی فوتبال فرانسه سرانجام با اعلام نفرات موردنظر خود برای حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ به تمام حرف و حدیث‌ها و گمانه‌زنی‌ها پایان داد.
در میان فهرست ۲۳ نفری اعلام شده از سوی دومه‌نش، نام ۲ بازیکن دیده می‌شود که برای نخستین‌بار پیراهن تیم ملی فرانسه را به تن می‌کنند. از یک طرف باید از فرانک ریبری ملی‌پوش امید و بازیکن تیم مارسی نام برد که به‌عنوان یک گوش کلاسیک، فصل خوبی را سپری کرده است و از طرف دیگر باید به پاسکال شیمبوندا، مدافع کناری تیم ویگان اشاره کرد که یکی از بهترین‌های لیگ برتر به حساب می‌آید.
جدا از حضور این دو بازیکن، انتخاب فابین بارتز به‌عنوان دروازه‌بان شماره یک نیز از نکات حساسیت برانگیز فهرست دومه‌نش است. در واقع بحث دروازه‌بان اصلی تیم ملی فرانسه در آلمان و رقابتی که در طول فصل، پنهان و آشکار میان بارتز و کوپه وجود داشت حرف و حدیث و گمانه‌زنی‌های فراوانی در ارتباط با انتخاب نهائی دومه‌نش به‌وجود آورد.
در این رهگذر کوپه در درون دروازه لیون چه لوشامپیونه و چه در جام باشگاه‌های اروپا به‌غیر از یکی، دو بازی از جمله دیدار با میلان در ورزشگاه سن‌سیرو، در مجموع عملکرد بسیار خوبی بر جای نهاده است. ضمن اینکه در ترکیب تیم ملی نیز شایستگی‌های خود را نشان داده است، در حالی‌که بارتز همراه با مارسی پرفراز و نشیب ظاهر شده و حتی در بازی‌های ملی هم یکی، دو گل بد را دریافت کرده است. با توجه به چنین توصیفی، بسیاری بر این باور بودند کوپه می‌تواند به‌عنوان دروازه‌بان اول گزینه مطلوبی برای فرانسه باشد.
در ارتباط با انتخاب دومه‌نش گفتنی است جدا از اینکه هواداران بارتز از او به‌عنوان مرد بازی‌های دشوار و لحظه‌های حساس نام می‌برند، حضور او در ترکیب ثابت قهرمان جهان در سال ۱۹۹۸ و قهرمان اروپا در سال ۲۰۰۰ که به تبع آن ارتباط تنگاتنگی با بازمانده‌های بزرگ این دو قهرمانی یعنی زیدان، تورام، ماکلله و حتی ویه‌را دارد را باید در تصمیم‌گیری دومه‌نش موثر دانست. ضمن اینکه با توجه به شواهد می‌توان گفت در صورتی‌که بارتز به‌عنوان دروازه‌بان دوم برگزیده می‌شد، از قبول آن خودداری می‌کرد و جای خود را به دروازه‌بان دیگری می‌سپرد.
به هر حال تجربه نشان می‌دهد بارتز به‌طور بالقوه می‌تواند انتظارات دومه‌نش را برآورده کند و از طرف دیگر برای کوپه با توجه به سن و سالش برای اول شدن هنوز فرصت دارد، ضمن اینکه در کنار بارتز و کوپه، دروازه‌بان بوردو یعنی لاندرو بدون سر و صدا مجوز حضور در آلمان را دریافت کرده است.
● حضور نامنتظره شیمبوندا
در خط دفاع به‌غیر از انتخاب نامنتظره شیمبوندا، ۷ مدافع مورد نظر دومه‌نش، بازیکنانی هستند که در سال‌های اخیر به‌ویژه در مدت حضور این مربی به‌طور ثابت یا با وقفه عضو تیم ملی فرانسه بوده‌اند. در این رهگذر انتخاب سانیول و آبیدال در کناره‌ها و بازیکنانی چون تورام، بومسانگ و گالاس در مرکز ـ که این آخری در کناره‌ها نیز صاحب توانائی است ـ تمام و کمال قابل پیش‌بینی بود، ضمن اینکه سیلوستره و ژیوه نیز هر کدام به تناوب پیراهن تیم ملی فرانسه را بر تن کرده‌اند. گزینش دومه‌نش در خط دفاع حرف و حدیث چندانی برجای نمی‌گذارد و بازیکنانی چون کلر، مدافع جوان لیون که یکی، دو بار هم در ترکیب تیم ملی ظاهر شده است و ۲ بازیکن با تجربه اسکیلاچی و زبینا که سابقه ملی دارند و امکان حضورشان در آلمان وجود داشت هیچ‌کدام در قد و قواره انتخاب شده‌های کنونی نیستند، مگر اینکه به‌طور مثال بتوان از کلر به‌عنوان یک پدیده در فصل گذشته نام برد که اگر برگزیده می‌شد جای حریف باقی نمی‌ماند.
● میانه زمین قابل پیش‌بینی‌ترین
قابل پیش‌بینی‌ترین انتخاب دومه‌نش به خط میانی برمی‌گردد؛ چرا که حضور زیدان، ماکلله و ویه‌را مانند روز روشن بود، ضمن اینکه برای انتخاب بازیکن چهارم دوراسو و مالودا در پاری‌سن ژرمن و لیون و همچنین تیم ملی فرانسه، کارنامه قابل قبولی دارند. از طرف دیگر انتخاب ”دیارا“ هم قابل توجیه است؛ چرا که او در ترکیب لیون فصل خوبی را پشت سر نهاده است. در ارتباط با جا افتاده‌ها در خط میانی، نخست باید از یوهان میکود، بازیکن موفق وردربرمن نام برد.
میکود که در آغاز راه به‌عنوان جانشین زیدان شناخته می‌شد و سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را هم دارد، از جمله بازیکنان بود که در گمانه‌زنی‌ها و اظهارنظرهای رسانه‌ای از شانس زیادی برای حضور در آلمان برخوردار بود، اما سرانجام دومه‌نش که میان چندانی با این‌گونه فشارهای روانی ندارد، روی نام او خط کشید. در این رهگذر چه بسا ـ البته در صورت بروز مشکل برای زیدان ـ نبود میکود در آلمان در تاکتیک هجومی تیم ملی فرانسه به‌عنوان یک بازی‌ساز، پاسور و شوتزن تأثیر منفی خود را نشان دهد.
از دیگر هافبک‌های اسم و رسم‌دار فرانسه که سابقه حضور در تیم ملی را دارند و اینک انتخاب نشده‌اند می‌توان از روتن، بازیکن چپ پای پاری‌سن‌ژرمن و پدرتی، هافبک دفاعی و کم به بازی گرفته شده لیون نام برد که دومه‌نش با توجه به بودن ماکلله، ویه‌را و دیارا از انتخاب پدرتی چشم‌پوشی کرده است، ضمن اینکه حضور مالودا، هافبک چپ لیون که در فصل تمام شده، خوب کرده است و استفاده احتمالی از ویلتورد در کناره‌های زمین به حذف روتن منجر شده است.
● جای ژولی خالی است
در خط حمله، حضور آنری و ترزگه گریزناپذیر می‌نمود، ضمن اینکه ویلتورد نیز با توجه به سابقه بازی در تیم ملی و کسب قهرمانی اروپا و در عین حال عملکرد بسیار خوبش در لیون و دست آخر قابلیت تاکتیک‌پذیری او به‌عنوان مهاجم، هافبک کناری و گوش به‌طور بالقوه از جمله انتخاب شده‌های قبلی بود؛ اما در کنار این ۳ مهاجم که فرانک ریبری نیز با خاصیت جوانی، سرعت بالا و جسارت مثال‌زدنی به آنها اضافه می‌شود باید از گزینش دو مهاجم دیگر ساها و سیسه که هر دو در لیگ برتر بازی می‌کنند نام برد.
انتخاب ساها با توجه به عملکرد خوب وی در ترکیب منچستریونایتد در نیم فصل دوم به‌عنوان یک ذخیره مناسب، منطقی به‌نظر می‌رسد، اما سیسه که بیشتر بازی‌های فصل را یا از روی نیمکت لیورپول تماشا کرده و یا زمان اندکی به میدان آمده است، انتخاب نامنتظره‌ای به حساب می‌آید.
گفتنی است اگر نبود آنلکا را بتوان با توجه به بازی در ترکیه و همچنین دور بودن از توجهات رسانه‌ای و اینکه در قیاس با آنری، ترزگه و ویلتورد از ثبات بسیار کمتری برخوردار بوده است توجیه‌پذیر دانست، اما عدم گزینش لودویک ژولی که به‌عنوان یک گوش کلاسیک در ترکیب تیم ملی فرانسه و همچنین بارسا ـ با وجود حضور اندک ـ توانائی‌های خود را نشان داده است، جای حرف و حدیث دارد. در واقع و به باور بسیاری از کارشناسان بودن ژولی، برای تیم ملی فرانسه بیشتر از سیسه ـ به‌طور بالقوه ـ می‌توانست مفید باشد. البته ناگفته نماند اگر روبرت پیرس چوب اظهارنظر و حرف‌های نسنجیده‌اش درباره دومه‌نش را می‌خورد و در ۳۲ سالگی آخرین شانس حضور در جام‌جهانی را از دست می‌دهد، ژولی که پس از درخشش در بارسا مقابل میلان و گل حساسی که در سن‌سیرو به ثمر رسانده و به تبع آن مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته بود، چه بسا به خاطر این ادعا که اینک در قد و قواره‌های حضور دوباره در تیم ملی فرانسه است از چشم و دل و دومه‌نش فرو افتاده باشد! به هر حال فهرست مورد نظر دومه‌نش به غیر از انتخاب شیمبوندا که تمام و کمال نامنتظره می‌نماید و تا حدودی بودن ژیوه و سیسه که امکان جابه‌جائی آنها با بازیکنان آماده‌تری وجود داشت، جای حرف و حدیث چندانی باقی نمی‌گذارد؛ چرا که او نباید و نمی‌توانست برای حضور در یکی از مهم‌ترین و ماندگارترین رویدادهای ورزشی جهان وجود بازیکنانی چون زیدان، ماکلله، ویه‌را، تورام، بارتز، کوپه، آنری، ترزگه، سانیول و گالاس را نادیده بگیرد، بازیکنان که هر کدام از بهترین‌های دنیا به حساب می‌آیند ضمن اینکه برای گماردن در کنار این بزرگان، گزینش‌های دومه‌نش با درصد بالائی هماهنگ و مناسب نشان می‌دهد و دست آخر اینکه کاریزما، تجربه بالا و جوانی و جسارت، مشخصه‌هائی هستند که در فهرست ۲۳ نفره دومه‌نش، تمام و کمال وجود دارند.
منبع : روزنامه ابرار ورزشی


همچنین مشاهده کنید