سکوی پرتاب سوریه و کویت !

مسأله آن قدر كلیدی و غیره منتظره هست كه حداقل برای دقایقی جام جهانی و اخبار هیجان انگیزش را به فراموشی بسپاریم و چند لحظه ای با آنچه طی سال های اخیر بر فوتبال باشگاهی كشور گذشته خلوت كنیم. انگار هیچ اتفاق عجیب و غریبی رخ نداده. انگار ما بنگلادش و یمن و سریلانكا هستیم كه به همین راحتی از مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان آسیا حذف شویم و خم به ابرو نیاوریم . فولاد و صباباتری به راحتی از گردونه مسابقات كنار رفتند و به جای آنها القادسیه كویت و الكرامه سوریه به مرحله بعدی راه یافتند. این عجیب نیست؟ فوتبال باشگاهی ایران كی و كجا مقابل كویت و سوریه كم آورده بود؟ بروید كتاب فوتبال این مملكت را ورق بزنید و بگویید آخرین مرتبه ای كه مغلوب آنها شدیم به چند ۱۰ سال قبل باز می گردد؟ هیاهوی جام جهانی و لحظه شماری برای آغاز این رویداد بزرگ باعث شده تا به حذف خفت بار نمایندگان فوتبال باشگاهی كشور آن هم به دست تیم هایی كه شكست آبرومندانه مقابل فوتبال ایران را افتخار می دانستند توجه نكنیم و حتی در ضمیر ناخودآگاهمان از وقوع این فاجعه ورزشی راضی و خوشحال باشیم! حالا خیا لمان جمع شده كه فقط و فقط جام جهانی باقی مانده و مجبور نیستیم به مسائل كم اهمیت و پیش پا افتاده مثل لیگ قهرمانان آسیا فكر كنیم.
فینال جام حذفی كه «سمبل» شود و برود پی كارش آن وقت آسوده و سبك بال پاها را روی هم می اندازیم و در انتظار آن ۲۷۰ دقیقه پرهوادار تخمه می شكنیم. چه اهمیتی دارد كه در سوریه بابت پیروزی بر صباباتری جشن های خیابانی به راه افتاد و كویتی ها به لطف تیم مهربان و از هم گسیخته ای مثل فولاد اولین حضور خود در مرحله یك چهارم نهایی جام را جشن گرفتند. باخته ایم آقایان.... گول این جام جهانی كه در سایه برتری بر درجه دوهایی چون بحرین و كره شمالی به دست آمد را نخوریم. این قدر باد به غبغب نیندازید و صعود به آلمان ۲۰۰۶ را علم نكنید. این همه چهار تا بازیكنی كه با اتكا به توانایی های ذاتی خودشان در فوتبال اروپا صاحب جایگاهی شدند را به رخ این و آن نكشید كه در كسب این موفقیت سیستم مدیریت و هدایت فوتبال كشور ذره ای سهیم نبوده و نیست. نگاه كنید چه اتفاقی برایمان افتاده... از پس سوریه و كویت برنیامدیم. القادسیه كه تنها ۶۰ دقیقه توان دویدن داشت و هیچ شاخصه ای در نوع حركات فردی و تیمی اش به چشم نمی آمد به راحتی نوشیدن یك لیوان آب از فولاد خوزستان سبقت گرفت و نماینده ایران را به ته جدول گروه چسباند. الاتحاد سوریه بدون حتی یك بازیكن خارجی در تهران فولاد را شكست داد و الكرامه با معدل سنی زیر ۲۳ سال صباباتری كه مجموعه ای از جوانان با آتیه و با تجربه های اسم و رسم دار فوتبال كشور را در دل خود جای داده ازآسیا بیرون انداخت.
قضیه آنجایی بغرنج و نگران كننده تر از همیشه جلوه می كند كه به عینه می بینیم برتری های حریفان به واسطه پیشرفت های تاكتیكی و استفاده از استراتژی های صحیح و تمرین شده حاصل می شود. در حالی كه تیم های ما كماكان روی كاكل یكی دو بازیكن خلاق می چرخند. الكرامه سوریه تیم فوق العاده ای بود مجموعه ای متشكل از جوانان دونده و در خدمت افكار مربی كه روی ضدحملات به سرعت باز می شدند و با چند پاس كوتاه حساب شده و حركات بدون توپ به دروازه حریف می رسیدند. محمدحسین ضیایی اما پیروزی این تیم در تهران را از اتفاقات نادر فوتبال دانست و حاضر نشد به شكست تاكتیكی صبا اعتراف كند. این اتفاق كمیاب البته در سوریه هم به همان سبك و سیاق بازی رفت تكرار شد تا پس از كویت اولین صعود سوریه به مرحله دوم لیگ قهرمانان آسیا هم به دست پرتوان فوتبال ایران رقم بخورد.!
اكنون چهره غیرقابل تحمل حقیقت پیش روی ما خودنمایی می كند و چشم بستن بر آن ابلهانه ترین عكس العمل ممكن خواهد بود. امسال الكرامه و القادسیه اتفاق بودند، سال گذشته امارات در اوج خوش شانسی پاس و سپاهان را حذف كرد و فصل قبل هم پاختاكور ازبكستان از بدحادثه از سد ذوب آهن گذشت. مایی كه یاد گرفته ایم یك وجب حركت روبه جلو را با حروف درشت بنویسیم، به دیوار بكوبیم و آن را از محصولات دوران ریاست و مدیریت خود بنامیم پس چطور این ناكامی ها را نمی بینیم؟ به جام جهانی رفته ایم كه رفته ایم. مطمئن باشید این دیوار هم تاچندی دیگر فرو خواهد ریخت و آنهایی كه پشت آن پنهان شده اند در معرض رؤیت انگشت اشاره منتقدان قرار می گیرند.
باید بجنبیم. امروز احتمالاً منتخب لیگ سوریه مقابل منتخب لیگ ایران به برتری می رسد و البته اگر لژیونرهای مان را از آن سوی آبها فرا بخوانیم پیروزی كماكان با ما خواهد بود. مسأله این است كه لیگ برتر دیگر لژیونرسازی نمی كند. چندی دیگر تاریخ مصرف اروپا دیده ها تمام می شود و بعد ماییم و این لیگ زوار در رفته و درب و داغان. باید بجنبیم. قبل از آن كه استقلال هم قافیه را در مصاف با نمایندگان یمن و بوتان وادهد و یك اتفاق نادر دیگر در كارنامه تجدیدی های فوتبال ایران ثبت شود!

وحید بهرنگ

منبع : روزنامه ایران ورزشی