سه شنبه, ۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 23 April, 2024
مجله ویستا

جین‌سینگ کره‌ای و عوارض جانبی آن


جین‌سینگ کره‌ای و عوارض جانبی آن
● اطلاعات به دست آمده از طریق مطالعه بر روی حیوانات:
اثرات سمی جین سینگ، از طریق آزمایش بر روی حیوانات و با استفاده از دوزهای خیلی بالا، نه آنچه كه معمولاً در انسان استفاده می‌شود، مشخص شده است. بنابراین، مطالعات درخصوص مسمومیت حاد، مقادیر LD۵۰ مربوط به جزء ساپونین خنثی و خام (كه اختصاصاً حاوی Rc , Rb۲ , Rb۱ می‌باشد) به دست آمده از P.ginseng را محدود ۹۱۰ـ۵۰۰ میلی‌گرم بر كیلوگرم وزن بدن تعیین نموده است. این آزمایش به فرم داخل صفاقی و بر روی موش انجام گرفته است. LD۵۰ جزء مذكور، به فرم داخل وریدی ۳۶۷ میلی‌گرم بر كیلوگرم و به فرم خوراكی بیش از ۵۰۰۰ میلی‌گرم بر كیلوگرم تعیین شده است. مقادیر LD۵۰ برای جزء لیپوفیلیك به دست آمده از P.ginseng بین ۳۰۰۰ـ۲۰۰۰ میلی‌گرم بر كیلوگرم و برای جزء قطبی (حاوی Rg۳ , Rg۲ , Rg۱) بین ۱۰۰۰ـ۵۰۰ میلی‌گرم بر كیلوگرم مشخص شده است. فرم تجویز، داخل صفاقی بوده و آزمایش بر روی موش انجام گرفته است. مقادیر LD۵۰ برای جین سینوزیدهای خالص، به فرم داخل صفاقی در موش، در محدوده ۳۰۵ میلی‌گرم بر كیلوگرم (برای Rb۲) تا ۱۳۴۰ میلی‌گرم بر كیلوگرم ( برای Rf) تعیین شده است.
تغذیه خوك‌های نابالغ با عصاره الكلی و خالص نشده جین سینگ به مدت ۷ روز و با دوز ۲۰۰۰ میلی‌گرم بر كیلوگرم در روز هیچ اثری بر روی وزن بدن، وضعیت گردش خون و یا دیگر پارامترهای شیمیایی و بالینی نداشته است. تجویز خوراكی عصاره الكلی جین سینگ (دوز ۱۵ میلی‌گرم بر كیلوگرم در روز) به سگ‌های beagle به مدت ۳ ماه هیچ اثری بر روی وزن بدن، عادت‌های غذا خوردن، رفتارهای عمومی و پارامترهای خونی ایجاد نكرده است. در آزمایشات ماكروسكوپیك و بافت‌شناسی هیچ اثر در اندام‌ها و بافت‌ها مشاهده نشده است. تغذیه طولانی مدت با پودر جین سینگ (به میزان ۲۵/۰% در غذا) در موش‌های صحرایی به دت ۶ ماه تأثیری در وزن بدن و اندام‌های داخلی، هیستولوژی اندام‌ها یا پارامترهای خونی ایجاد نكرده است.
● اطلاعات به دست آمده از طریق مطالعه بر روی انسان:
حدوداً از ۱۰ سال پیش تاكنون نشریات بین‌المللی، مقالات بی‌شماری درخصوص عوارض جانبی جین سینگ یا تداخل آن با داروهای دیگر ]به منظور اطلاع از كشفیات جدید به رفرانس مراجعه كنید[. به چاپ رسانده‌اند. اگرچه بیشتر موارد مذكور، تجدید مقالات پیشین یا نامه‌ها و پیشنهاداتی به مدیر نشریات می‌باشد. مرجع این مقالات، چندین آزمایش بالینی، یك تحقیق كلینیك صورت گرفته در استرالیا، ۲ تحقیق كلینیكی انجام گرفته در آمریكا توسط siegel می‌باشد. در ۲ عدد از گزارشات مفروض است كه بین جین سینگ و فنلزین، مهار كننده آنزیم مونوآمینو اكسیداز، تداخل وجود دارد.
اگر فردی یكی از گزارشات را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد، متوجه مواردی می‌شود كه عبارتند از: ۱) اطلاعات ناقص، به عنوان مثال در مورد: فرم دارویی جین سینگ، دوز و مدت زمان درمان، و ۲) عموماً بیشتر تحقیقات مربوط به انگلیس، آمریكای شمالی یا استرالیا می‌باشد. در اغلب كشورهای مذكور، فرآورده‌های حاوی جین سینگ به عنوان «دارو» مصرف نمی‌شوند بلكه اصطلاحاً جزء «غذا برای سلامتی» بوده و به طور قانونی تحت كنترل دارویی قرار نگرفته‌اند. این مسئله، سلامت مصرف كنندگان را تهدید كرده و خطر بزرگی محسوب می‌شود، زیرا در بسیاری از این محصولات، تقلبات دارویی (مانند جایگزینی P.ginseng با گیاهان دیگر خانواده Araliaceae یا گیاهان دیگر كم و بیش وابسته) یا اختلاطی از مواد گیاهی سمی (مانند راولفیا، ماندراگورا یا گونه‌های كولا) یا وجود تركیبات شیمیایی با قدرت بالا (فنیل بوتازون، آمینوپیرین، پروكائین، نیكوتینات و غیره) یافته شده است. بعضی از فرآورده‌ها با نام جین سینگ عرضه می‌شوند ولی هیچ‌گونه جین سنوزید در آن‌ها وجود ندارد.
به علاوه، Barna اخیراً اشاره نموده است كه برای «مكمل‌های غذایی برای سلامتی» موجود در فروشگاه‌های آمریكا ذكر دوز مصرفی بر روی برچسب لزومی ندارد و توصیه «به میزان لازم» متداول و معمول می‌باشد. گزارش‌های مربوط به عوارض جانبی (توضیح داده خواهد شد) احتمالاً نتیجه استفاده بی‌رویه و كنترل نشده از محصولات كنترل نشده است. این مسئله، به وسیله گزارشی مبنی بر «سندرم استفاده نادرست از جین سینگ» روشن شده است. مطلب مذكور به وسیله siegel در سال ۱۹۷۹ طی یك گزارش بالینی درباره تحقیق انجام گرفته در لوس‌آنجلس در یك دوره ۲ ساله بر روی ۱۳۳ نفر از مصرف‌كنندگان جین سینگ، توضیح داده شد. سپس، مقاله منتشر شده به وسیله اطلاعات بیشتری تكمیل شد. خلاصهٔ تحقیق به قرار زیر است:
بعد از یك دوره طولانی مدت تجویز جین سینگ با دوز روزانه ۱۵ گرم (میانگین: ۳ گرم در روز)، ۲۲ نفر از ۱۳۳ بیمار شركت‌كننده در آزمایش عوارض جانبی متعددی مانند: فشار خون بالا، اغلب همراه با فشارهای عصبی، بی‌خوابی، بثورات پوستی و اسهال صبحگاهی را تجربه كردند. مجموعه این علائم و عوارض توسط siegel تحت عنوان «سندرم سوء استفاده از جین سینگ» (GAS) نامیده شده است. دوزهای ۱۵ گرم یا بیشتر جین سینگ در روز منجر به بروز اختلال در هوشیاری و افسردگی در تعداد نامشخصی از بیماران گردید. GAS به طور دوره‌ای در طی ۱۲ ماه اول آزمایش ظاهر شد، اما بعد از گذشت ۱۸ تا ۲۴ ماه به ندرت مشاهده گردید. به دنبال این وضعیت، بیماران مذكور، دوز روزانه خود را به حدود ۷/۱ گرم جین سینگ كاهش دادند.
در این تحقیق، از لحاظ روش‌شناسی، چند نقیصه مشاهده شده است: تمامی شركت‌كنندگان در آزمایش، بیماران سرپایی و غیربستری در بیمارستان بودند، هیچ اطلاعی در مورد خصوصیات و وضعیت شركت‌كنندگان درج نشده است، تنوع فراوانی از محصولات جین سینگ (مانند: ریشه‌ها، كپسول‌ها، قرص‌ها، چای و عصاره) استفاده شده است، دوز مصرفی كنترل شده نمی‌باشد، هیچ اطلاعی درخصوص تركیبات و اجزاء موجود در فرآورده و چگونگی تجویز دارو گزارش نشده است. به غیر از آزمایش فشارخون كه برای عموم ثبت شده بود، در بقیه موارد، تنها احوال شخصی شركت‌كنندگان گزارش شده است.
در یك تحقیق دیگر، Siegel عوارض جانبی محصولات جین سینگ آمریكائی (چای، كپسول، عصاره، ریشه و كرم‌های آرایشی) را بر روی دو گروه از داوطلبین آزمایش نمود. گروه اول شامل ۱۰ فرد معتاد به دارو و گروه دوم شامل ۸ نفر كه به طور طبیعی دارو را استفاده می‌كردند، بودند. عوارض جانبی فقط، در مورد مصرف‌كنندگان گروه اول گزارش گردید و با آنچه در تحقیق اول مشاهده شده بود، مقایسه شد. در تحقیق اخیر نیز همان نقایص تحقیق اول، به خصوص عدم كنترل دوز مصرفی و تنوع زیاد محصولات موجود در بازار، مشاهده گردید. شناخت تمامی محصولات مشكل است، حتی Siegel، خود در سال ۱۹۷۷ اظهار داشت كه تنوع و توزیع گسترده محصولات بدون نام جین سینگ در آمریكا، امری عادی است. در یك كنفرانس علمی منعقد در كره در سال ۱۹۸۰، در جریان یك بحث موشكافانه و دقیق درخصوص مقاله مذكور، Siegel، ناچاراً برخی از فرضیات خود را در رابطه با خطرات و مضرات داروی جین سینگ و احتمال استفاده ناصحیح از این دارو، انكار كرد. در آخر، وی پذیرفت كه عوارض جانبی این دارو، در صورت استفاده از محصولات استاندارد شده جین سینگ و كاربرد دوز صحیح و كنترل شده، ظاهر نخواهد شد. محققین دیگر نیز متوجه نقایص و شكست‌های موجود در طرح آزمایشی مطالعات Siegel گردیدند. به نظر می‌رسد اصطلاح GAS در آمریكا محدود شده و احتمالاً فقط شامل كیفیت بعضی از «غذاها برای سلامتی» و چگونگی مصرف توسط برخی از مصرف‌كنندگان خاص موجود در آمریكا مانند سوءاستفاده‌كنندگان از داروی جین سینگ می‌باشد.
منبع : موسسه اطلاع‌رسانی طعام اسرار


همچنین مشاهده کنید