دومین روزنامه مهم آمریکا

روزنامه لس آنجلس تایمز در ایالت كالیفرنیا چاپ و در سراسر غرب آمریكا توزیع می شود. تا سپتامبر ۲۰۰۵ این روزنامه با شمارگان ۸۴۳ ۴۳۲ خواننده در هر روز دومین روزنامه كلان شهرها پس از نیویورك تایمز در آمریكا بوده است. در حال حاضر سردبیری این روزنامه را دین پی. بكت به عهده دارد و مالكیت این روزنامه در اختیار شركت تریبیون است. به طور كلی لس آنجلس تایمز از موضعی بیطرفانه در ارائه مطالب برخوردار است اما در بخش سردبیری دارای گرایش چپ میانه است. در گذشته این روزنامه مالك ایستگاه تلویزیونی KTTV بود. لس آنجلس تایمز ۳۷ جایزه پولیتزر را تا سال ۲۰۰۴ به دست آورده است. از جمله آنها می توان به ۴ جایزه اشاره كرد كه در رابطه با ترسیم كاریكاتور در سرمقاله كه هر یك از موارد در زمینه گزارش های خبری روشنگرانه مربوط به آشوب های واتزو شورش های سال ۱۹۹۲در لس آنجلس دریافت شده است. در سال ۲۰۰۴ این روزنامه با كسب ۵جایزه، از نظر تعداد دریافت جوایز در یك سال پس از نیویورك تایمز، مقام دوم را تصاحب كرده است. بر طبق سالنامه جهانی، در سال های اخیر روزنامه لس آنجلس تایمز درمیان روزنامه هایی كه در سطح آمریكا به صورت گسترده توزیع می شود به مقام چهارم نایل شده است.
• تاریخچه
این روزنامه در ابتدا با عنوان لس آنجلس دیلی تایمز در ۴ دسامبر سال ۱۸۸۱ انتشار یافت اما به زودی ورشكست شد. كمپانی میرور كه چاپخانه این روزنامه بود، اداره آن را به دست گرفت و كلنل هریسون، گری اوتیز ستوان سابق اتحادیه ارتش سابق را به عنوان سردبیر این روزنامه منصوب كرد. اوتیز روزنامه را از لحاظ مالی به موفقیت رساند. در سال ۱۸۸۴ اوتیز روزنامه و چاپخانه را با هدف تاسیس شركت تایمز _ میرور خریداری كرد. اندرو رول (تاریخ نگار) از اوتیز به عنوان مهمترین قدرت منحصر به فرد پس از دولت ایالتی در لس آنجلس نام برده است. خط مشی سردبیری اوتیز بر پایه تقویت مناسبات شهرمداری قرار داشت. وی همچنین از اعضای افراطی حزب جمهوری خواه بود كه این موضوع در سرمقاله های روزنامه و محتوای اخبار آن انعكاس می یافت. با مرگ اوتیز در سال ۱۹۱۷ دامادش هری چندلر تمام اختیارات و انتشار تایمز را به دست آورد. این روزنامه در سال ۱۹۴۴ با مدیریت قوی هری چندلر و پسرش نورمن با رشدی سریع مواجه شد. نسل چهارم ناشرین خانوادگی یعنی اوتیز چندلر این وضعیت موفقیت آمیز را از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰حفظ كرد. در این مدت اوتیز چندلر درصدد كسب مشروعیت و به رسمیت شناختن لس آنجلس تایمز به صورت یك روزنامه خانوادگی بود. او همچنین درصدد بازسازی این نشریه در قالب یكی از مورد توجه ترین روزنامه های بزرگ ملی، مخصوصاً مانند نیویورك تایمز و واشینگتن پست برآمد. او اعتقاد داشت كه اتاق خبر مانند ضربان قلب تجارت است. اوتیز چندلر تعداد و نیز میزان دستمزد گروه تهیه كننده گزارشات مربوط به مسائل كسب و كار را افزایش داد. در سال ۱۹۶۲ این روزنامه به واشینگتن پست ملحق شد تا سرویس خبری واشینگتن پست _لس آنجلس تایمز- به عنوان اتحادی از هر دو روزنامه در مقابل سایر سازمان های خبری شكل بگیرد. در همین اثنا لحن سیاسی روزنامه تغییر یافت. تحت سرپرستی اوتیز چندلر این روزنامه گرایش سیاسی جمهوری خواهانه تاریخی اش را به سمت چشم اندازی از مرام آزادیخواهانه در مركز قدرت رسانه ای نیویورك و واشینگتن، تغییر داد. در طول دهه ۱۹۶۰ لس آنجلس تایمز موفق به دریافت ۴ جایزه شد كه چیزی بیشتر از ۹ دهه فعالیت قبلی این روزنامه است. تاریخچه اولیه و تحولات بعدی روزنامه در مجموعه مستند افكار بزرگ (۱۹۷۷) به صورت غیرقانونی درج شد و این بحث همچنین موضوع حداقل ۸ پایان نامه دكترا در علوم اجتماعی در دانشگاه كالیفرنیا بوده است. بعد ها لس آنجلس تایمز با كاهش میزان تیراژش از اواسط دهه نود مواجه شد. این روزنامه در اواخر دهه مذكور حتی قادر نبود یك میلیون ماركی را كه به آسانی طی ده سال به دست آورده بود، تادیه كند. از دلایل این كاهش تیراژ می توان به حضور كوتاه مدت سردبیر های آن اشاره كرد. اعتبار لس آنجلس تایمز به خاطر افشای قرارداد تقسیم درآمدی از سهم بین تایمز و استپلز سنتر برای چاپ مجله ۱۶۸ صفحه ای درباره امور ورزشی، به شدت لطمه خورد. به ویژه آنكه سردبیران مجله و نویسندگان از این موضوع اطلاع نداشتند. از دیگر دلایل كاهش تیراژ، افزایش قیمت تك نسخه ای روزنامه از ۲۵ سنت به ۵۰ سنت بود. این افزایش منجر شد كه خوانندگان ترجیح بدهند به جای مطالعه روزنامه در نسخه چاپی، آن را از طریق اینترنت بخوانند. در سال ۲۰۰۰ شركت میرور تایمز به وسیله شركت شیكاگوتریبیون ایلی نویز، خریداری شد. با این كار به حضور یكی از آخرین نمونه های روزنامه های كلان شهر ها در آمریكا كه تحت كنترل خانوادگی بودند، پایان داد. جان كارول سردبیر بالتیمورسان جهت اعاده آوازه و شكوه روزنامه به همكاری جلب شد. در این بین شركت خانوادگی تریبیون فشار زیادی را برای كاهش هزینه ها وارد آورد. دین باكت، جان كارول را به خاطر اینكه از تحمیل قیمومیت تریبیون سر باز زد، عزل كرد. در سال های اخیر به منظور افزایش تیراژ روزنامه، تلاش هایی برای بازنگری در محتوای روزنامه و شیوه هنری آن صورت گرفته است. این روزنامه در سال ۲۰۰۰ طی یك تغییر اساسی علاوه بر سازماندهی پوشش خبری خود، گستره عرضه اخبار را از سطح محلی به منطقه كالیفرنیا توسعه بخشید. تغییر چشمگیر دیگر در سال ۲۰۰۵ این بود كه بخش ستون آزاد روزهای یكشنبه با عنوان بخش های جاری یكشنبه ها تغییر نام داد. در آوریل سال ۲۰۰۴ برای كمك به بهبود كیفیت مقاله های ستون آزاد، مایكل كینزلی به عنوان صاحبنظر و سردبیر استخدام شد. او نویسندگان را وادار كرد در ارائه مواضع قاطعانه عمل كنند كه همین امر موجب شد در مورد نحوه كار او، بحث های زیادی صورت گیرد. در سال ۲۰۰۵ كینزلی استعفا داد. متعاقباً در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۵ سردبیر جدید به نام اندرو مارتینز با اخراج ستون نویس لیبرال رابرت شیر و كاریكاتوریست محافظه كار مایكل رامیرز، تغییراتی را ایجاد كرد. او به جای این افراد عزل شده ستون نویسان عادی متعددی را جذب كرد كه این تحولات به مذاق خوانندگان لیبرال خوش نیامد. در این رابطه بسیاری از این خوانندگان، این روزنامه را به تلاش برای خاموش كردن صداهای آزادیخواهانه متهم كردند. در اوایل سال ۲۰۰۶ تایمز مبادرت به بستن چاپخانه درولی سان فرناندو و خاتمه فعالیت های مطبوعاتی در اورنج كانتی كرد. در خصوص تاریخچه رقابت لس آنجلس تایمز با سایر نشریات اشاره می شود كه: تا اواسط دهه ۱۹۴۰ لس آنجلس تایمز یكی از پرفروش ترین روزنامه ها در لس آنجلس بود. پس از جنگ جهانی دوم این روزنامه، میرور را به عنوان یك روزنامه عامه پسند، برای رقابت با نشریه هیرست كه متعلق به هرالداكسپرس بود، روانه بازار كرد. در سال ۱۹۸۹ آخرین رقیب روزنامه لس آنجلس یعنی لس آنجلس هرالد اكسینر از بازار رقابت خارج شد و در نتیجه ظاهراً لس آنجلس به عنوان یك روزنامه منحصر به فرد شهر درآمد. لس آنجلس تایمز از یك شعبه ( بخش وابسته) در اورنج كانتی (با چاپخانه و گروه سردبیری مستقل) كه با سانتا آنا كه اساساً در اورنج كانتی فعالیت می كند، رقابت می نماید. لااوپینیون كه یك روزنامه به زبان اسپانیولی است، در دهه ۹۰ به مدت چند سال به تایمز تعلق داشت. در حال حاضر این روزنامه از فروش بسیاری برخوردار است. لس آنجلس تایمز خارج از حوزه اصلی با چندین نشریه روزانه كوچك در نزدیكی شهرهای كالیفرنیای جنوبی رقابت می كند و در سال های اخیر سعی كرده است جهت رقابت با سایر نشریات، بر تعداد نشریات گوناگونی كه در نواحی دور منتشر می كند، بیفزاید.
• ویژگی ها
در بین كاركنان فعلی این روزنامه می توان از ورزشی نویس ها به نام های امیل پلاس چك، جی ای آدانده و تی جی سایمرز كه سابقه حضور در برنامه های تلویزیونی را دارد نام برد.لس آنجلس تایمز همچنین از وجود افرادی مانند هلن الیوت كه اولین زن ورزشی نویس است، روبرت هیلبرن و راندی لوییس- كه هر دو آنها از نویسندگان مشهوری در زمینه موسیقی پاپ هستند _ برخوردار است. یكی از معروف ترین ستون های روزنامه ستون اول نام دارد، كه در صفحه اول و در طرف چپ روزنامه قرار دارد. این ستون در روزنامه در سال ۱۹۶۸ ایجاد شد كه محلی برای درج مطالب جالب و عجیب است. در این ستون همچنین اطلاعات جالبی درباره برخی از رسوایی ها مطرح می شود.

مریم علایی راد

منبع : روزنامه شرق