داستان «مربع دوم» در برزیل

● امشب ژاپن محكوم به پیروزی است، اما...
بازی امشب برزیل- ژاپن در شهر دورتموند آلمان و در ورزشگاه وست فالن این شهر تاثیر چندانی به حال مدافع عنوان قهرمانی جام جهانی ندارد و صعود این تیم از گروه ششم به خاطر دو پیروزی قبلی اش تحت هر شرایطی قطعی است اما اگر ژاپن می خواهد در این راه برزیل را همراهی كند، محكوم به پیروزی در برابر تیم كارلوس آلبرتو پریرا است و بدیهی است كه به رغم پیشینه خوب ژاپنی ها در برابر برزیل طی سال های اخیر، این كار آسانی نباشد.
اندوخته ژاپن از دو دیدار قبلی اش فقط یك امتیاز بوده و تازه آن تك پوئن هم در روزی به دست آمد كه یوشی كاتسو كاواگوچی دروازه بان ژاپن یك ضربه پنالتی كرواسی را مهار و تساوی صفر- صفر را بین دو تیم برقرار و تثبیت كرد. با این حال بازی با «یك برزیل بالنسبه متوسط» كه تا این مقطع از جام برخلاف تصورات قبلی چندان ندرخشیده، آن قدرها هم برای ژاپنی ها ناامیدكننده نشان نمی دهد. زیكو مربی ژاپن كه از قضا برزیلی است حتی تا بدان جا پیش رفته كه گفته است: «برزیل باعث ترس ما نمی شود. برزیل به واقع تیمی است كه ما طی سال های اخیر چندبار با آن روبه رو شده ایم و در برابر آن بد هم كار نكرده ایم.»
با این حال ژاپن برای صعود به مرحله بعدی نه تنها باید برزیل را با اختلاف دو گل شكست بدهد، بلكه امیدوار باشد كه استرالیا نتواند كرواسی را ببرد. سال پیش كه برزیل و ژاپن در جام كنفدراسیون ها روبه روی هم ایستادند تساوی ۲-۲ برجای ماند و همان مسئله است كه به زیكو قوت قلب می دهد. دیگر مسئله ای كه باعث خوشحالی او شده این است كه نظر به بی تفاوت و فاقد اثر بودن این دیدار برای برزیل، احتمال دارد كه پریرا به تعدادی از مردان ثابت تیمش استراحت بدهد.
در عین حال بعید به نظر می رسد كه برزیل فقط برای قدم زدن به صحنه بیاید. «شونسوكه ناكامورا» هافبك سرشناس ژاپنی كه فوتبال باشگاهی اش را در اسكاتلند و در تیم سلتیك این كشور تعقیب می كند، می گوید: «از هر دیدگاه به این مسابقه بنگرید، بازی سختی خواهد بود. با این حال معتقدم كه به جای دفاع كردن و دل بستن به ضدحملات و ردیف كردن ۹ مدافع در زمین مان، بهتر است بازی هجومی همیشگی مان را ارائه بدهیم و همانی باشیم كه هستیم و صبر كنیم و ببینیم كه چه می شود.»
احتمال دارد كه زیكو امشب آتسوشی یاناگیساوا را روی نیمكت بنشاند. این مهاجم ژاپنی در بازی با كرواسی گلی را در مقابل دروازه رقیب از دست داد كه كودكان هم آن را هدر نمی دادند. با این حال مشكل ژاپن این است كه طی این رقابت ها هیچ یك از مهاجمانش ندرخشیده اند و هافبك هایش به سركردگی ناكامورا و هیده توشی ناكامورا حضوری موفق تر داشته اند.
زیكو می گوید: «تغییراتی را برای خط حمله تیمم تدارك دیده ام، اما هنوز تصمیم نگرفته ام كه چه كسانی در این خط ثابت خواهند بود. تنها چیزی كه می دانم این است كه ما به فتح این مسابقه نیاز داریم و در غیر این صورت اصلاً ماندنی نخواهیم بود كه بتوان در آینده راجع به خط حمله و یا سایر نیازهای تیم به صحبت پرداخت و به واقع اصل قضیه منتفی خواهد شد.»
در آن سوی میدان تیمی پای به صحنه می گذارد كه برخلاف باورهای قبل از شروع جام، ستاره هایش تا این لحظه «مربع» معروف جادویی آن نبوده اند. در یكی دو سال اخیر همگان راجع به این مربع كه متشكل از رونالدینیو، رونالدو، آدریانو و كاكا است، صحبت می كرده اند، اما این نفرات نتوانسته اند در دو مسابقه نخست برزیل در جام جهانی ۲۰۰۶ درخشش فراوانی داشته باشند و با این كه آدریانو حین پیروزی ۰-۲ برزیل بر استرالیا یك گل جالب به ثمر رساند، اما او نیز همان امپراتور دوسه سال پیش نشان نداده و لنگی هایی داشته است.
● سربر آوردن جانشینان
در چنین فضایی یك مربع دیگر در تیم برزیل سربرآورده اند و جور مردانی را كه گفتیم تا حدی كشیده اند، اما از آنجا كه محل استقرار آنها در میدان نه خط حمله بلكه خطوط دفاعی و میانی است، باید بابت بالاتر قرار گرفتن شان در قیاس با مربی تهاجمی مورد بحث ابراز تعجب كرد. آنها لوسیو و خوان در مركز خط دفاعی و امرسون و زی روبرتو در پست هافبك وسط و دفاعی اند.
با همت آنها برزیل در دو بازی قبلی اش حتی یك گل هم نخورده و به همین خاطر اكتفا به ۳ گل زده نیز برای یاران رونالدینیو گران تمام نشده و هر ۶ امتیاز ممكن را به آنها بخشیده است. لوسیو و خوان كه از بوندس لیگا می آیند به ندرت اشتباه كرده و كار یكدیگر را كامل ساخته اند و در خط میانی امرسون مثل یك كاپیتان نشان داده و مدیر و مدبر بوده و زی روبرتو كه هم باشگاهی لوسیو در بایرن مونیخ است در مسابقه با استرالیا چنان خوب كار كرد كه عنوان ستاره میدان به او اهدا شد.
این نمایش ها باعث شده كه حتی «مربع حقیقی» نیز زبان به تحسین اعضای مربع دوم بگشایند و از هواداران تیم برزیل بخواهند كه این زحمتكشان پنهان و این ستاره های نهانی را تشویق كنند. یكی از آنها «كاكا»ی میلانی است كه تك گل پیروزی ساز برزیلی ها را در برابر كرواسی با یك شوت جانانه پای چپ به ثمر رساند. او می گوید: «بهتر است راجع به تك نفرات صحبت نكنیم و برعكس به كل تیم بپردازیم. شما نباید حمله وران را از مدافعان سوا و متمایز كنید. در دیداری كه با استرالیا داشتیم، عناصر دفاعی ما نیز عالی كار كردند و دیدید كه زی روبرتو چه ها كرد.»
عجیب تر از نمایش كم نقص زی روبرتو نحوه كار لوسیو و خوان بایر لوركوزنی در مركز خط دفاعی برزیل طی دیدار مورد بحث بود و عجیب است اگر بشنوید كه این دو در عین پوشش دادن زمین برزیل و دفع حملات حریف حتی مرتكب یك خطا هم در طول مسابقه نشدند. اگر ارزش گذاری و درجه بندی صورت گرفته توسط نشریات لنس و «فولیا دو سائوپولو» را قبول داشته باشیم در مجموع دو بازی برزیل در این جام فقط دیدا و كاكا بهتر از ۴ عضو مربع دوم نشان داده اند.
● یك «واقعیت» كلی
با این حال یك اصل كلی را نباید فراموش كرد و آن متوسط بودن هر دو حریف قبلی برزیل است و این صفتی است كه به حریف سوم برزیلی ها هم اطلاق می شود و بنابراین سئوال این است كه فردا و روزهای بعد كه برزیل در برابر حریفان قوی تر قرار می گیرد آیا این توان را دارد كه در حد و اندازه های مدعی حقیقی فتح جام ظاهر شود و همانی باشد كه تمام كارشناسان و مردم طی سال های اخیر با كلی تعریف و تمجید انتظارش را داشته اند؟
مشكل «مربع دوم» این است كه در برزیل هیچ كس به كارهای دفاعی اهمیت نمی دهد و همه به دنبال بازیگرانی هستند كه هجوم می برند و گل می سازند و گل می زنند. با این حال امرسون یوونتوسی می گوید كه از نظر او و همتاهایش مهم نیست كه مردم چه كسی را بیشتر دوست دارند و كار كدامیك از بازیكنان را فزون تر می پسندند و آنچه اهمیت دارد، پیروز شدن تیم است.
با این اوصاف تا زمانی كه مربع «اصلی و اول» شروع به درخشش مجدد نكند و رونالدینیو به فرم درخشان قبل از شروع جام رجعت ننماید، اعضای مربع دوم همچنان تمام امتیازات مثبت را مال خود خواهند كرد و بسیار بعید است كه امشب مردان زیكو نیز بار سنگین آنها را بر دوش های خود حس نكنند و بابت آن آزرده نشوند.

ترجمه:وصال روحانی

منبع : روزنامه شرق