یک دیوانه ستودنی

● زندگی عجیب و تازه بوفون
جان لوئیجی بوفون روزهای عجیبی را می گذراند. جیجی بوفون فقط سه روز بعد با تیم باشگاهی اش یوونتوس حضور خود را در فصل جدید لیگ دسته دوم فوتبال ایتالیا در شهر ریمینی شروع خواهد كرد. این شهر بندری یك تیم كوچك دارد كه در پایان فصل گذشته به دشواری از سقوط به دسته سوم نجات یافت و در «سری B» ماندنی شد و تعداد تماشاگران مسابقات خانگی اش طی فصل از ۴ هزار تن فراتر نمی رود. استادیوم این باشگاه رومئونری نام دارد و دوروبر زمین فوتبال آن یك پیست مخدوش دوومیدانی هم وجود دارد و بدتر از آن سكوهای پشت دروازه ها است كه آثار ترك خوردن و عدم رسیدگی به آنها كاملا محسوس است. بدتر از این هم برای یووه امكان پذیر است، زیرا این تیم در ادامه فصل باید به زمین تیم های گمنام دیگری مثل كروتون، آلبینولفه و فروسینونه هم سفر كند و در آن مكان ها هم به میدان آید.
با این اوصاف بوفون تنها عضو تیم ملی ایتالیا است كه پس از مشكلات «اخیرا به وجود آمده» برای یوونتوس در این تیم ماندنی شده است. آیا او دیوانه شده است پس از جنجال های اخیر و ارجاع قهرمان ۲۹ دوره مسابقات «سری A» به دسته دوم ایتالیا ساده ترین و حتی منطقی ترین اقدام این بود كه بوفون هم مثل بسیاری از یارانش یووه را ترك كند و به تیم دیگری بپیوندد اما او تصمیم گرفت كه بماند و در مقام توضیح گفت كه مشكلی با حضور در رقابت های «سری B» ندارد. او در جام جهانی امسال به عنوان برترین دروازه بان انتخاب شده بود و فقط دو گل خورد و با این وجود گفت: «به هر حال هر كس نظرات مختص خودش را دارد و من نیز همین طور. من می خواهم در تورین بمانم تا جواب احترام و برخورد خوبی را كه باشگاه با من داشته است، بدهم.»
این در حالی است كه فابیو كاناوارو، لیلیان تورام، جان لوكا زامبروتا، امرسون، پاتریك ویرا و زلاتان ابراهیموویچ دل آلپی را ترك كرده و عضو تیم های دیگری شده اند و همین مسئله درك و هضم تصمیم بوفون را دشوارتر ساخته است.
مائورو كامورانزی آرژانتینی الاصل هم در دل آلپی ابقا شده، اما حقیقت آن است كه او نیز مثل «رفته ها» بسیار كوشید كه تیم دیگری را بیابد و با هر كس و هر باشگاهی كه می توانست مامن و خانه جدید او باشد، تماس گرفت و كوشید كه راه انتقال به یكی از آنها را هموار كند، اما نتوانست و دلیل این كه او هم مثل بوفون در فصل جدید یووه را در «سری B» همراهی خواهد كرد، همین مسئله است. شاید استدلال شود كه الكس دل پیرو و پاول ندود هم در یوونتوس ماندنی شده اند، اما آنها در ۳۳ و ۳۴ سالگی كمترین راه را تا بازنشستگی دارند و موضوع شان با بوفون كه در ۲۸سالگی در اوج نشاط و توانایی اش به سر می برد، بسیار فرق می كند. به واقع او با تصمیم عجیبی كه گرفته، در طول فصل جدید فقط طی ۴، ۵ بازی تیم ملی ایتالیا میادینی بزرگ را تجربه خواهد كرد و در سایر موارد فقط لیگ دسته دوم ایتالیا را به چشم خواهد دید.
برای تعدادی از نفرات دو تیم و به خصوص ایتالیا، شرایط در قیاس با گذشته بسیار فرق كرده است. یكی از آنها فابیو گروسو مدافع چپ گلزن آتزوری است كه در ۲ ماه فیمابین از پالرموی تقریبا كوچك به اینتر بزرگ نقل مكان كرده است. مارچلو لیپی مربی مو نقره ای ایتالیا كه قهرمانی جالب این كشور را پی ریخت استعفا داده و به تعطیلات رفته است. زین الدین زیدان در اردوی فرانسه به كلی بازنشسته شده است. فابین بارتز دروازه بان مشهور فرانسه هم وقت زیادی را در تولوز مصروف رسیدگی به مادر بیمارش كرده است و با جدایی از المپیك مارسی، فعلا بدون تیم و باشگاه است.
البته برای شماری از حاضران در فینال جام جهانی هجدهم تغییر چندانی حادث نشده است. ریموند دومنك هنوز مربی فرانسه است و همچنان متهم به این است كه تیری آنری آرسنالی را با استفاده بیش از حد از وی خسته می كند و سران چلسی هم او را به شدت كوبیده اند زیرا به زعم آنها پای فشردن او بر ادامه حضور كلود ماكلله در بازی های ملی فرانسه در عین اعلام بازنشستگی ملی از جانب این هافبك وسط پرتوان، به مثابه برده داری است.
با این كه ماكلله سعی كرده است با مشتاق جلوه دادن خود برای حضور در دیدار امشب با ایتالیا از بار برخورد و تلاقی مدیران چلسی با دومنك بكاهد، اما همه می دانند كه او در دل مایل به پایان دادن به بازی های ملی اش و تمركز بر مسابقات چلسی بوده است. واقعا جالب است. ماكلله از بازی های ملی فراری است، ولی بوفون تنها راه برای ابراز وجود و یادآوری «زنده بودن» خود را در ادامه حضور وسیع در دیدارهای تیم ملی ایتالیا می داند وگرنه با شركت در مسابقات «سری B» هیچ كس حتی متوجه بقای وی نیز نخواهد شد. خود جیجی بوفون هم منكر این وجه از قضیه و دیدگاه خاص خود نیست. «تیم ملی ایتالیا و شركت در مسابقات آن همیشه برای من مهم بوده است، اما امسال از همیشه پراهمیت تر است. به واقع فقط با ابراز وجود در این رقابت ها است كه من می توانم به ادامه كارم در بالاترین سطح فوتبال دنیا امیدوار باشم.»
با این حال ایتالیا ادامه حیات و حفظ شكوهش زیر نظر روبرتو دونادونی را دشوار یافته است و شرایط و اوضاع بسیار شكننده تر از دوران حضور لیپی در اردوی ملی این كشور است. هافبك سابق میلان تعداد قابل ملاحظه ای از فاتحان جام هجدهم را در ایام زمامداری خود به اردوی ملی دعوت نكرده كه البته برخی اجباری بوده است. به عنوان مثال الساندرو نستا همچنان مصدوم است و ماركو ماتراتزی پس از تحریك زیزو به زدن آن ضربه سر مشهور به سینه وی، دو جلسه محروم شده است.
توتی هم ترجیح می دهد تا پایان سال جاری میلادی برای ایتالیا بازی نكند و از ۲۰۰۷ بازگردد. با این حال حضور آنتونیو كاسانو هم باشگاهی پیشین كاپیتان رم در دیدار امشب پاریس بدین معنا است كه این مسابقه به احتمال قوی بدون مشكل و برخورد سپری نخواهد شد.
● انكار و تایید
سه روز بعد از آن، یارانی كه در كنار بوفون روبه روی تیم ریمینی در لیگ سری B ایتالیا خواهند ایستاد، شباهت زیادی به تیمی نخواهند داشت كه اواسط بهار امسال یووه را برای دومین سال متوالی فاتح اسكودتو ساختند. این عنوان بعدا از یوونتوس گرفته و به اینتر تحویل داده شد.
همگان اعتقاد داشته اند كه سران پیشین یوونتوس با تماس گرفتن با داوران و سایر مسئولان، این عنوان و همچنین مقام قهرمانی «سری A» ۲۰۰۵ را به واقع «خریده»اند و حتی یوونتوس كه همیشه منكر آن بوده و در دو ماه اخیر به كرات به دادگاه های ایتالیا فرجام خواهی كرده و طالب لغو حكم سقوطش به دسته دوم كشور شده بود، اخیرا پذیرفته كه از خیر پیگیری قضایی مسئله بگذارد و موضوع را مختومه تلقی كند.
بدتر از همه این كه تیم راه راه پوش تورینی باید «سری B» را با ۱۷ امتیاز منفی شروع كند، زیرا این هم بخشی از مجازات های معمول برای باشگاه است و باز بدتر آنكه همان تیم های گمنام دسته دوم كه پیشتر نام برخی از آنها را آوردیم، از جان مایه خواهند گذاشت تا این تیم نامدار را بزنند و مشهور شوند و حتی دیدیه دشان مربی فرانسوی ای كه اشتباه كرده و جانشینی كاپلو را در جمع گورخرها پذیرفته، به این مسئله معترف است و می گوید: «حریفان در برابر ما بهترین بازی های عمر خود را ارائه خواهند كرد.» از بوفون بپرسید، چون او هم معتقد به وجود دشواری های ناشناخته برای یووه است. «وقتی در سری A بودم تمام تكه ها و نقاط قوت و روش كار مهاجمان شاغل در آن را می شناختم و می دانستم كه چه باید بكنم، اما الان اكثر قریب به اتفاق بازیكنان لیگ دسته دوم را نمی شناسم و در ظلمات قرار دارم. باید بنشینم و مطالعه كنم و نحوه كار آنان را یاد بگیرم.» بر این اساس شاید جیجی بوفون دیوانه هم نباشد و یا اگر باشد، دیوانه ای ستودنی و قابل تحسین باشد.

منبع: guardian
امی لارنس
ترجمه: وصال روحانی

منبع : روزنامه شرق