۶ بازیکن برتر تاریخ جام جهانی

جام جهانی از چند بازیکن رده اول، ابرستاره ساخته است. در مسابقات جام جهانی است که فوتبالیست‌های بزرگ می‌خواهند مهارت‌های خود را به تماشا بگذارند گزارش زیر شرح مختصری از ۶ فوتبالیستی است که نقش عمده‌ای در کسب افتخارات تیم‌هایشان در دوره‌های مختلف جام جهانی داشته‌اند و از بازیکنان برتر تاریخ جام جهانی بوده‌اند.
● دیه‌گو مارادونا
ظاهر یک بازیکن نمونه را ندارد. کوتاه و کمی چاق است. اما وقتی بازی می‌کرد سر و شکلش طوری بود که گوئی او تنها بازیکن واقعی میدان است. گاهی واقعاً هم همین‌طور بود. خیلی‌ها با اصرار می‌گویند که او در سال ۱۹۸۶ جام جهانی را یک تنه برد ده بازیکن دیگر مثل گروه همسرایانی بودند که آواز او را همراهی می‌کردند او در سال ۱۹۶۰ در حومه یوئنوس آیرس به دنیا آمد و فوتبال را از ۹ سالگی با تیم آرجنتینوس جونیورز شروع کرد و از ۱۶ سالگی به فوتبال حرفه‌ای روی آورد و در تیم ملی جوانان آرژانتین جای گرفت.
چهار ماه بعد او به تیم بزرگسالان دعوت شد. با این حال سزار لوئیس منتوتی او را در تیم آرژانتین برای جام جهانی ۱۹۷۸ جای نداد. در آن سال آرژانتین که میزبان مسابقات بود برای نخستین بار به جام جهانی دست یافت. مارادونا سال بعد همراه با تیم جوانان آرژانتین در مسابقات جهانی که در ژاپن برگزار می‌شد به قهرمانی دست یافت. بازی‌اش در جام جهانی ۱۹۸۲ کمرنگ بود اما در سال ۱۹۸۶ او جایگاه واقعی خود را پیدا کرد. در همان دوران او در باشگاه بوکا جونیورز آرژانتین و همین‌طور در تیم ناپل ایتالیا درخشید و هفت سال برای ناپل بازی کرد.
● آیا می‌دانستید؟
مسابقه فوتبال او با مشکل موادمخدر آلوده شد و از سال ۱۹۹۴ بعد از آنکه نتیجه آزمایشش در جام جهانی آمریکا مثبت از آب درآمد، از بازی در جام جهانی محروم شد. مارادونا سرانجام فوتبال حرفه‌ای را در سال ۲۰۰۱ کنار گذاشت.
● پله
سلطان پله در دنیای فوتبال این دو کلمه برای اینکه بدانیم از چه کسی حرف می‌زنیم کافی است: ادسون آرانتس دو ناسیمنتو معروف به پله پله که در سال ۱۹۴۰ به دنیا آمده از زمان بازی درخشانش در جام جهانی ۱۹۵۸ در سوئد - در سن هفده سالگی - تا بازنشستگی‌اش در سال ۱۹۷۷ همیشه به‌عنوان نابغه زمین فوتبال مطرح بوده است.
رکورد او که ۱۲۸۱ گل در ۱۳۶۳ بازی و ۹۲ بار بازی در تیم ملی برزیل است هنوز پابرجا است انتخابش به‌عنوان بازیکن برزیلی بهترین تیم همه زمان‌ها در سال ۱۹۷۰ نقطه اوج دوران فعالیتش بود. در آن زمان او ۳۰ ساله بود اولین بازی‌اش را پانزده سال پیش از آن در سپتامبر ۱۹۵۶ در تیم سانتوس و در برابر تیم کورینتیاس کرد. عملکردش در تمام سال‌های پس از آن باعث شد تا همراه تیم ملی در سال ۱۹۵۸ به سوئد برود و برای نخستین بار جام جهانی را به خانه ببرد. با این حال او باید سیزده سال دیگر هم صبر می‌کرد تا به افتخارات بیشتری در مسابقات جام دست پیدا کند. هم در شیلی ۱۹۶۲ و هم در انگلستان ۱۹۶۶ پله به خاطر آسیب‌دیدگی بازی‌ها را از جایگاه تماشاگران دید.
● آیا می‌دانستید؟
او در سال ۱۹۷۴ بازنشسته شد اما یک سال بعد به میدان برگشت تا در تیم کاسموس آمریکا بازی کند. سرانجام پله خود را در سال ۱۹۷۷ بازنشسته کرد.
● یوهان کرایف
فوتبال هلند با انقلابی که در تیم آژاکس آمستردام صورت گرفت به روی نقشه فوتبال آمد. آتش این انقلاب را مهاجم این تیم یوهان کرایف شعله‌ور کرد. او در سال ۱۹۴۷ در محلی بسیار نزدیک به استادیوم آژاکس به دنیا آمد و در ده سالگی به تیم نوجوانان از باشگاه پیوست. در ۱۷ سالگی اولین بازی‌اش را در تیم دسته یک آژاکس کرد و همان بازی هم یک گل زد.
کرایف در سال ۱۹۶۶ به تیم ملی هلند راه یافت و در سال ۱۹۷۱ اولین جایزه از سه جایزه فوتبالیست سال اروپا را در سال ۱۹۷۳ بارسلون قرارداد امضاء کرد و یک سال بعد در رساندن هلند به فینال جام جهانی نقش مهمی بازی کرد. علی‌رغم شکست دو بر یک در برابر آلمان فوتبال بی‌نقص تیم هلند توجه جهانیان را جلب کرد و کرایف به‌عنوان نیروی محرکه این سبک خاص از بازی فوتبال شناخته شد. کرایف فوتبال حرفه‌ای را با تیم آزول / گرانا آغاز کرد و در سال ۱۹۸۴ با تیم فاینورد روتردام به پایان برد.
● آیا می‌دانستید؟
او بعدها به‌عنوان مربی به تیم آژاکس برگشت و آن تیم را به دنبال ”رکوپا“ی ۱۹۸۷ رساند وقتی قراردادش با آژاکس تمام شد نتوانست در برابر پیشنهاد بارسلون مقاومت کند مربیگری آنها را به‌عهده گرفت و در سال ۱۹۹۲ غول‌های کاتالان را به نخستین جام اروپائی‌شان رساند.
● لو باشین
لو یاشین دروازه‌بان دلاور روس در طول دوران فعالیتش مقام دروازه‌بانی را به اوج تازه‌ای رساند. او در سال ۱۹۲۹ به دنیا آمد و در ۱۳ سالگی هنگامی‌که در مسکو کارگر کارخانه بود به تمرین با تیم دینامو مسکو پرداخت و این تنها باشگاهی شد که او در عمرش عضو آن بود و ۲۲ فصل پیاپی در آن بازی کرد. یک بار زمانی‌که از اینکه همیشه بازیکن ذخیره آلکسی کومیچ باشد خسته شده؛ تصمیم گرفت به ورزش هاکی روی یخ روی بیاورد. اما این اتفاق نیفتاد و در عوض او به خاطر نجات دروازه در هر بازی تیم لقب پلنگ سیاه و عنکبوت سیاه گرفت. او اولین دروازه‌بانی بود که منطقه پنالتی را از آن خود کرد و روحیه ورزشکارانه‌اش را با شجاعت لازم برای اینکه روی پای مهاجمان شیرجه رود درهم آمیخت. این دروازه‌بان روسی در سال‌های ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ دروازه‌بان (شوروی سابق) بود.
● آیا می‌دانستید؟
یاشین ۱۵۰ پنالتی را گرفت و در ۲۷۰ بازی گل نخورد. هیچ‌یک از این رکوردها را هنوز دروازه‌بان دیگری نشکسته است. او در سال ۱۹۶۳ بازیکن سال اروپا شد و تنها دروازه‌بانی بود که به این افتخار دست یافت یاشین در ۳۰ ماه مارس ۱۹۹۰ به‌علت مشکلات بعد از یک عمل جراحی درگذشت.
● فرنس بوشکاش
در سال ۱۹۵۳ فرنس پوشکاش را ”مرد چاق کوچک“ توصیف می‌کردند اما در همان ایام او یکی از بهترین فوتبالیست‌های اروپا بود. با ۸۳ گل در ۸۴ بازی با پیراهن تیم ملی مجارستان او رکوردی به‌جا گذاشته که قابل شکستن نیست. او که در سال ۱۹۲۷ به دنیا آمده در دهه ۱۹۵۰ تیم کشورش را به اوج دنیای فوتبال رساند. این سانتر فوروارد مجار. چپ‌پا بود اما ضربه‌های سرش خوب نبود. با این حال می‌توانست هر توپی را با ضربه مهلک پای چپش به درون دروازه بفرستد. دو واقعه بر فعالیت پوشکاش اثر گذاشت.
شکست تیمش از سوئیس در سال ۱۹۵۴ و فرارش به وین پس از قیام ۱۹۵۶ مجارستان در آن زمان او پس از ۱۸ ماه محرومیت. سرانجام به تیم رئال‌مادرید پیوست. در آن تیم او به فرم سابق خود بازگشت و با ستاره دیگری به‌نام آلفردودی استفانو تیم را قهرمان اروپا کرد او با ۳۵ گل در ۳۹ بازی اروپائی به اوجی دست‌نیافتنی رسید اسپانیا را به‌عنوان میهم تازه‌اش انتخاب کرد و چهار بار از جمله در جام جهانی ۱۹۶۲ به دفاع از آن پرداخت و تا سال ۱۹۶۶ یک سال پیش از بازنشستگی در تیم ملی اسپانیا حضور داشت.
● آیا می‌دانستید؟
در سال ۱۹۹۳ پوشکاش به مجارستان برگشت و اگرچه مجارها به جام جهانی ۱۹۹۴ در آمریکا راه پیدا نکردند. او موقعیتش را به‌عنوان یک قهرمان ملی بازیافت.
● فرانتس بکن بائر
بکن بائر که برنده جام جهانی است امروز هم به‌عنوان بازیکن و هم به‌عنوان مربی که دو بار به این افتخار دست یافته نماد فوتبال آلمان به‌شمار می‌آید.
او در ۱۱ سپتامبر ۱۹۵۴ در مونیخ به دنیا آمده و از ۹ سالگی در تیم دسته نوجوانان اس سی مونیخ ۶ بازی کرده است. در سال ۱۹۵۸ به تیم بایرن‌مونیخ پیوست. اولین بار در سال ۱۹۶۵ در تیم ملی آلمان بازی کرد و سه بار در سال‌های ۱۹۶۶ (نایب قهرمان). ۱۹۷۰ (سوم) و ۱۹۷۴ (قهرمان) همراه آن به جام جهانی رفت بکن بائر به خاطر پایه‌گذاری مفهوم دفاع آزاد در یادها خواهد ماند. او حملات را از همانجا سازماندهی می‌کرد و خود را به زمین حریف می‌رساند. بکن بائر در سال ۱۹۷۷ در حالی‌که کاپیتان تیم آلمان بود. بایرن را ترک کرد و با دستمزد بیشتری به تیم کاسموس نیویورک پیوست. در سال ۱۹۸۲ بار دیگر به بوندس‌لیگا برگشت. مدتی مدافع هامبورگ بود و بالاخره در سال ۱۹۸۲ بازنشسته شد و باز به نیویورک برگشت.
او در جام جهانی مکزیک در سال ۱۹۸۶ مربی آلمان بود. تیمش به فینال رسید اما با نتیجه ۲ بر ۳ از آرژانتین شکست خورد. بکن بائر انتقامش را در سال ۱۹۹۰ با شکست دادن آرژانتین با نتیجه یک بر صفر گرفت.
● آیا می‌دانستید؟
بکن بائر به ریاست باشگاه بایرن‌مونیخ رسید و در سال ۱۹۹۸ معاون فدراسیون فوتبال آلمان هم شد. در همین مقام بود که آلمان را میزبان جام جهانی ۲۰۰۶ کرد.

منبع : مجله دانش ورزش