باشگاه یوونتوس

● نام باشگاه : یوونتوس juventus
● رئیس باشگاه : لوچیانو موگی
● آدرس سایت باشگاه : www.juventus.com
●تاریخ تاسیس باشگاه : ۱۸۹۷ میلادی
● نام استادیوم : دل آلپی
● رنگ لباس : سفید و سیاه
● نام سرمربی : مارچلو لیپی
یكی از بزرگترین تیمهای ایتالیایی ، تیم فوتبال یوونتوس شهر تورین است .
یوونتوس در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد . این تیم راه راه پوش ، همواره در تمامی مسابقات از امیدهای مسلم قهرمانی است .
شهر تورین دارای دوتیم مطرح است كه یكی تورینو و دیگری یوونتوس است و طرفداران افراطی آنان ، حساسیت خاصی روی تیمهای مورد علاقه خود دارند .
بدون چشیدن طعم شكست نمی توان از طعم دلپذیر پیروزی لذت برد. یوونتوس بیش ازهر تیم دیگری در دسته اول ایتالیا موفق ظاهر شده ولی در ازای كسب ۲۷ عنوان قهرمانی، به همین میزان طعم تلخ ناكامی را چشیده و به همین دلیل از اوایل دهه ۳۰ تاكنون هرگزعطش خود را برای پیروزی از دست نداده است. لیگ دسته اول ایتالیا در سال ۱۹۲۹ اعلام موجودیت كرد و یوونتوس در طی ۳۰ سال ابتدایی تنها دوبار به قهرمانی رسید. این تیم در فصل ۳۱-۱۹۳۰ به قطبی در فوتبال ایتالیا تبدیل شد. بازیكنانی مثل لوئیز مونتی، ریموند اورسی و رناتوسزارینی در زمان مربیگری كارلو كاركانوی افسانه ای یوونتووس را پنج سال متوالی به قهرمانی رساندند.
مرگ غم انگیز ادواردو آنیلی، مالك یوونتوس در تابستان ۱۹۳۵ ناقوس پایان اولین دوره طلایی یوونتوس را به صدا در آورد قهرمانانی كه در پنج سال قبل مهره های كلیدی برای یوونتوس محسوب می شدند ناگهان تبدیل به بازیكنانی پا به سن گذاشته شدند و تیم هایی مانند بولونیا و تورینو در ۱۳ فصل بعد قطب های جدید فوتبال ایتالیا را تشكیل دادند.
مرگ آنیلی باشگاه را با مشكلات مالی مواجه كرد و به همین دلیل مسئولین به فكر پرورش جوانان افتادند. بدین ترتیب بازیكنان زیادی از جمله آلفردو فونی و پی یروراوا نام و آوازه ای برای خود پیدا كردند.
هر چند یوونتوس نتوانست در طی ۱۳ سال به قهرمانی برسد ولی در عوض تنها دوبار در میان پنج تیم برتر جدول جای نگرفت.
● درخشش تورینو
مونتی در سال ۱۹۴۰ در ۳۹ سالگی بازنشسته شد. در حالی كه یوونتوس برای رسیدن به رده های بالایی جدول تلاش می كرد این تیم افسانه ای تورینو بود كه پس از جنگ جهانی دوم در لیگ ایتالیا به قطبی مهم تبدیل شد.
سانحه هوایی ناگوار سوپرگا در ۴ مه ۱۹۴۹ ایتالیا را از یكی از بزرگترین تیم های تاریخ خود محروم كرد. اثرات این فاجعه بر روی تورینو بیش ازحد تصور بود. این تیم از آن زمان تنها یك بار موفق شد به قهرمانی لیگ برتر برسد. در عوض یوونتوس در آن سال قهرمان شد، فصل بعد در رده سوم قرار گرفت و در سال ۱۹۵۲ مجدداً قهرمانی را بدست آورد پس از این كه یوونتوس از نظر تعداد قهرمانی به جنوا رسید یك دوران ناكامی دیگر آغاز شد.
به نظر می رسید بازیكنانی مانند جان هنسن، ارمز موچینلی و جیام پی یرو بونیپرتی كه در قهرمانی یوونتوس برای نهمین بار نقش مهمی داشتند عطش خود را برای پیروزی از دست داده اند. اینتر با پذیرفتن سیستم جورجیو فونی توانست دو سال متوالی به قهرمانی دسته اول ایتالیا برسد و یوونتوس را تا رده دوم جدول پائین بكشد.
در سال ۱۹۵۴ ، به دنبال استعفای جیانی آنیلی، رئیس یوونتوس، هنسن و پارولا باشگاه را ترك كردند. یوونتوس در آن سال تا مكان هفتم جدول سقوط نمود.
سال بعد اوضاع بدتر شد و ویونتوس در حالی فصل را به پایان رساند كه تنها هفت امتیاز تا سقوط فاصله داشت.
● سه مهاجم شاخص
یك سال دیگر طول كشید تا مجددا شانس به یوونتوس روی آورد. این تیم سرانجام در سال ۱۹۵۸ با تلاش سه مهاجم شاخص خود بونیپرتی، جان چارلز و عمرسیوری مجدداً به قهرمانی رسید. یوونتوس در سال ۱۹۶۱ دوازدهمین قهرمانی خود را جشن گرفت. این تیم تحت مربیگری لیوبیسا بروچیچ و رناتوسزارینی به سه قهرمانی رسید هر چند با رفتن سزارینی به ناپولی و انتخاب گونارگرن به عنوان مدیر فنی این دوران طلایی به پایان رسید. بونیپرتی، سمبل یوونتوس، پس از انجام ۴۴۴ بازی بازنشسته شد و قهرمان بلا منازع ایتالیا در مكان دوازدهم جدول جای گرفت.
در دو فصل بعدی پائولو آمارال و مونز گلیو مربیگری یوونتوس را بر عهده گرفتند و با وجودی كه این تیم در مكان های دوم و چهارم جدول قرار گرفت ولی هر دو مربی از كار بركنار شدند هر چند بازیكن آرژانتینی هم مدت زیادی در یوونتوس نماند و در تابستان ۱۹۶۴ با روی كار آمدن هریبوتوهررا این تیم را ترك كرد. در اولین فصل حضور هررا، سیوری تنها ۱۵ بار بازی كرد و به همین دلیل تصمیم گرفت به ناپولی برود. هررا در سال ۱۹۶۷ به همراه یوونتوس به قهرمانی لیگ دست یافت.
در چهار سال بعدی تمام سعی باشگاه مصروف استخدام بازیكنان جدید شد.
ولی در زمان مربیگری آرماندوپیكی جوان در سال ۱۹۷۱ بود كه یوونتوس تبدیل به یك قطب فوتبال گردید. فرانكو كوزیو، روبرتوبته گا، فابیون كاپلو و لوچیانواسپینوزی به تیم پیوستند و در كنار بازیكنانی مانند جوزپه فورینو، پیتروآناستازی، آنتونیو كوكوردو و فرانچسكو مورینی شالوده تیم اول را ریختند. متاسفانه پیكی نتوانست ثمره تلاش های خود را ببیند و فصل بعد جای خود را به سستمیر ویچپالك داد. در آن سال یوونتوس به اولین قهرمانی از مجموع هفت قهرمانی در طی ۱۱ سال دست یافت.
● طولانی ترین دوران ناكامی
پس از دوران موفقیت آمیز اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰، طولانی ترین دوران ناكامی یوونتوس بعد از جنگ آغاز شد.
جیووانی تراپاتونی پس از ۱۱ سال مربیگری، قهرمانی در جام باشگاهای اروپا و شش بار قهرمانی در لیگ، یوونتوس را ترك كرد. پس از مدت كوتاهی ، میشل پلاتینی، اعجوبه فرانسوی جای او را گرفت. زمانی كه میلان با سرمایه سیلویوبرلوسكونی بار دیگر به قطبی در فوتبال ایتالیا و اروپا تبدیل می شد" بانوی یپر" با حسرت شاهد قدرت گرفتن این تیم بود.
در آن زمان یوونتوس امیدوار بود دینوزوف اسطوره ای در نقش یك ناجی ظاهر شود. هر چند وی در فصل ۹۰-۱۹۸۹ تنها توانست به جام یوفا و جام حذفی ایتالیا دست یابد. سال بعد دینووزف جای خود را به لوئیجی مایفردی داد و لوكادی مونتزامولو به عنوان معاون رئیس باشگاه انتخاب شد.
اگر میلان، آریگو ساكی را داشت، مونتزمولو را می شد" ضد ساكی" یوونتوس نامید.
پس از جام جهانی ۱۹۹۰، بازیكنان جدیدی مانند توماس هسلر آلمانی و روبرتو باجو، بازیكن محبوب ایتالیایی ها به یوونتوس پیوستند.
هر چند در پایان یك فصل ناموفق یوونتوس در مكان هفتم جدول قرار گرفت و جواز حضور در جام باشگاههای اروپا را نیز بدست نیاورد. حتی بازگشت زوج تراپاتونی- بونیپرتی هم نتوانست قدرت میلان را كاهش دهد. روسای یوونتوس به دنبال كسب افتخارات بیشتری بودند و بدین ترتیب مارچلولیپی وارد گود شد.
رسیدن لیپی در سال ۱۹۹۴ با سقوط میلان همزمان بود. آنجلو پروتزی ، یورگن كوهلر ، اندریاس مولر، دیوید پلات و فابریسیو راوانلی از ستارگان این تیم بودند .
دوران شكست ناپذیری میلان به پایان رسید و لیپی آنقدر زیرك بود كه با آمیختن مهارت های باجو با قدرت جیان لوكاویالی یوونتوس را به جایگاه شایسته خود در دسته اول ایتالیا بازگرداند.
در چهار سال بعد، یوونتوس در بازی های داخلی و خارجی موفق ظاهر شد و در سال ۱۹۹۶ برای دومین بار به قهرمانی جام باشگاههای اروپا رسید. اگر چه با انتقال لیپی، یوونتوس سه سال دیگر در كسب هر گونه جام ناكام ماند. در سال ۱۹۹۹، پس از فتح نه جام، لیپی اعتماد بازیكنان را از دست داد و استعفا كرد و كارلوآنجلوتی كه دو فصل قبل پارما را به مكان دوم جدول لیگ دسته اول رسانده بود برای جانشینی وی انتخاب شد. هافبك سابق میلان وارث تیمی شد كه در اواسط جدول دست و پا می زد.
خریدهای نامناسب - زوران میركوویچ، خوان اشنایدر و ژوسلین بلانشار- و مصدومیت بازیكنان كلیدی باعث شد یوونتوس در پایان فصل در مكان ششم جدول قرار گیرد.
سال بعد یوونتوس جنگنده تر ظاهر شد. این تیم كه در بیشتر زمان فصل صدرنشین بود روز آخر قهرمانی را به لاتزیو واگذار كرد. فصل بعد این صحنه تكرار شد و این بار رم با اختلاف دو امتیاز، به قهرمانی رسید. در این سالها زیدان و اینزاگی از بهترینهای تورین بودند .
با توجه به این كه علی رغم صرف ۳۰ میلیون پوند در پیش از آغاز فصل، یوونتوس بسیار زود با جام باشگاههای اروپا خداحافظی كرد مسئولین، به فكر یافتن جانشین مناسبی برای آنجلوتی افتادند.
● بازگشت لیپی
لیپی در سال ۲۰۰۱ به یوونتوس بازگشت و بالافاصله سرمایه لازم برای خرید جیان لوئیجی بوفون، لیلیان تورام و پاول ندود در اختیار وی گذاشته شد.
با حمایت لوچیانوموگی، روبرتو بته گا و آنتونیو گیرودو شانس مجددا به یوونتوس روی آورد و این تیم دو جام دیگر را به ویترین افتخارات خود افزود. به نظر می رسد عصر طلایی دیگری برای یوونتوس آغازشده است.
● پیراهن یوونتوس
با ایستادن در زمین های ناتینگهام كاسل و مشاهده چشم انداز شهر، متوجه می شوید با محلی تاریخی، افسانه ای و فرهنگی روبروهستید. مجسمه را بین هود در زیر آفتاب بعداظهر می درخشد و زندگی در خیابان ها موج می زند ولی فوتبال ناتینگهام در گذشته شاهد روزهای بهتری بوده است.
ناتس كانتی یكی از باشگاههایی است كه با مشكلات مالی دست به گریبان است وفارست نیز برای بازگشت به لیگ برتر هیچگونه امیدی ندارد. مدت ها از زمانی می گذرد كه برایان كلاف در سالهای ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰ دو بار پیای به جام باشگاههای اروپا دست یافت.
شاید باور نكنید ولی ناتینگهام سالها نقش مهمی در فوتبال اروپا ایفا كرده است. در این شهر شگفت انگیز بود كه پیراهن یوونتوس شكل گرفت، همان پیراهنی كه اكنون در سرتاسر جهان شناخته شده است.
در قرن نوزدهم میدلندز تنها یك باشگاه به نام ناتس كانتی داشت كه در سال ۱۸۶۲ تاسیس شد و بازیكنان آن پیراهنی به رنگ مشكی و نارنجی می پوشیدند تا اینكه ویلیام گان، رئیس باشگاه ، پیراهن جدیدی را برای این تیم در نظر گرفت: پیراهنی با خطوط عمودی سیاه و سفید كه اكنون نیز از آن استفاده می شود گان كه دوبار در تیم ملی انگلستان بازی كرد همچنین مالك یك فروشگاه لوازم ورزشی بود كه پیراهن فوتبال نیز می فروخت. درسال ۱۹۰۳، جان ساویج به عنوان نماینده یوونتوس از این فروشگاه دیدن كرد به وی ماموریت داده شده بود به دلیل جنس مرغوب پیراهن ها و نیز ادای احترام به ملتی كه ورزش زیبای فوتبال را به جهانیان عرضه كرد تعدادی پیراهن انگلیسی بخرد ( هر چند در این معامله مشكلاتی بروز كرد) از سال ۱۸۹۷ (تاریخ تأسیس یوونتوس) بازیكنان این تیم پیراهن صورتی روشن می پوشیدند. پس از اینكه در پایان سفری طولانی سرانجام محموله پیراهن ها به تورین رسید همگی شگفت زده شدند. كوچكترین اثری از رنگ صورتی دیده نمی شد! درون بسته پیراهن هایی با خطوط سیاه و سفید قرار داشت. به نظر می رسید كسی نمی داند دقیقاً چه اشتباهی روی داده است. دو تئوری وجود داشت: یا ساویج در مورد رنگ مورد نظر اشتباه كرده بود و یا اینكه گان تنها محموله در دسترس را برای یوونتوس فرستاده بود. به هر حال موضوع مهمی نبود زیرا هم بازیكنان و هم مقامات پیراهن ها را پسندیدند و بدین ترتیب پیراهن یوونتوس شكل گرفت.
بدیهی است كه در طول سالها در جنس و شكل پیراهن یوونتوس تغییراتی ایجاد شد پس از مدتی یقه های هفت جای خود را به یقه های بلند داد و مواد تركیبی جای مواد طبیعی را گرفت ولی طرح پیراهن ها تغییری نكرد.
اكثر باشگاههای ایتالیایی تا سالها بر روی پیراهن های بازیكنان از آرم خود استفاده نمی كردند ولی در دهه اخیر اوضاع تا حد زیادی تغییر كرده است. آنها با مشاهده باشگاههای انگلیسی نكات جدیدی آموختند. تیم پرطرفدار یوونتوس كه در دهه گذشته توسط شركت كاپاولوتو حمایت مالی می شد تصمیم گرفت با شركت آمریكایی نایك قراردادی ۱۲ ساله امضا كند. نایك كه یك میلیارد پوند در فوتبال سرمایه گذاری كرده در جهان یكه تاز است. این شركت برای پیراهن های منچستر یونایتد كه بویژه در خاور دور فروش زیادی داشته مبلغ ۳۰۳ میلیون پوند هزینه كرده است. یوونتوس و بخصوص آلساندرو دل پیه رو از محبوبیت زیادی در شرق برخوردارند. هنوز جزئیات پیراهن جدید یوونتوس اعلام نشده ولی آنچه مسلم می باشد این است كه همچنان دو رنگ باقی خواهد ماند.
یوونتوس درفصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳ لیگ ایتالیا اول شد و در سالهای ۱۹۹۶ – ۱۹۸۵ به قهرمانی اروپا دست یافت . در كارنامه افتخارات این تیم ، قهرمانی جام یوفا در سالهای ۱۹۹۳ - ۱۹۹۰ و ۱۹۷۷ و قهرمانی جام برتردر سالهای ۱۹۹۶ و ۱۹۸۴ دیده می شود.

منبع : تبیان