لیپی و راز موفقیت در جام جهانی

شاید عجیب باشد كه مارچلو لیپی كه در كنار تیم ملی ایتالیا، جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان را به دست آورد، موقع گفت و گو با خبرنگاران لغت كم بیاورد؛ اما این اتفاق زمانی رخ داد كه او خاطره خوش ۹ جولای این سال را تداعی می كرد و می خواست احساساتش را در مورد قهرمانی لاجوردی ها در این جام توصیف كند.
سرمربی سابق لاجوردی پوشان در این خصوص گفت: «وقتی جام جهانی را از آن خود می كنید، احساس فوق العاده ای به شما دست می دهد و نمی توانید خوشحالی خود را در قالب كلمات بیان كنید.»خوشبختانه یك تصویر از لیپی در استادیوم المپیك برلین در حالی كه غرق در كاغذ های رنگی بود به جا مانده است و می تواند احساسات وی را بازگو كند.او با لبخند در مورد این عكس می گوید: «در این عكس در حال سیگار كشیدن هستم و به جام نگاه می كنم.»
● استراحت
اینك ۴ ماه از قهرمانی ایتالیا و آن لحظه فراموش نشدنی می گذرد و لیپی در اواسط مدت دوری خود از جهان فوتبال بسر می برد. این سرمربی كهنه كار ۵۸ ساله مایل بود پس از ترك یوونتوس در سال ۲۰۰۴ مدتی را به استراحت بپردازد اما به محض جدایی از یوونتوسی ها، مقامات تیم ملی از او دعوت به همكاری كردند و او نتوانست این پیشنهاد فریبنده را رد كند. لیپی در این باره تصریح كرد: «شما نمی توانید از چنین پیشنهاد پرافتخاری صرفنظر كنید. قبول هدایت تیم ملی فرصتی طلایی و تجربه ای بزرگ برای یك سرمربی محسوب می شود اما حالا زمان آن فرا رسیده است كه همان برنامه ای را كه ۲ سال پیش می خواستم انجام دهم،به مرحله اجرا بگذارم.»
● بازگشت به كار
علاقه وافر لیپی به فوتبال حاكی از این واقعیت است كه او نمی تواند زمان زیادی ر ا به دور از میادین سپری كند.لیپی می گوید: «مایل هستم كارم را به عنوان یك سرمربی از فصل آینده شروع كنم و می خواهم چند سال دیگر هدایت یك تیم را در ایتالیا یا در لیگ های خارجی برعهده بگیرم.»برای لیپی اندیشیدن به خاطرات دوران مربیگری (كه درآن به بالاترین افتخارات از جمله عنوان نخست لیگ قهرمانان اروپا در كنار یووه و جام جهانی آلمان در كنار تیم ملی ایتالیا رسیده) بسیار لذتبخش است. او معتقد است تنها راز موفقیت لاجوردی ها در جام جهانی امسال تنوع تكنیكی شاگردانش بوده است.لیپی معتقد است باید طوری با بازیكنانتان تمرین شود كه آنها بتوانند با ۲ یا ۳ روش متفاوت بازی كنند. یك تیم با برخورداری از چنین مهارتی قادر است هر كاری را انجام دهد و از هر مانعی عبور كند.
● تغییر تاكتیكی
پیروزی ۲ بر صفر تیم ایتالیا مقابل جمهوری چك در آخرین و سرنوشت سازترین دیدار این تیم در مرحله گروهی، توجه همگان را به خود جلب كرد.« بازیكنان چك با یك مهاجم و تعداد بیشتری هافبك مقابل ما ظاهر شدند. در آن لحظه به این فكر افتادم كه چرا من باید به آنها یك امتیاز بدهم؟ به همین دلیل شیوه بازی خود را تغییر دادیم و با یك مهاجم مقابل آنها توپ زدیم. ما به خوبی می دانستیم اگر آنها را شكست دهیم، سرگروه شده و از شر بازی با تیم ملی برزیل كه هر كدام از یاران آن یك خطر بزرگ به شمار می آید، خلاص می شویم.»
● خاطرات فینال جام جهانی
لیپی درباره فینال جام جهانی آلمان كه در آن تیم ملی ایتالیا در ضربات پنالتی، آبی پوشان فرانسه را مغلوب كرد و جام قهرمانی را به خانه برد، گفت: «ما در نیمه اول بهتر از حریف بودیم و حقیقتاً خوب بازی كردیم اما آنها در نیمه دوم از ما برتر بودند. حریف در این نیمه از نظر سازماندهی و تكنیكی بهتر از ما پیش رفت.»
او در ادامه به نبرد مردانش در مرحله نیمه نهایی مقابل میزبانان این جام اشاره و عنوان كرد: «برخی از بازیكنان ایتالیا در آخرین روز از جام جهانی از آمادگی ایده آلی برخوردار نبودند؛ زیرا پس از ۱۲۰ دقیقه بازی پركار مقابل آلمان به فینال راه پیدا كرده بودند. نباید فراموش كنیم كه بازی در مرحله نیمه نهایی به شدت روحیه و قوای جسمی آنها را تحت الشعاع قرار داده بود.»
● راه حل
لیپی كه به در اختیار داشتن توپ بیشتر اعتقاد دارد، برای مقابله با افت روحی و جسمی شاگردانش تدابیری را اندیشید و دانیله ده روسی را به جای فرانچسكو توتی روانه زمین نمود و وینچنزو یاكینتا را با سیمونه پروتا تعویض كرد.لیپی افزود: «ما در خط میانی زمین با چند مشكل روبرو شده بودیم، بنابراین ده روسی را به میدان فرستادم و این در حالی است كه یاكینتا را نیز برای تقویت خط حمله به بازی گرفتم.اگر چه پس از این تعویض ها نتوانستیم فرصت های خوبی خلق كنیم اما بسیار خطرناك تر از قبل بازی را دنبال كردیم.»
● مدیر واقعی
دوران طولانی مدت حرفه ای لیپی كه با سرمربیگری تیم نه چندان مطرح «پونتدرا»ی آمریكا در سال ۱۹۸۶-۱۹۸۵ آغاز شد و در ۱۰ باشگاه متفاوت ادامه یافت، نقش كلیدی را در تجربه بالای وی در امر سرمربیگری ایفا كرد.باوجود اینكه مدیریت درست در موفقیت آن تیم نقش مهمی ایفا می كند اما او در این خصوص می گوید كیفیت بازی بازیكنان در درجه اول اهمیت قرار دارد. او به مربیانی از جمله فلاویو برناردرنی، مربی اسبقش در سامپدوریا در دهه ۷۰ كه از شخصیت بزرگی بهره مند بود، اشاره می كند اما تلاش نمی كند خود را برتر از دیگران جلوه دهد.لیپی درباره معلم سابقش می گوید داشتن شخصیتی بزرگ به عنوان یك سرمربی، بیشتر از سابق اهمیت پیدا كرده است.
● هدایت
ما در مورد بازیكنانی صحبت می كنیم كه قراردادهای بزرگی امضا كرده اند و طی مدت كوتاهی به بزرگترین افتخارات نایل شده اند. حال اگر ۸ یا ۹ تن از آنها نیز متعلق به چند كشور متفاوت باشند، كار سرمربی دشوارتر می شود. یك سرمربی باید فرهنگ شخصی خود را به بازیكنانش القا كند و در عین حال نباید بر كیفیت بازی آنها خدشه وارد كند، مهمترین نكته این است كه بازیكنان، خوب هدایت شوند.
با چنین طرز تفكری بسیار جالب است كه شما بشنوید كه چطور لیپی توانست فرانچسكو توتی، بازیساز ارزنده تیم ملی را برای جام جهانی آماده كند؛ مهاجمی كه راه پرفراز و نشیبی را پیمود تا پس از شكستگی قوزك پایش به مرز آمادگی صددرصد برسد.
● قدرت خطرپذیری بالای لیپی
لیپی می گوید: «واقعاً می خواستم توتی بداند كه چقدر به وی اعتقاد دارم، زیرا می دانستم او چقدر مصمم است. هیچ یك از بازیكنان نمی توانستند بهتر از وی بین خط میانی و حمله بازی كنند و فكر می كنم با وجود اینكه توتی از آمادگی صددرصد برخوردار نبود اما دیگر اعضای تیم نیز به این موضوع واقف بودند.»خوشبختانه این اقدام خطرناك لیپی مانند اكثر تصمیمات پرخطر وی در این تابستان با موفقیت مواجه شد و به واقعه ای كه او از آن به«بزرگ ترین خواسته هر بازیكنی و هر سرمربی در عرصه فوتبال» یاد می كند، انجامید.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی