۲عشق به آمریکای لاتین

تاریخ افسانه ای آمریكای لاتین را دو گروه رقم زده اند: انقلابیون و بازرگانان. اما چگونه است سرزمینی هم مأمن تجار است و هم معبد مبارزان. این كه اهل تجارت و اصحاب مبارزه به یكسان پهنه تاریخ آمریكای لاتین را در نوردیده اند شگفت انگیز است. ظاهراً هیچ تناسبی میان كسانی كه سروكارشان با دلار است و جماعتی كه با سلاح و مبارزه دمساز هستند، وجود ندارد. اما این دوگانگی را اقتصاد و جغرافیای آمریكای لاتین به ارمغان گذاشته است.
آمریكای لاتین آماده ترین منطقه برای رشد و نمو بذر تفكرات انقلابی و چپگرایانه بوده است. چون شكاف ها و تضادهای دیرین میان توده فقرا و اغنیا، قدرتمندان و ضعفا، استعمارگران و استعمارشدگان هنوز در آن جاری است. از طرفی آنجا، بازاری وسوسه انگیز برای تجار و صاحبان سرمایه است. زیرا گنجینه ای از ذخایر نفت و گاز تا طلا و مس و از قهوه و موز تا اورانیوم در بستر آن نهفته است.
بنابراین باید شناختی تازه از چهره این منطقه كسب كرد، تا راز عشق و اشتیاق اصحاب سیاست و اهل تجارت به این منطقه به درستی تبیین شود.
منطقه ای كه به نام آمریكای لاتین شناخته می شود بخش اعظم قاره آمریكا را از شمال مكزیك تا جنوبی ترین مناطق شیلی و آرژانتین در گستره ای به مساحت بیش از ۲۱ میلیون كیلومتر مربع دربرمی گیرد.
از نقطه نظر جغرافیایی این منطقه حدود ۱۵ درصد مساحت كره زمین را شامل می شود كه درحال حاضر ۳۹ كشور و حدود ۶۵۰ میلیون نفر درآن ساكن هستند، ورود كریستف كلمب در سال ۱۴۹۲ به این منطقه را تاریخچه این منطقه قلمداد می نمایند.
منطقه آمریكای لاتین در دو دهه اخیر همراه با تحولات جهانی امروزه یكی از قطب های پرتحرك سیاسی و اقتصادی دنیا شناخته می شود. لاتینی ها باتوجه به تواناییها و پتانسیل های اقتصادی و چالشهای سیاسی فراروی خود در هزاره جدید در كانون توجه قدرتهای اقتصادی و سرمایه داری قرارگرفته اند، برخی از كشورهای بزرگ منطقه مانند برزیل و مكزیك با توجه به توانایی های اقتصادی و تأثیرگذاری منطقه ای و بین المللی و همچنین روابط با دنیای خارج تلاش می نمایند جایگاه واقعی خود را در تحولات بین المللی و اقتصادی ارتقا بخشند. روی كار آمدن حكومت های مردمی در اكثر كشورهای منطقه مانند برزیل، ونزوئلا، اروگوئه، آرژانتین، پرو، بولیوی و شیلی علاقه مندی دولتمردان آنها را به گسترش روابط با كشورهای درحال توسعه دوچندان كرده است. این درحالی است كه پیش ازاین مردم منطقه گرایش بیشتری به حاكمان نزدیك به ایالات متحده آمریكا داشتند. ازنظر اقتصادی آمریكای لاتین با در پیش گرفتن سیاست درهای باز اقتصادی در دو دهه اخیر به عنوان یكی از مهمترین قطبهای تولید و صادرات مواداولیه، تولیدات كشاورزی، دامی، معدنی، صنعتی و... تبدیل شده و هرروز بر اهمیت آن افزوده می شود.
در این راستا اشاره به توانمندی های برخی كشورهای منطقه شناخت ما را از منطقه لاتین دوچندان خواهدكرد.
برزیل به عنوان بزرگترین كشور منطقه امروزه به یازدهمین اقتصاد دنیا تبدیل و در بخش صنایع نفت، هواپیماسازی (چهارمین سازنده هواپیماهای مسافربری در دنیا)، تولید فولاد (با ۲۴ میلیون تن تولید سالیانه)، اتومبیل سازی (نخستین تولیدكننده اتومبیل در آمریكای لاتین)، كشاورزی (دومین تولیدكننده گوشت قرمز و مرغ در جهان) است . ونزوئلا به عنوان چهارمین تولیدكننده نفت جهان و با پتانسیل های معدنی و كشاورزی بخش اعظم نفت آمریكای شمالی و منطقه لاتین را تأمین می نماید. شیلی به عنوان دارنده نخستین معادن مس و باثبات ترین كشور منطقه از نظر اقتصادی در دو دهه اخیر توانسته است تولیدات خود خصوصاً محصولات كشاورزی را به دورترین نقاط دنیا صادر و بازارهای مصرف را تسخیر كند. بولیوی دارنده نخستین ذخایر گازی نیمكره غربی بخش اعظم نیازهای گازمصرفی منطقه و آمریكای شمالی را تأمین می كند و به همین ترتیب كشورهای مكزیك، آرژانتین و اروگوئه هریك توانمندیهای خود را در بخش های مختلف دارند. وجود چنین پتانسیل هایی از یك طرف و ظرفیت بالای صادرات و كاهش قدرت جذب بازار منطقه از سوی دیگر موجب شده است بیشتر كشورهای منطقه ضمن حفظ بازارهای سنتی خود یعنی اروپا و آمریكا، برای توسعه صادرات و یافتن بازارهای غیرسنتی به سایر مناطق جهان روی بیاورند كه در این راستا در یك دهه اخیر بازارمصرف كشورهای منطقه خلیج فارس و آسیای میانه و قفقاز مهمترین كانون توجه آنان بوده است. همچنین وجود بلوك های تجاری منطقه ای مانند مركسور (چهارمین بلوك تجاری دنیا)، آلادی، آند و عضویت آنان در سازمان تجارت جهانی بر توسعه همكاری های فرامنطقه ای دنیای لاتین افزوده است.

منبع : روزنامه ایران