زندگی روی طاقچه عادت

سهراب سپهری گفته است : «زندگی چیزی نیست كه سر طاقچه عادت از یاد من و تو برود .»
اما من زندگی های زیادی را دیده ام كه روی طاقچه عادت اسیر غبار روزمرگی و تار عنكبوت های زمان شده اند بی این كه حركت یا تحولی را منتظر باشند فقط خاك می خورند . شاید شما هم كسانی را دیده باشید كه می گویند :
نمی دانم روز و شب چطور می گذرد فقط مثل یك موش در چرخه آن گیر افتاده ام و در گذران این شب و روزهای یك شكل به دنبال یك لقمه نان می دوم .
وجه بدتر آن وقتی است كه این روزمرگی پس از ازدواج رخ داده باشد .
مرتضی می گوید : پیش از ازدواج قصد داشتم در رشته موسیقی تا آنجا كه توان دارم پیش بروم اما بعد از آن دیگر نشد . ازدواج دست و پای مرا بست و دچار تامین معاش شدم .
مهسا می گوید : همیشه با خود می گفتم تا بالاترین نقطه كه بتوانم درس می خوانم اما پس از ازدواج انگار ایده آل هایم عوض شد . به موفقیت های همسرم اكتفا كردم . بچه دار شدن دست و پای مرا بست و دیگر به ادامه تحصیل و پیشرفت فكر نكردم .
ما غیر از افرادی كه زندگی شان را به طاقچه های عادت سپرده اند افراد دیگری را هم می شناسیم ، مردان و زنانی كه با بعضی از آنها هم در همین ضمیمه چاردیواری گفتگو كرده ایم . كسانی كه نه ازدواج نه بچه داشتن برای در جا زدن در زندگی بهانه به دست آنها نداده است و به دستور پیشوایان اسلام همیشه سعی كرده اند امروز و دیروزشان یكسان نباشد و فردایشان بهتر از امروز باشد .
استفان كاوی یكی از همین مردمان موفق است او اعتقاد دارد كه می توان عادت ها را شكست ، ترك كرد و عادت های تازه ای آموخت . اما این فرایندی آنی نیست .
افراد بتدریج «عادت» یا شیوه ای از زندگی را می آموزند كه به طریقی تقویت می شود و از این شیوه نوعی رضایت روانی كسب می كنند وگرنه به آن ادامه نمی دادند .
اما وقتی عمیقا دریابند كه عادتشان سودمند نیست می توانند شروع به تغییر دادن شیوه زندگی خود كنند .
این كار شاید شبیه فرستادن موشك به كره ماه باشد . وقتی اولین بار می خواستند این كار را بكنند متوجه شدند باید با نحوی از قوه عظیم جاذبه زمین جدا شوند .
ما نیز برای جدا شدن از قوه جاذبه عادت باید بهای آن را بپردازیم و این بها مستلزم تعهد و پرداخت هزینه ها است . اما به محض آن می توان آزادی وجدانگیر و بی سابقه ای را تجربه كرد .
اما دنبال راه حل های فوری نباشید . تا وقتی كه فرایندی كه مكرر و روزانه را طی نكنید و آن را در افكار و اعمالتان دنبال نكنید نمی توانید زندگی خود را از روزمرگی نجات دهید و راه حل های تازه ای را تجریه كنید .
در زندگی خود جستجو كنید و ببینید چقدر از نظر زمانی وقت اضافه دارید ؟
چه كارهایی هست كه باید برای خودتان انجام دهید ؟
چه كارهایی هست كه باید برای خانواده انجام دهید و معطل مانده است .
چه كارهایی را باید برای ارتقای شغلی خود انجام دهید .
چه كارهایی هست كه اصلا به شما ارتباطی ندارد ، نباید انجام بدهید و وقت تلف كردن است .
برای خود هدف گذاری كنید . هدفهای كوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت و حالا با استفاده از وقتهای اضافه ای كه برایتان باقی مانده و اهدافی كه دارید طوری برنامه ریزی كنید كه به اهداف خود برسید .
در ابتدا زندگی به شیوه جدید مشكل خواهد بود ولی پس از مدتی با ترك عادت قبلی به این شیوه عادت می كنید و همه چیز بهتر می شود.

منبع : مرکز اطلاع رسانی خانواده شمیم