کوکائین و کراک

● کوکائین و کراک
كوكایین، آلكالوئید اصلی برگ كوكا است كه از برگهای بوته ای به نام (Ergthroxglom Coca) بدست می آید، كه مركز اصلی رویش آن آمریكای جنوبی است. كوكایین به عنوان ماده موثر در سالهای ۶۰- ۱۸۵۹ م. از برگ كوكا مجزا و استحصال شد. كراك را نیز از كوكایین تهیه و در اواخر تابستان و اوایل پاییز سال ۱۹۸۵ م. به بازار شهر نیویورك عرضه كردند. كراك خطرناكترین ماده اعتیاد آوری است كه تا كنون به بازار آمده و به حدی وابستگی آور است كه یك بار مصرف آن، فرد را معتاد می كند. از نظر طبقه بندی فارماكولوژی، محرك سیستم اعصاب مركزی است. كوكایین پودر سفید نرم شفاف كریستالی با طعمی تلخ است كه اغلب با پودر تالك، یا ملین ها یا شكر مخلوط می شود و معمولا به صورت استنشاق، تزریقی، خوراكی یا دود كردن و گاهی هم به طریق پاشیدن روی دستگاه تناسلی مصرف می كنند. دود معمولی آن برای انفیه و استنشاق ۳۰ تا ۱۰۰ میلی گرم است و ۱۰ تا ۲۵ میلی گرم آن برای تزریق استفاده می گردد. كوكایین بی حس كننده موضعی است و به ندرت برای برخی از اعمال جراحی استفاده می شود. نامهای خیابانی آن Coke مخفف كلمه كوكایین (Cocaine)، Candy (شیرینی) ، Nose (بینی) ،Snow (برف) ، Happy (خوشحال، خوشبخت) و Dust (مواد گردی، گرد و خاك) می باشد. استعمال كوكا قرنها است در كشورهای هند، پرو و بولیوی معمول بوده، برگهای رنگ كوكا را برای لذت و خوش بودن می جوند، مردم این كشورها برای قادر شدن به انجام كارهای سخت و جدی و راه رفتن و تحمل گرسنگی و تشنگی از جویدن كوكا یاری می گیرند. تا آنجا كه به تاریخچه كوكا مربوط می شود، این عادت در میان ساكنان كوه های آند رایج بوده است. در تابوت های (Huacas) باستانی پرو، مجسمه های در حال استعمال كوكا كشف شده اند. روشن ترین علامتی كه بر چهره معتادان كوكا دیده می شود فرو رفتگی گونه هاست كه در اثر مكیدن برگ كوكا به وجود می آید.
● اثرات كوتاه مدت:
اثرات كوتاه مدت آن مشابه آمفتامین است ولی با مدت زمان كوتاهتر، احساس افزایش انرژی، چابكی و سرخوشی زیاد می كند، از جمله اثرات آن پس از مصرف عبارت است از: افزایش ضربان قلب، نبض، تنفس، درجه حرارت بدن، فشار خون، گشادگی مردمك چشم، پریدگی رنگ، كاهش اشتها، تعرق شدید، تحریك و هیجان، بی قراری، لرزش به خصوص در دستها، توهمات شدید حسی، عدم هماهنگی حركات، اغتشاش دماغی، گیجی، درد پا، فشار قفسه سینه، تهوع، تیرگی بینایی، تب، اسپاسم عضله، تشنج و مرگ. در حالت قطع ماده نیز افسردگی شدید حادث می شود. ناخالصی كوكایین خیابان اغلب موجب حساسیت و آلرژی شدید می شود كه معمولا با آب ریزش بینی و بی خوابی شدید همراه است. در مسمومیت حاد با كوكایین، فرد مصرف كننده دچار بی قراری و تشویش، هیجان، شوریدگی فكر و اختلال تنفسی می گردد. ضربان، تنفس و فشار خون فرد افزایش می یابد.
● اثرات دراز مدت:
از جمله اثرات بلند مدت آن از دست دادن وزن بدن، یبوست، بی خواب، ضعف جنسی، دپرسیون تنفسی، اشكال در ادرار كردن، تهوع، كم خونی، رنگ پریدگی، تعرق شدید، دردهای شكمی و اسهال، اختلالات در هضم و دستگاه گوارشی، سردرد، لرزش دست ها، لرزش و تشنج، پریدن عضلات و سفتی آنها، هپاتیت، آب ریزش دائمی بینی، ایجاد زخم، آماس و جوشهای پوستی به خصوص اطراف مخاط گوش و بینی، زخم مخاط بینی (در مصرف به صورت انفیه)، اضطراب، بی قراری، تشنج پذیری شدید، سوء ظن، گیجی، اختلالات درك زمان و مكان، رفتار تهاجمی، تحریك پذیری شدید، افسردگی، پرخاشگری، تمایل به خود كشی، توهمات و اختلال در حواس (به خصوص بینایی، شنوایی، و لامسه)، افكار هذیانی، و گاهی اشتهای كاذب و سرانجام ناراحتی جدی دماغی و روانی به نام سایكوز و كوكایین. تحمل و ایجاد وابستگی كوكایین مشابه آمفتامین است وابستگی شدید روانی ایجاد می كند كه این وابستگی در عصاره كوكایین یعنی كراك شدیدتر می باشد.
در آزمایشاتی كه برای تحقیق پیرامون اثر كوكایین بر روی موش و میمون انجام شده، پس از قطع مصرف آن، نشانه های ترك از جمله ضعف شدید، بد خوابی، افسردگی، تحریك پذیری، گرسنگی زیاد دیده شده است. مصرف كننده، كراك را چه به طریق استنشاق یا پاشیدن روی توتون و ماری جوانا و چه از راه كشیدن با پیپ استعمال كند، دیگر نمی تواند از مصرف آن خودداری كند و باید پی در پی آن را استعمال نماید. خیلی سریع جذب ریه گشته و به مغز می رسد و حالت تهاجمی به مصرف كننده دست داده، باعث بزرگ شدن قلب، افزایش فشار خون می شود، به گونه ای شدیدتر از كراك پدیدار می گردد. اصولا فردی كه كراك مصرف می كند، دیگر بر خود تسلط ندارد و گویا خودی خود را گم كرده است.

منبع : کلینیک تخصصی ترک اعتیاد آتیه نو