فوتبال آلمان در تکاپوی اعتبار از دست رفته

فوتبال باشگاه های آلمان زودتر از دیگر لیگ های صاحبنام اروپا به نیم فصل رسید و خواب طولانی زمستانی خود را آغاز كرد. با نگاهی به جدول درمی یابیم وردربرمن و بایرن مونیخ همراه با شالكه و اشتوتگارت نیم فصل دوم را با انگیزه و امید قهرمانی آغاز خواهند كرد.
در پایین جدول ماینتس و هامبورگ برای ماندن، رقابت دشواری با مونشن گلادباخ، كوتبوس، بوخوم و آخن پیش روی خواهند داشت.مسابقات فوتبال باشگاه های آلمان یا همان بوندس لیگا البته شماره یك آن، زودتر از دیگر لیگ های اسم و رسم دار اروپایی به نیمه راه رسید و به خواب طولانی زمستانی فرو رفت.فوتبال آلمان چه در سطح ملی و چه از منظر باشگاهی، در یك دهه گذشته از رده اول اروپا یك گام پایین تر نهاده وبه گونه ای مشهود در قیاس با دوران طلایی خود به ویژه در دهه ۷۰ میلادی نزول كرده است و نمی توان با اسپانیا، ایتالیا، انگلستان و فرانسه در یك كفه قرار داد.
در سطح ملی، جام جهانی ۲۰۰۲ آفتاب لب بام فوتبال آلمان بود و اگر درخشش «كان» نبود بدون تردید میان ۴ تیم مرحله نهایی هم قرار نمی گرفت.در ۴ سال گذشته با وجود پیشرفت محسوسی كه در روند فوتبال آلمان دیده می شود و جام جهانی ،۲۰۰۶ شاهد مثال آن به شمار می آید اما مزایای میزبانی و به ویژه شور و هیجان ملی و سراسری مردم آلمان را باید از جمله دلایل عملكرد خوب شاگردان كلینزمن دانست، در غیر این صورت و با وجود بازیكنانی چون بالاك، لام، پودولسكی، شواین اشتایگر، لمن، كلوزه، اگر بازی ها در كشور دیگری برگزار می شد، چه بسا تیم ملی آلمان از رسیدن به مقام سوم بازمی ماند.
در سطح باشگاهی نیز شرایط بهتر از تیم ملی نیست چرا كه ارتقای كیفی نزد تیم های باشگاهی است كه خون تازه ای را در رگ های تیم ملی تزریق می كند در حالی كه به غیر از یكی دو فصلی كه بایرن مونیخ به رهبری هیتزفلد در اروپا درخشید و به قهرمانی نیز دست یافت یا دوران كوتاهی كه لوركوزن با بالاك در اروپا خوب كار می كرد، باشگاه های آلمانی در دیدارهای اروپایی، عملكردی ماندگار از خود بر جای ننهاده اند.
به عنوان نمونه در همین فصل می بینیم كه در یك هشتم نهایی لیگ قهرمانان تنها بایرن مونیخ حضور دارد و در جام یوفا نیز به غیر از وردربرمن كه از لیگ قهرمانان سقوط كرده، باز هم فقط یك تیم آلمانی در جمع ۳۲ تیم مرحله یك شانزدهم نهایی خودنمایی می كند.از طرف دیگر هنگامی كه از نظر كیفی بازی های باشگاهی آلمان را با سری A ، لالیگا، لیگ برتر و لوشامپیونه مقایسه می كنیم به روشنی پایین بودن سطح را می بینیم.از طرف دیگر در سال های اخیر از بازیكنان برجسته آلمانی كه لیگ های معتبراروپایی برای جذب آنها اظهار علاقه كرده باشند، به تعداد انگشت یك دست دیده نمی شود به گونه ای كه هم اینك به غیر از بالاك و لمن، ستاره آلمانی دیگری به عنوان لژیونر صاحبنام وجود ندارد.
در ارتباط با دلایل وجود چنین شرایطی بیش از هر چیز باید به انقراض نسل طلایی فوتبال آلمان اشاره كرد. در این رهگذر و پس از خداحافظی بازیكنانی چون ماتیوس، سامر دیگر ستاره ای در قد و قامت آنها ظهور نكرده است و حتی بالاك كه در حال حاضر سوپراستار فوتبال آلمان به حساب می آید نه تنها با بزرگان نسل طلایی -بكن باوئر ، مولر و... - بلكه با ۲ بازیكن بزرگی كه از آنها نام برده شد، نیز قابل قیاس نیست.
از سوی دیگر با سرازیر شدن بازیكنان متوسط و ارزان قیمت اروپای شرقی، باشگاه های آلمان ازسرمایه گذاری برای كشف و پرورش استعدادهای تازه و ناب دست كشیدند به گونه ای كه در حال حاضر در تركیب ۱۱ نفره تیم های آلمانی اكثریت را بازیكنان خارجی تشكیل می دهند كه بیشترین سهم را هم درجه دوم و سوم ها در اختیار دارند.
البته ناگفته نماند یكی شدن ۲ آلمان و به تبع آن بروز مشكلات اقتصادی و اجتماعی باعث شد ورزش آلمان متحد به طور عام و فوتبال به طور خاص نیز از پیامدهای منفی آن به دور نماند و در این رهگذر بیشتر باشگاه های آلمانی با كمبود بودجه و امكانات مالی روبرو شدند.گفتنی است پس از گذشت حدود۱۵ سال از اتحاد دو آلمان، اندك اندك نشانه های پیشرفت اقتصادی و از میان رفتن تبعات پیوستن بخش شرقی به خاك اصلی كشور خودنمایی می كند كه به تبع آن، فوتبال آلمان هم، شرایط رشد و ارتقای كیفی خود را بازمی یابد كه در این میان و جدا از هموار شدن مشكلات اقتصادی، فوتبال این كشوربرای ظهور نسل طلایی دیگری، به انتظار نشسته است.
● وردربرمن و بایرن مونیخ در راه قهرمانی
در پایان نیم فصل اول بوندس لیگای یك با نگاهی به جدول از فشردگی رقابت ها برای قهرمانی آگاه می شویم و برخلاف فصل گذشته كه بایرن مونیخ از همان آغاز راه خود را به عنوان مدعی اصلی قهرمانی جدا كرد در حال حاضر وردربرمن، شالكه، بایرن مونیخ و اشتوتگارت توان بالقوه خود را برای قرار گرفتن در قله نشان داده اند كه در این میان شاگردان توماس شائوف از تعادل و هماهنگی بیشتری از منظر تاكتیكی و كسب نتیجه برخوردار بوده اند.
آنها در لیگ قهرمانان هم خوب كار كردند اما در نهایت قدرت برتر چلسی و بارسا اجازه صعود به آنها را نداد. از طرف دیگر ماگات و شاگردانش، نیم فصل پرفراز و نشیب را سپری كردند و در بیشتر بازی ها، هماهنگی تاكتیكی و گروهی به ویژه در میانه زمین را به درستی نمایش ندادند. در واقع جای خالی بالاك در بایرن مونیخ هنوز احساس می شود ضمن اینكه یك فانتزی باز تمام عیار هم در جمع هافبك های بایرن وجود ندارد.شالكه و اشتوتگارت هم براساس تجربه از شخصیت مستحكم و والای قهرمانی دور هستندو امكان اینكه در پایان راه بر مسند قهرمانی بنشینند چندان زیاد نیست و به همین خاطر می توان نسبت به قهرمانی یكی از ۲تیم بایرن مونیخ یا وردربرمن بیشتر از بقیه امیدوار بود.
● روزگار سخت ماینتس و هامبورگ
در انتهای جدول ماینتس و هامبورگ حال و روز بدی دارند و برای گریز از سقوط، نیم فصل بسیار دشواری را در رقابت با مونشن گلادباخ، كوتبوس، بوخوم و آخن پیش روی خواهند داشت.ماینتس ۳ فصل پیش و پس از سال ها به بوندس لیگای یك آمد و با توجه به امكاناتش عملكرد خوبی هم داشت اما اینك با معدل گل ۱۹- و تنها یك پیروزی با ۱۱ امتیاز در رده آخر نشسته است.از طرف دیگر توماس دال وشاگردانش كه فصل گذشته حتی تا كسب قهرمانی هم پیش رفته بودند نه تنها در لیگ قهرمانان كه در لیگ هم با بر جای نهادن نتایج بسیار ضعیف به گونه ای، كارنامه عالی خود را زیر سؤال بردند.به هر حال نیم فصل دوم، در بالا و پایین جدول بوندس لیگا، هیجان و حساسیت تا نقطه جوش بالا خواهد رفت.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی