بازگشت پرشکوه رت باتلر و رابین هود!

تماشای نسخه جدید DVD «برباد رفته» نكات جدیدی از این فیلم كلاسیك و مشهور را بر شما آشكار می گرداند مثلاً شال سبز رنگی كه دور گردن ویویان لی بازیگر زن اول فیلم دیده می شد و به نظر می رسید كه یك شیء عادی و بدرنگ باشد، در نسخه جدید بسیار خوشرنگ و متفاوت جلوه می كند.
شال همان شال است و «لی» سال ها است كه مرده است و طبعاً نمی شد سكانس مربوطه را دوباره با وی و آن شال گرفت. آنچه تغییر یافته، یافتن و ارائه تصاویری شفاف تر و بهتر از سكانس های مختلف فیلم است كه ماهیت و كیفیت حقیقی اشیا و آدم ها را نشان می دهد و از این پس بهتر می توانید كاراكترهای اسكارلت اوهارا (لی) و رت باتلر (كلارك گیبل) را برآورد كنید. در نمونه های قبلی موجود حتی به نظر می رسید كه نوعی «آب رنگ» بر تصاویر زده شده و خبری از رنگ حقیقی نبود و بدتر از همه لایه كدری بود كه بر هر نمای این فیلم طولانی سنگینی می كرد و حالتی مصنوعی را به این اثر فوق العاده سینمایی می بخشید.
در نسخه نو حتی می توانید تعداد دقیق دكمه های كت باتلر بی رحم را ببینید و با قدری دقت «نخ دوخت» و چگونگی نشستن دكمه ها بر روی پارچه كت را نیز مشاهده می كنید. اینها معجزه نیست، اما تفاوت زیادی هم با آن ندارد. شاید از تكنولوژی سال۲۰۰۷ نباید انتظاری كمتر از این داشت. نمونه دیگر فیلم مشهور سال۱۹۳۸ ارول فلین است كه «ماجراهای رابین هود» نام دارد و این بازیگر محبوب در آن، رل قهرمان افسانه ای جنگل های شروود را بازی كرده است. در نسخه آبرنگی قدیمی بیننده خیلی از چیزها را گم می كرد، اما در نمونه D.V.D كه اینك به بازار آمده است، نه فقط رابین هود شفاف تر و به تبع آن قهرمان تر از هر زمانی به نظر می رسد، بلكه سربازان دولتی انگلیس هم كه به نحوی بی نتیجه در پی شكار او هستند، نمایی روشن تر و شفاف تر از همیشه دارند.
با این حال تصور نكنید كه همه تفاوت هایی كه گفتیم فقط محصول انتقال تصاویر برروی نوارهای D.V.D و روند شفاف سازی است كه در این گونه موارد شكل می گیرد. درواقع ابتدا كار شفاف سازی برروی فیلم های جذاب كهن انجام شده و سپس حاصل كار روی D.V.D رفته است. این روند را شركت برادران وارنر با همكاری كمپانی ایول فراهم آورده و طی آن نگاتیوهای آن فیلم ها به طور دیجیتالی و از نو تنظیم و ارائه و به تبع آن شفاف تر و تیزتر شده اند. این درحالی است كه این فیلم ها ابتدا و در درجه اول برروی نوار فیلم های تكنی كالر مثبت و حك شده بودند كه طبعاً در اواخر دهه ۱۹۳۰ فقط درصد كمی از تأثیرپذیری و حساسیت را دربر داشتند.
این روش نوین شفاف سازی را «اولترا رزولوشن» و به عبارتی «ابرشفافیت» نام گذاری كرده اند و به قدری موفق بوده كه كاندیدای جایزه اسكار امسال در بخش های فنی شده و بهتر بگوییم پدیدآورندگان و ارائه دهندگان این سامانه جدید بازآفرینی و حفظ آثار قدیمی، ممكن است بزودی مهم ترین جایزه سینمایی جهان را هم بابت كار خود دریافت دارند. از این طریق تعدادی از فیلم های باارزش قدیمی كه نسخه های قبلی شان از شكل و ریخت افتاده بودند، حیاتی تازه را شروع كرده و به شكل چشمگیری بهتر و روشن تر شده اند.
فیلم های قدیمی باارزشی كه به این ترتیب حیات بهتر و تازه تری را شروع كرده اند، شامل «آواز در باران»، «جویندگان» و «جادوگراز» هم می شوند.
نمونه های قبلی دچار لرزش شده و پریدگی ها و خدشه هایی محسوس داشتند وفاقد كیفیتی بودند كه دوستداران آثار كلاسیك آن را جست وجو می كردند و متأسفانه تا قبل ازروند بازسازی اخیر آن را نمی یافتند.
كریس كوكسون رئیس بخش عملیات فنی كمپانی برادران وارنر می گوید، حین تماشای یك نسخه پرده ای ظاهراً دیجیتالی شده «بربادرفته» بود كه به فكر انجام تغییرات جدید در روند شفاف سازی این گونه فیلم ها افتاد و در این زمینه به فعالیت پرداخت.
او می گوید در همان هنگام متوجه شد كه چطور برخی فریم ها در چارچوب خود جا نیفتاده و تصاویر از گوشه ها بیرون می زنند.
وی متوجه شد كه اگر تصاویر و فریم ها، هریك در چارچوب مربوطه بنشینند و از این بابت مشكلی نداشته باشند، تأثیرگذاری و شفافیت تصاویر بیشتر خواهدشد و گاهی تفاوت ها در این مورد به حد خیره كننده ای می رسید.
كوكسون می گوید: «وقتی روش تكنی كالر سال ها پیش اختراع و اجرا شد، در درجه اول تنها به نیت رنگی كردن فیلم های سینمایی بود و كیفیت برایشان مهم نبود و فقط كفایت می كرد كه رنگ هایی بر تصویرها بنشینند. هر تصویری از درون نگاتیو مربوطه بیرون كشیده می شد و به آن بالاترین رنگ ممكن بخشیده می شد، اما این كه تصوركنید سعی می شد توازن و تعادل لازم هم ضمیمه آن شود، از این خبرها نبود و به همین سبب افراط در عمق و شدت رنگ ها نیز محسوس بود و رنگ به یك سلاح افراطی برای كشاندن تماشاگران به سالن های سینما بدل شده بود ولی نباید در جست وجوی تفكیك رنگ ها می بودید ، زیرا نه آنها درپی آن بودند و نه تكنولوژی آن ایام چنین اجازه ای را می داد. امروز شرایطی متفاوت كم است و می توان آن رنگ ها را از نو تولید و بر پیكر هر فریم حك كرد و كار تفكیك و متمایز ساختن آنها از یكدیگر را هم انجام داد. در اصل این گنج ها (اشاره به فیلم های غنی قدیمی) سال ها موجود و بر قفسه های بایگانی ها نشسته بودند و فقط كسی را می خواستند كه كار نشاندن مجدد رنگ ها را برروی آنها صورت دهد و اینك ما این كار را انجام داده ایم.»
در سال ۲۰۰۱ بود كه شركت بزرگ تایم - وارنر به تملك كمپانی بزرگتر «آمریكا - آن لاین» درآمد و از آن پس روند حفظ و شفاف سازی فیلم های قدیمی وارد مرحله ای جدی تر و مهم تر شد. دو خواهر كه رؤسای بخش «تحقیقات و پیشرفت» شركت ایول بوده اند و كارن و شارون پرل موتر نام دارند، روش تازه ای را دراین خصوص به كار بسته و اجرای آن را میسر ساختند. براساس روش توصیه شده آنان، هر فریم فیلم های رنگی قدیمی از نو درون كادر تصویر مربوطه جاگذاری و در همان زمان رنگ و شدت و سستی آن از نو تنظیم و اجراشده و رنگ های تند و فاقد اعتدال نسخه های قدیمی محو می شود.
براساس این گفته ها برادران وارنر را باید خالق و بانی روش جدید نامید و حق اختراع را برای آنها قایل بود، اما وارنر حاضر شده است این تكنیك ها را با سایر استودیوها تقسیم كند و مشاركت آنها را هم در این طرح امكانپذیر سازد. این چنین است كه پارامونت توانسته است با استفاده از شیوه های كار وارنر به حفظ و شفاف سازی فیلم كلاسیك سال ۱۹۷۴ خود «محله چینی ها» مبادرت ورزد.
به گفته كوكسون با شیوه جدید می توان نگاتیو هر فریم و سكانس را از نو ساخت و تنها به تثبیت و تحكیم آن اكتفا نكرد. وقتی نسخه جدید و شفاف شده «آواز در باران» را به كارگردان آن استنلی دانن نشان دادند، به قدری به نظر او طبیعی و عادی و خوب آمد كه به حاضران گفت كه انگار فیلم وی از آغاز هم چنین بوده است.
او گفت: «به نظرم نمی آید كه این كار بدون اجازه و كنترل من انجام شده باشد و برعكس فكر می كنم كه خودم آن را انجام داده بودم، حال آن كه می دانم انجام نداده ام!»
با این حال كوكسون و همكارانش معتقدند برنده های اصلی این روش و رویكرد، نه آنها، بلكه صنعت سینما و البته تماشاگران فیلم ها هستند. زیرا صاحب و تماشاگر گنج هایی ماندگارتر از گذشته شده اند وفیلم های كلاسیك و تاریخی را دیگر به شكلی لرزان و مخدوش نمی بینند و برعكس به صورت شفاف و جذاب به تماشا خواهندنشست و رنگ ها و نشستن آنها بر هر فریم به شكلی طبیعی خواهدبود. او می گوید: «تصور نكنید كه بهره های این ابتكار فقط به من و یا شركت برادران وارنر رسیده است. بر عكس این صنعتی ماندگار است و هر دست اندركار و عاشق سینما بهره های آن را خواهددید.
حیف بود كه فیلم های كلاسیك و تاریخی به شكل وروال قبلی خود رها می شدند. ما سعی كرده ایم از آن روند جلوگیری و كاری كنیم كه فیلم های باارزش قدیمی و قهرمانان آنها با شفافیت و روشنی هرچه بیشتر به صحنه بازگردند و همه چیز پرشكوه تر شود. آیا این طور نیست؟»

وصال روحانی

منبع : روزنامه ایران