نگاهی دوباره به انتخابات ۲۴ آذر

انتخابات ۲۴ آذر به خوبی و با صلابت بسیار برگزار شد. حضور پرشكوه مردم در این انتخابات و شور و شوق وصف ناشدنی آنان باز هم شگفتی آفرید و چشم ناظران داخلی و خارجی را خیره كرد.
در این میان پیروزی فرهنگ اصولگرایی بر اصلاح طلبی رایج در گفت وگوهای سیاسی پیام های فراوانی داشت كه به برخی از آن ها اشاره می كنیم:
۱) غلبه گفتمان اصولگرایی بر اصلاح طلبی رایج پدیده ای نیست كه به سادگی بتوان از آن گذشت. شكست مهره های كلیدی اصلاح طلبان این امر را آشكار كرد كه اصلاح طلبان دیگر بار باید در مواضع و نگرش های خود بازنگری كنند زیرا دوران سرگرم ساختن مردم به مباحثی نظیر آزادی بیان جامعه مدنی و نفی خشونت تساهل و تسامح و مانند آن سرآمده و حتی رای اولیها نیز به سخن گفتن از این واژه ها دل خوش نمی دارند.
۲) چنان كه بارها در سخنان مقام معظم رهبری آمده است اصلاحات نقطه مقابل اصولگرایی نیست بلكه نقطه مقابل اصلاح طلبی افساد و تباه ساختن است و نیز نقطه مقابل اصولگرایی، ولنگاری است. آنچه گفتیم در معنای حقیقی اصلاح طلبی و اصولگرایی است اما اصلاحاتی كه ریشه امریكایی داشته باشد و در مسیر خواسته های امریكا و انگلیس و اسراییل معنا یابد قطعا مخالف اصولگرایی و به همان معنای افساد است.
آراء این دوره از انتخابات نشان داد كه مردم ایران به هیچ وجه اصلاحات امریكایی را نخواهند پذیرفت و حتی به كسانی كه اصلاحات آنان فقط رنگ و بوی امریكایی بدهد هم اعتماد نخواهند كرد.
۳) برخی از اصلاح طلبان درباره شكست خود در انتخابات ریاست جمهوری بهانه های مختلفی را بیان می كردند. از جمله آن بهانه ها این بود كه فرصت یك هفته ای (بین انتخابات مرحله اول و دوم ریاست جمهوری) فرصت كمی برای توجیه و آگاهی دادن به مردم بود و چنانچه اصلاح طلبان فرصت بیشتری داشتند قطعا با توجیه مردم پیروز معركه می بودند، انتخابات اخیر نشان داد كه اصلاح طلبان حتی اگر فرصت هم داشته باشند نمی توانند پیروز شوند و داشتن فرصت بهانه ای بیش نبوده است.
همچنین است بهانه نظارت استصوابی شورای نگهبان چه این كه بهانه عمده اصلاح طلبان در چند انتخابات گذشته عدم گذشتن از صافی شورای نگهبان بوده است. تجربه انتخابات اخیر نشان داد كه اصلاح طلبان در بین مردم از مقبولیت كمی برخوردارند و انتقاد به نظارت استصوابی بهانه ای بیش نیست: خانه از پای بست ویران است!
۴) برگزاری همزمان دو انتخابات و در برخی حوزه ها سه انتخابات همزمان در آغاز كاری دشوار می نمود و بسیاری از تحلیلگران و آگاهان سیاسی آن را خارج از توان دولت- آن هم دولتی نوپا- می دانستند.
با این همه دولت نوپای عدالت محور به این گمانه زنی ها پایان بخشید و انتخابات همزمان مجلس خبرگان، شوراهای شهر و روستا و مجلس شورای اسلامی (در برخی شهرها) را با اقتدار و صلابت تمام برگزار كرد.
۵) حتی وقایعی مانند واقعه دانشگاه امیركبیر (در روز ۱۶ آذر) هم نتوانست تاثیر منفی در انتخابات بگذارد. بسیاری كوشیدند با به وجود آوردن آن حادثه در آستانه انتخابات دولت را ناكارآمد در امنیت و پاسخگویی به معضلات اجتماعی جلوه دهند و امنیت انتخاباتی را به مخاطره اندازند كه چنین نشد.
۶) برخی از اصلاح طلبان كه ناكامی خود را در چند انتخابات گذشته به وضوح دیده بودند كوشیدند تا در این دوره با تابلویی تازه به صحنه آیند و این تابلوی تازه حزب اعتماد ملی بود. صرف نظر از این كه این حزب تا هم اكنون هنوز برنامه مدون فرهنگی و سیاسی و اقتصادی خاصی ندارد (و این مساله از آرایش كاندیداهای آن در انتخابات گذشته مشخص است) از جمله احزابی است كه در نخستین تجربه انتخاباتی خود با شكست مواجه شد و كاندیداهای این حزب در بسیاری از شهرها رای نیاوردند.
۷) غالب شدن گفتمان اصولگرایی در میان مردم و مسوولان این پیام روشن را برای امریكایی ها داشت كه دیگر توسل به ابزار دیپلماتیك و تهدیدهای بین المللی فایده ای ندارد. از این رو دولت امریكا كوشید تا كار را یكسره كند و قطعنامه شدید اللحن درباره برنامه های هسته ای ایران صادر كند.
امریكایی ها از رای عظیم مردم ایران و نیز جهت گیری اصولی آنان فهمیده بودند كه این ملت در دستیابی به انرژی هسته ای عزم راسخ دارد، دریافته بودند كه مزدوران داخلی آن ها كاری را پیش نبرده اند و شعار مرگ بر امریكا امروز تداعیگر فرهنگ برائت در كشور ایران است. قطعنامه اخیر بر ضد فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران نشانه خشم مقامات امریكایی از انتخابات ۲۴ آذر است.
۸) سخن آخر این كه باران همیشه از میزان آلودگی هوا می كاهد و باعث می شود كه آسمان و دشت و باغ بهتر بدرخشند و مظاهر مختلف طبیعت چشم نوازتر شود. انتخابات هم بارانی است كه حقایق را بهتر می نمایاند و به كشور جان تازه ای می بخشد. از این رو در این روزها كه شاهد باران در طبیعت هستیم در عرصه سیاسی نیز باید گفت: باران خوبی آمد! خدا را شكر!

منبع : روزنامه جوان