ملاقات امام حسین (ع)با ابو محمد واقدی وزرارهٔ بن خلج

((لولا تقارب الاشیا وحبوط الا جر لقاتلتهم بهؤلا ولكن اعلم یقینا ان هناك م صرع اصحابی لا ینجو منهم الا ولدی علی )). در مسیر حركت سیدالشهدا(ع) از مكه به سمت عراق , دو نفر به نامهای ((ابومحمد واقدی وزرارهٔ بن خلج )) با حضرت برخورد كردند وبعد از سؤال از مقصدامام (ع) عرض كردند كه : ((دلهای مردم با شماست , ولی شمشیرهارا به روی شماكشیده اند)). ایـنجا بود كه حضرت با دست به آسمان اشاره كردند: ((ففتحت ابواب السماونزلت الملا ئكهٔ عددا لا یحصیهم الا اللّه عزوجل )).
((درب هـای آسـمـان بـاز شـد وآنـقدر فرشته به زمین فرود آمدند كه تعداد آنان راكسی جز ذات پروردگار نمی داند)). آنـگاه فرمود: ((اگر نبود كه امور باید نزدیك هم باشند ( وبا هم سنخیت داشته باشند) واینكه اجر وپاداش از بین می رفت , به وسیله این ملائكه با این مردم می جنگیدم ولكن یقینا می دانم كه آنجا ( كـربـلا) مـقـتـل ومـصـرع یـارانـم مـی بـاشـد وهـمه كشته می شوند مگر زین العابدین علی بن الحسین ))[۱] .
این جریان , یكی از معجزات حضرت است كه هم فرشته را ببیند وهم آنان رابرای دیگران نشان بدهد واستبعادی هم ندارد, زیرا قرآن مجید می فرماید ملك به صورت انسان برای حضرت مریم متمثل شد: (فتمثل لها بشرا سویا)[۲] . یـا در بـنی قریظه وحنین , ((حارثهٔ بن نعمان )) جبرئیل را به صورت ((دحیه كلبی ))مشاهده كرد كه در حال صحبت كردن با پیامبر(ص ) بود, جبرئیل عرض كرد: ((اگرحارثه به ما سلام می كرد, پاسخ اورا می دادیم )). بعد رسول خدا(ص ) به حارثه فرمود: ((او دحیه نبود, بلكه جبرئیل بود))[۳] .
● سلونی قبل ان تفقدونی
روزی امـیـرالمؤمنین (ع) در منبر فرمود: ((سلونی قبل ان تفقدونی )), شخصی برخاست وگفت : ((این جبرئیل فی هذا الوقت ؟
جبرئیل الان كجاست ))؟
حضرت نگاهی به بالا وپایین وراست وچپ انداخت وبعد فرمود: ((خودت جبرئیل هستی كه ناگاه از نظرها پنهان شد))[۴] .
چرا امام حسین (ع) از ملائكه استمداد نكرد؟
روش انـبـیـا واولیا این بوده است كه اموررا از طرق معمولی وطبیعی پیش ببرندوبه همین دلیل , گـاهـی پـیـروز مـی شـدنـد وگـاهی شكست می خوردند, گاهی می كشتندوگاهی هم كشته می شدند. در دو سوره آل عمرآن , آیه ۱۲۴ وانفال , آیه ۹ داستان نزول ملائكه در جنگ بدر آمده , ولی نه برای جـنـگیدن بلكه صرفا برای اطمینان وقوت قلب سربازان اسلام بوده است : (وما جعله اللّه الا بشری لكم ولتطمئن به قلوبكم ).
و اصـولا اگر در بعضی آیات , سه هزار فرشته ودر بعضی دیگر, پنج هزار فرشته بیان شد, همه برای تقویت روحیه سپاهیان اسلام بوده والا یك فرشته برای انهدام یك شهر وكشور كافی است , چنانچه جبرئیل (ع) قوم لوطرا با یك پر خود, هلاك كرد[۵] . و اگـر بـنا باشد ملائكه مستقیما وارد صحنه جنگ شوند ودشمنان توحیدرانابود كنند, دیگر چه فـضیلتی برای جنگجویان باقی می ماند؟
آن وقت این همه آیات وروایات , در فضیلت جهاد وشهید وصـبـر, بـرای عـملی می شود كه ملائكه انجام داده اند, چنانچه سیدالشهدا(ع) می فرماید: ((اگر خـواسـتـه بـاشـم , از طریق ملائكه كمك می گیرم , ولی اولا اینان از سنخ بشر نیستند وثانیا اجر وپاداش ضایع می گردد)). امام صادق (ع) می فرماید: ((لما كان من امر الحسین (ع) ما كان , ضجت الملائكهٔ الی اللّه بالبكا وقالت یارب هذا الحسین صفی ك وابن نبیك , قال : فاقام اللّه ظل القائم (ع) وقال بهذا انتقم لهذا))[۶] . ((وقـتـی مـصـیـبت حسین (ع) واقع می شد, ملائكه ضجه وناله كردند وعرض كردند: بارالها این حـسـیـن (ع) بـرگـزیـده وفرزند پیامبر تواست اینجا خداوند سایه حضرت حجت (ع)را نشان داد وگفت : به وسیله این امام , انتقام خون حسین رامی گیرم )).
● مسخ انسانی به صورت سگ .
امام باقر(ع) می فرماید: هنگامی كه امیرالمؤمنین (ع) آماده حركت به طرف صفین می شد, دو نفر بـرای مـخـاصمه وحل نزاع , خدمت حضرت شرفیاب شدند,یكی از آن دو نفر برای اثبات حقانیت خـود, زودتر شروع به سخن گفتن نمود وزیادهم سخن می گفت , حضرت عصبانی شد وفرمود: ((اخـسا كلمه ای كه در مورد سگ استعمال می شود)) بلا فاصله سر این شخص به صورت سگ در آمـد ومـوجـب بهت وتعجب حاضرین گردید شخص مسخ شده شروع كرد به التماس كردن كه یا علی ! مرابه صورت اول باز گردان . حضرت جمله ای را به زیر زبان گفت ونگاهی به او كرد كه صورت او به حال اول بازگشت . بعضی از اصحاب عرض كردند: شما كه چنین قدرتی دارید, چرا از این قدرت علیه معاویه استفاده نمی كنید واین همه زحمت تجهیز نیرو ونفرات ومسافرت را به خود می دهید؟
امـام (ع) فرمود: اگر بخواهم می توانم با همین پا با بودن بیابانها وكوهها به سینه معاویه بزنم واورا سرنگون بسازم ومی توانم خدای تعالی را قسم بدهم كه قبل ازبرخاستن از این مجلس ودر كمتر از یك چشم بر هم زدن , این كار انجام شود, اما طبق آیه شریفه ما مطیع پروردگار هستیم ودر امور بر او سبقت نمی گیریم : ((عباد مكرمون لا یسبقونه بالقول وهم بامره یعملون ))[۷] .

پی‌نوشتها:
۱) ملهوف , ۲۶.
۲) مریم /۱۶.
۳) مغازی , واقدی , ۴۹۹ ـ ۹۰۱.
۴) سلونی قبل ان تفقدونی , ۱/۲۵۴.
۵)مجمع البیان , ۴/۵۲۵.
۶) ملهوف , ۵۳.
۷) بحار, ۳۳/۲۸۰.

منبع : بلاغ