آینده سیاسی «بلر» در گرو تحولات خاورمیانه

شدت گرفتن بحران در خاورمیانه علاوه بر تداوم و افزایش مشكلات منطقه ای، بر وضعیت دولتهای غربی درگیر در این مساله بخصوص بریتانیا به عنوان متحد اصلی دولت آمریكا تاثیر گذارده است. در این میان «تونی بلر» نخست وزیر انگلیس به عنوان نزدیكترین سیاستمدار اروپایی به خط مشی نومحافظه كاران حاكم بر واشنگتن، بیش از هر دولتمرد دیگری سرنوشت سیاسی خود را با رویكردهای «جورج بوش» رئیس جمهوری آمریكا گره زده است. به گزارش ایرنا با نزدیك شدن همایش سالانه حزب حاكم كارگر در شهر منچستر و همزمانی آن با اوج گیری بحران ناشی از تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان، بار دیگر مساله ضرورت استعفا یا بركناری بلر از رهبری این حزب و نخست وزیری بریتانیا، توسط شمار قابل توجهی از اعضای این حزب مطرح شده است. روند كاهش محبوبیت بلر كه از زمان جنگ عراق در مارس ۲۰۰۳و بی اعتنایی بلر به افكار عمومی كشورش و جامعه جهانی از یك سو و نیز همراهی بی قید و شرط با سیاستهای رئیس جمهوری آمریكا آغاز شده بود، در هفته های اخیر با حمایت آشكار و نهان نخست وزیر انگلیس از رژیم صهیونیستی در حمله و تجاوز به لبنان شدت گرفته است. به عقیده بسیاری از كارشناسان مسایل بریتانیا، سال ۲۰۰۶اگرچه دهمین سال حكومت حزب كارگر و نخست وزیری بلر محسوب می شود، تاكنون بدترین سال این حزب از نظر جلب اذهان و قلوب افكار عمومی این كشور بوده است.
صرف نظر از عدم توفیق نسبی بلر در زمینه های مختلف داخلی از قبیل اصلاح نظام آموزش و پرورش و بهداشت، نوسازی سامانه فناوری نظامی هسته ای، ناكامی در انتخابات داخلی و زنجیره ای از رسواییهای كل دولت و برخی از اعضای كابینه، ادامه ناامنی و تروریسم در افغانستان و عراق نیز دولت بریتانیا را تا حد زیادی ناكارآمد نشان داده است. مساله فروش القاب و جایگاه مجلس لردها كه برای نخستین بار در ۸۶سال اخیر منجر به ورود پلیس به صحنه و بازجویی از مشاوران دولت و بازداشت موقت یكی از آنان منجر شد، اگرچه به مرحله بازداشت قطعی و تفهیم اتهام نرسید، ولی تا همین مرحله نیز ضربه مهلكی به اعتبار سیاسی حزب كارگر و رهبری آن زده است.
با وجود تمام این مشكلات، هم اكنون مساله لبنان به یك عراق جدید برای بلر تبدیل شده است. اگر در سال ۲۰۰۳و هنگامه اشغال عراق دولت بلر توانست به مدد توفیقهای داخلی، ضعف منتقدان درون حزبی و رقیبان خود در دیگر احزاب از مهلكه جان سالم به در برد، شرایط كنونی شباهت كمتری با وضع سه سال و نیم پیش دارد. هم اكنون مخالفان و منتقدان بلر در درون حزب كارگر قوت گرفته و احزاب رقیب محافظه كار و لیبرال دموكرات نیز با تغییر دبیران كل خود بشدت نسبت به آینده و انتخابات سراسری بعدی امیدوارند. هفته گذشته حدود ۱۰۰نماینده مجلس عوام كه مخالف سیاستهای بلر هستند با ارایه نامه ای رسمی به «جك استراو» رهبر اكثریت حاكم در پارلمان خواستار نظارت و بازنگری در سیاستهای راهبردی دولت بلر شدند.
این گروه كه رهبری آن را «كلر شورت» وزیر سابق توسعه بین المللی و متحد پیشن بلر و «جان تریكت» برعهده دارند، از بلر خواسته اند با فراخواندن پارلمان و پایان دادن زودهنگام به تعطیلات تابستانی، مجلس عوام را در جریان جزییات سیاستهای خاورمیانه ای خود بگذارد. «جوآن رداك» نماینده پارلمان و یكی از یاران نزدیك سابق بلر در اظهار نظری صریح در این باره اعلام كرد: «هیچ یك از اعضای حزب كارگر در پارلمان را نمی شناسم كه با راهبرد بلر در خاورمیانه موافق باشد.» «آن كلوید» دیگر نماینده نزدیك به بلر و نماینده ویژه وی در مساله حقوق بشر در عراق معتقد است كه اكثر نمایندگان عضو حزب كارگر برخلاف مواضع دولت بلر منتقد رژیم صهیونیستی و خواستار آتش بس فوری بین لبنان و اسراییل هستند. درشرایطی كه نخست وزیر انگلیس باخانواده اش تعطیلات را در منطقه تفریحی باربادوس به سر می برد و «مارگارت بكت» نیز با خانواده اش به جنوب فرانسه سفر كرده، زمام اختیار روزانه دولت بریتانیا عملا به دست «جان پرسكات» معاون نخست وزیر افتاده كه به دلایل مختلف از نظر افكار عمومی بسیار نامحبوب است. وی ضمن احتمال بركناری كامل در آینده نزدیك، قبلا نیز بخشی از اختیارات خود را به «روث كلی» دیگر وزیر كابینه داده است. از این نظر همایش ماه سپتامبر حزب كارگر نقشی بسیار تعیین كننده در سرنوشت بلر و بلرگرایان در این حزب خواهد داشت.
برگزاری این همایش سالانه نشان خواهد داد كه آیا بلر آن گونه كه خود می خواهد از این مهلكه نیز جان سالم به در برده و دست كم یك سال دیگر نیز در مسند قدرت باقی خواهد ماند یا توفان تحولات خاورمیانه نهایتا نخست وزیر بریتانیا را نیز با خود خواهد برد؟

منبع : روزنامه ابرار