سینما به ثبات مدیریت نیاز دارد

عملكرد سالانه جشنواره فیلم می‌تواند به نوعی نمایانگر نگاه دولت به سینما باشد.
البته سینمای ما به كلی وابسته به حمایت‌های دولتی است و طبعاً دولت با حمایت یا قطع حمایت از آثار سینمایی می‌تواند اعمال سلیقه كند. از سوی دیگر سینمای آرمانی و ایده‌آل با وابستگی تام و تمام هنر سینما به دولت محقق نخواهد شد. سینما هنر است و هنر با استقلال مادی و معنوی هنرمند به اعتلا می‌رسد. به نظر می‌رسد هرگاه دست هنرمندان بازتر گذاشته شده، نتیجه كار قابل قبول‌تر از آب درآمده است. امسال دست‌اندركاران جشنواره بحث سینمای ملی را مطرح كرده‌اند كه می‌تواند در جهت دادن سینما تا حدودی موثر باشد. این موضوع می‌تواند تذكر و یادآوری به فیلمسازان برای توجه بیشتر به عناصر و مولفه‌های ملی محسوب شود. گرچه معتقدم باید در حد پیشنهاد باقی بماند و دست فیلمسازان را نبندد.
ضمن آنكه تا زمانی كه ابعاد این نوع سینما مشخص نشود خیلی نمی‌توان به قضاوت‌ها و ارزیابی‌ها تكیه كرد. شاید نیاز باشد در طول سال بدون شتاب و سر فرصت، معیارها با نظرات كارشناسی تبیین شود تا وقتی درباره سینمای ملی سخن می‌گوییم، همه چیز شفاف‌تر باشد.
جشنواره فیلم فجر نیز همانند تمامی پدیده‌های دیگر در كشور، تابع شرایط سیاسی است. سیاست‌های فرهنگی با تحولات سیاسی تغییر می‌كند و این اتفاق روی روند هنر سینما در ایران تاثیرگذار است. تجربه نشان داده هرگاه ثبات در مدیریت سینمای ایران وجود داشته نتایج ثمربخشی پدید آمده است. سینما مدیر می‌خواهد ولی بیش از آن به ثبات مدیریت نیازمند است.
جشنواره فیلم فجر برای خود آیین‌نامه و قواعدی دارد، بر این اساس شكل نمایش فیلم‌ها در جشنواره تعیین می‌شود. اما جشنواره فیلم فجر باید ویترین سالانه سینمای ایران باشد و «دهه فجر» بهانه‌ای است برای جشن بزرگ سینمایی. همین. محدودیت‌های دست‌وپاگیر اگر از جشنواره حذف شود جشنواره فجر رونق بیشتری خواهد یافت.
یكی از مهم‌ترین ویژگی‌های جشنواره عرضه مجموعه آثار یك‌سال سینمای ایران است. فیلم‌های جشنواره را تا حد امكان می‌بینم. سعی می‌كنم فیلم مهمی از قلم نیفتد. در طول سال هم به سینما می‌روم و معمولاً فیلم‌های برجسته را دوباره می‌بینم و فیلم‌هایی را كه در جشنواره از قلم افتاده را. البته فیلم‌هایی كه به جشنواره نرسیده‌اند و در طول سال برای نخستین‌بار به نمایش درمی‌آیند را هم می‌بینم. متاسفانه سینمایی كه بتواند جوابگوی نیاز علاقه‌مندان سینما به دیدن فیلم‌های روز سینمای جهان باشد نمی‌شناسم به همین خاطر این فیلم‌ها را در خانه تماشا می‌كنم. امسال فیلم‌های مستند بلند جشنواره اغواكننده است. چند مستندساز قدیمی در بخش مستند، فیلم دارند. در بخش اصلی هم حضور چند فیلمساز جوان خوشفكر و چند فیلمساز پرسابقه، كنجكاو‌ برانگیز است. سعی می‌كنم اگر در سینمای مطبوعات مثل هر سال در نمایش فیلم‌های بخش بین‌المللی خست به خرج ندهند، بخش بین‌الملل را هم تعقیب كنم. حضور چند فیلم مهم خارجی در جشنواره قابل توجه است. حضور فیلم اولی‌ها هم در جشنواره اتفاقی است كه امیدوارم به نفع سینمای ایران باشد. نام‌های این بخش احتمال ظهور یك نسل مستعد را بیشتر می‌كند.

كیوان كثیریان

منبع : روزنامه تهران امروز