تا دیر نشده برای فرزندتان وقت بگذارید

«برای فرزندتان وقت بگذارید.» حتماً تاكنون این عبارت را شنیده اید. این عبارت روشی است كه به والدین نشان می دهد مقدار زمانی كه با فرزندانشان صرف می كنند، مهم نیست، بلكه مهم چگونگی گذران وقت با اوست.
به نظر می رسد كه چكیده این پیغام خیلی خوب است، اما همواره درباره این كه چه چیزی جایگزین وقت گذاشتن برای فرزند می شود، سردرگمی هایی وجود دارد. بسیاری از پدر و مادرها متوجه نمی شوند وقت گذاشتن برای فرزند یعنی چه.
به اشتباه فكر می كنند برخی فعالیت ها جزو وقت گذاشتن برای او به شمار می آیند و بعضی دیگر نه. بیشتر پدر و مادرها بر این باورند كه چنین فعالیت هایی سبب رشد فرزندشان می شود، مثلاً بازی كردن با یك اسباب بازی آموزشی یا چیز جدیدی به او یاد دادن.
بنابراین هر وقت احساس گناه كنند كه زمان كافی به فرزندشان اختصاص نداده اند یكی از این كارها را انتخاب و شروع به كار می كنند و این كه فرزندشان به آن علاقه داشته باشد یا نه شاید اصلاً مهم نیست. پنداری كه «امروز مدتی را با فرزندم گذراندم»، یكی از اقلام فهرست كارهایی است كه باید طی روز انجام دهند و اگر می خواهند هر چه زودتر آن را تمام كنند آن را از فهرست خط بزنند و به سراغ كار بعدی بروند.
اما گذران وقت با فرزند به معنای تبدیل هر رابطه ای به درسی درباره یك چیز نیست. برای بچه ها و همین طور والدین لازم است كه برخی اوقات فقط با هم خوش بگذرانند. شما والدین بچه هایتان هستید نه معلم سرخانه آن ها. گذران وقت تقریباً هیچ ربطی به آنچه وقتی شما و فرزندتان با هم هستید و یا انجام می دهید، ندارد. گذران وقت یعنی چگونه آن كار را انجام می دهید. گذران وقت از روی حالت ذهنی شما تعریف می شود نه از روی مجموعه فعالیت هایی كه انجام می دهید. گذران وقت هنگامی است كه شما واقعاً و به تمامی با فرزندتان سرگرم می شوید. اكنون پرسش این است: «وقتی با فرزندتان هستید آیا واقعاً آن جا حضور دارید یا بیشتر ذهنتان جای دیگر است؟ چنانچه پاسختان این است كه معمولاً ذهنتان جای دیگری سیر می كند با فرزندتان وقت نمی گذرانید!
موقعیت های فراوانی هست كه انتخابی ندارید جز این كه بدون درگیری كامل ذهنتان كودك را تربیت كنید. وقتی دارید كار دیگری می كنید كه باید انجام شود، مانند شام پختن، كارهای بانكی، كارهایی كه از اداره به خانه آورده اید، تعمیر شیر آبی كه چكه می كند یا كارهای خواهر یا برادر كوچك ترش، نمی توانید توجه كامل و هوشیار خود را به كودك معطوف كنید. خیلی طبیعی و كاملاً درست است كه وقتی با فرزندتان در چنین شرایطی قرار می گیرید توجهتان را بین فرزند و كاری كه انجام می دهید تقسیم كنید، اما اگر رابطه با فرزندتان همواره در همین وضعیت باشد بدون تعارف شما پدر و مادر خوبی نیستید.
حتماً باید زمان هایی را با فرزندتان بگذرانید كه واقعاً بر همان كاری كه مشتركاً در حال انجامش هستید تمركز كنید نه این كه پدری و مادری كردن در حق او را همراه با فعالیت دیگر نظیر روزنامه خواندن یا تماشای تلویزیون همراه كنید.
زمانی برای فعالیت ها بگذارید كه شما و فرزندتان در آن فرصت رابطه برقرار كردن را با هم به دست آورید. این كه چطور این كار را انجام دهید بسته به سن فرزندتان و چیزهای خوشایند و ناخوشایند او فرق می كند، اما در هر سنی حتماً می توانید مواردی پیدا كنید كه فرزندتان از انجام آن و یا همراهی با شما لذت ببرد. تاكید می شود باز خود فعالیت نیست كه اهمیت دارد این شما هستید كه باید اشتیاق خود را نشان بدهید.
مثلاً برای یك شب خاص یا گردش دسته جمعی آخر هفته برنامه ریزی كنید به طوری كه فرزندتان كانون توجه آن باشد. خیلی خوب است وقتی كه برای كار یا خرید بیرون می روید فرزندتان را همراه با خودتان ببرید، اما به خاطر داشته باشید كه در این مواقع نمی توانید تمام توجه تان را به او بدهید. هنگامی كه در سوپر ماركت در پی خرید مایحتاج هستید بعید به نظر می رسد كه وقت تان را با فرزندتان بگذرانید. گر چه می توانید این كارها را آهسته تر انجام دهید و آن را با گشت و گذار همراه كنید، اما این همان كاری نیست كه قرار است او در اولویت توجه آن فعالیت قرار گیرد.
هنگامی كه برای او كتاب می خوانید كه هر روز باید این كار را بكنید كمی شور و شوق و احساس به آن بیفزایید. به خاطر داشته باشید كودكان از كتاب خواندن شما ولو برای صدمین بار هم كه باشد، لذت می برند.
وقتی با فرزندتان به كاری مشغول می شوید كاملاً درگیر آن شوید چه خانه سازی با اسباب بازی باشد چه پختن كیك و چه پیاده روی در جنگل. یقین داشته باشید كه او متوجه تفاوت بین زمانی كه صادقانه و واقعاً با او همراه می شوید با وقتی كه فقط دنبال او راه می افتید می شود. هنگامی كه با فرزندتان وقت می گذرانید توجه تان را روی كاری كه دقیقاً همان موقع انجام می دهید متمركز كنید نه به كارهایی كه هنوز انجام نداده اید یا كارهایی كه باید بكنید. همان طور كه جسماً حضور دارید به طور ذهنی هم حضور داشته باشید.
به ویژه هنگامی كه فرزند نوجوانتان راجع به موضوعی با شما حرف می زند، كاملاً دقت كنید به هیچ روی وانمود به علاقه مندی نكنید. وقتی قرار است سوالی بپرسید حتماً پرسش هایتان واقعی باشد نه سطحی زیرا با سوالات سطحی صرفاً پاسخ های سطحی خواهید شنید.
چقدر وقت گذراندن با فرزند كافی است؟ واقعاً هیچ دقیقه یا ساعت جادویی را نمی توان مشخص كرد. فقط به یاد داشته باشید هر چه بیشتر با فرزندتان وقت بگذرانید بیشتر به نفع اوست. كاری كنید كه بخشی از وقتی كه با فرزندتان می گذرانید، كاملاً متعلق به او و فقط خود وی باشد، گذران وقت با فرزند یعنی این!

مهری موسی وند

منبع : روزنامه جوان