نیایش راه رسیدن به خدا

اضطراب و نگرانی یاس و ناامیدی غم و اندوه و خشم و عصبانیت احساس های ناخوشایندی هستند كه بسیاری از افراد در لحظات سخت و بحرانی دچار آن می شوند.شاید تو نیز در
لحظات بحرانی و سرنوشت ساز زندگی مثل دوران های خاص دچار این احساسات شده باشی احساساتی كه انسان را در جزیره غربت و تنهایی اسیر و بازدهی و كارایی را كم كرده اند.احساساتی كه حتی اجازه تفكر و تامل نمی دهند و هر لحظه با كلامی و طعنه ای بی قرارت می سازند گاه یاس به سراغت می آید و شكست تو را حتمی می داند لحظه ای دیگر غم به سراغت می آید و تو را بد بخت ترین و تنهاترین فرد روی زمین معرفی می كند كه فرسنگها با خوشبختی فاصله داری زمانی خشم به نو می گوید كه چرا باید بعضی ها بهترین شدایط را داشته باشند و تو از حداقل ها نیز برخوردار نباشی .تو می مانی كه چگونه از چنگال این احساس های نا خوشانید رهایی یابی؟راستی آیا راهی هست؟آیا می توان درلحظات بحرانی زندگی به ساحل آرامش رسید؟
● دعا پلی به سوی آرامش و امنیت
الكسین كارل پزشك و جراح و فیزیولوژیست وزیست شناس مشهور قرن بیستم فرانسه و برنده جایزه نوبل ۱۹۱۲می گوید:نیایش و تفرع و ناله و طلب یاری و استعانت و گاهی یك حالت كشف و شهود روشن و آرام درونی و مستمر و دورتر از اقلیم همه محسوسات است.به عبارت دیگر می توان گفت كه نیایش پرواز روح به سوی خدا یا حالت پرستش عاشقانه نسبت به آن جدایی است كه معچزه حیات از او سرزده است و بالاخره نیایش نمودار كوشش انسان است برای ازتباط با آن وجود نامرئی آفریدگار عقل كل و قدرت مطلق وخیر مطلق و منچی هر یك از ما .
این سیر روحانی انسان به سوی پروردگار دارای فواید بسیار و غیر قابل انكار و از همین رو در تمامی ادیان بر آن تاكید شده است چرا كه از یك سو فرد نیایش كننده به ویژه اگر با شور و حرارت دعا كند بسیاری از اوقات به هدف و مقصودش نامل می شود و از سوی دیگر نفس این عمل دارای ارزش و اعتبار خاصی است و به انسان ارامش و امنیتی پایدار هدیه می دهد و رفته رفته باعث صلح درونی و هماهنگی و سازش خوش فعالیت های عصبی را اخلاقی می شود و بزرگترین ظرفیت عمل در برابر محرومیت اتهام و اندوه و بیماری و و درد را به انسان می دهد.
البته به گقته كارل آرامش ناشی از نیایش همجون مرفین نیست بلكه دعا در عین حال كه آرامش را پدید می آورد به طور كامل و صحیحی در فعالیت های مغزی انسان نوعی شكفنگی و انبساط باطنی و گاه قهرمانی و دلاوری را تحریك می كند.
به همین دلیل امروزه در برخی از دانشگاه های مشهور و معتبر جهان دانشجویان هر روز صبح قبل از ورود به كلاس درس نیایش می كنند موفق تراز دانشجویانی هستند كه در طی شبانه روز وقتی را به این عمل روحانی اختصاص نمی دهند.حتبی برخی از تیم های ورزشی متوجه شده اند كه در صورت نیایش صحبگاهی كیفیت كار آنها بالاتر رفته و هماهنگی تیمی و موفقیت بیشتری نصیب آنها می شود. همچنین در بسیاری از بیمارستان های بزرگ و سازمان های طبی جهان مثل سازمان طبی "لورد"نمونه هایی به ثبت رسیده كه بعضی از بیماران به یاری دعا نیایش به طور آنی از دردهایی چون سرطان و عفونت كلیه و زخمهای مزمن و سل ریوی شفا یافته اندوحتی جراحات و صدمات جسمی و آناتومیك آنها از بین رفته است.
"دیل كارنگی" روانشناس مشهور آمریكایی می گوید :ایمان مذهبی به طور قطع عالیترین وسیله معالچه غم و نگرانی است.یا كسی كه پای بند مذهبی باشذ هرگز رنگ امراض عصبی را نخواهد دید.نیایش به معنای پذیرفتن ضعف و تنبلی و سستی نیست و دعا جای عمل را نمی گیرد و شخص را بی نیاز از آن نمی كند بلكه انسان باید تمامی تلاش خود را كرده وشرایط استجابت دعا را فراهم آورد .
سپس از خدا بخواهد كه برای گام برداشتن و و رسیدن به هدف او را یاری دهد.همچنین خداوند بر اساس حكمت خویش برخی از دعاها را هر چند كه خیر باشد سریع اجابت نمی كند یا حتی اجابت آنها را مصلحت نمی دانداما نفس دعا كردن برای نیایش گرعامل خیروآرامش و تقویت ایمان و نیروی اراده می شود به ویژه اگر انسان در هنگام دعا نیتش این باشد كه خدیا من از تو طلب می كنم ولی به تصمیم تو تسلیم و به آنچه مقدر كرده ای راضی هستم.این آرزوهاكه به صورت دعا به زبان می آید و برآورده نمی شود در سلسله اعصاب ودر مغز و در قلب در آنچه شخصیت تشكیل می دهد و وجود خارجی دارد جایگزین می گردد.هر قدر آن آرزوها شدیدو حركتمان از نرسیدن به آن تندترو تیزتر باشد اثر یادگیری كه در ضمیر ناخودآگاه به جا خواهد گذاشت محكم تر و نیرومندتر بود.
این منبغ انرژی در حیات شخص و در فعالیت های بعدی او منشاءاثر بوده و می تواند فرصت و موقعیت بروز و ظهور اعمالی را پیدا نماید و هم در نسل و فرزندان و هم خود شخص در رستاخیز موثر واقع شود.اگر با تمام وجود برای خیر دنیا و آخرت خود و دیگران نیایش كنیم اجازه می دهیم كه احساس پاك نیایش در قلب و روح ما وارد شده ومارا از خود خواهی و دروغ و تكبر و ریا دور سازد.در عین حال اگر انتظار نداشته باشیم كه آنچه به كوشش میسر می شود خداوند به دعا عطا كند بدون شك دعا همچون خورشیدی درخشان سایه های ترس و اضطراب و غم و یاس و خشم رااز دل و جان ما پاك می كندوبه ما اجازه می دهد تا با آرامش و خاطری آرام و آسوده تمامی افكار و نیروهای مثبت خود را جمع كرده و هنگام مواجه شدن با مشكلات و سختی ها بهترین راه را پیدا و بیشترین بازدهی را داشته باشد.

منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان