پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

هیزم‌های نسوز انتخابات آمریکا


هیزم‌های نسوز انتخابات آمریکا
کارشناسان امور انتخاباتی ایالات متحده از حضور نامزدهای متعدد در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸ نگران هستند و به هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات هشدار داده اند که حضور نامزدهای متعدد در این انتخابات می تواند به شکست این احزاب و حذف افراد لایق منجر شود.
مسابقه کسب مقام ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا هرگز تا این اندازه زود هنگام آغاز نشده بود و این در حالی است که مردم و دولت این کشور هنوز در شوک ناشی از انتخابات مجلس سنا در اواخر سال ۲۰۰۶ میلادی بسر می برند. در یکی دو هفته اخیر هر یک از اعضای مهم احزاب دموکرات و جمهوریخواه که فکر می کردند شانس پیروزی در انتخابات را دارند نام خود را به عنوان کاندید مقام ریاست جمهوری آمریکا به ثبت رسانده اند.
در این میان، رسانه های ایالات متحده و اروپا سعی دارند بیشتر به موضوعات مربوط به نامزدهای شاخص سیاسی بپردازند. در حال حاضر این سیاستمداران شاخص در حزب دموکرات عبارتند از «هیلاری کلینتون»، «باراک اوباما» و «جان ادوارد» و شاخص ترین نامزدهای حزب جمهوری خواه عبارتند از «جان مک کین»، «رودی جولیانی»، «مایک هاکابی» و یکی دو نفر دیگر از فهرست نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری. این طور برمی آید که اعضای هر دو حزب اصلی آمریکا حتی صبر نکرده اند که پس از برگزاری انتخابات میان دوره ای نفسی تازه کنند. این تازه اول ماجراست زیرا افراد بسیاری سعی دارند نام خود را به این فهرست اضافه کنند.
«تام ویلساک» یکی از فعالان دموکرات که در دو دوره به عنوان فرماندار ایالت مرکزی آیووا انتخابات شده بود از جمله نخستین کسانی بود که آمادگی خود را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد. از دید بسیاری تحلیلگران امور سیاسی وی فردی شایسته و خوش رفتار است. ولی در این حال نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که فقط یک درصد از دموکرات های آمریکایی از ویلساک حمایت می کنند. «سام براون بک» سناتور جنجالی ایالت کانزاس نیز موفق شده بود توجه بسیاری از رسانه ها و سیاستمداران آمریکا را به خود جلب کند ولی نظرسنجی های اخیر نشان داد که فقط سه درصد از جمهوریخواهان از او حمایت می کنند.فهرست این امیدواران به مقام ریاست جمهوری روز به روز طولانی تر می شود.
به عنوان مثال مایک هاکابی فرماندار جمهوریخواه ایالت آرکانزاس به تازگی آمادگی خود را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرده است.او که به عنوان یکی از شاخص ترین و بهترین فرمانداران ایالات متحده شهرت دارد از بخت کمی برای پیروزی در انتخابات برخوردار است. با تمام این احوال، میزان محبوبیت مایک هاکابی با برخورداری از یک درصد آرای جمهوری خواهان با میزان محبوبیت سایر سیاستمداران آمریکا نظیر تام تانکردو، جیم گیلمور و دیگر اعضای مجلس سنا و نمایندگان تفاوت چندانی ندارد.
«بیل ریچارد سون» فرماندار ایالت نیومکزیکو در دوران بیل کلینتون که از محبوبیتی ویژه در میان مهاجران مکزیکی برخوردار است از جمله کسانی است که از نظرسنجی ها سربلند بیرون نیامده است. حتی جو بایدن رئیس کمیته روابط خارجی مجلس سنا نیز آمادگی خود را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری به همه اعلام کرده است. اما فقط دو درصد از دموکرات های آمریکایی به وی رای داده اند.
آنچه که در این لحظه ذهن تحلیلگران امور انتخاباتی آمریکا را به خود مشغول داشته این است که چرا افراد ناامید به پیروزی در انتخابات پا پیش نمی گذارند و شانس خود را در نظرسنجی ها امتحان نمی کنند. این عده می توانند بیل کلینتون رئیس جمهور سابق آمریکا را به یادآورند که از فرمانداری ایالتی در جنوب آمریکا، تلاش خود را برای دستیابی به مقام ریاست جمهوری آغاز کرد و سرانجام در سال ۱۹۹۲ به پیروزی دست یافت.این در حالی است که جورج بوش و به خصوص «جان کری» رقیب دموکرات وی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ به نامزدهای آینده این مقام ثابت کردند که با جیب خالی نمی توان وارد میدان رقابت های انتخاباتی شد.
الگور رقیب انتخاباتی جورج بوش از حزب دموکرات در سال ۲۰۰۰ مبلغی بیش از ۴۸ میلیون دلار را برای پیروزی در انتخابات خرج کرد. چهار سال بعد دموکرات ها برای پیروزی جان کری بیش از ۲۳۵ میلیون دلار هزینه کردند و با این حال به هیچ نتیجه شایسته ای دست نیافتند. احتمال آن می رود که میزان هزینه های انتخاباتی در سال آینده کاهش چشمگیری یابد و مبالغ جمع آوری شده برای مبارزات انتخاباتی در میان کسانی که خود را نامزد انتخابات کرده اند، توزیع شود.
به نظر می آید که این بار مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا در محیطی کاملا رقابتی برگزار شود. دیک چنی معاون رئیس جمهور آمریکا قصد دارد در این انتخابات شرکت نکند در نتیجه می توان پیش بینی کرد که جمهوریخواهان کلیدی ترین مهره خود را که تمامی خصوصیات یک مغز متفکر مرکزی را دارد از دست می دهند.
در طرف دیگر به نظر می آید که هواداران هیلاری کلینتون همسر بیل کلینتون و نامزد حزب دموکرات کم نیستند. اما این سبب نمی شود که وی بتواند خود را به عنوان بهترین نامزد انتخاباتی حزب دموکرات مطرح کرده و از مشارکت سایر نامزدهای حزب دموکرات در انتخابات جلوگیری کند. هنوز تا زمان برگزاری انتخابات زمان بسیاری باقی مانده و نامزدهای انتخاباتی فرصت زیادی برای بیان مطالب طنز آمیز و دیدگاه های خود دارند.
حتی احتمال آن می رود که بعضی از آنها دسته گل به آب دهند و همچون هووارد دین فرماندار سابق ایالت ورمونت به میان معرکه بپرند و اعلام کنند؛ «دیگه نبود؟» در انتخابات سال ۲۰۰۴ هوواردین کاندیدای محبوب حزب دموکرات ناگزیر شد شرکت در مبارزات انتخاباتی را به جان کری از ایالات ماساچوست واگذار کند. در آن دوران میزان محبوبیت جان کری یک شبه افزایش یافت و کمی پیش از برگزاری انتخابات بر تعداد هواداران وی افزوده شد.
در این حال نباید از نظر دور داشت که این انتخابات می تواند برای بازندگان آن نیز منافع فراوانی در پی داشته باشد. شرکت در رقابت انتخاباتی برای کسب مقام ریاست جمهوری می تواند توجه رسانه های مختلف را جلب کند و به نامزدهای انتخاباتی اجازه دهد دیدگاه های خود را با جنجال بیشتری ارائه کنند.به هرحال برای کاندیداها مهمترین نکته در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری این است که در انتخابات پیروز شوند و مقام ریاست جمهوری را از آن خود کنند.
اما اگر چنین نشود باید به خود بقبولانند که آمریکا به معاون رئیس جمهور هم نیاز دارد. علاوه بر این مسائل نکته مهم دیگری نیز وجود دارد که این عده به خوبی از آن آگاهند؛ اینکه شرکت در مسابقه و بازنده شدن بسیار بهتر از هرگز مسابقه ندادن است.
گردآوری و ترجمه: رامین رهبر یعقوبی
منبع : روزنامه کارگزاران


همچنین مشاهده کنید