روح ملکه انگلیس در جسم بانوی جایزه ها

● دقایقی با هلن میرن، برنده جایزه منتقدان سینمای انگلستان
با نزدیک شدن به روزهایی که فرش قرمز را زیر پای بزرگان سینمای هالیوود پهن می کنند، گمانه زنی ها درباره برندگان و نامزدان احتمالی این جایزه رویایی به بالاترین حد خود رسیده است. در این میان اما قاطبه منتقدان و کارشناسان، بخشی از نگاه خود را معطوف به هنرمندانی می کنند که تا رسیدن به ایستگاه اسکار، جوایز متعددی را از آن خود کرده اند.
از آن میان شاید بتوان به بازیگر ۶۲ ساله فیلم «ملکه» اشاره کرد؛ کسی که حالا در چنته اش، جایزه بهترین بازیگر سال را از نگاه منتقدان سینمای انگلستان دارد، به انضمام جایزه «گوی طلایی» و البته جایزه «امی». بی شک فیلم ملکه یکی از بحث انگیزترین فیلم های سال خواهد بود؛ چرا که رقبای قدری چون «مردگان» و «بابل» را در کنار خود حس می کند. از این نکته نیز نباید غافل بود که گاه چرخ اسکار، برخلاف تمام جهت های رایج می چرخد و برندگان جوایزی چون «بافتا »و گوی طلایی (گلدن گلاب) راه به جایی نمی برند. مارتین اسکورسیزی، کارگردانی است که این فرضیه را به خوبی لمس کرده است!
اما «الینا و اسیلیونا میرونوف» همان بازیگر فیلم ملکه است که امروز او را با نام هلن میرن می شناسند. میرن متولد ۲۶ جولای ۱۹۴۵ است. زادگاهش ایلفورد اسکس انگلستان است و دومین فرزند یک زوج روسی- انگلیسی. پدربزرگش یک کلنل و دیپلمات روس بود و به شدت پیرو عقاید تزار. پدر بزرگ که در انگلستان خدمت کرده بود پس از مدتی در این کشور نیز اقامت گزید. پدرش واسیلی پترویچ میرونوف نام داشت که بعدها نام خانوادگی خود را «باسیل» و سپس به میرن تغییر داد. هلن میرن مدتی را در ارکستر فیلارمونیک لندن به نوازندگی مشغول بود که این زمان به تاریخ وقوع جنگ جهانی دوم برمی گردد. مادرش کاتلین راجرز سیزدهمین فرزند خانواده ای بود که چهارده فرزند داشت.
پدر کاتلین قصاب بود و اتفاقا مدتی را به عنوان قصاب ملکه ویکتوریا خدمت کرد. هلن، اما پس از پیوستن به دبیرستان سنت برنارد ،پی جوی تحصیل شد و این بار برای ادامه تحصیل به کالج لندن پیوست. فقط هجده سال سن داشت که به عضویت گروه تئاتر ملی جوانان درآمد و طولی نکشید که به ستاره این گروه بدل شد. میرن ابتدا با یک کارگردان آمریکایی به نام تیلور هکفورد ازدواج کرد. البته این ازدواج در سنین جوانی روی نداد، یعنی هلن با همسرش تیلور در سن ۵۳ سالگی -۳۱ دسامبر ۱۹۹۷- ازدواج کرد. او از این ازدواج فرزندی نداشت اما از ازدواج دومش دو فرزند دارد.
● نخستین ایفای نقش
هلن نخستین نقش خود را چنین معرفی می کند؛ «در ۱۹۵۶ نقش کلئوپاترا را در تئاتر ملی جوانان بازی کردم. این نقش سبب شد به کمپانی رویال شکسپیر بپیوندم و برای کمپانی نقش لیدی مکبث را بازی کنم». او در سال ۱۹۷۲ راهش را تغییر می دهد و این بار در مرکز بین المللی پژوهش های تئاتر مشغول به کار می شود. هلن در سال ۱۹۹۵ نیز کاندید دریافت جایزه تونی شد. او درباره این افتخار می گوید؛ «به خاطر ایفای نقش در نمایشنامه ای اقتباسی از داستان «ماه در کشور» کاندید دریافت این جایزه شدم.»
● یک خاطره تلخ
شاید نخستین خاطره تلخ این بازیگر به سنین جوانی برگردد؛ زمانی که چاپ یک تصویر نامناسب از او سبب شد بسیاری از کارگردان های جدی سینمای انگلستان و همینطور کارگردانان تلویزیونی او را یک هنرپیشه موفق ندانند! اتفاقی که در هالیوود محلی از اعراب ندارد اما میرن از این بابت هنوز هم دلگیر است؛«آن عکس از یکی از میهمانی ها تهیه شد. من فکر می کنم هر انسانی لحظات خصوصی خود را دارد و سرک کشیدن در این لحظات کار درستی نیست.» این خاطره اگر چه ذهن او را به خود مشغول کرد، اما در نهایت توانست با بازگشت به تلویزیون، باز هم توانایی خود رانشان دهد.
او با جدیت مثال زدنی توانست در خلال سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ سه بار جایزه منتقدان سینما و تلویزیون انگلستان (بافتا)را در کارنامه اش ثبت کند. او پیش از آنکه در فیلم ملکه، نقش ملکه الیزابت را بازی کند، در دو شبکه تلویزیونی HBO و Channel ۴ نقش ملکه الیزابت اول را بازی و به خاطرش جایزه «امی» را نیز به خود اختصاص داد.
● شهرت جهانی
اما شهرت جهانی هلن میرن از ۱۹۸۴ شروع شد؛ زمانی که او توانست عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن را در جشنواره معتبر «کن» فرانسه از آن خود کند. هلن یک سال بعد از سوی منتقدان معتبر نشریه اونینگ استاندارد حائز عنوانی مشابه شد.
او پیش از آنکه به دلیل ایفای نقش ملکه الیزابت دوم نامزد دریافت جایزه اسکار شد، به خاطر بازی در فیلم های پارک گاسفورد (۲۰۰۱) و جنون جورج شاه (۱۹۹۴) کاندید دریافت این جایزه شد که البته آن را دریافت نکرد. او نخستین بازیگر زن است که توانسته در جشنواره گلدن گلاب (گوی طلایی) در سه زمینه بازیگری، کاندید دریافت جایزه اول شود. او ضمنا جایزه SAG را به دلیل بازی در فیلم پارک گاسفورد از آن خود کرده بود (۲۰۰۲).میرن سومین بازیگر سینمای هالیوود است که دو جایزه گلدن گلاب را در کارنامه خود دارد. پیش از او دو بازیگر زن به نام های پلورایت و ویور به چنین افتخاری دست یافته بودند.
● یک گپ کوتاه
بانو هلن میرن سرانجام توانست جایزه نخست منتقدان آکادمی فیلم انگلستان (بافتا) را به خودش اختصاص دهد. او امسال به دلیل ایفای نقش در فیلم «ملکه» حائز جایگاه نخست شد تا همگان او را به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن انتخاب کنند.بانو هلن- مطبوعات انگلیس او را با لقب «بانو» خطاب قرار می دهند- در فیلم ملکه، نقش ملکه الیزابت دوم را بازی کرد و حتی این فیلم نیز از دید هیات داوران به عنوان بهترین فیلم سال نیز شناخته شد. مقطع زمانی مرگ پرنسس (دایانا) سوژه اصلی این فیلم است و هنرپیشه ۶۲ ساله آن با ظرافتی خاص از پس این نقش برآمده است، آنچه می خوانید گفت وگویی است کوتاه با این هنرپیشه پس از دریافت جایزه ارزشمند آکادمی منتقدان فیلم انگلستان؛
● بانو هلن، چه احساسی از دریافت این جایزه دارید؟
▪ خیلی خوشحالم. اینکه می بینم مردم با شور و اشتیاق درباره این فیلم حرف می زنند، از موفقیت من خبر می دهد. دریافت این جایزه می تواند برای هر هنرمندی خوشحال کننده باشد با این اوصاف، من هم از این قاعده مستثنا نیستم.
● فکر می کردید چه کسی به جای شما برنده این جایزه می شود؟
▪ به خیلی ها فکر کردم ولی الان دوست ندارم ارزش کسی را زیرسوال ببرم و شب زیبای خانه رویال اوپرا (محل برگزاری مراسم) را خراب کنم. اما از بازی نیوتن لذت بردم. او پارسال جایزه بهترین بازیگر نقش دوم زن را از آن خودش کرد، اشتباه که نمی کنم، نه؟
● درست گفتید، فکر می کنید جایزه اسکار را هم از آن خودتان کنید؟
▪ درباره اسکار نمی شود به این راحتی اظهارنظر کرد. من هم مثل بسیاری از بازیگران آرزو دارم این جایزه را در کارنامه خودم داشته باشم. اما نمی دانم نظر هیات داوران اسکار چیست. سابق بر این گفته می شد برندگان جایزه گلدن گلاب از اصلی ترین نامزدان دریافت جایزه اسکار هستند، اما بارها شاهد آن بودیم که چنین روالی طی نشده. بنابراین الان بگذارید به داشتن این صورتک - اشاره به تندیس بافتا - راضی و خشنود باشم.
● نظرتان درباره دنیل کریگ (جیمزباند جدید) چیست؟ پیش بینی می شد او جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را به خود اختصاص دهد، اما فورست ویتاکر درنهایت برنده شد...
▪ دوست ندارم درمورد دیگران اظهارنظر کنم. دنیل کریگ به نظرم، جیمزباند جذابی است. اما فکر می کنم مشکل اصلی او بازیگران خوش نامی مثل شون کانری یا پیرس برازنان هستند که پیشتر چنین نقشی را ایفا کردند. ولی از نقش ویتاکر هم هیجان زده شدم. او نقش یک دیکتاتور اهل اوگاندا را به خوبی بازی کرد.
● بازهم دلتان می خواهد یک نقش سیاسی داشته باشید؟
▪ نه، اصلا دوست ندارم تمام مدت روی یک خط حرکت کنم. بازی در نقش ملکه الیزابت روح و جسم مرا در اختیار خود گرفت. وقتی به دیالوگ هایم فکر می کنم، احساس خوبی دارم. ولی دوست ندارم تمام عمر به خاطر یک نقش شناخته شوم. اگرچه در ابتدای دهه ششم عمرم هستم، اما ترجیح می دهم نقش های متفاوت دیگری را تجربه کنم.
● بدترین لحظه ای که در این فیلم پشت سر گذاشتید؟
▪ اوه. اصلا دوست ندارم به آن فکر کنم. اما ملکه الیزابت در گفت وگویی اعلام کرد حاضر نیست این فیلم را ببیند چون دوست ندارد یک نفر، نقش او را بازی کند. البته او شاید حق داشته باشد اما من از این حرف ناراحت شدم. خیلی دوست داشتم نظرش را درباره این فیلم بدانم، اما این امر میسر نشد.
● اگر کسی نقش شما را بازی کند از آن استقبال می کنید؟
▪ چراکه نه. ما، بازیگر هستیم و وقتی قرارداد حرفه ای امضا می کنیم، باید پایبند آن باشیم. کارگردان از ما می خواهد نقش را به گونه ای مطلوب ایفا کنیم. اما من خودم از این موضوع که کسی نقش مرا بازی کند، استقبال می کنم؛ البته اگر کارگردانی پیدا شود که بخواهد چنین پروژه ای بسازد.
● چرا جایزه خودتان را به یان ریچاردسون تقدیم کردید؟
▪ او قدرت عجیبی در بازیگری داشت و همیشه از او به نیکی یاد شد. خبر فوتش را هفته پیش شنیدم و فقط خواستم به این وسیله از روح بلندآوازه اش تقدیر کرده باشم. او بسیار هیجان انگیز بود.
● مریل استریپ و پنه لوپه کروز هم شما و بازی خوبتان را پسندیدند.
▪ مریل بازیگر بسیار توانمندی است، درست مثل پنه لوپه. من هم بازی آنها را پسندیدم ولی قبل از هر چیز از این خوشحالم که چنین بازیگران خوش نامی در کنارم بودند. امیدوارم هردو در کارشان موفق باشند.
● بعد از این مراسم به کجا می روید؟ خانه یا یک میهمانی.
▪ فکر می کنم آنقدر خسته و هیجان زده هستم که مستقیم به منزل می روم تا استراحت کنم. بالاخره در این سن، اندکی بیش از شما که جوان هستید (اشاره به مصاحبه کننده) به استراحت نیاز دارم.
● اگر جایزه اسکار را ببرید، چه جمله ای می گویید؟
▪ دوست دارم سکوت کنم، چون تمام حرف ها را در فیلم ملکه گفتم. اما از الان نمی دانم چه می خواهم بگویم، ولی نکته اصلی این جاست که نمی دانم برنده اسکار هستم یا نه.

منابع: نیویورک تایمز
دیلی تلگراف
مترجم: علیرضا کیوانی نژاد

منبع : روزنامه کارگزاران