انگیزه‌های یک زندگی

همه ما مدام در حال تجربه كردن هستیم. تجربیات خوب و تجربیات بد هر دو بر زندگی ما تاثیر گذارند و تجربیات مثبت انگیزه‌های ما را قوت می‌بخشند. انگیزه‌ها نیروهایی هستند كه ما را برای خلق یك زندگی بهتر، كار كردن بیشتر و رسیدن به اهدافمان به جلو می‌رانند.
بسیاری از ما برای خودمان اهدافی تعیین می‌كنیم كه به ما نیرو می‌دهند كه بیشتر و سخت‌تر كار كنیم تا با به دست آوردن آن اهداف موفق شویم. اهدافی چون ترفیع گرفتن در كار، خریدن یك اتومبیل بهتر، خرید یك آپارتمان بزرگتر یا ازدواج كردن. همه این‌ها مثال‌هایی از اهداف زندگی روزمره بسیاری از آدم‌ها هستند. یكی از اصول ساده دست‌یابی به هدف اینست كه از ابتدا یك خواسته بزرگ و دشوار. را در نظر نگیریم. نیل به یك هدف مثل بالا رفتن از یك پلكان است. كسی كه می‌خواهد از یك پلكان با پنجاه پله بالا برود، نمی‌تواند از ابتدا به یكباره از پله اول به پله دهم بپرد. كسانیكه انگیزه قوی دارند، در مراحل سخت و دشوار راه نیز دست از تلاش نمی‌كشند.
نگرش مثبت یكی دیگر از عواملی است كه فرد را تا انتهای جاده پرپیچ و خم موفقیت به جلو رانده او را به هدفش می‌رساند. اگر شما پس از تعیین یك هدف این طور به ذهن بیاورید كه دست‌یابی به این آرزو بسیار سخت است و تقریبا ناممكن، هرگز موفق نخواهید شد. نگرش منفی هم از درون شما را مضطرب می‌كند و هم فشار عصبی بیرونی را افزایش می‌دهد. یك نگاه بدبینانه و یاس‌آلود انگیزه و نیروی درونی را كمرنگ كرده اراده را تضعیف می‌نماید. امواج منفی شما را از مسیر موفقیت منحرف می‌كنند و دستیابی به هدف را دشوار باید بگویید و عمیقا باور داشته باشید كه هر هدفی به شرط سختكوشی و پشتكار قابل دسترسی است. هرگز نیروی فكر و اندیشه را ساده نگیرید. نگرش‌های مثبت و خواست و تمنای قلبی به دسترسی به هدف دو پایه اساسی مجموعه انگیزه‌های ما در زندگی روزمره هستند.
مذهب و ایمان به خداوند نیروی جلو برنده موثری است كه اشخاص با ایمان را هنگام بروز سختی‌ها و دشواری‌های مسیر زندگی یاری كرده آنها را استوار و مطمئن به پیش‌ می‌راند. افرادی كه از این سرچشمه امید و اراده كمك می‌گیرند، به خوبی به ارزش و تاثیر آن آگاهند. عقاید و باورهای مذهبی این اشخاص انگیزه‌های درونی‌شان را تقویت می‌كند و قوای فكرشان را بیشتر می‌كند. زمانی كه شرایط بحرانی می‌شود این مذهب و نیروی شفابخش آنست كه افراد را از انحراف به وسایل دروغین كسب آرامش و آسایش روح و روان، باز می‌دارد. كسانی كه در هنگام بروز سختی‌ها به دعا كردن و مراقبه روی می‌آورند، هرگز به الكل یا مواد توهم‌زا متوسل نمی‌شوند. حتما دیده‌اید كه بعضی‌ هنگام نابسامانی‌های ناگوار دست به خودكشی می‌زنند و چون نمی‌توانند مسئله را حل كنند، به راحتی صورت مسئله را پاك می‌كنند. خودكشی ساده‌ترین راه و بدترین راهیست كه ممكن است شخصی برای حل مشكلاتش برگزیند. ولی شخصی كه به نیرویی برتر تكیه داشته باشد، هرگز چنین كاری را انجام نمی‌دهد. پژوهش‌های روان‌شناسان هم ثابت كرده كه اشخاص مذهبی و مومن كمتر به بیماری‌های روانشناختی مبتلا می‌گردند و درصد خودكشی در بین افراد مذهبی مبتلا به اختلالات روانپزشكی چون افسردگی، اضطراب و... بسیار كمتر از بیماران بی‌اعتقاداست. به همین جهت مذهب و ایمان الهی منابع قدرتمندی هستند كه می‌توانیم هر روزه از آنها نیرو بگیریم.
عامل آخر ساده‌ترین مفهوم زندگیست و آن میل انسان به زنده بودن و ادامه زندگی و حیات است. كودكان و خانواده، كسب درآمد و حفظ شغل ساده‌ترین انگیزه‌هایی هستند كه ممكن است هر روز شخصی را از تختخواب بیرون بكشند و ممكن است او را در جریان روزمره زندگی قرار دهند. طبیعت هم نیروی مثبتی در خود دارد كه می‌تواند انگیزه حیات و كار و تلاش را در وجود انسان بیدار و زنده نگه دارد. زیبایی طبیعت به ما كمك می‌كند تا همواره دیدگاه و نگرش مثبت خود را نسبت به زندگی حفظ كنیم و در زمان‌هایی كه روزگار بر ما تنگ می‌گیرد، ناامید نشده از پا ننشینیم. پژوهش‌ها این‌طور می‌گویند كه مردمان نواحی گرمسیر خلق و روحیه بهتری دارند و سختكوش‌ترند. افسردگی نیز در میانشان نسبت به مردمان نواحی سردسیر كمتر مشاهده می‌شود. لازم به ذكر است كه در میان انواع افسردگی (DaoDepre ssion pression) نوعی هست كه آن را «افسردگی فصلی» می‌نامند. این بیماران در فصل‌های پاییز و زمستان كه نور خورشید كمتر تابیده می‌شود، خلق و خویی افسرده و بیمارگونه پیدا می‌كنند و تحت درمان قرار می‌گیرند درمان اصلی این گروه نور درمانی است. مردمان نواحی گرمسیر بیشتر در فضای آزاد حضور دارند و ورزش می‌كنند. ورزش و فعالیت‌های فیزیكی نیز آرامش‌ روح و جسم را به دنبال دارد. حتما می‌‌دانید كه به گفته پزشكان ورزش و تحركات فیزیكی از عوامل مهم پیشگیری از افسردگی و اضطراب است.
عواملی كه برشمردیم همگی خالق انگیزه‌های حیات و تداوم زندگی ما هستند. ما هر روز صبح چشمانمان را باز می‌كنیم و به خود می‌گوییم كه روز دیگری آغاز شده است. هنوز كمی خوابمان می‌آید و دوست داریم كه باز هم دراز بكشیم و بخوابیم. اما چیزهای زیادی را به خاطر می‌آوریم و بلند می‌شویم. باید به موقع سركار برویم وگرنه كسر حقوق خواهیم داشت. خانواده و كودكانمان هم در كنار مایند و می‌بایست مراقبشان بوده نیازهایشان را برآورده سازیم. در جریان كار و زندگی موفق می‌شویم و شكست می‌خوریم. از حوادث خوش امیدوارتر و قدرتمندتر می‌شویم و حوادث بد و شكست‌ها خسته و ناامیدمان می‌كنند. گاهی اوقات كه اوضاع سخت می‌شود، از ذهنمان می‌گذرد كه دست بكشیم ولی نیروی ایمان به كمكمان می‌آید و نمی‌گذارد كه به بیراهه برویم. و به این ترتیب هر روز صبح كه از خواب بیدار می‌شویم، زندگی دوباره خودش را به ما نشان می‌د هد و اگر با دیدگاهی خوش‌بینانه به او سلام كنیم، می‌توانیم یاری نیروهای الهی را درك كرده با سختكوشی و امید به اهداف و آرزوهایمان برسیم.

by:Matthew Hick
مترجم: آذین صحابی

منبع : روزنامه تفاهم