آلفرد هیچکاک

زمانی ارنست همینگوی گفته بود که اگر در داستانی یک تفنگ را که بر روی دیوار قرار دارد توصیف کردید، در طول داستان باید این تفنگ نقشی را ایفا بکند.
این موضوع علاوه بر ادبیات در سینما نیز صدق می کند. سینمای هیچکاک در این مورد مثالهای بسیار خوبی دارد.
کسانی که سرگیجه را دیده اند حتما صحنه زیبای اتاق سبز هتل را به یاد دارند.
اتاق مادلن با نور سبز چراغ بیرونی هتل روشن شده است.حال ببینید که هیچکاک چگونه از این نور سبز استفاده دراماتیک می کند.
جودی که پس ارایش و پوشیدن لباس هایی شبیه مادلن کاملا به او شبیه شده است برای تغییر ارایش مو به حمام میرود و پس از باز گشت در هاله ای از نور سبز ومه فرو می رود. گویی دوباره زاده شده است.و این یعنی استفاده دراماتیک از عناصر صحنه....
زمانی که فیلم "بیگانگان در ترن" را می دیدم.در صحنه ای شخصیت اول فیلم درواگن مترو با تنها شخصی که روبرو می شود یک مرد مست است . در ان زمان به این فکر بودم که این شخص و مست بودن او چه نقشی در داستان ایفا خواهد کرد.
در ادامه داستان مشخص شد که در همان لحظه قتلی صورت گرفته است که مظنون اصلی ان شخص اول داستان است . ان شخص مست در واقع تنها شاهدی است که اورا دیده است ولی به علت مست بودن او رابه یاد نمی اورد.
نوشتن و گفتن از کسی که شهره به "استاد تعلیق "در سینما است کار آسانی نیست.واقعا جسارت می خواهد نوشتن از "آلفرد هیچکاک".۲۲مرداد(۱۳ آگوست۱۸۹۹) سالروز تولد این نابغه هنر هفتم است. او که در ایست لند لندن به دنیا آمده بود تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ژزوییت ها گذراند و در رشته مهندسی ادامه تحصیل داد و از ۱۹۲۰ با کار طراحی صحنه و نقاشی برای استودیو ها وارد سینما شد و سپس پا به عرصه دستیاری و سپس کارگردانی گذاشت و اولین فیلم مستقلش (باغ تفرج) را در ۱۹۲۵ کارگردانی کرد.
حاصل حضور بیش از پنجاه ساله او در سینما ساخت نزدیک ۶۰ فیلم است که بسیاری از آنها جزو شاخص ترین فیلمهای تاریخ سینما هستند.پیرنگهای مشخص آرایشهای تصویری نور و سایه و حرکات پیچیده دوربین به همراه حضور خود فیلمساز در یک نمای فیلم به نوعی امضای تصویری آثار هیچکاک را تشکیل میدهند. هنوز هم از فیلمهای او به عنوان الگوهای اصلی ژانر دلهره و تعلیق نام برده میشوند . هیچکاک در ۱۹۷۱ نشان لژیون دونور را دریافت کرد ودر ۱۹۸۰ از دنیا رفت.
● آلفرد هیچکاک(۱۸۹۹-۱۹۸۰):
باغ تفرج(۱۹۲۵)عقاب کوهستان(۱۹۲۶)مستاجر (۱۹۲۶)سرازیری(۱۹۲۷)تقوای آسمان(۱۹۲۷)حلقه( ۱۹۲۷)همسر دهقان(۱۹۲۸)شامپانی(۱۹۲۸)اهل جزیره انسان(۱۹۲۸)حق السکوت(۱۹۲۹)آوای الستیر(۱۹۳۰)جونو و پیکاک(۱۹۳۰)جنایت(۱۹۳۰)بازی پوست(۱۹۳۱)غریب و غنی(۱۹۳۲)شماره ۱۷(۱۹۳۲)والسهای وین(۱۹۳۳)مردی که زیاد میدانست(۱۹۳۴)سی و نه پله(۱۹۳۵)مامور مخفی(۱۹۳۶)خرابکاری(۱۹۳۶)جوان و بیگناه(۱۹۳۷)خانم ناپدید میشود(۱۹۳۸)میکده جاماییکا(۱۹۳۹)ربکا(۱۹۴۰)خبرنگار خارجی(۱۹۴۰)آقا و خانم اسمیت(۱۹۴۱)سوئ ظن(۱۹۴۱)خرابکار(۱۹۴۲)سایه شک(۱۹۴۳)قایق نجات(۱۹۴۳)سفر بخیر(۱۹۴۴)طلسم شده(۱۹۴۵) بدنام (۱۹۴۶)قضیه پارادین(۱۹۴۷)طناب(۱۹۴۸) دربرج جدی(۱۹۴۹)ترس صحنه (۱۹۵۰)بیگانه در ترن(۱۹۵۱)اعتراف به گناه(۱۹۵۲)پله پنجم(۱۹۵۴)پنجره عقبی(۱۹۵۴)گربه سیاه(۱۹۵۵)دردسر یک جنایت(۱۹۵۶)مردی که زیاد میدانست(۱۹۵۶)مرد عوضی

منبع : ایران کلاسیک