جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا


تضادهای زمان ما


تضادهای زمان ما
ما امروزه خانه هایی بزرگتر اما خانواده هایی کوچکتر داریم.
راحتی مان بیشتر اما فرصتمان کمتر،
مدارک تحصیلی مان بالاتر اما درک عمومی مان پایین تر،
آگاهی بیشتر اما توان تشخیص کمتری داریم،
متخصصان بیشتری داریم اما مشکلاتمان نیز بیشتر است،
داروهای بهتری داریم اما سلامتی کمتر،
بدون توجه روزگار می گذارنیم. خیلی کم می خندیم. خیلی تند رانندگی می کنیم و خیلی زود عصبانی می شویم. شبها تا دیر وقت بیدار می مانیم و صبحها خیلی خسته از خواب بر می خیزیم.
خیلی کم مطالعه می کنیم و اغلب اوقات سرگرم تماشای تلویزیون هستیم و خیلی کم عبادت و دعا می کنیم.
اموالمان بیشتر اما ارزشهایمان کمتر شده است. خیلی زیاد حرف می زنیم و خیلی کم عشق می ورزیم و خیلی زیاد دروغ می گوییم.
ساختن زندگی را یاد گرفته ایم اما زندگی کردن را بلد نیستیم. فقط به تعداد سالهای خود افزوده ایم و نه زندگی را به سالهای عمر. ما امروز ساختمانهایی بلند تر اما طبعی کوتاه تر داریم. بزرگراههای ما عریض تر و دیدگاههای مان تنگ تر شده است.
بیشتر خرج می کنیم اما کمتر داریم. بیشتر خرید می کنیم اما کمتر لذت می بریم.
ما تا کره ماه را پیموده ایم ولی نمی توانیم برای سر زدن به همسایه از یک سوی خیابان به سوی دیگر برویم.
ما فضای اطراف کره زمین را به تسخیر خود در آورده ایم اما از ورود به فضای درون خود عاجزیم. ما هسته اتم را شکافته ایم اما نمی توانیم تعصبات خود را بشکنیم.
بیشتر می نویسیم اما کمتر می آموزیم. بیشتر برنامه ریزی اما کمتر اجرا می کنیم.
عجله کردن را خوب آموخته ایم اما صبر کردن را یاد نگرفته ایم. درآمدهای بالاتر اما درجات اخلاقی پایین تری داریم.
رایانه های بیشتری می سازیم تا اطلاعات بیشتری را ذخیره کنیم، تا نسخه های بیشتری تولید کنیم اما روابط کمتری داریم. کمیت بیشتر ولی کیفیت کمتری داریم.
زمان ما زمان غذاهای آماده اما دیر هضم است. انسانهای بلند قامت اما فرو مایه. سودهای کلان اما روابطی سطحی و کم عمق.پس بهتر است هیچ چیز را برای موقعیتی ویژه کنار نگذاریم چرا که هر روز زندگی یک موقعیت ویژه است.
در جستجوی دانش باشیم بیشتر مطالعه کنیم. در ایوان خانه خود بنشینیم و بدون توجه به نیازهایمان از مناظر اطراف لذت ببریم.زمان بیشتری را به خانواده و دوستان مان اختصاص دهیم. غذای مورد علاقه خود را بخوریم و به تماشای مکانهای دوست داشتنی برویم.
زندگی تنها حفظ بقا نیست بلکه زنجیره ای از لحظه های لذت بخش است.
از ظروف کریستال خود استفاده کنیم. خوش بو ترین عطر مان را برای روز مبادا کنار نگذاریم و هر لحظه که دوست داریم از آن استفاده کنیم.
عباراتی مانند "یکی از همین روزها"، "در اولین فرصت" و ... را از فرهنگ خود خارج کنیم. بیایید نامه ای را که قصد داشتیم یکی از همین روزها بنویسیم ، همین امروز بنویسیم.
هر روز، هر ساعت و هر دقیقه زمانی ویژه است.
شاید آخرین لحظه باشد.
منبع : سایت یوگا پیام مهر


همچنین مشاهده کنید