کشورهای منطقه و درگیری‌های سیاسی آمریکا

آیا اختلاف میان نو محافظه كاران حاكم بر كاخ سفید با دیگر جناح های سیاسی اعم از نمایندگان حزب دمكرات و برخی جمهوریخواهان مجلس و كنگره آمریكا بدانجا رسیده است كه آینده «آمریكا» را به خطر اندازد ؟!
احساس خطر نسبت به آینده نظام سیاسی آمریكا،«جیمز بیكر» جمهوریخواه و یكی از دو رییس گروه مطالعات عراق موسوم به كمیته «بیكر - همیلتون» را واداشت كه هشدارهای «لی همیلتون» را تایید كند كه گفته است: «اگر بوش و كنگره نتوانند در چند ماه آینده با یكدیگر به توافق رسند، نظام آمریكا ممكن است فروپاشد».
به نظر وزیر خارجه پیشین آمریكا، بهترین و شاید تنها راه دستیابی به توافق ملی میان سیاستمداران آمریكایی، پایبندی بوش و كنگره به توصیه های كمیته «بیكر - همیلتون» است كه حمایت هر دو حزب جمهوریخواه و دمكرات را با خود دارد.بیكر از بوش خواسته است: اگر خواهان جلوگیری از غرق شدن عراق در هرج و مرج است، در سیاست خود تجدید نظر كند و با ایران و سوریه وارد گفت وگو شود، زیرا منافع این دو كشور ایجاب می كند كه عراق از بحران بیرون آید.این سیاستمدار كهنه كار، همچنین به رییس جمهوری آمریكا توصیه كرد برای دستیابی به صلحی پایدار میان اعراب و اسراییل، باید همه طرف های عربی در مذاكره مشاركت داشته باشند.
شاید بسیاری معتقد باشند احساس خطر سیاستمداران آمریكایی از آینده نظام این كشور اغراق آمیز است، اما شمار نمایندگان جمهوریخواه و دمكرات كه در هفته های اخیر از دمشق دیدن كرده اند، و در رأس آنها، «نانسی پلوسی» رییس مجلس نمایندگان آمریكا، گواهی بر این واقعیت است كه اختلافات میان جناح های سیاسی و تصمیم گیرنده در آمریكا جدی است.به گزارش ایرنا یكی از دلایل بسیار مهم وجود این اختلاف عمیق، انتقادهای شدید اللحن كاخ سفید از سفر پلوسی به دمشق بود.
«جرج بوش» پیش از این سفر به صراحت اعلام كرد كه سفر پلوسی تلاش های جاری برای منزوی كردن «بشار اسد» رییس جمهوری را بی اثر خواهد كرد.«دیك چنی» معاون بوش نیز گفته است: «پلوسی به جای واداشتن اسد به تغییر رفتار بد خود، با سفر به دمشق به او جایزه داد».همچنین سخنگوی شورای امنیت ملی آمریكا در واكنش به سخنان پلوسی در دمشق كه گفته بود: «راه برقراری صلح در خاورمیانه از دمشق می گذرد»، ادعا كرد: «راه پلوسی به دمشق پر از قربانیان حماس، حزب الله و افراد تروریست است كه از طریق سوریه به عراق نفوذ می كنند».
اختلافات و تناقض شدیدی كه اینك میان كاخ سفید و رییس مجلس نمایندگان و طرفدارانش پدیدار شده، تازگی ندارد. این اختلافات همانند آتش زیر خاكستر بود.سفر پلوسی به دمشق، نشان داد كه اختلاف میان دو طیف به حد قابل اعتنایی رسیده است، همچنان كه این دیدار، تحركی برای در تنگنا گذاردن بوش در چارچوب زمینه سازی های حزب دمكرات برای به دست گرفتن منصب ریاست جمهوری این كشور در انتخابات آینده بود.
اگر در گذشته، خاورمیانه جریان ساز سیاست خارجی آمریكا به شمار می رفت، از زمان به قدرت رسیدن جرج بوش پسر تاكنون، این منطقه به مهمترین عامل تاثیر گذار نه فقط بر سیاست های خارجی بلكه حتی سیاست های داخلی آمریكا تبدیل شده است.البته، نباید چندان به پیامد اختلافات كنونی داخلی در آمریكا دل خوش داشت و تصور كرد، طرفداران سیاست گفت وگو پس از رسیدن به قدرت، سازوكار متفاوتی را در قبال منطقه خاورمیانه و رژیم صهیونیستی در پیش خواهند گرفت.
همچنین نباید پنداشت، نظام سیاسی آمریكا در آینده نزدیك متاثر از این اختلافات فرو خواهد پاشید.هر چند، پلوسی نخستین مقام بلندپایه آمریكایی است كه چنین در برابر كاخ سفید ایستادگی و در این شرایط حساس به سوریه سفر كرد، اما نباید از یاد برد كه همین فرد در سال ۲۰۰۳میلادی در تدوین قانون «بازخواست سوریه» كه اكنون توسط آمریكا اعمال می شود، نقش داشت و به آن رای مثبت داد.پلوسی، فردی است كه از سوی «شیمون پرز» استقبال شد.سوال مطرح این است كه، كشورهای منطقه چگونه باید از اختلافات و تناقضات كنونی میان كاخ سفید و كنگره آمریكا به نفع خاورمیانه بهره گیرند.«فرانك وولف» سناتور جمهوریخواه آمریكایی دو روز پیش از سفر پلوسی به سوریه، از دمشق دیدن كرد.
«داریل عیسی» دیگر سناتور جمهوریخواه نیز كه در مبادله اسیران میان حزب الله و سربازان رژیم صهیونیستی پادرمیانی می كند، چند ساعت پس از ترك دمشق از سوی پلوسی، سر از پایتخت سوریه درآورد.همچنین رییس مجلس نمایندگان آمریكا، برای نخستین بار پس از چند سال، پیامی از نخست وزیر رژیم صهیونیستی مبنی بر آمادگی این رژیم برای از سرگیری مذاكرات صلح با سوریه، به اسد منتقل كرد.
برخی تحلیلگران معتقدند: نباید تنها در انتظار سفر هیات های آمریكایی و كشورهای غربی ماند، بلكه باید به اقدامات سیاسی برای تحت فشار گذاردن طرف مقابل دست زد.این گروه می گویند: از آن جا كه مساله عراق در حال حاضر مهمترین دغدغه سیاستمداران آمریكایی است، سوریه و ایران قادرند با بهره از مناسبات راهبردی با یكدیگر و روابط با طرف های مختلف در عراق، برای برقراری آرامش و ثبات در این كشور وارد عمل شوند.
به باور این تحلیلگران كشورهای منطقه باید به گوش آمریكا و همپیمانان غربی اش برسانند كه خواهان برقراری امنیت، ثبات و صلح در منطقه هستند و اگر آن ها نیز خواهان حفظ منافع خود در منطقه هستند، باید برای تحقق این اهداف تلاش جدی را از خود نشان دهند.

منبع : روزنامه ابرار