سبک ییلاقی در بناهای ویلایی

با رنگ‌های متناسب، شكل‌های شیشه‌ای همراه گل و بوته‌های سبز برگ تیز، تراس ویلایی رو به دریای خود را هر چه زیباتر طراحی كنید. بسیاری از تراس‌های خانه ویلایی در شمال ایران بدون استفاده رها شده‌اند و تمام انرژی افراد در طراحی داخلی ویلاها صرف می‌شود و هیچ‌گونه هزینه‌ای جهت زیباسازی فضای خارجی ویلای خود نمی‌كنند.
چه بسا با صرف هزینه‌های اندك می‌توان آلاچیق‌های زیبایی تعبیه نمود و بیشترین ساعات روز را در فضای آزاد رو به دریا گذراند و آرامش واقعی را به دور از دغدغه‌های شهری در آن فضا یافت. به این تصویر توجه كنید، تراسی رو به منظره دریا ایده اصلی در این طراحی بوده است. این تراس را می‌توان با توجه به ساخت كل بنا به شیوه‌های گوناگون طراحی كرد. می‌توان از صندلی‌های بافت حصیری با تشك‌های نرم همراه با روكش‌های بزرگ گلدار استفاده نمود. در این تصویر، طراح با صرف هزینه اندك با تهیه چند دست كاناپه فلزی و تشك‌های نرم ضخیم همراه با روكش‌هایی با رنگ‌های مختلف به شكوه هر چه بیشتر فضا افزوده است. مسلما دیگر وسایل نیز سازگار با الگوی كلی تهیه شده است. پارچه‌ها و بافت‌ها از یك گونه و با یك طرح راه‌راه (كه در بزرگ‌نمایی فضا موثر است) به رنگ‌های مختلف انتخاب شده‌اند. رنگ دیوار و كاناپه و رنگ درختان، ترازی با رنگ كل دریا ایجاد نموده است و استفاده از بالشتك و كوسن‌های روشن در كنتراست و جلوه فضا نقش اساسی را ایفا می‌نماید و همین تضاد در رنگ‌ها فضا را از حالت یكدست و بی‌روح بودن خارج نموده و زیبایی خاصی به آن بخشیده است. استفاده از بوته‌های سوزنی‌برگ و یا خاردار، نمایی از طبیعت استوایی را به ارمغان آورده است. شما هم می‌توانید با صرف هزینه اندك، تراس‌‌های منازل خود را با الهام از تصاویر ارائه شده طراحی ‌كنید. البته دقت كنید كه تراس‌های منازلتان مشرف به منازل همسایگانتان نباشد.
● گل‌ها و گیاهان آپارتمانی
علاقه به گل در سال‌های اخیر بسیار گسترش یافته است. گیاهان، معاشرین همه روزه ما شده‌اند و نه‌تنها در آپارتمان‌ها بلكه در محیط كار، ورودی دانشگاه‌ها، فروشگاه‌ها، سرسرای هتل‌ها و ... هر روز با دیدن آنها دچار شعف و شادی درونی می‌شویم، چرا كه به لطف زیبایی خود شمه‌ای از طبیعت را كه به واسطه زندگی مدرن و شهرنشینی هر روز از ما فاصله می‌گیرد در ذهن‌ها زنده می‌سازد. به همین جهت لازم به نظر رسید كه اطلاعات جامع و مصوری را برای علاقه‌مندان به نگهداری گل‌ و گیاه، جمع‌آوری نماییم تا بتوانند با مطالعه آن ضمن آشنایی با گیاهان اصلی آپارتمان، از شیوه مراقبت صحیح آنان نیز آگاهی یابند.
▪ لیلیاسه‌ها (سوسنی‌ها)
▪ Tulipa (لاله)
لاله‌ها و زنبق‌ها را می‌توان باارزش‌ترین گیاهان پیازدار آپارتمانی دانست. مزیت آنها نه‌تنها مرهون رنگ‌های زنده گل‌ها بلكه آسانی كشت آنها نیز هست، به‌گونه‌ای كه اینكار از عهده هر فرد علاقه‌مندی برمی‌آید. مناسب‌ترین انواع برای این كار گونه‌های كوتاه‌قد آن است كه از ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر بزرگ‌تر نمی‌شود و گل‌هایش ساده یا مضاعف است ولی انواع دارای گل‌های مضاعف به خاطر دوام بیشتر گل‌هایشان و سازگاری بهتر با محیط آپارتمان بر نوع دیگر ترجیح دارد. پیازهای درشت لاله را در مهر یا آبان‌ماه در جام یا گلدانی كه حاوی خاك باغچه شن‌دار باشد، می‌كارند. به نحوی كه در كنار یكدیگر چیده شده و نوك پیازها با سطح خاك گلدان یا جام مماس باشد. كسانی كه باغچه در اختیار دارند گلدان‌ها را در نقطه كاملاً زهكشی شده‌ای از باغچه در خاك قرار داده و روی آنها را به قشر ۲۰سانتی‌متر خاك می‌ریزند و سپس با كاه یا برگ خشك شده می‌پوشانند و در غیر این صورت گلدان‌ها را در یك زیرزمین یا انبار تاریك و خنك می‌چینند. در این شرایط است كه پیازها ریشه داده و جوانه می‌زند و هنگامی كه جوانه‌ها به ۴ تا ۵ سانتی‌متر رسید گلدان‌ها را به جای گرمی می‌برند. این كشت مصنوعی را می‌توان زودتر از اواخر آذرماه شروع كرد و معمولاً سه هفته بعد گل می‌دهد. پیازهایی كه به این روش گل داده است، دیگر قابل استفاده نخواهد بود.
▪ Lilium لیلیوم (زنبق دشتی)
▪ سوسن
مدت‌هاست كه سوسن‌ها را برای استفاده در آپارتمان‌ها پرورش می‌دهند اما با پیدایش سوسن‌های هیبرید آمریكایی كه گونه‌های آنها دارای گل‌های فراوان و رنگ‌های زیباست این امر بیشتر متداول شده است.
گونه‌ای از آنها به نام هارمنی را به آسانی می‌توان در گلدان كاشت. بدینگونه كه چندین پیاز را در ظرفی بگنجایش ۲ تا ۳ لیتر جای می‌دهند و پس از آنكه ساقه آنها به ۶۰ تا ۸۰ سانتی‌متر رسید نوك هر ساقه با تعداد ۶ تا ۸ گل درشت كاملاً باز به رنگ نارنجی زیبا آراسته می‌شود. پیازها را در فروردین ماه در ظرف‌های بزرگی كه كاملاً زهكشی شده و ته آنها را بستری از شن به قطر ۲ سانتی‌متر پوشانده است، می‌كارند. ابتدا ظرف را تا نیمه از خاك مناسب پر می‌كنند و پیازها را روی آن قرار می‌دهند. سپس بقیه ظرف را با خاك پر كرده و به صورت توده یا پشته‌ای درمی‌آورند. این خاك نیز باید حاوی دو حجم خاك باغچه شن دار و دو حجم تورب و یك حجم ریگ درشت باشد. آنوقت آنقدر آب می‌دهند كه دیگر جذب نشود. در این موقع باید گلدان‌ها را در یك زیرزمینی تاریك كه حرارت آن از ۱۰ درجه سانتیگراد تجاوز نكند، بچینند و هنگامی كه جوانه گیاه به ۷ الی ۸ سانتی‌متر رسید به محلی كه دارای حرارت معتدلی باشد، انتقال دهند. در صورت نزدیكی به پنجره ساقه‌ها رشد كرده و گل‌ها ظاهر می‌شوند. اگر گلدان‌ها را با این روش در اسفندماه آماده سازند در اردیبهشت به عمل آمده و گل‌ می‌دهند. آب دادن آنها باید پی‌درپی به مقدار كم انجام گیرد تا خاك گلدان اسیدی نباشد.

منبع : روزنامه تهران امروز