شادی در جشن ستارگان جوان

ربیع الاول ماه مباركی برای همه مسلمانان است، چرا كه پیامبر اكرم (ص) دراین ماه دیده به جهان گشود . این روزها كه در هوای بهاری آغاز سال ۸۶ و بهار معنوی ربیع الاول هستیم، بازار عروسی درسراسر كشور به ویژه جنوب همراه با همه آداب و رسوم خاص اقلیم های مختلف داغ است.در اینجا نگاهی دارد به آداب و رسوم ازدواج در هرمزگان كه برای علاقه مندان به فولكلور ایران جذاب است.
شب های پنج شنبه و جمعه، اعیاد و روزهای فرخنده سال، صدای بوق خودروهای تزئین شده با گل و تور نظر هر بیننده ای را در خیابان های شهرهای هرمزگان جلب می كند. زوج های جوان در میان هلهله و شادی اقوام و آشنایان زندگی مشترك خود را جشن می گیرند كه در اصطلاح محلی به آن «هیش» گفته می شود.
مراسم ازدواج در میان مردم هرمزگان با آداب و رسوم سنتی برگزار می شود و با وجود مهاجرپذیر بودن استان، این سنت ها هنوز دستخوش تغییر نشده است. به گفته مردم، برخی از خانواده ها با توجه به رسوم سنتی فامیلی، دختر و پسر را از كودكی نامزد می كنند و در سن مناسب آنان را به عقد یكدیگر درمی آورند.
در بسیاری از مواقع هم نزدیكان پسر از جمله مادر یا خواهر، دختری را انتخاب كرده و پس از بررسی های لازم، او را به پسرشان معرفی و سپس زمینه ازدواج زوج ها فراهم می شود. در مراسم نامزدی، خانواده داماد یك قطعه طلا یا ساعت همراه با یك دست لباس محلی بندری و دیگر لوازم را در یك چمدان تزئین شده گذاشته و به عنوان نشانه برای عروس هدیه می آورند. در این مراسم كه مقابل خانه عروس برگزار می شود، اقوام و نزدیكان و همسایه ها به جشن و پایكوبی می پردازند و با شیرینی، شربت و میوه از آنان پذیرایی می شود.
مدتی پس از مراسم نامزدی، خانواده داماد به همراه شماری از بزرگان فامیل به خانه عروس می آیند و پس از مشورت با پدر عروس روزی را برای برگزاری مراسم عقد و عروسی تعیین می كنند. قبل از برگزاری مراسم، برخی از اقوام هر دو خانواده به همراه عروس و داماد برای خرید عروسی به بازار می روند.
همچنین چند روز قبل از عقد، برخی از زنان فامیل در خانه عروس جمع شده و برای دعوت كردن اقوام و آشنایان مشورت و كمك می كنند. این عده كه شمار آنها ۵ تا ۱۰ نفر است با پوشیدن لباس های آراسته و نو و با نواختن نوعی آوا موسوم به «كل زنی» آشنایان را برای انجام مراسم جشن دعوت می كنند.
مراسم حنابندان دراین استان از اهمیت خاصی برخوردار است و به طور معمول در سه شب برگزار می شود. یك شب قبل از مراسم عقد، اقوام نزدیك در خانه عروس جمع می شوند و یكی از نزدیكان عروس حنا را با نقش های گل و برگ به دست و پای عروس می گذارد و با شربت و شیرینی از میهمانان پذیرایی می شود. عصر روز بعد، مراسم جشن «هیش» در خانه عروس با حضور اقوام و آشنایان هر دو خانواده برگزار می شود.
در هرمزگان سفره عقد را با یك جلد قرآن مجید، آینه، گل و گلاب، شیرینی، شكلات و میوه با زیبایی خاصی می آرایند و با استفاده از گل و شكوفه و كاغذهای رنگی درو دیوار اتاق را تزئین می كنند. در برخی از روستاهای هرمزگان پس از برگزاری مراسم عقد، عروس صورت خود را با پارچه سفیدی می پوشاند و تا شروع مراسم عروسی در اتاق می ماند و تا یكی دو روز از خانه بیرون نمی رود.
پس از برگزاری مراسم عقدكنان، دومین حنابندان مانند حنای شب اول انجام می شود. عصر روز بعد خانواده داماد در سینی بزرگی ظرفی از حنا كه با گل و شمع تزئین شده، مقداری، شكلات، شیرینی و گلاب به همراه چمدان لباس به خانه عروس می آورند. در هنگام بست حنا به دست و پای عروس، فامیل دور او جمع می شوند و پارچه سبزی را روی سر عروس می اندازند و همه با هم شعر مخصوص حنا را می خوانند.
صبح روز بعد با توجه به تعداد زیاد مدعوین خانواده عروس از صبح بسیار زود برای تهیه ناهار عروسی كارشان را شروع می كنند تا به نحو مطلوبی از میهمانان پذیرایی شود. شب عروسی اقوام و آشنایان به رقص و پایكوبی پرداخته و هدیه های خود رابه عروس و داماد می دهند. در این مراسم، داماد به مدت سه روز در خانه عروس باقی می ماند و در این مدت دوستان و اقوام نزد آنان آمده و همراه با هدایایی پیوندشان را به آنان تبریك می گویند.
به گفته دست اندركاران امور اجتماعی، روند ازدواج در استان هرمزگان در چند سال اخیر سیر صعودی داشته است. آنان می افزایند، بهبود معیشت خانواده و ایجاد اشتغال برای جوانان و امنیت شغلی برای آنان بر روند صعودی ازدواج ها در منطقه خواهد افزود.

منبع : روزنامه ایران