پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

درمان‌ و مراقبت‌های‌ بعدی‌


درمان‌ و مراقبت‌های‌ بعدی‌
هر وضعیتی‌ را كه‌ پیدا كردید، بر طبق‌ اصول‌ و با حفظ‌ خونسردی‌ درمان‌ كنید. به‌ مصدوم‌ اطمینان‌ و به‌ حرف‌های‌ او گوش‌ بدهید. بیش‌ از حد سؤال‌ نپرسید و اجازه‌ ندهید كه‌ مردم‌ در صحنه‌ حادثه‌ تجمع‌ كنند. از جابه‌جایی‌ بی‌مورد مصدوم‌ خودداری‌ كنید. در صورت‌ لزوم‌، اطمینان‌ حاصل‌ كنید كه‌ یك‌ نفر با خانواده‌ مصدوم‌ تماس‌ خواهد گرفت‌.
● اولویت‌های‌ درمان‌
ترتیب‌ اولویت‌ها به‌ شرح‌ زیر است‌:
▪ ارزیابی‌ اولیه‌ را انجام‌ داده، بر اساس‌ یافته‌های‌ خود اقدام‌ كنید. ضمناً مطمئن‌ شوید كه‌ راه‌ تنفسی‌ مصدوم‌ باز و پاك‌ است‌.
▪ خونریزی‌ را كنترل‌ كنید.
▪ ارزیابی‌ ثانویه‌ را انجام‌ دهید.
▪ سوختگی‌ها و زخم‌های‌ وسیع‌ را درمان‌ كنید.
▪ آسیب‌های‌ مفاصل‌ و استخوان‌ را بی‌حركت‌ كنید.
▪ سایر آسیب‌ها و وضعیت‌ها را به‌طور مناسب‌ درمان‌ كنید.
▪ علایم‌ حیاتی‌ (سطح‌ پاسخ‌دهی‌، نبض‌ و تنفس‌) را به‌طور مرتب‌ كنترل‌ و ثبت‌ كنید. به‌ مشكلات‌ مربوط‌ به‌ علایم‌ حیاتی‌ رسیدگی‌ كنید.
● فراهم‌ ساختن‌ ترتیب‌ مراقبت‌های‌ بعدی‌
در مورد نیاز مصدوم‌ به‌ كمك‌های‌ پزشكی‌ تصمیم‌گیری‌ كنید. اگر نیاز به‌ كمك‌ دارید، در صورت‌ امكان‌ شخصی‌ را برای‌ فراخوانی‌ كمك‌ بفرستید. در صورتی‌ كه‌ وضعیت‌ مصدوم‌ در حال‌ تغییر یا بدتر شدن‌ است‌، تا زمان‌ رسیدن‌ نیروهای‌ كمكی‌، در كنار مصدوم‌ بمانید. بر اساس‌ ارزیابی‌ خود، ممكن‌ است‌ لازم‌ باشد كه‌:
▪ برای‌ درخواست‌ مشاوره‌، با یك‌ پزشك‌ تماس‌ بگیرید.
▪ با یك‌ مركز آمبولانس‌ تماس‌ بگیرید یا ترتیب‌ انتقال‌ به‌ بیمارستان‌ را فراهم‌ كنید.
▪ مراقبت‌ از مصدوم‌ را به‌ یك‌ پزشك‌، پرستار یا پرسنل‌ آمبولانس‌ واگذار كنید.
▪ تا زمان‌ رسیدن‌ كمك‌های‌ پزشكی‌، مصدوم‌ را به‌ یك‌ خانه‌ یا پناهگاه‌ نزدیك‌ به‌ محل‌ منتقل‌ كنید.
▪ به‌ مصدوم‌ اجازه‌ بدهید به‌ منزل‌ خود برود (در صورت‌ امكان‌ مطمئن‌ شوید كه‌ یك‌ نفر وی‌ را همراهی‌ خواهد كرد). از مصدوم‌ سؤال‌ كنید كه‌ آیا در منزل‌ شخصی‌ (برای‌ مراقبت‌ از او) هست‌ یا خیر.
به‌ مصدوم‌ توصیه‌ كنید كه‌ به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كند.
● احتیاط‌!
▪ مصدومان‌ مبتلا به‌ اختلال‌ هوشیاری‌، آسیب‌های‌ جدی‌، مشكلات‌ شدید تنفسی‌ یا نشانه‌های‌ شوك، مجاز نیستند كه‌ به‌ منزل‌ بروند. تا زمان‌ رسیدن‌ نیروهای‌ كمكی‌، در كنار مصدوم‌ بمانید.
▪ هرگز به‌ مصدومانی‌ كه‌ احتمالاً آسیب‌ داخلی‌ یا نیاز به‌ مراقبت‌ بیمارستانی‌ دارند، از راه‌ دهان‌ چیزی‌ ندهید.
▪ به‌ مصدوم‌ اجازه‌ سیگار كشیدن‌ ندهید.
● مراقبت‌ از وسایل‌ شخصی‌
▪ اگر مجبور هستید برای‌ تعیین‌ هویت‌ مصدوم‌ یا یافتن‌ سرنخ‌هایی‌ درباره‌ وضعیت‌ وی‌، وسایل‌ شخصی‌ او را بگردید، این‌ كار را در برابر یك‌ شاهد قابل‌ اعتماد انجام‌ بدهید. اطمینان‌ حاصل‌ كنید كه‌ تمام‌ لباس‌های‌ مصدوم‌ یا وسایل‌ شخصی‌ وی‌، همراه‌ با او به‌ بیمارستان‌ منتقل‌ می‌شوند و یا به‌ پلیس‌ تحویل‌ داده‌ شده‌اند.
▪ جستجوی‌ وسایل‌ شخصی‌ در برخی‌ موارد، تنها راه‌ یافتن‌ سرنخ‌هایی‌ درباره‌ هویت‌ یا وضعیت‌ مصدوم‌، جستجوی‌ وسایل‌ شخصی‌ او است‌.
● كاربرد داروها
تجویز داروها در كمك‌های‌ اولیه‌ عمدتاً در حد تسكین‌ دردهای‌ عمومی‌ گنگ‌ و تیز است‌. این‌ عمل‌، معمولاً شامل‌ كمك‌ به‌ مصدوم‌ برای‌ خوردن‌ یك‌ قرص‌ استامینوفن‌ (طبق‌ دستور بخش‌ مربوط‌ به‌ مصرف‌ دارو در این‌ كتاب‌) است‌. تعداد زیادی‌ از داروها را می‌توان‌ بدون‌ نسخه‌ پزشك‌ خریداری‌ كرد و ممكن‌ است‌ شما بسیاری‌ از این‌ داروها را بشناسید و مصرف‌ كرده‌ باشید. با این‌ حال‌، در درمان‌ مصدومان‌، حق‌ ندارید با خرید یا امانت‌ گرفتن‌ دارو، اقدام‌ به‌ تجویز دارو كنید حتی‌ اگر مصدوم‌ داروهای‌ خود را فراموش‌ كرده‌ باشد و یا شما همان‌ داروهایی‌ را كه‌ احتمالاً مصدوم‌ مصرف‌ می‌كرده‌، در اختیار داشته‌ باشید. در صورتی‌ كه‌ در هنگام‌ ارایه‌ كمك‌های‌ اولیه‌، اقدام‌ به‌ تجویز یا توصیه‌ به‌ مصرف‌ داروهایی‌ غیر از آنچه‌ در این‌ راهنما قید شده‌، بكنید، امكان‌ دارد كه‌ مصدوم‌ با خطر مواجه‌ شود و عواقب‌ قانونی‌ یا اجتماعی‌ گریبانگیر شما شود.
هر زمان‌ كه‌ مصدوم‌ دارویی‌ مصرف‌ می‌كند، مطمئن‌ شدن‌ از موارد زیر ضرورت‌ دارد:
▪ دارو برای‌ این‌ وضعیت‌ مناسب‌ باشد.
▪ تاریخ‌ مصرف‌ دارو نگذاشته‌ باشد.
▪ طبق‌ دستور مصرف‌ شود.
▪ تمام‌ جوانب‌ احتیاطی‌ به‌ طور دقیق‌ رعایت‌ شود.
▪ دارو بیش‌ از مقدار توصیه‌ شده‌، مصرف‌ نشود.
▪ نام‌، مقدار، زمان‌ و نحوه‌ تجویز دارو ثبت‌ شود.
● هشدار!
اگر داروی‌ موردنیاز در دسترس‌ نیست‌، كمك‌ پزشكی‌ درخواست‌ كنید. تنها مورد استثنا، وجود دستورالعمل‌های‌ واضحی‌ است‌ كه‌ توسط‌ یك‌ كارفرما یا سازمان‌ داوطلبانه‌ تعیین‌ شده‌ باشد. این‌ دستورالعمل‌ها به‌ اعضا یا كاركنان‌ كارآزموده‌ اجازه‌ می‌دهد كه‌ در شرایط‌ خاص‌، اقدام‌ به‌ تجویز دارو كنند (مثلاً دادن‌ پادزهر در مسمومیت‌ با سموم‌ صنعتی‌).
منبع : انجمن درمانگران ایران


همچنین مشاهده کنید