نقش آموزش کارآفرینی در بهبود دانش صاحبان کسب و کار کوچک

در گذشته افسانه ای شایع بود كه كارآفرینان دارای ویژگی ذاتی هستند و این ویژگیها همراه با آنان متولد می شود كه این ویژگیها شامل : ابتكار، روحیه تهاجمی، تحرك، تمایل در به كارگیری ریسك، توان تحلیلی و مهارت در روابط انسانی است . بنابراین مفروضه اساسی افسانه این بود كه كارآفرینان از طریق آموزش، پرورش نمی یابند. اما امروزه كارآفرینی به عنوان یك رشته ای علمی مورد شناسایی قرار گرفته كه فروپاشی این افسانه قدیمی را به دنبال داشته است . رشته علمی كارآفرینی همانند تمامی رشته های دیگر، دارای مدلها، فرآیندها و قضایایی "CASE" است كه باید دانش مربوط به آنها كسب شود.
به طور كلی در آموزش رشته كارآفرینی اهداف متعددی مورد نظر است كه برخی ازاین اهداف عبارتند از:
▪ كسب دانش مربوط به كارآفرینی ;
▪ كسب مهارت در استفاده از فنون تحلیل فرصتهای اقتصادی و تركیب برنامه های عملیاتی ;
▪ شناسایی و تحریك استعدادها و مهارتهای كارآفرینانه ;
▪ القای مخاطره پذیری با استفاده از فنون تحلیلی ;
▪ ایجاد همدلی و حمایت برای جنبه های منحصر به فرد كارآفرینی ;
▪ تجدید نگرشها در جهت پذیرش تغییر سكستون و كارازاد،
● چالشهای آموزش كارآفرینی
آموزش كارآفرینی و تحقیقات مربوط به آن ، هم اكنون با چالشهای متعددی مواجه شده است كه برخی از این چالشها توسط بلاك و استامپ ارائه شده است .
این چالشها عبارتند از:
▪ چالش در ایجاد متدلوژی های تحقیق برای اندازه گیری اثربخشی كارآفرینی ;
▪ چالش در محتوا و شیوه های آموزش كارآفرینی ;
▪ چالش در كیفیت مدرسان كارآفرینی ;
▪ چالش در پذیرش آموزش كارآفرینی در دانشكده ها نسبت به كسب و كار;
▪ چالش در ایجاد یك پیكره عمومی مشتركدر زمینه های دانشی مختلف ;
▪ چالش در اثربخشی روشهای آموزشی ;
▪ چالش در نیازهای یادگیری كارآفرینانی كه در حال كار هستند; متناسب با دوره زندگی كسب و كاری كه هم اكنون در آن به سر می برند.سكستون و كارازاد،
● انواع دوره های آموزش كارآفرینی
در سال ۱۹۹۰ میلادی تحقیق در خصوص آموزش كارآفرینی همچون یك رشته جدید مورد توجه قرار گرفت و مواردی همچون توسعه روشهای تحقیق برای سنجش اثربخشی آموزش كارآفرینی ، محتوا و روشهای آموزش كارآفرینی ، قابلیت افرادی كه در زمینه آموزش كارآفرینی ، آموزش می بینند، قبول آموزش كارآفرینی در مدارس و نه درفعالیتها، وجود و توسعه یك چارچوب علمی مشترك در زمینه كارآفرینی ، اثربخشی دیگر شیوه های آموزشی و نیازهای آموزشی كارآفرین تعلیم یافته در طول چرخه عمر شركت ، مورد توجه قرار گرفت .
به طور كلی تا سال ۱۹۹۰ میلادی چهاردسته اصلی از دوره های آموزشی كارآفرینی شكل گرفت كه این دوره ها عبارتند از:
▪ دسته اول :
برنامه هایی برای آگاهی و جهت گیری به سوی كارآفرینی است . هدف از این دوره ها، افزایش آگاهی ، درك و بینش نسبت به كارآفرینی به عنوان یك انتخاب شغلی برای افراد از تمامی اقشار اجتماعی است . اینگونه برنامه ها در مقاطع تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و متوسطه تدریس می شود تا انگیزه و تمایل دانش آموزان و دانشجویان برای كارآفرین شدن افزایش یابد. گروههای نژادی، غیر شاغلان، مخترعان، دانشمندان، كاركنان دولت و بازنشستگان ارتشی و گروههای مختلف، می توانند تحت پوشش این دوره قرارگیرند.
▪ دسته دوم:
شامل برنامه های آموزشی است كه توسعه تاسیس شركتها را پوشش می دهد. این برنامه ها به اقتضای شرایط خاص هر كشور طراحی شده اند. كشورهایی همچون آمریكا، هند، فیلیپین، مالزی، فنلاند و هلند مراكز ویژه ای را برای حمایت از كارآفرینان بالقوه تاسیس كرده اند كه ضمن ارائه آموزشهای ویژه جهت توسعه توانائیها و انگیزش افراد، توسعه مناطق شهری و آموزشهای عملی در نزد كارآفرینان موجود را در برمی گیرد.
▪ دسته سوم :
دوره ها جهت رشد و بقای كارآفرینان و شركتهای كوچك طراحی شده است ، كه شركتهای كوچك موجود را پوشش می دهد. واقعیت آن است كه این گروه ازشركتها در هر كشوری باید مورد توجه قرار گیرند. در كشورهای كمونیستی سابق شركتهای كوچك بسیار مورد توجه قرار می گرفتند و تعداد زیادی از آنها با كمتر از ۱۰ كارمند تاسیس شدند. نیازهای آموزشی در این برنامه ها بسیار متنوع است. از دوره های بسیار مورد قبول در این خصوص می توان به دوره رشد شركتهای كوچك در دانشگاه دارهام و دوره فعالیتهای اقتصادی خود را بهبود دهیداشاره كرد كه توسط سازمان بین المللی كار در سراسر دنیا اجرا می شود.
▪ دسته چهارم :
برنامه توسعه آموزش كارآفرینی است كه شامل شیوه های جدید آموزشی و تعیین نقشهای نوین دانشجو و استاد در فرآیند آموزش كارآفرینی است. هدف دیگر این برنامه ها آموزش و گسترش كمی استادان جدید از میان صنعتگران و دست اندركاران فعالیتهای اقتصادی برای آموزش كارآفرینی است.
● ارزش آموزش كارآفرینی
افسانه كارآفرین دارای هوش طبیعی ، اكنون راهی به درك ما بخشیده است مبتنی براینكه كارآفرینان دقیقا به همانگونه كه ما یاد می گیریم ، یاد می گیرند. كارآفرینان نه تنهامی توانند از اشتباهاتشان و مربیان غیررسمی خود بیاموزند، بلكه آنها از طریق مطالعه وتربیت رسمی ، مستعد یادگیری هستند. كتابها و دوره هایی در مورد شكل دهی كسب و كارجدید با سرعت زیادی در حال افزایش اند. علاوه بر كتابها و دوره ها، مجموعه جدیدی ازبرنامه های آموزشی برای پركردن شكاف اطلاعاتی و دانشی برای كارآفرینانی طراحی شده است كه هم اكنون در حال پیگیری كسب و كارشان هستند.
برنامه های مبتنی بر آموزش برمبنای این فرض عمل می كنند كه اگر فقط ما وسایل مناسب و موثر برای مرتبط ساختن منابع برگرفته از دانشگاه هایمان ، مدارس فنی ودانشكده ها را به جامعه كسب و كار جدید پیدا كنیم ، آن وقت ما واقعا قادر به تقویت ابتكارات صنعتی هستیم.
مطالعه ای كه در سال ۱۹۸۲ در دانشگاه بایلور بر روی دانشجویان رشته كارآفرینی صورت گرفت . ارزیابی دانشجویان از دروس رشته كارآفرینی این بود كه باید بیشترین تاكید برروی دروس مالی شود. دومین رشته ای كه به نظر آنها باید بیشترمورد تاكید قرار گیرد، درس مدیریت بود. علاوه بر اینها دروس روابط انسانی و بازاریابی نیز از نظر دانشجویان دارای اهمیت ویژه است . دروس حسابداری ، حقوق ، مدیریت دولتی ، روشهای كمی ، ارتباطات ، زبان انگلیسی ، سخنرانی عمومی ، هنرهای آزاد درمرتبه بعدی اهمیت قرار داشتند.
بر طبق گزارش PORTER و MCKIBBIN ، دو نوع بحران آموزش مدیریت دردانشگاههای آمریكا در آموزش و بهبود مدیریت وجود دارد كه مرتبط با تاكید ناكافی درایجاد بینش در دانشجویان و تاكید ناكافی بر تلفیق حوزه های میان وظیفه ای است. كارآفرینی شامل بینش و تلفیق است . كارآفرینان نیازمندیك بینش از كسب و كار مخاطره آمیز و درك تمام حوزه های كسب و كار هستند.
بینش كارآفرین شامل كنترل سرنوشت خود، بهره گیری از خود - هدایتی ، توانایی برای صراحت لهجه ، توانایی در تعیین اخلاقیات خود، وامدار سیاسی شركت یا دولت نبودن است . در حالی كه درك از جنبه های مختلف كسب و كار مهم است ، اما كافی نیست. تنها عمل است كه فرصت خوداتكایی و مستقل بودن را فراهم می كند.

نویسندگان: دكتر محمود احمدپورداریانی سید محمد مقیمی
عضو هیات علمی دانشگاه امیركبیر - عضو هیات علمی دانشگاه تهران

منبع : زنان کار آفرین