پرتاب وزنه

دوها در دو و میدانی به دسته‌های زیر تقسیم می‌‌شوند.
سرعت = (۱۰۰متر ۲۰۰متر ۴۰۰متر).
نیمه استقامت = (۸۰۰متر ۱۵۰۰متر).
استقامت = (۵۰۰۰متر ۱۰۰۰۰متر).
موانع = (۱۱۰متر ۴۰۰ متر ۳۰۰متر).
امدادی (۱۰۰*۴متر ۴۰۰*۴ متر).
فدراسیون دو و میدانی با نام یاف شناخته می‌شود و سایتی هم به خود اختصاص داده است. www.iaaf.org www.iaaf.org
● رکورها در دو و میدانی
لازم است قبل از گفتن رکوردها به این نکته اشاره کنیم که دو و میدانی یکی از پیچده‌ترین و سخت‌ترین و در عین حال جذاب‌ترین رشه‌های دنیاست.
ماده رکورد مردان. کورد زنان
۱۰۰متر ۹.۷۷
۲۰۰متر ۱۹.۳۲
۴۰۰متر ۴۳.۱۸
۸۰۰متر ۱.۴۱.۷۰
۱۵۰۰متر ۳.۲۶.۰۵
۵۰۰۰متر ۱۲.۵۳.۰۰
۱۰۰۰۰متر ۲۳.۰۰.۰۰
۱۱۰۰متر م ۱۲.۹۲
۴۰۰متر م ۴۷.۰۰
۳۰۰۰متر م ۷.۴۳.۰۰
۱۰۰*۴متر ۳۷.۱۲
۴۰۰* ۴ متر
۲.۵۲.۱۲قهرمانان داخلی و خارجی
سرعت(جسی اونز بن جانسون مایکل جانسون کارل لویس موریس گرین اتو بولدن شون کرافرد جاسلین گاتلین )
● با دویدن شاداب و سلامت بمانید
بخش مهمی از همه ورزشها را دویدن به خود اختصاص داده است. این ورزش ساده نه فقط باعث آب شدن چربیهای بدن می شود، بلکه شادابی و روحیه مثبت برای بدن فراهم می آورد.
از مزایای عمده دویدن می توان به سلامت ماندن قلب و ریه اشاره کرد.
همچنین تقویت عضلات اصلی بدن، کشش و انعطاف پذیری آنها، تقویت استخوانها، تنظیم ضربات قلب و فشار خون از مزیتهای عمده دویدن هستند. اشخاصی که بطور منظم و مستمر این ورزش را انجام می دهند، معمولا سالمتر از دیگران هستند. این افراد همچنین دارای خوابی بهتر بوده و عمومآ استرس کمتری به سراغشان می رود.
دویدن اشکال مختلفی دارد، بهترین نوع آن که برای تمامی افراد با سنین مختلف پیشنهاد می شود، دویدن آرام و طولانی مدت یا همان Jogging است. توجه داشته باشید که اگر از بیماریهایی نظیر دیابت، درد سینه، آنژین، بیماریهای ریوی، آسم، بیهوشی، فشار خون بالا رنج می برید و یا اخیرا عمل جراحی کردید یا در حال حاضر باردار هستید، حتمآ قبل انجام این ورزش، با پزشک خود مشورت کنید.
تصمیمگیری و مشخص کردن هدف به یاد داشته باشید که با چند بار دویدن یا انجام هر از گاهی آن، هرگز سلامتی به بدن شما هدیه نخواهد شد، بلکه انجام این ورزش در طولانی مدت و به طور مستمر مفید و اثر بخش خواهد بود. پس قبل از اینکه تصمیم به انجام بگیرید، باید برای خود برنامه ریزی کنید.
لازم نیست سنگین شروع کنید، اول می توانید یک برنامه سبک را طرح ریزی کنید : دو روز در هفته، هر بار نیم یا سه ربع ساعت. این برنامه می توانید برای دو ماه اول داشته باشید، سپس آنرا به سه روز درهفته افزایش دهید و بعد در صورت تمایل آنرا هرروز کنید.
مطمین باشید که با انجام مستمر ورزش دویدن، اثرات آنرا در سلامتی خود خواهید دید.
چگونه شروع کنیم همانند تمامی ورزشها، باید قبل از انجام ورزش دویدن، بدن خود را کاملا گرم کنید. برای انجام اینکار می توانید از ورزشها و نرمشهای کششی که عضلات پا، بازو و کتف را گرم می کنند استفاده کنید. بعد از این عمل آرام بدوید و یا کمی با سرعت قدم بزنید، فراموش نکنید که هرگز با سرعت بالا کار خود را آغاز نکنید.
بتدریج سرعت خود را آرام آرام افزایش دهید. توجه داشته باشید که با آهنگ و ریتمی منظم تنفس کنید. هوا را هرگز از دهان تو نکشید، ترجیحا دهان خود را ببندید و با بینی منظم دم و بازدم کنید، اگر می خواهید سرعت تنفس خود را بالا ببرید هوا را از دهان خارج کنید.
هرگاه احساس تنگی نفس کردید و تنفس برایتان سخت شد، کمی استراحت کنید تا نفستان به حالت عادی برگردد و دو مرتبه شروع به دویدن کنید.
قدمهای خود را مرتب بردارید. توجه کنید که کف پاهایتان به حالت استاندارد برروی زمین قرار گیرند، یعنی اول پاشنه، بعد قسمت میانی، و سپس پنجه ها. پاهایتان را در یک راستا حرکت دهید، دقت کنید که دویدن اشتباه می تواند سلامت مفاصل و کمر شما را به خطر بی اندازد.
کجا بدویم سعی کنید مسیری که برای دویدان انتخاب می کنید، در طبیعت باشد. پارکها، باغها، جنگلها، کنار رود یا ساحل را انتخاب کنید. بهتر است مسیر هموار باشد تا دویدن مرتب و منظم تر انجام شود.
لباس و تجهیزات از لباسهای سبک و راحت مانند گرمکنهای ورزشی استفاده کنید. انتخاب کفش موضوع بسیار مهمی در این ورزش است. کفشی که انتخاب می کنید حتما باید برای دویدن در نظر گرفته شده باشد. معمولا این نوع کفشهای ورزشی راحت و انعطاف پذیر هستند. دارای کفه ای نازک می باشد. سطح زیرین آنها صاف و مسطح نیست. پای شما در این نوع کفشها باید کاملا احساس راحتی کند.
اگر مسیر طولانی را انتخاب می کنید گه در آن امکانات اولیه در دسترس نیست، سعی کنید حتما با خود یک قمقمه کوچک آب، و تجهیزات پانسمانی مانند چسب زخم و باند همراه داشته باشید. این وسایل را ترجیحا در کیف کمری خود قرار دهید و توجه کنید که وزن آنها خیلی سنگین نشود. می توانید کمی هم مواد خوراکی به همراه داشته باشید تا در حین استراحت آنها را میل کنید.
● تاریخچه ورزش در ایران
اما در خصوص تاریخچه ورزش در ایران باید گفت: در میان کشورهای مشرق زمین، بی گمان ایران تنها کشوری بود که در نظام تعلیم و تربیت خود بیش تری الویت را به ورزش و تربیت بدنی داده بود، چه در حالی که چینیان به امر ورزش و تربیت بدنی توجه چندانی نداشتند و هندوان نیز پرورش تن و فعالیت های بدنی را گاه مذموم هم می دانستند، ایرانیان به اهمیت و ارزش توانایی و سلامتی بدن به عنوان وسیله بسیار مهمی برای فراهم آوردن ارتشی سلحشور و پیروزمند، پی برده بودند.
هرودوت ، مورخ مشهور یونانی می نویسد:
ایرانیان از پنج سالگی تا بیست سالگی سه چیز را می آموختند:
۱) سواری
۲) تیر و کمان
۳) راستگویی.
جوانان تمرینات روزانه را از طلوع آفتاب با دویدن و پرتاب سنگ و پرتاب نیزه آغاز می کردند، و از جمله تمرینات معمولشان، ساختن با جیره اندک و تحمل گرمای بسیار و پیاده روی های طولانی و عبور از رودخانه، بدون تر شدن سلاح ها و خواب در هوای آزاد بود. سواری و شکار نیز دو فعالیت معمول و رایج بود و جستن بر روی اسب و فرو پریدن از روی آن در حال دویدن و به طور کلی سرعت و چالاکی، از ویژگی های سوارکاران سوار نظام ایران بود.
به خصوص در باره دوران پارت ها یا اشکانیان و پیدایش کلمه پهلوان باید گفت: شرح فتوحات این قوم آریایی و حکومت پانصد ساله آن ها پر از دلاوری ها و کوشش های این مردم است. کلمه پهلوان و پهلوانی، ریشه پارتی است که هر فرد زورمند را منتسب به پارت یا پرتو و پهلو دانسته اند. اینان مردمی جنگجو و شکارچی بودند.
هنستین ، مورخ یونانی می نویسد:
"پارت ها جنگ و شکار را دوست داشتند. این قوم از دوران طفولیت تا به هنگام کهولت همیشه با ورزش و تمرینات سخت جنگی و شکار بار آمده بودند."
جنس وزنه می‌تواند از آهن خالص، برنج یا هر فلز سخت‌تر از برنج باشد و یا از پوسته‌ای از فلزات نامبرده که درون آن با سرب یا سایر فلزات پر شده باشد استفاده شود. وزن وزنه در مردان ۲۶۰/۷ کیلوگرم و در زنان ۴ کیلوگرم است. وزنه باید به شکل کروی ساخته شده و سطح آن کاملاً صاف باشد. حداکثر قطر آن در مردان ۱۳۰ میلی‌متر و حداقل آن ۱۱۰ میلی‌متر است در حالی‌که حداکثر قطر وزنه در زنان ۱۱۰ میلی‌متر و حداقل آن ۹۵ میلی‌متر است.
● وزنه
جنس وزنه می‌تواند از آهن خالص، برنج یا هر فلز سخت‌تر از برنج باشد و یا از پوسته‌ای از فلزات نامبرده که درون آن با سرب یا سایر فلزات پر شده باشد استفاده شود. وزن وزنه در مردان ۲۶۰/۷ کیلوگرم و در زنان ۴ کیلوگرم است. وزنه باید به شکل کروی ساخته شده و سطح آن کاملاً صاف باشد. حداکثر قطر آن در مردان ۱۳۰ میلی‌متر و حداقل آن ۱۱۰ میلی‌متر است در حالی‌که حداکثر قطر وزنه در زنان ۱۱۰ میلی‌متر و حداقل آن ۹۵ میلی‌متر است.
● دایرهٔ پرتاب
قطر داخلی دایره پرتاب باید ۱۳۵/۲ متر باشد و لبهٔ دایره از جنس آهن، فولاد و یا سایر فلزات مناسب ساخته شود و سطح لبهٔ دایره باید همسطح با زمین اطراف دایره باشد. سطح داخلی دایره پرتاب می‌تواند از سیمان، آسفالت و سایر پوشش‌های محکم و غیرلغزنده ساخته شود. سطح داخلی دایره باید ۱۴ تا ۲۶ میلی‌متر پائین‌تر از لبهٔ بالائی دایره باشد. سطح داخل دایره به‌وسیلهٔ یک خط رنگی به دو قسمت تقسیم شده، این خط حداقل تا ۷۵ سانتی‌متر به خارج از دو طرف دایره امتداد می‌یابد.
● پیش‌تختهٔ پرتاب
از جنس چوب با سایر مواد مناسب، به‌شکل قوسی و به رنگ سفید ساخته می‌شود به‌طوری که لبهٔ داخلی آن با لبهٔ خارجی دایره مماس شده، بتوان آن را در روی زمین وسط خطوط قطاع پرتاب ثابت و محکم کرد. طول این پیش‌تخته ۲۲/۱ سانتی‌متر در وسط و ۳۰ سانتی‌متر در کناره‌ها و ضخامت آن ۱۰ سانتی‌متر است.
● قطاع پرتاب و محوطهٔ فرود
محوطهٔ فرود باید از جنس خاک آجر، چمن، یا هر مادهٔ مناسب دیگری باشد که وزنه بتواند روی آن اثر به‌جای بگذارد. قطاع پرتاب روی سطح محوطه فرود طوری ترسیم می‌شود که دو خط با زاویهٔ ۴۰ درجه و به عرض ۵ سانتی‌متر و به رنگ سفید این منطقه را مشخص می‌کند. برای کشیدن قطاع دو خط فرضی به فاصله ۲۰ متر از مرکز دایره در نظر بگیرید و دهانهٔ این دو خط را به اندازه ۶۸/۱۳ متر از یکدیگر باز کنید دو نقطه‌ای را که به این ترتیب به‌دست می‌آید با نوار یا گچ به مرکز دایره وصل کنید. در این‌صورت قطاع پرتاب به‌طور قانونی به‌دست می‌آید و پرتابی معتبر است که در محدودهٔ لبه داخلی خط با لبهٔ داخلی خط دیگر فرود آید.
● قوانین عمومی
پرتاب‌کننده باید قبل از شروع پرتاب در داخل دایره کاملاً ثابت شده، عمل پرتاب را از حالت ایستاده شروع کند. پاهای پرتاب‌کننده می‌تواند با لبهٔ داخلی حلقه دایره و پیش‌تخته تماس داشته باشد ولی مجاز نیست که با روی حلقه یا پیش‌تخته تماس پیدا کند. ورزشکار نباید تا زمانی‌که وزنهٔ پرتاب‌شده در داخل قطاع فرود آمده باشد دایره را ترک کند.
پرتاب‌کننده باید پس از اجازهٔ داور دایره را از قسمت عقب یعنی نیمه دوم ترک کند، در غیر این‌صورت پرتاب خط محسوب می‌شود. وزنه باید از بالای شانه و فقط با یک دست به حالت هُل دادن پرتاب شود. وقتی‌که پرتاب‌کننده در وضعیت شروع پرتاب قرار می‌گیرد، وزنه باید در تماس با چانه یا خیلی نزدیک به آن قرار گرفته دست پرتاب نباید به‌هنگام عمل پرتاب پائین‌تر از این وضعیت قرار بگیرد. وزنه نباید عقب‌تر از خط شانه‌ها باشد. استفاده از دستکش و با بستن دو یا بیش از دو انگشت به ‌همدیگر بدون مجوز پزشکی مجاز نیست اما پرتاب‌کننده می‌تواند از کمربند ورزشی استفاده کند.
اندازه‌گیری پرتاب‌های مجاز به این‌صورت انجام می‌گیرد که فاصلهٔ نزدیک‌ترین نقطهٔ تماس وزنه با زمین تا لبهٔ داخلی پیش‌تخته پرتاب به‌وسیلهٔ مترهای نواری اندازه‌گیری می‌شود به‌طوری که ابتدای متر در محل اصابت وزنه با زمین و انتهاء آن در مرکز دایرهٔ پرتاب باشد.
هنگامی‌که تعداد شرکت‌کنندگان بیش از ۸ نفر باشد، هر نفر ۳ پرتاب انجام می‌دهد و ۸ نفری که بهترین نتایج را داشته باشند سه بار دیگر پرتاب می‌کنند. وقتی‌که تعداد پرتاب‌کنندگان ۸ نفر یا کمتر باشد. هریک شش (۶) پرتاب انجام خواهند داد. هر ورزشکار مجاز است که پرتاب خود را در محدودهٔ زمانی یک دقیقه انجام دهد.
در صورت تساوی، دومین پرتاب بهتر و چنانچه حالت تساوی هنوز برقرار باشد سومین پرتاب بهتر و تا آخر در نظر گرفته می‌شود تا اینکه حالت تساوی از بین برود. چنانچه برای مقام هشتم تساوی از بین نرود به نظراتی که تساوی کرده‌اند سه پرتاب اضافی داده خواهد شد تا نفر هشتم تعیین گردد. برای تعیین مقام هر ورزشکار بهترین نتیجه به‌دست آمده از کلیه پرتاب‌ها (حتی سه پرتاب اضافی) در نظر گرفته می‌شود.

حکمت اله شیردل