دانستنی‌های لینوکس

● معرفی دستور alias و كاربردهای آن
دستور alias این امكان را به كاربران لینوكس می‌دهد كه برای یك دستور، یك نام جدید تعریف كنند. انجام این كار باعث نامعتبر شدن نام اولیه این دستور نمی‌شود و هر دو نام می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. به عبارت دیگر این دو (یا چند) نام را می‌توان مترادف‌هایی برای یكدیگر در نظر گرفت. مثالی از نحوهٔ استفاده از این دستور به شكل زیر است كه در آن نام جدید list برای دستور ls تخصیص می‌یابد.
$ alias list=ls
پس از اجرای این دستور، هرگاه دستور جدید list اجرا شود، دقیقا همان كاری را انجام می‌دهد كه دستور ls انجام می‌دهد.
اما كاربرد اصلی این دستور زمانی است كه بخواهیم برای یك حالت خاص از یك دستور موجود یك نام جدید و كوتاه اختصاص دهیم. مثال زیر را در نظر بگیرید:
$ alias sizesls –s
در اینجا دستور ls به همراه گزینه –s نام جدید sizes را به خود گرفته است. به این ترتیب پس از این به جای اجرای دستور ls –s (كه برای نشان دادن لیست فایل‌ها به همراه اندازهٔ هر فایل استفاده می‌شود)، كاربر می‌تواند از دستور جدید sizes استفاده كند. این ویژگی به خصوص زمانی كه برخی دستورات طولانی استفادهٔ زیادی داشته باشند، بسیار مفید خواهد بود.
همانطور كه دیده می‌شود، برای لحاظ كردن گزینه‌های یك دستور باید كل آن دستور را در داخل علامت نقل قول تكی (single quote) قرار داد و نتیجه را پس از علامت مساوی در دستور alias استفاده كرد.
نكته‌ای كه باید مورد توجه قرار گیرد این است كه این تعریف تنها تا زمانی معتبر خواهد بود كه كاربر logout نكرده باشد. پس از logout و login دوباره، كاربر باید تعاریف خود را از اول انجام دهد تا قابل استفاده باشند. برای رفع این مشكل می‌توان تعاریف را در فایل .bash_profile یا سایر فایل‌های مشابه قرار داد.
نكته قابل توجه دیگر این است كه به نام جدیدی كه برای یك دستور تعریف شده است، پارامتر نیز می‌توان ارسال كرد. به طور مثال در مورد دستور sizes كه در بالا تعریف شد، می‌توان این دستور را به شكل زیر نیز استفاده كرد:
$ sizes *.c
این دستور معادل دستور ls –s *.c خواهد بود و لیست تمامی فایل‌های با پسوند .c را به همراه اندازهٔ هر فایل نمایش می‌دهد.
حالت دیگری كه می‌توان از دستور alias استفاده كرد این است كه نام جدیدی كه تعریف می‌شود، با نام یكی از دستورات یا برنامه‌های موجود یكسان باشد. مثال زیر را در نظر بگیرید:
$ alias rmrm –f;
همانطور كه در مثال دیده می‌شود، دستور rm –f (كه منجر به حذف فایل‌ها بدون گرفتن تایید كاربر می‌شود) به نام rm معرفی شده است. به این ترتیب از این پس هرگاه دستور rm اجرا شود، سیستم دستور rm –f را اجرا خواهد كرد. در این حالت اجرای دستور rm به شكل اصلی آن تا زمانی كه این تعریف تغییر نكرده است ممكن نخواهد بود.
برای مشاهده لیست aliasهای تعریف شده در سیستم، باید دستور alias را بدون هیچ پارامتری اجرا كرد. به طور مثال نتیجهٔ اجرای این دستور روی یك لینوكس RedHat ۷.۲ به این شكل است:
$ alias
alias l.=ls -d .[a-zA-Z]* --color=tty;
alias ll=ls -l --color=tty;
alias ls=ls --color=tty;
alias which=alias | /usr/bin/which --tty-only --read-alias --show-dot --show-tilde;
همانطور كه می‌بینیم، این سیستم در هنگام نصب برخی دستورات را برای راحتی كاربران تعریف كرده است. به عنوان مثال دستور ls با پارامتر –color=tty اجرا می‌شود تا یك خروجی رنگی را برای كاربران نمایش دهد.
نكتهٔ آخر در مورد این دستور این است كه برای حذف یك alias از تعاریف موجود، می‌توان از دستور unalias استفاده كرد.
$ unalias ll

منبع : دنیای کامپیو تر و ارتباطات