اینترنت ، رسانه و ...؟

گستردگی دامنه كاربرد اینترنت در حوزه‌های مختلف باعث رشد روزافزون كاربران اینترنت در جهان شده است و لذا كشور ما هم از این قاعده مستثنی نبوده و روز به روز شاهد توجه و اقبال اقشار مختلف مردم به استفاده از اینترنت هستیم.
آنچه باعث شده رشد روزافزون كاربران اینترنت خیلی سریع شود و ویژگی‌های منحصر به فرد كاربری آن در حوزه‌های مختلف فرهنگی، آموزشی، علمی، تجاری، سرگرمی و غیره است و لذا در كشورهای پیشرفته دسترسی به اینترنت به عنوان یكی از ضروریات زندگی روزمره زندگی است چرا كه از ابتدایی‌ترین كارها تا پیچیده‌ترین آن از قبیل خرید مایحتاج روزانه، دسترسی به تازه‌ترین اخبار در حوزه‌های مختلف هنری، سینمایی، تئاتر، مجلات، موسیقی، رزرو بلیت هواپیما، قطار، سینما، پرداخت قبوض آب، برق، تلفن، انجام امور بانكی، پرداخت پول، دریافت پول، جابجایی پول و حتی گردش در پارك‌ها، موزه‌ها، فروشگاه‌ها، نمایشگاه و ... از این طریق انجام می‌شود. و گویی فضای سایبر دنیای جدیدی با قواعد خاص خود پیش روی انسان‌ها گذاشته است و لیكن در حال حاضر در كشور ما به علت نبود زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری لازم تنها بخشی از قابلیت‌های ویژه این تكنولوژی مورد استفاده قرار می‌گیرد و بسته به همت مسئولان برای رسیدن به نقطه مطلوب، ماه‌ها و شاید سال‌ها وقت نیاز است اما نكته قابل توجه در كشور ما پر رنگ شدن وجه رسانه‌ای اینترنت است كه راه‌اندازی ده‌ها وب سایت خبری فارسی، صدها وبلاگ شخصی فارسی در حوزه‌های مختلف با موضوعات متنوع شاهد این مدعاست.
آنچه كه بایستی در این موقعیت مورد توجه قرار گیرد، این نكته است كه كشور ما در حوزه IT كشور جوانی است و در واقع در ابتدای راه هستیم، و لذا فقدان قوانین و مقررات روشن در این حوزه مسئولین امر را بر آن داشته تا به تدوین لایحه قانون و آیین‌نامه بپردازند، و بدیهی است چون وجه رسانه‌ای اینترنت در كشور ما بیش از سایر وجوه آن برجسته شده است ممكن است رویكردها در حوزه تنظیم مقررات معطوف به این وجه شده و ما شاهد یك جانبه نگری در تدوین مقررات باشیم.
لذا مسئولین بایستی توجه داتشه باشند تنها با نگاه فرابخشی به اینترنت و قابلیت‌های متنوع آن می‌توان قوانین و مقررات جامع و كاملی داشت و چنانچه فقط با رویكرد رسانه‌ای به این تكنولوژی نگریسته شود با توجه به سابقه رسانه در كشور ما ممكن است با افراطی‌گری در لحاظ كردن حوزه منافع ملی، حریم‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی موجه شویم و بایستی به‌گونه‌ای حركت كنیم كه كلیت اصل توسعه IT در كشور مخدوش نشود و همانگونه كه در عصر صنعتی كه ۶۰ سال از عمر آن می‌گذرد ما هنوز نمی‌توانیم ادعا كنیم قوانین كامل و جامعی داریم نبایستی در تنظیم مقررات عصر ارتباطات كه در ابتدای آن هستیم شتاب‌زده عمل كنیم و بایستی به این نكته توجه داشته باشیم فضای سایبر قواعد خاص خود را دارد و در اكثر موارد تسری و تعمیم قوانین عادی به قواعد حاكم در فضای سایبر، استقرا ناقص خواهد بود.

رضا پارسا

منبع : دنیای کامپیو تر و ارتباطات