سزارهای منطقه سبز بغداد

غارت ثروت عراق ابتدا از سوی سازمان ملل و اكنون به وسیله سزارهای منطقه سبز بغداد، بزرگ ترین و شرم آورترین رسوایی مالی ـ سیاسی عصر ماست. پیدا كردن كاخ دارموت، محل برگزاری سخنرانی هان ون اسپونك، هماهنگ كننده سابق كمك های بشردوستانه سازمان ملل به عراق، كار مشكلی بود. با وجود این كه یك ساعت در شهر بزرگ و پرپیچ و خم لندن گم شده بودم، اما زمانی كه به آرامی وارد سالن سخنرانی شدم، دیگر نگران نبودم.
حرف ها و همچنین آماری كه ارائه می كرد، تكان دهنده بود؛ این كه ثروت عراق به سادگی و بی شرمانه در زمان تحریم های سازمان ملل كه تحت حمایت آمریكا بود، به یغما رفت. متأسفانه این سرقت و سوء مدیریت تا به امروز ادامه دارد. با این تفاوت كه ارقام كنونی بسیار سرسام آور است.
در سخنرانی آقای ون اسپونك، به مصاحبه طولانی ام با محمد الدوری، سفیر سابق عراق در سازمان ملل فكر می كردم. وی پس از آن كه در سازمان ملل منصب خود را به دست گرفت در نخستین مصاحبه با یك رسانه انگلیسی زبان كه در اوایل ۲۰۰۱ صورت گرفت، درباره این كه این تحریم ها با كشورش و مردمان آن چه كرده، توضیحاتی با جزئیات تكان دهنده در اختیارم قرار داد. او مدعی بود سازمان ملل عامل اصلی این مشكلات است.
این سازمان با ایجاد مأموریت های بشردوستانه و برنامه نفت در برابر غذا در عراق، كه از سوی دو كشور آمریكا و انگلیس اداره می شد، مردم این كشور را به تكدی گری، سرقت مخفیانه ثروت كشور و سوء استفاده مالی كشاند.
در عین حال مبالغ هنگفتی نیز به این مأموریت ها و اقدام های سازمان ملل اختصاص داشت. مردم نیازمند عراق تقریباً چیزی نصیبشان نمی شد. وی درباره سوءاستفاده از ثروت عراق به منظور اهداف سیاسی صحبت كرد و اظهار داشت . سازمان ملل در دوره طرح نفت در برابر غذا ابزاری در دستان دولت آمریكا بود. هدف از كنترل آمریكا بر سازمان ملل این بود كه تا قبل از شروع جنگ درعراق، نارضایتی همگانی و گسترده از دولت صدام حسین را ایجاد كند.
ارزیابی الدوری در بازنگری ها كاملاً دقیق بود. ون اسپونك با انتشار كتاب جدید خود به نام «نوع دیگری از جنگ» اصل ادعای الدوری را تأیید كرد. تنها با این تفاوت كه ون اسپونك یك خودی است و ارقام و گزارش های او كامل است و نمی توان از آن ایرادی گرفت. جای تعجب نیست كه او بعد از گذشت یك سال و نیم از به قدرت رسیدنش در عراق، در سال ۱۹۹۸ استعفا داد. حتی در چنین بوروكراسی سردرگم كننده ای مثل سازمان ملل، بعضی افراد هنوز وجدان بیداری دارند. ون اسپونك مردی با خصایل ستودنی بوده و هست.
با توجه به اظهارات ون اسپونك، قبل از حمله نیروهای آمریكایی به عراق در مارس ،۲۰۰۳ از فروش نفت عراق، ۶۴ میلیارددلار عاید سازمان ملل شد. اما با رسوایی تمام، تنها ۲۸ میلیارددلار به دست مردم عراق رسید.
با این حساب اگر بخواهیم عادلانه تقسیم كنیم در روز به هر عراقی نیم دلار می رسد براساس آمار سازمان ملل، افرادی كه در روز با یك دلار زندگی می كنند، در طبقه فقر مطلق محسوب می شوند. عراق حتی در مخرب ترین دوره از جنگ با ایران، توانست تقریباً معیارهای بالای زندگی را فراهم كند. نه بیمارستانی تخریب شد و نه صنعت نفت كشورش نابود شد. اما پس از شروع تحریم ها در سال ،۱۹۹۱ مردم عراق دچار سختی های هولناكی شدند. افسوس استبداد صدام حسین به استبداد جامعه بین الملل گسترش یافت.
ون اسپونك تأكید داشت سازمان ملل، آمریكا و انگلیس، به رفاه و حاكمیت مردم عراق احترام نگذاشتند. ۱۰ عضو موقت و ۵ عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل، جز حرف های پوچ، كاری برای مردم عراق نكردند و با برنامه نفت در برابر غذا، تلاش های آگاهانه ای كردند تا شرایط زندگی در عراق را دشوار سازند. این ۲ كشور نه تنها جلوی تمام چیزهای ضروری یادشده را گرفتند بلكه مانع از تمام تلاش های نوسازی صنعت نفت عراق شدند. آمریكا و انگلیس ۲ كشوری هستند كه به عراق حمله كردند و این كشور را به اشغال خود درآوردند. هدف از این رفتارها كاملاً واضح است. جنگ بازدارنده در عراق، چیزی جز گسترش تحریم ها نبود.
الدوری و ون اسپونك ارزیابی یكسانی دارند. هر دو فاش كردند كه آمریكا و حامیانش سال ها قبل از حمله ۱۱ سپتامبر چه اهداف شرم آوری داشتند. حمله ۱۱ سپتامبر، در افكار عمومی دوگانگی ایجاد كرد و به نخبگان سیاسی واشنگتن، نومحافظه كاران و مقاطعه كاران اجازه داد برای جنگ پرونده سازی كنند. در طول این تحریم ها و حال پس از گذشت ۴ سال از حمله به عراق، این پولها چه شد؟
ون اسپونك اعلام كرد، بخش عمده پول حاصل از فروش نفت، یعنی ۵۵ درصد برای تأمین برنامه بشردوستانه و ناكارآمد سازمان ملل هزینه شد و مقدار زیادی از باقیمانده پول را كمیسیون غرامت سازمان ملل مصادره كرد. رسیدگی به خساراتی كه بعضی از كشورها ادعا می كنند در جنگ عراق ـ كویت متحمل شده اند، به این كمیسیون محول شده است.
به اعتقاد ون اسپونك «كیك پای» نفت عراق آنقدر بزرگ است كه همه از جمله كویت، اردن، تركیه و سایر كشورها سهم كافی از آن ببرند، اما چیزی كه بسیار عجیب است این كه این كمیسیون مبلغ زیادی را به كیبوتص (مزارع اشتراكی در اسرائیل) داد كه ادعا می كنند به دلیل این كه به صنعت گردشگری اسرائیل آسیب رسیده، این كشور بخشی از درآمد خود را از دست داده است.
بعد از به اصطلاح «آزادی عراق» هم سرقت ازمنابع این كشور ادامه داشت و برخلاف تصورات، حجم آن افزایش یافته است. دفتر پاسخگویی دولت آمریكا تناقض های زیادی در هزینه های بودجه نظامی آمریكا آشكار كرد، این كه میلیاردهادلار پول ناپدید شد.
صدها پیمانكار بدون این كه كاری انجام دهند حقوق خود را به طور كامل دریافت كردند. شركت های چندملیتی و آمریكایی و پیمانكاران فرعی (هالیبرتون و شركت های وابسته به آن مانند كلوگ براون و روت) پشت سر هم وارد عراق شدند. این شركت ها هم اكنون ثروت ملی عراق را كه زمانی كشوری مرفه بود به یغما می بردند و اوضاع كشور را به هم ریخته اند. اكنون عراق برای تصویب قانون نفت وگاز، با فشارهای زیادی روبه روست.
نوردین الحیالی، عضو پارلمان عراق می گوید براساس پیش نویس لایحه، ۵۰ درصد از ثروت نفتی مردم عراق به شركت های خارجی كه برای نفت سرمایه گذاری كرده اند تعلق دارد. صنعت نفت عراق كه در سال ۱۹۷۲ ملی شد، اكنون روند معكوسی را طی می كند. این دزدی ها كه در اوایل دهه ۹۰ شروع شد هنوز ادامه دارد.

منبع: palestine chronicle
ترجمه: مریم سعادتی

منبع : روزنامه ایران