زنان و حضور در دولت فرانسه

دولت ۱۵نفره جدید فرانسه به ریاست «فرانسوا فیون» شامل هفت زن است كه این امر برای نخستین بار در تاریخ سیاسی فرانسه رخ داده است. دنیای سیاسی فرانسه همواره با این اتهام روبه رو بوده كه مردانه است و از زنان در پست های عالی كمتر استفاده می شود، درحالیكه فرانسه همواره خود یكی از مدعیان حقوق زنان در جهان بوده است.
حضور پررنگ زنان در تركیب دولت جدید می تواند موید رشد رو به فزونی مشاركت زنان در عرصه سیاسی كشور باشد. به این بهانه نگاهی اجمالی به نقش و حضور زنان در سیاست فرانسه می اندازیم: «سیمون وی» به عنوان وزیر بهداشت، اولین زنی بود كه در جمهوری پنجم فرانسه به كابینه ژاك شیراك در سالهای ۱۹۷۴تا ۱۹۷۶راه یافت.
او به كابینه ریمون بار نیز راه پیدا كرد. در سال ۱۹۸۱میلادی «پی یر موروا» نخست وزیر سوسیالیست فرانسوا میتران سه زن به نام «نیكول كستیو»، «ادیت كرسون» و «كاترین لالومیر» وارد كابینه خود كرد. این سه اززنانی بودند كه به مشاغل عالی در حوزه های همبستگی عمومی، كشاورزی و نظام مصرف فرانسه رسیدند.
در كابینه همزیستی ژاك شیراك درسال ۱۹۸۶میلادی، هیچ زنی در پست وزارت حضور نداشت ولی خانم «ادیت كرسون» سوسیالیست در سال ۱۹۸۸به كابینه چپ میشل روكار راه یافت و همین خانم پس از او در سال ۱۹۹۱میلادی برای اولین بار به پست نخست وزیری فرانسه دست پیدا كرد كه این موضوع در آن زمان یك انقلاب به حساب می آمد.
در ۱۹۹۳میلادی «ادوار بالادور» نخست وزیر راست گرا دوباره خانم «سیمون وی» را به كابینه دعوت كرد و او با عنوان وزیرمشاور مسوولیت امور اجتماعی فرانسه را در دست گرفت. خانم «میشل الیو ماری» نیز در همان كابینه به عنوان وزیر امور جوانان و ورزش برای اولین بار وزیر شد.
در كابینه راست گرای «آلن ژوپه» در سال ۱۹۹۵و پس از پیروزی شیراك در دوره نخست ریاست جمهوری، ژوپه چهار زن را (از ۲۶وزیر) به اسامی «الیزابت اوبر»، «كولت كوداسیونی»، «كورین لوپاژ» و «فرانسواز دوپانافیو» وارد كابینه خود كرد. این زنان پست های بهداشت، همبستگی نسل ها، محیط زیست و توریسم را در دست گرفتند.
با روی كار آمدن لیونل ژوسپن سوسیالیست در سال ۱۹۹۷پنج زن دیگر برای اولین بار وارد دولت فرانسه شدند. این زنان كه «مارتین اوبری»، «الیزابت گیگو»، «كاترین تروتمان»، «دومینیك ووانه» و «ماری ژرژ بوفه» نام داشتند، پست های اشتغال، دادگستری، محیط زیست و جوانان و ورزش را عهده دار شدند.
ژان پی یر رافرن نخست وزیر راستگرای فرانسه كه پس از لیونل ژوسپن و در دور دوم ریاست جمهوری ژاك شیراك درسال ۲۰۰۲نخست وزیرفرانسه شد، در كابینه خود از میان ۱۵وزیر، سه زن را برای پست وزارت برگزید و «میشل آلیو ماری»، «روزلین باشلو» و «بریژیت ژیراردن» را در پست های وزیر دفاع، امور خارجه و محیط زیست گماشت.
كابینه دومینیك دو ویلپن نخست وزیر سابق فرانسه نیز از حضور زنان بی بهره نبود ولی این یار دیرین شیراك و نخست وزیر شاعرپیشه جناح راست فرانسه كمتر از پیشینیان خود و فقط دو زن را به پست وزیر برگزید.
در دولت ویلپن «میشل آلیوماری» همچنان بر سر وزارت دفاع باقی ماند و عنوان زن آهنین كابینه را از آن خود كرد و خانم «نلی اولن» به عنوان وزیر محیط زیست، دوباره این پست را اشغال كرد كه البته این سمت بطور سنتی در هر كابینه به خانمها پیشنهاد می شود. اما دولت كنونی كه با آغاز ریاست جمهوری نیكلا ساركوزی بر سركار آمده است، با حضور هفت وزیر زن، یك استثنا در تاریخ سیاست فرانسه بشمار می رود.

منبع : روزنامه ابرار